وب سایت spidey.ir با افتخار جدیدترین سری کمیک بوکی "مایلز مورالز" را با ترجمه فارسی تقدیم شما میکند. سری قبلی را هم در اینجا بخوانید. این سری هم خوندنش واجبه!
Miles Morales - Spider-Man #1
مترجم: امیرمهدی کورشلی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #2
مترجم: حسام سرخانی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #3
مترجم: محمدصالح حیدری
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: امیرحسین ابراهیم بای
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #4
مترجم: حسام سرحانی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: آرمین ظفری
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #5
مترجم: امیرمهدی کورشلی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حامد حسینی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #6
مترجم: محمد صالح حیدری
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حامد حسینی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #7
مترجم: حسام سرخانی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #8
مترجم: امیر مهدی کورشلی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #9
مترجم: حسام سرخانی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #10
مترجم: محمد صالح حیدری
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: علی نامور
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #11
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #12
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #13
مترجم: امیر مجیدی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
طراح کاور: امیرحسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #14
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست و برگردان کاور: سینا محدثی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #15
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست و برگردان کاور: سینا محدثی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #16
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست و برگردان کاور: سینا محدثی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #17
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #18
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #19
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سحاب نصراللهی
برگردان کاور: امیر حسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #20
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #21
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #22
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #23
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: سینا محدثی
برگردان کاور: امیر حسین رجبی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #24
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #25
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #26
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #27
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: مبین امیری
برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #28
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #29
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Annual 2021
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: امین شیخ بگلو
برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #30
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور ، گرافیست و برگردان کاور: اهورا سهیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلود بوی)
Miles Morales - Spider-Man #31
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: حسام سرخانی
برگردان کاور: امیر حسین خلیلی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #32
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: اهورا سهیلی
برگردان کاور: سحاب نصراللهی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #33
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: اهورا سهیلی
برگردان کاور: سحاب نصراللهی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #34
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: اهورا سهیلی
برگردان کاور: سحاب نصراللهی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #35
مترجم: A.SHRFƎ
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
ادیتور و گرافیست: محمدجواد کلانتری پور
برگردان کاور: سحاب نصراللهی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #36
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور و گرافیست: الهام خزاعی
برگردان کاور: احمد فقیه
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #37
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور و گرافیست: الهام خزاعی
برگردان کاور: احمد فقیه
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #38
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور و گرافیست: محسن ثرایی
برگردان کاور: امیرحسین رجبی
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #39
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور و گرافیست: محسن ثرایی
برگردان کاور: علی آذرباد
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #40
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: الهام خزاعی
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #41
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: رضا بهروزپور
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
Miles Morales - Spider-Man #42
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور، گرافیست و برگردان کاور: عرفان نجم صادقی
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
نظر شما درباره این داستان چیست؟
برای خواندن دیگر كمیك هایی كه در سایت ترجمه كرده ایم اینجا را كلیك كنید
مطالب مرتبط:
چگونه در كامپیوتر یا سیستم اندروید كمیك بخوانیم؟
15 لباس برتر مایلز مورالز در دنیای کمیک، انیمیشن و بازی
نقد و بررسی انیمیشن "اسپایدرمن: در میان دنیای عنکبوتی: بخش اول"
شماره آخر از کمیک "وات ایف ... مایلز مورالز؟" ترجمه شد + لینک دانلود
معرفی 10 دشمن برتر «مایلز مورالز» در دنیای کمیک
10 داستانی که پس از به اتمام رساندن بازی مایلز مورالز میتوانید بخوانید
15 حقیقتی که باید درباره مایلز مورالزبدانید
10 داستانی که پس از به اتمام رساندن بازی مایلز مورالز میتوانید بخوانید
شماره 200 از كمیك "مرد عنكبوتی نهایی" ترجمه شد + لینك دانلود
میراث "مرد عنكبوتی نهایی" (ULTIMATE SPIDER-MAN)
شماره آخر از كمیك "مایلز مورالز: مرد عنكبوتی نهایی" ترجمه شد + لینك دانلود
کمیک "مایلز مورالز": پایان ترجمه شد + لینک دانلود
شماره آخر کمیک BATTLEWORLD ULTIMATE END ترجمه شد + لینک دانلود مستقیم
ایستراگ (EASTER EGG) ها و اشارات مخفی بازی "مرد عنکبوتی: مایلز مورالز"
معرفی تمامی لباس های بازی مایلز مورالز (SPIDER-MAN: MILES MORALES)
نقد و بررسی بازی "مرد عنکبوتی مایلز مورالز"
10 پیش بینی برای قسمت دوم بازی اسپایدرمن PS4
10 حقیقتی که فقط با خواندن کمیک بوک ها و رُمان "مرد عنکبوتی PS4" کشف میکنید!
معرفی تمامی لباس های بازی مردعنکبوتی (MARVEL’S SPIDER-MAN)
مهم ترین داستان های مرد عنکبوتی در 10 سال گذشته
شماره آخر از کمیک "مرد عنکبوتی PS4: شهر در جنگ" ترجمه شد + لینک دانلود
شماره آخر از کمیک "مرد عنکبوتی PS4: سرعت" ترجمه شد + لینک دانلود
شماره آخر از کمیک بوک "مرد عنکبوتی: گربه سیاه ضربه میزند" ترجمه شد + لینک دانلود
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه‌ها
اول از همه سال نو رو به همه ی کاربران سایت اسپایدی تبریک میگم و آرزوی سالی عالی رو برای همگی دارم. و بعد از اون تشکر میکنم بابت ترجمه و ادیت این شماره
نقد شماره 35 سری کمیک های مایلز مورالز اسپایدرمن
این شماره یکی از مهیج ترین و عالی ترین شماره های اخیر این سری بود. خیلی عالی بود و با دخیل کردن مایلز در داستان های مولتی ورسی، موج بزرگی از پتانسیل هارو وارد این سری کرد! (و اینطوری ربط سری وات ایف مایلز به سری اصلیش رو بهتر متوجه میشیم و یه جورایی میتونه تکمیل کننده این سری باشه. و تشکر از اسپایدی که قراره این سری رو هم مهمونشون باشیم مثل اینکه). یه حسی بهم میگه در ادامه ی سری های مربوط به اسپایدرمن قراره خیلی بیشتر به مولتی ورس بها داده بشه. پیچش مربوط به کوانتوم رو هم دوست داشتم و اینکه رفته رفته نشونه های انسانی توش بوجود اومد و در نهایت هم آزاد شد، خوب بود. و اما بزرگترین پیچش این شماره زنده بودن عمو آرون هست. راستش، نمیدونم میتونه خوب باشه یا بد. ما تو آرک اولتیماتوم مرگ تاثیرگذاری از عمو آرون دیدیم. حالا این اتفاق میتونه روی اون شماره ها تاثیر بد بذاره؟ نمیدونم. باید ببینیم چی تو سر صلاح الدین میچرخه. اگر بتونه با ارائه ی یه داستان خوب حتی به ارزش اون آرک اضافه کنه، خیلی هم عالی! استقبال هم میکنیم! اما اگه... نه بیخیال، قطعا چیز خوبی از آب درمیاد. ما تابحال توی این سری چیز بدی ندیدیم پس قطعا هم در آینده به همین شکله
طراحی:
بسیار عالی بود! برای مدت طولانی هست که در این سری طراحی بد ندیدیم و این شماره هم سنت شکنی نمیکنه. اکشن های عالی و استفاده عالی از سایه زنی. درکنار اون طراحی چهره هم خیلی بی نقص بود. من عاشق اون پانلی شدم که کوانتوم یک لحظه چهرش معلوم میشه و ترس، اضطراب و دلهره رو میشه تو نگاهش دید. راستش من که زیاد پارامتر های مختلف طراحی برای نقد کردن رو نمیدونم ولی میتونم بگم که خیلی خوب بودن.
ترجمه و ادیت:
والا انقدر خوب بود دیگه چیزی نمیشه گفت که! از دیالوگ های کامپیوتری ارزیاب تا دیالوگ های خودمونی مایلز، همگی عالی بودن. ادیت هم حرف نداره! احتمالا با ذره بین هم بگردیم اشتباهی پیدا نکنیم! دمتون گرم! خسته نباشید
یه چیزی هم میخواستم بگم اینکه اگر توی کامنت های من چیزی رو میخونید که کاملا اشتباهه، لطفا ببخشید و بذارید روی بی تجربگیم
باتشکر
التیماتوم نه، کوانتوم!
و بریم برای نقد و بررسی شماره ۳۵ کمیک مایلز مورالز
خب شاید مثل شماره قبلی اتفاق خاصی نیفته ولی مارو برای شماره بعد مشتاق نگه میداره و البته نویسنده از حضور شیفت هم استفاده خوبی میکنه و شیفت در مبارزه به مایلز کمک میکنه و البته ما می‌فهمیم ارزیاب با بیاند در ارتباط هستش البته شاهد چند نسخه از اون شاهد هستیم و البته می‌فهمیم کوانتوم یک برده بوده و به اجبار این کارهارو انجام میده در نهایت موفق میشن شر ارزیاب کم کنند و اکشن این شماره هم خوب بود و یه چیز دیگه همنطور که فکر میکرد عموی مایلز نمرده و زنده هستش و به احتمال زیاد توی دنیای التیمت هستش نمیدونم چرا حسم بهم میگه که اونجاش (دفعه آخر که دنیای التیمت دیدیم این بود که میکر به اونجا رفت ولی دید شهر ویران شده ) مایلز مورالز و شیفت میرن تا آرون را پیدا کنند احتمالا سفرشون زیاد خوب پیش نمیره و موانعی سر راهشون قرار میگیره
ترجمه و ادیت مثل همیشه عالی بود
انگار قیافه پیتر التیمت یا پیتر خودمون
فعلا تا همین شماره 35 اومده شماره بعدی که 36 باشه هفته بعد تازه تو امریکا منتشر میشه
ببخشید ترجمه این کمیک متوقف شده؟؟
تا به حال شده سایت اسپایدی بیخودی ترجمه کمیکی رو متوقف کنه؟
نه حقیقتا.
اخه استاد قبلا گفته شده بود که به خاطر کمبود مترجم و ادیتور سری های مایلز مورالز و عصر تاریکی متوقف شدن و اینکه چند وقت شماره جدید زده نشده بود به همین خاطر پرسیدم.
ممنون.
اون خبر تکذیب شد
عصر تاریکی هم شماره آخرش ادیت شده . آمادست
ممنون بابت ترجمه و ادیت این کمیک.
نقد و بررسی شمارهٔ ۳۴ از سری جدید کمیک بوک های "مایلز مورالز: مرد عنکبوتی" (Miles Morales: Spider-Man).
خطر اسپویل!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان، اتفاقات و شخصیت پردازی:
بالاخره داستان های مایلز مورالز وارد فاز جدیدی شدند. بعد از چند شماره ای که مایلز با جیمز باند بازی دنبال ارزیاب افتاد که انصافا کمیک های سرگرم کننده و جذابی بودند، حالا مایلز وارد مولتی ورس شده که بیفته دنبال عموش و پیداش کنه. کانسپت این داستان تکراری، ولی باز هم جالبه. با اینکه اخیرا اینقدر از کانسپت مولتی ورس استفاده شده که منی که حسابی عاشق این قالب داستانی هستم، دیگه داره حالم از شنیدن اسمش به هم میخوره، اما واقعا هر دفعه که یک داستانی میاد سراغ این موضوع نمیشه کلا براش هایپ نبود. به هر حال هر دفعه ممکنه با یک "مرد عنکبوتی: درون دنیای عنکبوتی" رو به رو بشیم که دیوانه وارترین عجایب مولتی ورسی جلوش بچه بازیه، اما بیشتر وقت ها از این طرح داستان استفادهٔ خوبی نمیشه. و البته بعد از چند شماره ای که دیگه داشت این سری حوصله سربر میشد، شماره های قبلی که خط داستانی ساده اما درست و حسابی داشتند و ازش استفادهٔ جذابی کردند، حداقل من یکی رو به آینده امیدوار کردند که بشه بازهم این سری به روزهای اوجش برگرده و چه چیزی بهتر از یک داستان ساده ولی تاثیرگذاری که بازهم طرفداران رو متحیر کنه؟ اما این شماره آنچنان در امیدوار کردن من موفق نبود. اصلا نمیگم که بد بود و کلا خوشم نیومد، ولی نمیتونم بگم بعد از این شماره برای کمیک های بعدی هایپ هستم. موضوع اینه که اون خلاقیتی که حکم یک شعله برای یک انبار پر از باروت های آماده برای منفجر شدن رو داره توی این شماره یافت نمیشد. مایلز به دنیاهای موازی سفر میکنه و بدون چالش خاص و درگیرکننده ای از اونا عبور میکنه و رد میشه و فقط در آخر کمیک میبینیم که اولتیماتوم قراره سد راه مایلز و شیفت بشه. حالا شاید در شماره های بعدی وضع بهتر بشه ولی ما فعلا بحثمون سر این شماره است. رفتن مایلز به دنیاهای مختلف برای پیدا کردن عموش کافی نیست و دیدن راینوی قدیمی و پلنگ سیاهی که شبیه کلانترهای وسترن هست، اون چیزی که ما از این داستان انتظار داریم نیست. داستان میتونست درگیرکننده تر باشه ولی با اینکه در بخشی از اون وارد یک دنیای آخرالزمانی زامبی محور شدیم، ولی من یکی که هیچ تنشی در فرارهای مایلز و شیفت حس نکردم. البته بعضی وقت ها جلوه ای از اون خرده خلاقیت های جالب این داستان میبینیم. مثلا جایی که میبینیم اون دستگاهی که مایلز باهاش توی دنیاهای موازی سفر میکنه در دنیای خوک عنکبوتی شبیه یک مدادشمعی هست و برای باز کردن پورتال باید روی دیوار نقاشی کنه، بِلاهَت بامزه و جالبی بود اما خب این کمیک از این خرده خلاقیت ها خیلی کم داره. البته این هم که ما با توانایی های جالب شیفت آشنا بشیم هم حرکت خوبی هست و باید دید نویسنده برای این موضوع هدف مشخصی داره یا نه. برای همین از پتانسیل دنیاهایی که مایلز شیفت در اوتا سفر میکنند استفادهٔ کامل نمیشه و دنیای اول شبیه خیلی از دنیاهای وسترن دیگه باقی میمونه و دنیای زامبی محور با اینکه میتونست نفسگیر باشه، یک تعقیب و گریز کاملا معمولی هست. دیالوگ ها هم در سطح متوسطی هستند. درواقع دیالوگ خاصی در این داستان نبود که بشه قضاوتش کرد اما سایر دیالوگ ها هم به شکل معمولی رد و بدل میشدند. اما با همهٔ اینا باز هم شمارهٔ بعدی میتونه به همون چیزی که انتظارش رو داریم تبدیل بشه و با توجه به حضور اولتیماتوم، باید ببینیم که چی در انتظار مایلز و شیفت هست.
طراحی:
خب دیگه این شماره از هنرمندی های میشل بندینی و لوئیجی زاگاریا خبری نیست و توی این شماره از طراحی های اونا خبری نیست. گرچه طراحی های شماره های قبلی اونقدر خوب بود که دوست داشتم همینطوری تداوم داشته باشه، ولی به هر حال توی این شماره با طراحی جدیدی رو به رو هستیم. اما خب این به این معنی نیست که دیگه قرار نیست طراحی های خوبی رو ببینیم. طراحی های این شماره با اینکه به شماره های اخیر نمیرسند و با اون فاصله دارند اما باز هم کیفیت واقعا خوبی دارند خلاقیت های جالبی دارند که باعث میشه مخاطب ازشون خسته نشه. سبک طراحی متوسطه. اونقدر عالی نیست که باعث درخشش چشم های مخاطب بشه ولی خسته کننده و گیج کننده هم نمیشه. در طراحی شخصیت ها هم شخصیت "کینگ" و مارشال استون طراحی جالبی دارند. البته یه چیزی که وجود داره اینه که بهتر بود تفاوت های بصری دنیاهای مختلف، بیشتر باشه. الان هم این تفاوت وجود داره اما میتونست بهتر و چشمگیر تر باشه. مثلا دنیای اول حال و هوای قدیمی داشته باشه، دنیای خوک عنکبوتی کارتونی باشه و دنیای مردگان متحرک وار هم اتمسفر تاریکتری داشته باشه که باعث میشد این تفاوت ها زیباتر باشند. لی اوت ها هم از نقاط قوت طراحی ها هستند که با خلاقیت های خوبی همراه شدند و داستان رو به خوبی انتقال میدن. البته میشد به جزئیات بیشتر توجه کرد و طراحی رو پرجزئیات تر کرد. رنگ آمیزی هم مشکلی نداشت و خوب صورت گرفت. و البته کن لطفی هست که به کاور اشاره نکنم که طراحیش همونی هست که باید باشه و خیلی زیبا انجام شده. درکل به عنوان یک داستان مولتی ورسی، طراحی ها آنچنان زیبایی و دیوانگی چنین داستانی رو کم دارند (که البته داستان هم آنچنان به طراحی ها فرصت نمیده) اما هنوزم کار راه انداز و خوب هست و نقاط قوت جالبی داره.
ترجمه و ادیت:
بسیار عالی و حرفه ای. چه ترجمه ای که بدون مشکل و خیلی خوب صورت گرفته بود و چه ادیتوری که حتی به تابلوهای حین دعوا هم رحم نکرده بود و اونا رو هم ادیت کرده بود! هم آقای حیدری و هم خانم خزاعی کارشون بسیار عالی بود.
خسته نباشید.
با تشکر.
داستان سرگرم کننده ای داشت
دیدن مجدد پلنگ سیاه هفت تیر کش و خوک عنکبوتی خیلی جالب بود
(به یاد ندارم کمیکی با کیفیت پایین ترجمه و ادیت تو این سایت خونده باشم)
ممنون بابت ترجمه و ادیت این کمیک.
نقد و بررسی شمارهٔ ۳۷ از سری جدید کمیک بوک های "مایلز مورالز: مرد عنکبوتی" (Miles Morales: Spider-Man).
خطر اسپویل!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان، اتفاقات و شخصیت پردازی:
از وقتی که چشمم به یک پورتال میان بعدی توی شمارهٔ ۳۵ افتاد که مایلز و شیفت وارد اون شدن و یک سفر میان بعدی رو شروع کردند، حسابی ذوق کردم. بالاخره شمارهٔ ۳۵ به خاطر یکی دو شمارهٔ قبلیش جایی بود که خیلی از هواداران بعد از داستان های معمولی و حوصله سر بر این سری گفتند "نه بابا، انگار هنوز هم میشه این سری رو دنبال کرد". پس طبیعی بود که با دیدن شروع سفرهای میان بعدی مایلز و شیفت از خود بیخود بشیم و منتظر شماره های بعدی باشیم. اما اگر نقد من رو برای شمارهٔ قبلی خونده باشید احتمالا خبر دارید که شمارهٔ قبلی اصلا اون چیزی که انتظارش رو داشتم نبود و نتونست انتظاراتم رو برآورده کنه. بزرگترین مشکل شمارهٔ قبلی یک چیز بود: سادگی بیش از حد. درواقع توی شمارهٔ قبلی مایلز و شیفت همینطوری به دنیاهای دیگه سفر میکردند و نه اتفاق خاص و جذابی میفتاد نه چیز خیلی به یادماندنی. فقط همینطور چند تا سفر بین بعدی تا بالاخره به کلیف هنگر پایانی و اولتیماتوم و اینا برسیم. پس راستش رو بخواید حداقل از نظر من شمارهٔ قبلی چیز خاصی نداشت و فقط یک جور وقت کشی بود که انگار صلاح الدین احمد نمیخواست از همون اول بریم سراغ اولتیماتوم و با این سفرها یک جوری وقت داستان رو پر کرد. اما توی این شماره احمد سعی کرده بیشتر روی جنبه های اکشن کمیک تمرکز کنه و یک نبرد باحال بین مایلز و شیفت با اولتیماتوم به راه بندازه. خب، فکر میکنید این چیز بدیه؟ اصلا! این بهترین تصمیمی هست که صلاح الدین احمد در این کمیک گرفته. گرچه شاید ۹۰ درصد لذتی که من از این کمیک بردم به طراحی ها برمیگرده (در بخش طراحی به طور مفصل دربارش توضیح میدم) اما خوشبختانه صلاح الدین احمد چند تصمیم خوب در این کمیک گرفته که باعث شده طراحی ها هم به شکل عالی به تصویر کشیده بشن. اولین تصمیم درخشان اون همین هست که این کمیک رو به یک کمیک اکشن محور جذاب تبدیل کنه. این دقیقا همون چیزی هست که از این داستان انتظار داریم. ما انتظار یک داستان پیچیده رو نداریم و اگر هم معجزه ای بشه که چنین اتفاقی بیفته، ولی همینکه یک کمیک اکشن محور باحال داشته باشیم، خوبه. دوم اینکه صلاح الدین احمد در یک تصمیم عالی دست طراحی رو باز گذاشته تا نهایت جنون دل انگیزش رو در این کمیک پیاده کنه. انگار احمد، طراح رو در دنیای میان بعدی برده و بعد افسارش رو رها کرده تا هرکاری که بخواد انجام بده. به همین دلایل یک کمیک واقعا زیبا و دلنشین رو شاهد هستیم. البته به نظرم هنوز هم صلاح الدین احمد باید روی دیالوگ نویسی هاش کار کنه. قبلا هم گفتم که دیالوگ های احمد جدیدا خیلی کلیشه ای و معمولی شدن و هیچ احساسی رو در مخاطب به وجود نمیارند. به عنوان مثال یک کمیک اکشن محور جدید که دیالوگ های خوبی رو داره میتونم به قسمت دوم کمیک "چه میشد اگر...مایلز مورالز؟" (What If... Miles Morales) رو داریم که به یک مایلز مورالز ولورینی میپردازه و با اینکه به جای یک کمیک شخصیت محور، اکشن محور هست، اما طراحی های جالب، شخصیت پردازی های خوب و صدالبته دیالوگ های زیبایی که در کمیک نوشته شدند، باعث شدند که این کمیک به یک کمیک اکشن محور معمولی سقوط نکنه و جذابیتش رو حفظ کنه. اما متاسفانه صلاح الدین احمد یکی از اصول "کوئینتین تارانتینو" وارِ داستان های اکشن محور رو فراموش کرده و اون هم دیالوگ ها و شوخی ها درخشان و به موقع و به یاد ماندنی هست و به نظرم احمد باید سعی کنه دیالوگ های بهتری رو بنویسه. در نهایت کلیف هنگر و اتفاق پایانی که مایلز مورالز و شیفت رو در یک دنیای دیکتاتوری که سلیم بر اون حکم فرمانی میکنه و انگار مایلز رو کشته یا هنوز دنبال اون هست میریم که کلی پتانسیل جذاب داره که امیدوارم در شماره های بعدی بتونیم ازشون لذت ببریم.
خب، جملات خسته کننده گفتن بسه! اگر فکر میکنید این کمیک برای من یک کمیک فراموش شدنی و معمولی بود، پس بخش طراحی رو حتما بخونید تا بفهمید چقدر از این کمیک لذت بردم!
طراحی:
سری "مایلز مورالز: مرد عنکبوتی" با تمام فراز و فرودهاش و هر مشکل هایی که اخیراً در داستان داشت، یک چیز دربارش قطعی هست: این سری در اکثر مواقع حتی در بدترین حالتش هم طراحی های مجذوب کننده، زیبا و به یادماندنی رو تحولی مخاطب میده. شاید بعضی کمیک ها در این سری بودند که طراحی ها به اندازهٔ بقیهٔ شماره ها جذاب نبودند، اما هنوز هم هرگز طراحی ها به محدودهٔ "بد" نمیرسند و در اکثر مواقع در سطح بسیار خوبی قرار داشتند. و این موضوع باعث شده که حتی در بدترین لحظات این سری هم ته دلمون از طراحی ها لذت ببریم و بگیم حداقل یک چیز هست که در شرایط خوبی قرار داره. در کمیک های اخیر، دو دوره و سه طراح بودند که کارهای بسیار خوب به جا گذاشتند. اولی زوج "میشل بندینی و لوئیجی زاگاریا" و دومی هم "کریستوفر الن" که طراح این کمیک هست. میشل بندینی یک جورهایی طراحی های این سری که داشت کم کم در باتلاقِ تکراری شدن فرو میرفت رو در لحظات واپسین به شکل قهرمانانه ای نجات داد و با خلاقیت های خودش طرفداران مبهوت کرد و سر ذوق آورد. درسته که اینکه میشل بندینی و لوئیجی زاگاریا برای شمارهٔ قبلی برنگشتند میتونست به عنوان یک زنگ خطر برداشت بشه، اما کریستوفر الن نشون داد که فرد قابل اعتمادی هست و میتونه لحظات خوبی رو به وجود بیاره. منتها در شمارهٔ قبلی وقتی میخواستم برای طراحی اون کمیک چیزی بنویسم، با اینکه از طراحی های کریستوفر الن تعریف کردم، اما همیشه انگار یه دیواری، چیزی بین من و طراحی این کمیک بود که نمیذاشت من طراحی های شمارهٔ قبلی رو با واژه هایی مثل "شگفت انگیز" یا "عالی" توصیف کنم و همیشه مجبور بودم خودم رو کنترل کنم(متنفرم از وقتی که باید اینجوری طراحی یا داستانی رو توصیف کنم!). چون با اینکه شمارهٔ قبلی طراحی های خوبی داشت، اما کاملا معلوم بود که طراحی های کریستوفر الن کنترل شده بود و به اوج خلاقیت و زیبایی خودش نرسیده بود. و حالا در شمارهٔ سی و هفت به رسم دنباله سازی و پیشرفت، طراحی های الن به شکل نجومی پیشرفت کردند. نه، نه، نه... اینطوری و با این جمله های خنثی نمیشه طراحی های این کمیک رو توصیف کرد؛ پس بذارید بهتون بگم که طراحی های این شماره یکی از محشرترین طراحی هایی بود که در این چند وقت اخیر دیدم و مثل یک قرص مسکن عالی برای چشم های انسان هست. نه تنها نمیتونم نقطهٔ ضعفی در طراحی های این شماره پیدا کنم، بلکه مجبور هستم اعتراف کنم که چندبار در هنگام خوندن این کمیک، طراحی ها من رو مجبور کردند تا به شکل ناخودآگاهانه ای و از سر تعجب و شگفتی بگم "وای!" (Wow). برخلاف شمارهٔ قبلی که کریستوفر الن مثل یک کودکی بود که مامان و باباش نمیذاشتند با اسباب بازی هاش بازی کنه و بره به اوج دنیای خیال پردازی و انگار در شمارهٔ قبلی همیشه یک چیزی (بخوانید: داستان) جلوی اون رو برای رسیدن به نهایت خلاقیتش میگرفت، در این شماره اون رسماً به سیم آخر زده و بریز و بپاشی راه انداخته که بیا و ببین! الن تونسته در طراحی نهایت پتانسیل ایده هایی که در اختیار داره رو استخراج کنه و ازشون چیزهای هیجان انگیز و سرگرم کننده ای به تصویر بکشه. سبک طراحی کریستوفر الن که اصلا صحبت نداره، فقط باید ببینیدش تا زیباییش رو در کنید. و چقدر سبک او در فضا و اتمسفر این کمیک جفت و جور شده و نتیجهٔ فوق‌العاده ای رو به ارمغان آورده و که در سبک طراحی و طراحی چهره ها و شخصیت ها هیچ مشکلی وجود نداره و همه در خدمت داستان و طراحی برای رسیدن به بهترین نتیجهٔ ممکن هستند. یعنی من هلاک طراحی این دنیای میان بعدی هستم! کریستوفر الن برای به نمایش گذاشتن مرزهای خلاقیت وسیعش اصلا معطل نمیکنه، بلکه همون اول و با طراحی اعجاب انگیز دنیای میان بعدی که اولتیماتوم توی اون گرفتار شده که فکر نکنم به این راحتی ها از ذهنم بیرون بره نشون میده که این تو بمیری از اون تو بمیری ها نیست و قرار نیست اینجا با طراحی های ساده و فراموش شدنی رو به رو باشیم. حتی اونجایی که مایلز و شیفت وارد تار و پود هستی میشن یا صفحات آخر که با دنیایی که سلیم برای خودش سلطنت دیکتاتوری مانندی به هم زده، میشه دید که کریستوفر الن از طراحی این کمیک چقدر لذت میبرده و به چه شکل خارق‌العاده تونسته بهترین نسخهٔ خودش رو به اجرا بذاره. اما یکی از نقاط قوت برجسته و عالی طراحی این کمیک، پانل بندی و لی اوت اون هست. "لی اوت های این کمیک معرکه هستند" و راستش رو بخواید فکرکنم حتی این جمله هم نتونه حق مطلب رو دربارهٔ حس دوست داشتنی که در دیدن طراحی ها داشتم انتقال بده. لی اوت ها اونقدر زیبا بودن که خودشون به تنهایی بحث جدایی رو می طلبند و کریستوفر الن تونسته با خلاقیت سرسام آور و زیبایی لی اوت های این طراحی رو به یکی از نقاط قوت بی حرف و حدیثش تبدیل کنه که با چشم های آدم بازی میکنه. پانل بندی هایی که از شدت بی نظم بودن، منظم هستند، جاهایی که مایلز رسما پانل های مرسوم کمیک بوک ها رو میشکنه و به فراتر از اون قدم میذاره، صحنه های خارق‌العاده ای که با لی اوت ها به دست میان همه و همه دستاورد های پانل بندی های فوق‌العاده الن هستند. به دلیل همین لی اوت ها هم اکشن ها به شکل چشم نواز و عالی به تصویر کشیده میشن و در هنگام دیدن اکشن ها اصلا نمیتونید به چیز دیگه ای فکر کنید و کاملا مجذوب طراحی ها میشید. رنگ آمیزی دیوید کوریل هم در یک کلام محشر بود و باعث شد که لذت بسیار بیشتری از طراحی های این کمیک ببرم. در نهایت با دیدن طراحی های این کمیک بسیار سرحال شدم و حسابی از خلاقیت های بی حد و حصر کریستوفر الن لذت بردم و الن تونست طراحی های جون دار و خلاقانه ای رو به تصویر بکشه.
ترجمه و ادیت:
در این بخش که مثل همیشه مشکلی نبود و آقای حیدری و خانم خزاعی توی این چند شماره تونستند کارشون رو خیلی خوب انجام بدن و من مشکل خاصی در این بخش نداشتم. فقط این رو بگم که به نظرم بهتر بود که اون صداهایی که از پورتال بیرون میومد ادیت میشدند. چون مثلا یکیشون "!No! Please" (نه! لطفا!) بود که باعث میشد چیزی که داخل اون پورتال بود، کنجکاوی برانگیز تر بشه. غیر از این مورد ترجمه و ادیت عالی و بی نظیر بود.
خسته نباشید.
با تشکر.
ممنون بابت ترجمه و ادیت این کمیک.
نقد و بررسی شمارهٔ ۳۸ از سری جدید کمیک بوک های "مایلز مورالز: مرد عنکبوتی" (Miles Morales: Spider-Man) و شمارهٔ اول آرک "امپراتوری عنکبوتی".
خطر اسپویل!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان، اتفاقات و شخصیت پردازی:
حرف زدن دربارهٔ داستان سری مایلز مورالز واقعا کار سختیه. هرچی سعی میکنم که چیزی بگم و به شکلی سر صحبت رو باز کنم، به در بسته میخورم. انگار هرچقدر توی ذهنم، پوشهٔ "کمیک های مایلز مورالز" رو برای بررسی این کمیک میگشتم، چیزی پیدا نمیکردم. میدونم شروع صحبت هام با این موضوع که چیز خاصی برای گفتن ندارم برای خواننده چیز جذابی نیست، اما چارهٔ دیگه ای ندارم. با خوندن سری مایلز مورالز با یک تناقض دست و پنجه نرم میکنم. هرچقدر که برای اومدن این کمیک اشتیاق دارم، همونقدر هم احتمال اینکه چیز خاصی عاید من نشه وجود داره. هرچقدر که صلاح الدین احمد رو تحسین میکنم، به همون اندازه هم به دلایل زیادی از دستش عصبانی هستم. هرچقدر عاشق شخصیت مایلز هستم، از عدم استخراج تمام پتانسیل هاش ناراحتم. موضوع این نیست که من از این سری متنفرم. نه، من عاشق شخصیت مایلز و عاشق اشتیاق صلاح الدین احمد (حداقل در شروع این سری) هستم اما نمیتونم چشمم رو روی این حقیقت که تمام پتانسیل های داستان های این شخصیت بیرون کشیده نمیشه، ببندم. به همون اندازه که کمیک های مایلز رو نسبت به کمیک های دیگه تحسین میکنم، به همون اندازه از قانع بودن این سری و اینکه نمیخواد چیز بهتری باشه متعجب و عصبانی هستم. درواقع سری مایلز مورالز اصلا بد نیست و کمیک هاش رو به سختی نمیخونید. حداقلش این هست که با اشتیاق هر شماره رو میخونیم تا به پایانش برسیم و بعضی ایده های جذاب هستند که ما رو سرحال میذارند. حداقلش این هست که حین خوندن کمیک (با تاکید بر روی بخش "حین" خوندن) خستگی خاصی احساس نمیکنیم و دیالوگ ها رو مثل ماشین های پر جنب و جوش مایکل شوماخر میخونیم تا به اصل کار و هیجان مطلق برسیم. حداقلش این هست که صلاح الدین احمد با "امپراتوری عنکبوتی" و سفر مایلز به دنیاهای موازی دیگه، سعی میکنه خلاقیت های جالبی به داستان تزریق کنه که بعضی وقت ها به نتایج خوبی مثل شمارهٔ قبلی بدل میشه. من منکر هیچ کدوم از اینها نیستم و احمد رو به خاطر تمامی این موارد تحسین میکنم، اما نمیتونم جلوی عصبانیتم رو بگیرم. دلیلش رو هم گفتم: سری مایلز مورالز، سری کمیک قانعی هست. موضوع اینکه نمیخواد چیزی بیشتر از اینهایی که گفتم باشه. این سری میتونه به راحتی چیزهای جذابتری رو از ایده هاش بیرون بکشه اما مشکل اشتیاقی هست که در کمیک های اخیر صلاح الدین احمد نمیبینم. این رو نه به عنوان یک منتقد بلکه به عنوان یک هوادار مایلز مورالز میگم اما به شخصه میتونم فرق کمیکی که نویسنده اش با ذوقی غیرقابل وصف سعی در ارائهٔ بهترین چیز ممکن رو داره با کمیکی که انگار نویسنده اش به زور بالادستی هاش دست به نوشتن برده متوجه بشم. به عبارتی دیگه، میتونم فرق کمیک های اوایل سری مایلز با این اواخر رو متوجه بشم. مشکل همینه که اشتیاقی در صلاح الدین احمد به چشم نمیخوره و با اینکه این کمیک حاوی تصاویر پر جنب و جوش و انرژی زایی هست، اما یک جور خستگی و کسل بودن در داستان و حتی کاراکترها مخاطب رو اذیت میکنه. شاید بزرگترین مشکلی که با کمیک های احمد داریم، دیالوگ هاشون باشه. چیزی که حتی در شمارهٔ قبلی هم یه راست جز نقاط منفی کمیک قرار میگرفتند. دیالوگ های خوب شاید پایه ای ترین انتظاری هست که از کمیک های این سری دارم اما انتظارم بی جواب میمونه. وقتی دربارهٔ دیالوگ خوب حرف میزنم لزوما منظورم یک چیز عمیق و فلسفی نیست که آدم دو ساعت توش بمونه، بلکه منظورم دیالوگ های نیش دار و کنایه دار هست که مخاطب رو سرحال نگه داره. کوئینتین تارانتینو و شوخی های شدیدا صمیمی و خودمونیش رو به یاد بیارید. شخصیت های کمیک های "جد مک کی" که دم به دقیقه با نیش و کنایه های جذاب با هم صحبت میکنند رو به یاد بیارید. شمارهٔ دوم سری "چه میشد اگر...مایلز مورالز؟" و دیالوگ های شدیدا ولورینی و جذابش رو به یاد بیارید. کمیک های سری جدید "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" با نویسندگی زب ولز که با مونولوگ های زیباش ما رو عمیقا در ذهن پیتر قرار میده رو به یاد بیارید. متاسفانه دیالوگ های این سری هیچ کدوم نیستند. نه هیجان انگیز هستند، نه عمیق، نه بامزه و نه چیز خاصی. بلکه بعضی وقت ها مثل وقتی که یهو مایلز مورالز میگه که اگر با هم کار کنند میتونند شیفت این دنیا رو شکست بدن، شدیدا کلیشه ای میشن. نکتهٔ دیگه ای که هست اینه که گرچه دوست داشتم بیشتر توی این دنیا بگردیم و پرسه بزنیم و کوچه پس کوچه هاش رو زیرپا بذاریم (که بخش بزرگیش به خاطر طراحی های چشم نواز این شهر هست) و ظاهر و باطنش رو تفاوت هاش رو ببینیم و یک شهر "گاتهام" مانند جذاب ازش بیرون بکشیم، اما خیلی سریع میریم سراغ جنگ و دعوا با نیروهای سلیم. و این یعنی هدر رفتن یک فرصت بزرگ. نیاز به کار شاقی نیست. همینکه ما صحنه های بدون دیالوگی رو ببینیم که مایلز در این شهر میگرده و کریستوفر آلن در مقام طراح فرصت خودنمایی بیشتری داشته باشه، راضی کننده است. و اینکه شاید بهتر بود با این دنیای دیکتاتوری سلیم، دنیاسازی دارک تر و بهتری رو شاهد بودیم. البته باید بگم که برخلاف مثلا شمارهٔ اول کمیک "چه میشد اگر...مایلز مورالز؟" دیدن شخصیت های دنیای مایلز در این دنیای جدید که در اون کمیک بیشتر برای یک چیز بی اهمیت فقط برای ارجاع دادن برای مخاطب ها بود، اینجا بهتر در تار و پود داستان بافته شدند و تاثیر بهتری در داستان دارند. مثلا بخش استارلینگ که واقعا ناراحت کننده است و تحدید این دنیا رو هم نشون میده(گرچه بهتر بود واکنشی رو هم از سمت مایلز میدیدیم!). شاید بهترین لحظهٔ این کمیک جایی بود که مایلز در بین صحبت های ناامیدکنندهٔ متوالی گانکه، اسمش رو صدا میزنه و میگه چطور میتونه کمکشون کنه که برای من صحنهٔ جالبی بود. اما صلاح‌الدین احمد نشون داده که در هرچی ضعف داشته باشه، در نوشتن کلیف هنگر های پایانی که مخاطب رو برای شمارهٔ بعدی منتظر بذارند و اون رو با خیال پردازی هاش رها کنند عالی هست و این رو در این شماره با حضور پایانی پیتر میتونیم ببینیم. فقط ای کاش احمد از این کلیف هنگر ها استفادهٔ بهتری میکرد که حالا اعتماد بیشتری بهش داشتیم.
طراحی:
اگرچه بعضی وقت ها از بعضی تصمیمات اشتباه در نوشتن این سری خسته یا ناراحت شده باشیم و ممکنه بعضی وقت ها چندان هیجان رو حین خوندن کمیک های این سری حس نکنیم، اما همیشه میشه روی طراحی هایی که از کمیک های مایلز مورالز بیرون میاد، حساب کرد. شاید به جرئت بشه گفت که استانداردهایی که سری مایلز مورالز در طراحی به جا گذاشت، حتی از حد و اندازه های کمیک های جدید "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" هم فراتر بود. حتی در بدترین حالت هم چندتا اکشن خوب و چندتا تصویر زیبا هست که حوصلهٔ مخاطب رو سر نبره و آخرش هرچقدر هم که انتقاد کنیم، اکثر وقت ها از طراحی ها احساس رضایت میکنیم. ستارهٔ جدید طراحی های این سری کریستوفر الن هست که با شمارهٔ ۳۶ نشون داد که استعداد بودن در این سری رو داره و با شمارهٔ قبلی حسابی گل کاشت و بار بسیار زیادی از لذتی که از اون کمیک بردم رو به دوش کشید. کمیک قبلی تمام چیزی بود که از طراحی های این سری انتظار داریم: پر جنب و جوش، رنگ های فوق‌العاده زیبا، لی اوت ها و اکشن های محشر و انتقال داستان به بهترین شکل ممکن. اما هرچه طراحی های عالی شمارهٔ قبلی باعث شد که کمیک قبلی توی ذهن من با خاطرهٔ زیبایی نقش ببنده، برای شماره های بعدی چیزی مثل یک سد بزرگ برای پیشرفت هست. هرچی طراحی های شمارهٔ قبلی باعث شدند سطح اون کمیک چندین بخش بالاتر بره، اما به دلیل اینکه هر مخاطبی انتظار داره که کمیک ها چه از لحاظ داستان و چه طراحی رفته رفته و شماره شماره پیشرفت کنند، اینکه شاید کمتر کمیکی بتونه از لحاظ طراحی روی دست شمارهٔ قبلی بلند بشه، یک چالش سخت هست. خوشبختانه کریستوفر آلن و آلبرتو فوچ تونستند این چالش رو با هوشمندی دور بزنند. طراحی های این کمیک لزوما بهتر از شمارهٔ قبلی نیستند اما همینکه تفاوت این دو شماره توی چشم نزنه، باعث میشه که مخاطب اصلا احساس نکنه که این کمیک نسبت به شمارهٔ قبلی بهتر یا بدتره. این شماره هم اکثر نقاط قوت طراحی های کریستوفر آلن رو در خودش داره و باعث شده که یک کمیک یکدست و زیبا رو شاهد باشیم. شاید گله داشته باشم که اگر داستان موارد بهتری رو در اختیار آلن قرار میداد میتونست طراحی های به مراتب تاثیرگذارتری رو شاهد باشیم، اما این موضوع هیچ ربطی به نفس طراحی ها ندارند و کریستوفر آلن و آلبرتو فوچ تلاششون رو برای ارائهٔ بهترین چیز ممکن انجام دادن. اولین و شاید مهم ترین نقطه قوت این شماره اینه که، زیباست. مگه آدم از طراحی های این سری چی میخواد؟ همینکه یک سری تصاویر اغواکننده در کمیک ببینید نشون میده که طراح بلده حداقل مخاطبینش رو سرگرم کنه. نگاه کنید بروکلینِ تحت کنترل سلیم به چه زیبایی به تصویر کشیده شده. آلن برای به تصویر کشیدن این شهر در عین تبعیت از آثار سایبرپانکی آینده نگرانه، چشم انداز و خلاقیت خودش رو هم وارد کار کرده که نتیجهٔ یک شهر زیبا شد که از لحاظ طراحی چیزی کم و کسر نداره(البته ای کاش میشد روی دیگر این شهر رو در قالب طراحی های آلن ببینیم که فرصتش به وجود نیومد). اینجا البته نباید تاثیر برایان ربر در مقام رنگ آمیز این کمیک رو هم نادیده گرفت که با انتخاب ها و اجراهای تاثیرگذارش که کلی انرژی به کمیک تزریق کرده و رنگ های غالب قرمز و مشکی تصاویر زیبایی رو خلق کردند. با این حال طراحی های این کمیک در زمینهٔ طراحی چهره ها نمرهٔ کامل رو نمیگیرند و از این نظر مشکلاتی وجود داره. چهره ها میتونستند کاملتر طراحی بشن و حاوی احساسات بیشتری باشند و این یکی از نقاط ضعف طراحی های این کمیک بود. صدالبته مگه میشه دربارهٔ طراحی های کریستوفر آلن چیزی نوشت و دربارهٔ لی اوت های سرذوق آور، خلاقانه، که مثل مته در ذهن مخاطب میرن و تاثیرشون رو میذارند چیزی نگفت. لی اوت های این کمیک شاید نه به اندازهٔ شمارهٔ قبلی، اما هنوزم بسیار کارآمد و تاثیرگذار هستند. فقط کافیه به مبارزهٔ مایلز و شیفت با شیفتِ این دنیای جدید نگاه کنید تا کاملا متوجهٔ منظورم بشید و بفهمید که لی اوت ها چه تاثیر شگرفی روی کمیک و اکشن ها میذارند. ای کاش مارول دودستی کریستوفر آلن رو برای طراحی های این سری بچسبه، باز هم این سری طراح دیگری رو پیدا کرد که میشه به راحتی بهش اعتماد کرد.
ترجمه و ادیت:
این سری مایلز مورالز باید در تاریخ کمیک جاودانه بشه. این همه کمیک با بالاترین سطح ترجمه و ادیت زیبا واقعا رکورد عالی هست و مترجم و ادیتور این کمیک زحمت بسیار زیادی کشیدند. آقای فقیه هم در برگرداندن کاور و جا دادن عنوان کمیک زیر پاهای عنکبوت، کار بسیار عالی انجام دادند.
خسته نباشید.
با تشکر.
ممنون بابت ترجمه و ادیت این کمیک.
نقد و بررسی شمارهٔ ۳۹ از سری جدید کمیک بوک های "مایلز مورالز: مرد عنکبوتی" (Miles Morales: Spider-Man).
خطر اسپویل!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان، اتفاقات و شخصیت پردازی:
در کمیک های اخیر سری مایلز مورالز، شاهد ایده های هیجان انگیز بسیار زیاد و بعضا اجراهایی در نوسان بین قوی، متوسط و ضعیف بودیم. سری مایلز مورالز سری کمیکی هست که به دلیل برخی خیانت هایی که در گذشته در قبال ما مرتکب شد (پایان بندی کاملا بد و نامناسب "کلون ساگا") اطمینان کامل مثل یک دوست صمیمی و واقعی رو بهش نداریم اما هیچ‌وقت هم نمیتونیم به طور کامل ازش دل بکنیم و همیشه ممکنه یک جادو جنبلی توی آستینش داشته باشه و ما رو شگفت زده کنه(ایده های جذاب کمیک های اخیر و برخی اجراهای سرگرم کنندهٔ اونا). اما متاسفانه کمیک های اخیر مشکلی داشتند که به شخصه من رو واقعا اذیت میکرد: مسیر متفاوتی که داستان و طراحی و ایده های داستانی طی میکردند. هرچه برخی ایده ها مخاطب ها رو حسابی هیجان زده میکردند و طراحی های هم در به تصویر کشیدن دیوانگی های جذاب کم و کسری نداشتند، صلاح الدین احمد نه مشوق اونا، بلکه بعضی وقت ها هم باعث تضعیف شدن اونا میشه. بیشتر این موضوع به دیالوگ نویسی های احمد مربوط میشه که متاسفانه نه به شکل هیجان انگیز، بلکه به صورت ضعیفی نوشته میشن که قبلا به طور مفصل راجع بهش صحبت کردیم. این کمیک اما مشکل دیگه ای از این سری رو فاش میکنند: ساختار کلیشه ای. درواقع هر کمیک با یک ایده از کمیک قبلی شروع میشه، یه چندتا دعوا و اتفاق و دیالوگ این وسط رخ میده و بعدش کمیک با یک کلیف هنگر برای شمارهٔ بعدی به پایان میرسه و این روند همینطور تکرار میشه. شاید برای چند بار اول به واسطهٔ برخی اتفاقات جذاب که این بین رخ میداد، مشکلی نبود یا بعدش قابل تحمل بود، اما در چند شمارهٔ اخیر این موضوع خیلی تکراری و حوصله سربر شده و به واسطهٔ اینکه اتفاقاتی که در این بین رخ میدن تا حد زیادی کلیشه ای هستند، پس این روند دیگه جذابیتی نداره. مثلا گرچه فداکاری پیتر در این شماره موضوع جالبی به نظر میاد، اما اجرای چندان قدرتمندی نداره و خیلی زود فراموش میشه. یا اینکه مثلا یه اتفاقی که به عنوان یک کلیف هنگر در پایان این کمیک افتاد (عمو آرون همون باتری سلیم هست) خیلی مهمه ولی اینقدر این تکنیک در این سری تکرار شده که بعد از دیدن این صحنه شگفت زده نشدم، بلکه فقط میخواستم ببینم این بار احمد با این ایده چیکار میکنه. یا مثلا دیالوگ ها هم طبق معمول گیرایی و جذابیت خاصی رو به همراه نداره. شما رو نمیدونم، اما تنها دیالوگی که بعد از خوندن این کمیک توی ذهنم موند، آخرین حرفی بود که پیتر به مایلز زد:"لعنتی، خیلی از دیدنت خوشحالم مایلز" که اونم به خاطر حس صادقانه و قابل درکی بود که توش جریان داشت. وگرنه در بقیهٔ موارد بازهم ثابت میشه که دیالوگ نویسی یکی از نقاط ضعف جدی احمد هست که بعضی وقت ها خیلی ساده و عادی هستند و بعضی وقت ها هم اونقدر شعاری میشن که به محدودهٔ سریال های تلویزیونی ایران وارد میشن. البته همه چیز هم اینقدر سیاه و سفید نیست. مثلا سرگذشتی که برای بلی در این کمیک تعریف میشه و تنفر قابل درکی که از عنکبوت ها داره واقعا جالبه و میتونه حاوی تنش و جذابیت خاصی داشته باشه اما میترسم آخرش این موضوع هم سرانجام کلیشه ای داشته باشه و با چند تا دیالوگ معمولی سرهم بندی بشه. یا اینکه خیلی برام جالب بود که احمد در این چند شماره بدون حضور مستقیم سلیم، از اون یک آنتاگونیست ترسناک و خطرناک ساخته که قطعا مایلز در برابرش کار بسیار سختی داره. اما یه موضوعی هست که فکرکنم قبلا هم راجع بهش صحبت کردم و متاسفانه عدم حضورش در این کمیک من رو تا حدی آزار میداد و اون روایت خطی و عدم دنیاسازی منحصر به فردش هست. منظورم اینه که وقتی این کمیک چنین دنیای آخرالزمانی و عجیب غریبی داره که به دنیاسازی مهمی نیاز داره، متاسفانه احمد داستانش رو خیلی خطی روایت میکنه. منظورم اینه که وارد جزئیات این دنیا نمیشه. فقط داستان مایلز و سلیم و تقابل اونا. درحالی که به نظر من خیلی خوب میشد اگر احمد حداقل یک شماره رو برای دنیاسازی و سر زدن به گوشه کنار این دنیا و درک کردن فضای پسا آخرالزمانی اش میذاشت اما متاسفانه این اتفاق اینجا نیفتاده و از این خلاقیت ها خبری نیست. من با داستان های سرراستی که لزوما عمیق نباشند و شامل آنتاگونیست های گرین گابلین گونهٔ پیچیده ای نباشند مشکلی ندارم. همین الان دارم سری جدید "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" رو میخونم و با اینکه این کمیک از لحاظ عمق داستان شاید یکی از پرملات ترین کمیک هایی نباشه که خوندم، اما به واسطهٔ پلات های جذاب، برخی لحظات شخصیت محور زیبا، دیالوگ های به یادماندنی و... یکی از سرگرم کننده ترین هاشون هستند. پس احمد هم میتونست از این موضوع استفادهٔ خیلی خوبی بکنه اما موفق نبود. باید دید احمد در ادامه داستانش چیکار میکنه و همین مسیر رو طی میکنه یا دست به خلاقیت های منحصر به فرد میزنه.
طراحی:
اگر به من بگن که در شماره های اخیر سری مایلز مورالز، از یک فاکتور به عنوان چیزی که باعث شده با اشتیاق این سری رو دنبال کنی و اون رو دنبال کنی یاد کنم، اولین چیزی که به نظرم میرسه طراحی شماره های اخیر هستش. احتمالا شما هم از قربون صدقه رفتن های من برای کریستوفر آلن و طراحی های فوق‌العاده چشمگیر و هیجان انگیزش خسته شدید و اینجا قرار نیست تکرار مکررات کنیم؛ اما لازمه که بگم آلن موفق شد انرژی و جذابیتی رو به این داستان تزریق کنه که باعث شد با اشتیاق بیشتری از این کمیک و داستانش لذت ببرم. در این شماره هم از طراحی های آلن و فوچ جذابیت های خاص خودش رو داره که به هیچ وجه نمیشه ازشون غافل شد، اما طراحی مثل دو شمارهٔ قبلی، بی نقص و شگفت انگیز نیست. بالاخره هیچ موفقیتی ابدی نیست و در اینجا بالاخره شاهد یک سکتهٔ نه چندان بزرگ در طراحی های کریستوفر آلن هستیم. به نظرم آلن باید یک فکری برای طراحی چهره ها کنه چون بزرگترین ضعف طراحی این کمیک همینه. در این شماره چهره ها نه تنها یکدستی خوبی ندارند(چیزی که دیگه در سری مایلز مورالز به امر طبیعی تبدیل شده) بلکه از لحاظ زیبایی و احساسی هم کاری به پیش نمیبرند. درواقع آلن نتونسته چهره های شخصیت هاش رو زیبا و یکدست طراحی کنه و اکثر وقت ها این موضوع باعث رنجش مخاطب میشه. ضمن اینکه از لحاظ داشتن احساسات و انتقال اون به مخاطب هم چهره ها اونی نیستند که از کسی مثل آلن انتظار داریم و در نقطهٔ ضعیفی از انتظارات ما قرار میگیرند. درواقع دلیل اصلیش رو نمیدونم اما سبک آلن توی این شماره مثل همیشه جذاب و سحر کننده نیست. اما این دلیل نمیشه که چشممون رو روی نقاط قوت طراحی ها ببندیم. آلن در طراحی شخصیت ها و لباس هاشون مخصوصا برای مایند اسپینر کارش رو واقعا عالی انجام داده و این شخصیت رو به صورت ترسناک و عجیب غریبی به تصویر کشیده. لی اوت های آلن گرچه به استانداردهای بالای دو شمارهٔ قبلی نمیرسند اما همچنان عالی هستند. مخصوصا در صحنه های اکشن که آلن مثل همیشه کارش رو عالی انجام داد و ما رو مجذوب خودش کرد. در رنگ آمیزی هم مشکل خاصی ندیدم و به شخصه از دیدنشون لذت بردم. ضمن اینکه طراحی این کمیک با وجود نقاط ضعفی که گفتم اصلا خسته کننده و شلخته نیست و زیبایی های خودش رو هم داره. موضوع اینه که برخلاف دو شمارهٔ قبلی که در طراحی فوق‌العاده بودند، طراحی این کمیک نواقصی داشت که ممکنه بی از حد به چشم بیان اما هنوز هم به نظر من کار آلن بسیار عالی بود.
ترجمه و ادیت:
کاملا بدون مشکل و عالی در این بخش. از مترجم و ادیتور این کمیک کمال تشکر رو دارم که کارشون رو مثل همیشه بی نظیر انجام دادند.
خسته نباشید.
با تشکر.
سطح ادیت و ترجمه ماورای آسیا بود (as always
امیدوارم حالا که مارول رایت کمیک هر دو شخصیت alien و predator رو بدست آورده شاهد حضور اونا تو کمیک های مختلف مردعنکبوتی باشیم . واقعا نبرد بین پیتر و predator عالی میشه ! اونم تو نیویورک! وای .......!
t.me/spidey_Ir/56058?single
امیدوارم حال همه‌تون خوب باشه (هر چند فکر نکنم تو این روزای سخت کشور، دیگه حال خوبی تو دل مردممون باقی مونده باشه...)
همون‌طور که شاید بدونین من به ندرت توی سایت کامنت می‌ذارم
و خب پایان والیوم اول سری مایلز مورالز: اسپایدرمن بهونه‌ای شد که به همین مناسبت بعد از مدت‌ها عدم فعالیت توی سایت، به عنوان مترجم اصلی این سری (از شماره‌ی ۱۱ تا ۳۵) کامنت بذارم
این سری برای من از جایگاه خاصی بین بقیه‌ی کامیکام برخورداره
چون اولین سری کامیکی بود که برای سایت ترجمه کردم (و درواقع اولین تجربه‌ی ترجمه‌ی حرفه‌ایم بود)
و همینطور از همون اول حس هم‌ذات‌پنداری خاصی با کرکتر مایلز مورالز و بقیه‌ی کرکترای این سری پیدا کردم
طوری که هر ماه بیشتر از بقیه‌ی کامیک‌هایی که دنبال می‌کردم، منتظر انتشار شماره‌ی جدید این سری بودم و بلافاصله بعد از انتشار، ترجمه‌ش رو شروع می‌کردم و اکثر اوقات همون شب تمومش می‌کردم و تحویلش می‌دادم
شیوه‌ی داستان‌پردازی صلاح‌الدین احمد در این سری بی‌نظیره
طوری که جزئیات ریز زیادی رو تو داستانش میاره و از همه‌شون هم در آینده استفاده میکنه و هیچ‌کدوم رو هدر نمیده
طراحی‌های این سری، با وجود افت‌وخیزهاش، بازم سطح بالای خودش رو حفظ میکنه،
و خصوصا در شماره‌هایی که خاویر گارون، به عنوان طراح حضور داره به اوج خودش میرسه
جا داره آخر کامنتم از تمام رفقا و همکارای عزیزم که برای این سری زحمت کشیدن و حسابی گل کاشتن تشکر کنم:
امیرمهدی کورشلی، سینا محدثی گل، امیرحسین رجبی، حسام سرخانی، محمدصالح حیدری عزیز، رفیق خوبم امیرحسین ابراهیم بای، آرمین ظفری، حامد حسینی، علی نامور، امیر مجیدی، سحاب نصراللهی عزیز، امیرحسین خلیلی، مبین امیری، امین شیخ بگلو، اهورا سهیلی، محمدجواد کلانتری‌پور، سبحان حیدری، الهام خزاعی، احمد فقیه، محسن ثرایی، علی آذرباد، رضا بهروزپور، و عرفان نجم صادقی
(امیدوارم اسمی رو از قلم ننداخته باشم...)
ارادتمند،
علیرضا شیخ عارفی (A.SHRFE)
کورشلی،استاد،مح دثی،رجبی،سرخانی ،حیدری،ابراهیم بای،ظفری،حسینی، نامور،a.shrfe، مجیدی ، نصراللهی ، خلیلی ، امیری،بگلو،سهیل ی،کلانتری پور ،فقیه ،آذرباد، ثرایی، بهروزپور،نجم صادقی
و خانم: خزاعی
واقعا باورم نمیشه که قراره سری جدیدی از مایلز شروع بشه
مثل همیشه اسپایدی سر قول اش مون و این سری رو تمام و کمال ترجمه کرد و همه شماره ها رو بهمون هدیه داد
اون زمانی که داشتم شماره های اول رو میخوندم هنوز عضو سایت نبودم و خیلی وقت ام بود که نتونسته بودم شماره های جدید که ترجمه شده بود رو بخونم اما در اولین فرصت دوباره خوندن رو شروع میکنم و نظر ام رو در مورد سری مینویسم
البته از روی شماره های قبلی که خوندم میشه مطمئن بود که ترجمه و ادیت با نهایت کیفیت انجام شده
اگر احتمال زیاد بدونین سری جدید مایلز مورالز چند وقتی هست اومده که فک کنم شش قسمتش منتشر شده! بنده واقعا از این سری که سایت ترجمه کرده خوشم اومد و میخواستم بدونم برنامه ای برای ترجمه سری جدید دارین. چون اگه دارین من به شخصه لحظه شماری میکنم.
با سپاس!!
ولی من یه سوال از شماره ۱۰ دارم ، توی رویداد جنگ های پنهان سر قضیه اون همبرگره مرد مولکولی خانواده و اطرافیان مایلز و خود مایلز رو صد البته انتقال داد به دنیای اصلی ولی چرا همه شون یه جوری رفتار می کنن که انگار همون جا به دنیا اومدن؟ و چرا هیچی از دنیای نهایی یادشون نیست؟ یعنی مثلاً مرد مولکولی دنیای ۶۱۶ رو جوری تغییر داده که مایلز و بقیه از اول توش بوده باشن؟
همه لینکهای آپلودر درست شدن
انشاله هر وقت که وقت کنم یه لینک سوم هم اضافه میکنم
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا