شش ماه پیش، پیتر پارکر عملی انجام داده، و حالا او باید با عواقب کارهایش روبرو شود. بدهی‌هایش افزایش پیدا کرده‌اند، تمام پل‌های پشت سرش به سمت بیشتر دوستانش را خراب و به اعتماد زن عمو می اش خیانت کرده. ام جی نیز از او قطع امید کرده است...
به لطف مردعنکبوتی، جنگ توم‌استون و رُز تمام شده. بعد از این توم‌استون، مردعنکبوتی رو چند روزی در زیرزمین نگه داشت، کاری کرد که باور کند او نقشه دارد با افراد‌ش که به مانند رز و گانگسترهایش لباس پوشیده‌اند دست به کشتار بزنند. مردعنکبوتی که نگران جان آن بی شمار مردم بی گناه بود، خودش را آزاد و به مخفیگاه توم‌استون حمله کرد تا اینکه متوجه شد در واقع فریب خورده و به رُز که در این مورد بیگناه بود، حمله کرده! حال که رز و گانگسترهایش رسما از دور خارج شده‌اند، مردعنکبوتی باید با نتایج پیروزی توم‌استون کنار بیاید.
The Amazing Spider-Man #5 (#899 Legacy)
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور و گرافیست: سیدعلی زرگرمرادی
برگردان کاور: علی آذرباد
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودر)
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلودبوی)
نظر شما درباره این داستان چیست؟
برای خواندن دیگر كمیك هایی كه در سایت ترجمه كرده ایم اینجا را كلیك كنید.
مطالب مرتبط:
چگونه در كامپیوتر یا سیستم اندروید كمیك بخوانیم؟
10 حقیقت مهمی که باید درباره «توم اِستون» (TOMBSTONE) بدانید
سری جدید کمیک های مرد عنکبوتی شگفت انگیز به نویسندگی زب ولز و طراحی جان رومیتا جونیور منتشر میشود!
اسپایدرمن صاحب لباسی گابلینی میشود!
سری کمیک های اسپایدرمن شگفت انگیز (THE AMAZING SPIDER-MAN) با ترجمه فارسی
معرفی شخصیت: ارباب جنایت (CRIME MASTER)
خبر داغ! دشمن جدید و خفن اسپایدرمن در شماره 900 کمیک "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" معرفی شد!
10 حقیقت مهمی که باید درباره «بیتل» (BEETLE) بدانید
بزرگان تاریخ كمیك های اسپایدرمن: جان رومیتا جونیور
سری جدید AMAZING SPIDER-MAN : آیا مارول قصد تکرار «گناهان گذشته» را دارد؟!
آیا مرد عنکبوتی تا به حال کسی را کشته است؟
10 حقیقت مهمی که باید درباره شخصیت «ریچارد فیسک» ملقب به «رُز» (ROSE) بدانید
10 حقیقت مهمی که باید درباره «کله چکشی» (HAMMERHEAD) بدانید
10 حقیقتی که فقط طرفداران کمیک بوک راجع به «مری جین واتسون» (MARY JANE WATSON) می دانند
10 دشمن مونث برتر مرد عنکبوتی (SPIDER-MAN: 10 BEST FEMALE VILLAINS)
معرفی شخصیت های مكمل (SUPPORTING CHARACTERS) كمیك های مرد عنكبوتی – قسمت سوم
10 دشمن برتر مرد عنکبوتی
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه‌ها
اسپایدی تلافی میکند!
خیلی خخخففففنننن
وایییی خدااااا
از زیر ماسک صورت له و لورده پیتر رو نشون میده
Oh my shit
و حالا هم که مری جین با پیتر قطع رابطه کرده، وقت خوبیه که رابطه ی رومانتیک بین فیلیشیا و پیتر دوباره به وجود بیاد، چون هنوزم فیلیشیا به پیتر علاقه داره
همه چی داشت. از لحظه ماندگار گرفته تا یک ویلن عالی با اکشن خوب و طراحی شگفت انگیز
خسته نباشید واقعا
پیش بسوی شماره ۹۰۰!
ممنون بابت ترجمه و ادیت این کمیک.
نقد و بررسی شمارهٔ پنجم از سری جدید کمیک بوک های "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" (The Amazing Spider-Man شمارهٔ ۸۹۹ لگاسی).
خطر اسپویل!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان، اتفاقات و شخصیت پردازی:
خب، خب، خب! قضیه به جاهای باریکی کشیده شده. بالاخره این کمیک یک شماره قبل از شمارهٔ نهصد از تاریخ پرافتخار سری "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" هست و قضیه اش شوخی بردار نیست. بالاخره زب ولز نشون داد بعد از نیمه سکته هایی که "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" تجربه کرد، تونسته یک اکسیژن و نفس تازه ای به این سری تزریق کنه. نشون داد تونسته یک داستان باطراوت و جذاب خلق کنه که خاطرات قبلی که مارول به سرمون آورد رو فراموش کنیم. حالا اینجا میرسیم به شمارهٔ پنجم که نقش مهمی در ادامهٔ داستان داره. مخصوصا به خاطر کلیف هنگرِ حقیقتا فوق‌العادهٔ شمارهٔ قبلی که ما رو گیج و منگ از اتفاقی که افتاد رها کرد و در انتظاری نفسگیر برای شمارهٔ بعدی تنها گذاشت. این موضوع چیزی نبود که به راحتی فراموش بشه و ما حالا تبعاتش رو در این کمیک میبینیم. زب ولز نشون داده که بازی با دیالوگ ها و مونولوگ ها رو خوب بلده و از این مهارت در این کمیک هم استفاده میکنه. چه نوبت مونولوگ های خودبازخواست کنندهٔ پیتر پارکر بعد از اشتباهی که کرد باشه چه نوبت صحبت پیتر با گربه سیاه و توم استون باشه و چه وقتی باشه که دیگر سر یه بستنی چونه میزنه، در همه لحظات زب ولز تونسته با دیالوگ هاش لحظات جذابی خلق کنه. دوتا از بهترین لحظات این کمیک تعاملات پیتر پارکر با فلیشیا هاردی و توم استون هست. خوشبینی فلیشیا که سعی داره به پیتر کمک کنه در تضاد با روح زخمیِ پیتر در این روزها قرار میگیره و صحبت های اونا رو خیلی جالب میکنه. فلیشیا سعی میکنه به پیتر امید و انگیزه ای برای ادامه دادن بده؛ اما با اینکه این لحظه بسیار جذاب صورت گرفته، اما صحبت مرد عنکبوتی با توم استون یه چیز دیگه است. یک جور اتمسفر خفقان آور در این لحظه وجود داره که قاتل هرچیزی که حواس ما رو از صحبت های این دوتا منحرف میکنه هست. قشنگ معلومه که اونا سعی میکنند تک تک حرفاشون رو با استراتژی و فکر بیان میکنند و سعی میکنند که سوتی ندن. ترکیب کاریزما و سنگینی توم استون با حس خودمونی و معمولی و بانمک اسپایدرمن حسابی آدم رو وسوسه میکنه. مخصوصا اینکه فکری که اسپایدی کرد حسابی هوشمندانه بود و اونا رو معنای واقعی کلمه حالا با هم مساوی کرد. پس میبینید که زب ولز واقعا دیالوگ نویس بااستعدادی هست و در این لحظه تونست یک اتمسفر عالی بسازه. حتی صحبت های بین دیگر و اسپایدی و اون کشمکشی که او با هویت های دیگه اش داره هم به شکل جذابی به تصویر کشیده میشه و به هیچ وجه در این کمیک لحظهٔ خسته کننده ای پیدا نمیشه. بخش مربوط به توم استون در بین جنایتکاران نیویورک نشون میده که اونا چقدر سر این موضوع که ممکنه توم استون با اسپایدی کار کنه واکنش نشون میدن و این موضوع ممکنه زمینه چینی اتفاق مهمی در این سری باشه. لحظهٔ پایانی هم حس زیبایی داره و پایانی است بر این شماره که مثل کمیک های اخیر مرد عنکبوتی شگفت انگیز بسیار سرگرم کننده و باحال بود. البته راستش من خیلی برای شمارهٔ بعدی وحشت دارم چون واقعا معلوم نیست که میتونه در حد و اندازه های شمارهٔ فوق‌العاده ۸۰۰ باشه یا نه چون اون کمیک نتیجهٔ زمینه چینی های زیادتر دن اسلات بود و البته از خبیث های هیجان انگیزتری استفاده میکرد. البته تا الان زب ولز امیدوارکننده ظاهر شده و میشه بهش اعتماد کرد اما شمارهٔ ۹۰۰ مرد عنکبوتی شگفت انگیز چیزی نیست که بشه به راحتی از پسش براومد. اما جایی از کمیک که من رو واقعا ترسوند به آخر صحبت های اسپایدی و توم استون مربوط میشه. آخرین چیزی که توم استون به اسپایدی گفت چی بود؟ "آدم عجیبی هستی؛ از خونه ام برو بیرون". نمیدونم چرا اینقدر آشناست هههههمممم آها! توی شمارهٔ اول وقتی که توم استون در ماشینش با پیتر پارکر صحبت میکنه دقیقا با همین شیوه صحبتشون رو به پایان میرسونه "آدم عجیبی هستی پارکر؛ از ماشینم برو بیرون". حتی شکل پانل بندی این لحظه هم شباهت فراوانی به پایان صحبت پیتر و توم استون از شمارهٔ اول داره. آیا این یه اتفاق عادی هست و توم استون کلا عادت داره ملت رو بندازه بیرون یا شاید زب ولز داره اشاره ای به این موضوع میکنه که شاید توم استون متوجهٔ هویت اسپایدرمن شده؟ اگه این موضوع هیجان انگیز نیست، پس دیگه نمیدونم تعریفتون از هیجان انگیز چیه.
طراحی:
در حین خوندن سری جدید کمیک های "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" شاید آخرین نگرانیمون طراحی باشند. بالاخره جان رومیتا جونیور از قبل و در همین چهار شمارهٔ قبل به قدری خودش رو ثابت کرده بود و نگرانی های ما رو به شکل بی رحمانه و لذت بخشی سلاخی کرد که دیگه جایی برای نگرانی ها نبود. جان رومیتا جونیور با سبک غیرمتعارف و عجیب و جذابش تونست در به تصویر کشیدن اتفاقات دنیای اسپایدرمن و مشکلاتی که اون در این دوران تجربه کرده به خوبی موفق بود. اما این موضوع اصلا راجع به این شماره صدق نمیکنه. شمارهٔ پنجم همون لحظه ای بود که از وقوعش میترسیدم. همون لحظهٔ وقوع آخرالزمان، لحظهٔ وقوع رگناروک در دنیای نورس. لحظه ای که اومدنش دیر و زود داشت اما سوخت سوز نه. لحظه ای که بالاخره جنبهٔ متفاوتی از طراحی های جان رومیتا جونیور رو مشاهده میکنیم. این لحظه به وقوع پیوست و بالاخره تمام استعدادهای رومیتا جونیور به شکل انرژی فونیکس در این کمیک رها شدند. رومیتا جونیور در این کمیک طراحی میکنه که شماره های قبلی در برابرش مثل زل زدن به دیوار میمونند. این اتفاق خوبیه، مگه نه؟ البته که خوبه و اگر این کمیک رو خونده باشید میفهمید که چرا اینقدر دارم از طراحی تعریف میکنم. اگر شماره های قبلی طراحی های زیبا و جذابی بودند که دربرگیرندهٔ سطح بالایی از توانایی های رومیتا جونیور نبودند، اینجا دوباره همون رومیتا جونیور رو به یاد میاریم که از کمیک های قبلیش به یاد داریم. شاید طوری احساس بشه که انگار دارم زیادی اغراق میکنم و فکرکنم خودم هم دارم این رو متوجه میشم (!) اما توی این سری های طولانی به شخصه طراحی ها رو در کفه مقایسه ای با کمیک های قبلیشون قرار میدن و رومیتا جونیور در این زمینه عالی کار کرد. برخلاف خیلی ها من از طراحی شمارهٔ قبلی اون لذت بی حد و حصر رو نبردم. چرا، توی نقدم برای شمارهٔ قبلی از طراحی ها تعریف کردم و گفتم که واقعا عملکرد خوبی داشتند اما دو مورد بود که باید در نظر داشت. اول اینکه من از با اینکه اکشن های شمارهٔ قبلی رو دوست داشتم اما معتقدم که برای تاثیرگذاری افزون تر باید اکشن های بیشتر و بهتری رو نظاره میکردیم و مقایسهٔ اکشن های شمارهٔ قبلی با نبرد بی نظیر راهرو در سریال "دردویل" به نظرم گرچه از لحاظ ساختار درست بود اما از لحاظ جذابیت اکشن ها، نه. نکتهٔ دوم هم اینکه گفتم درسته که تا الان خیلی از طراحی ها لذت بردیم، اما بدون پیشرفت در طراحی ها و بهتر شدن پله به پلهٔ اونا، باعث میشه که طراحی ها یکنواخت بشن. برای همین وقتی با این پیشرفت بسیار خوب در طراحی ها رو به رو میشیم طبیعی که شگفت زده بشیم. به عنوان مثال لی اوت های رومیتا جونیور در این کمیک از شماره های قبلی بسیار بهتر و هوشمندانه تر شدند. برخلاف شماره های قبلی که لی اوت ها استانداردتر و عادی تر بودن، در این شماره با اینکه هنوز هم جای شگفت انگیز تر شدن وجود داره، اما لی اوت ها بسیار بهتر شدند و تصاویر زیبایی رو خلق میکنند. این موضوع راجع به طراحی شخصیت ها هم صدق میکنه. خداوکیلی ببینید رومیتا جونیور چطور یک پیتر پارکر زخمی و غرق در خون و عصبی رو به تصویر میکشه. واقعا عالیه. رنگ آمیزی هم از نکاتی هست که به زیبایی این کمیک خیلی کمک خوبی کرده. و این چیزی هست که از طراحی های رومیتا جونیور در شماره های بعدی هم انتظار دارم. پیشرفت و پیشرفت و پیشرفت، تلاش برای نوآوری و خلاقیت های جذاب برای شگفت زده کردن مخاطب. رومیتا جونیور نشون داد اگر بخواد میتونه طراحی هاش رو حسابی به یاد موندنی کنه.
ترجمه و ادیت:
به شخصه مثل همیشه مشکلی در ترجمه و ادیت ندیدم و چون تخصص خاصی هم در این زمینه ندارم پس حرف اضافه ای نمیزنم و فقط میتونم بگم: خسته نباشید.
با تشکر.
نقد شماره ی ۵ (۸۹۹ legacy) مرد عنکبوتی شگفت انگیز
واقعا داره از این run خوشم میاد. ولز از همون شماره ی اول خیلی با قدرت شروع کرد و پایه ی یه داستان گانگستری رو بنا کرد. داستانی که در طول سه شماره به زیبایی هر چه تمام بسط داده شد. در شماره ی چهارم از نقشه ی خفن توم استون مطلع شدیم و یه نبرد حسابی رو شاهد بودیم.و در نهایت کمیک در صحنه ای تموم شد که همه ی مارو برای این شماره حسابی هایپ کرد.و حالا میرسیم به این شماره:
چیزی که توی این run تا اینجا به چشم میاد فضای متفاوت و جذابشه. ما توی این run با داستانی حماسی یا کیهانی یا نبرد مرد عنکبوتی با گابلین و اختاپوس و ... مواجه نمیشیم. در واقع جذابیتش به اینه که یه داستان جمع و جوره که تا اینجا مثل یه مثلث میمونه. مثلثی که مرد عنکبوتی، توم استون و دسته ی رز اضلاعش رو تشکیل میدن.(هنوز معلوم نیست ام جی و پاول کجای این داستان قرار میگیرن).
بعد از اینکه مرد عنکبوتی زد دسته ی رز رو لت و پار کرد اینجا جبرانش میکنه و مثل توم استون حیله ی ردیفی میزنه تا ازش عقب نمونه و خیلی هم خوب اینکارو انجام میده. بعدشم میاد تو عمارت توم استون و در حالی که لم داده با یه طنز ظریفی زبون بازی میکنه(!) دیالوگ های اسپایدی و توم استون هم بی نظیر نوشته شدن و معلومه که میخوان جلوی همدیگه کم نیارن.(ولی انصافا بعد این runدیدم به توم استون عوض شد...ولز خیلی توم استون خفنی مینویسه) از اون سمت ما دوباره فلیشیا رو میبینم که به پیتر حرفای جالبی میزنه و ظاهرا نقشش داره توی این سری جهت میگیره( مخصوصا اگه شماره ی بعدو بخونین متوجه میشین... من به طرز اتفاقی اسپویل شدم)
طراحی های رومیتا جونیور هم عالین. انصافا اونجایی که اسپایدی داره از سقف ساختمون به جمعیت پلیس ها نگاه میکنه رو خیلی ردیف طراحی کرده. صورت متورم و خونین پیتر هم که دیگه زده وسط هدف. رنگ آمیزی هم خیلی به طراحی های رومیتا جونیور میاد و روح دیگه ای بهش بخشیده.
در کل تا اینجا که نوید یه سری حال خوب کن و تمیز از اسپایدی رو ولز تحویلمون داده.
پ.ن:فقط دعا میکنم هامبرتو راموس دوباره یه ناخنک به این run نزنه. اصلا تحمل طراحی هاشو ندارم و با هزار زور و زحمت شماره هایی رو که طراحی کرده میخونم
حتی اگه به کاور‌دقت کنی میبینی که مادامی که اسپایدی داره سعی میکنه به توم استون ضربه بزنه، اون داره تلاش میکنه که ماسک اسپایدی رو از رو صورتش بکشه!
البته شاید هم ما زیادی خیالاتی شدیم!
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا