چی میشه اگه لیزارد و موربیوس رو با هم ترکیب بشن؟ در این شماره میفهمین!
بعد از چند ماه پرشکوه کار کردن در شرکت بیاند به عنوان مردعنکبوتی، حالا تمام زندگی بن رایلی دارد از دست میرود. چندی است که سرپرست برنامه‌ی ابرقهرمانان شرکت بیاند (و رئیس بن)، ماکسین دنجر، دارد با خاطرات بن ور میرود، و بن فهمیده که بیاند برنامه‌ی ابرشروران هم دارد که در جزیره‌ی استاتن (که تلفظ دقیق تر آن، «اِستِیتن» است) قرار دارد.
بن و پیتر با میستی نایت و کالین وینگ همراه شدند تا در مرکز برنامه‌ی ابرشروران بیاند را تخته کنند. بن که عطش انتقام کورش کرده بود، تنها با خراب کردن یک ساختمان دلش آرام نمیگرفت، بنابراین نگاه‌ش را به سمت مرکز فرماندهی بیاند منعطف کرد. برای این که پیتر و دوستانش سد راهش نشوند، بن در اسرارآمیز زِد (Z) را باز کرد و موجود دهشتناک نهایی بیاند را آزاد کرد.
The Amazing Spider-Man # 92
مترجم: سبحان حیدری
ادیتور و گرافیست: محمدجواد کلانتری پور
برگردان کاور: احمد فقیه
ناظر کیفی: مهدی ترابی مهربانی
لینک دانلود غیر مستقیم (آپلود بوی)
نظر خودتون رو درباره داستان و طراحی های این کمیک با ما در بخش نظرات در میان بذارید.
برای خوندن دیگر کمیک هایی که ترجمه کرده ایم اینجا را کلیک کنید.
مطالب مرتبط:
چگونه در كامپیوتر یا سیستم اندروید كمیك بخوانیم؟
سری کمیک های اسپایدرمن شگفت انگیز با ترجمه فارسی
10 حقیقتی که در کمیک‌های «مردعنکبوتی شگفت‌انگیز» به نویسندگی نیک اسپنسر فاش شد!
10 حقیقت مهمی که باید درباره "موربیوس" (MORBIUS) بدانید
نسخه های عجیب و غریب از لیزارد در دنیای کمیک!
10 حقیقت مهمی که باید درباره "لیزارد" (LIZARD) بدانید
15 ابرقهرمان سیاه پوست برتر دنیای کمیک
کمیک مشترک «مری جین» - «گربه سیاه» ترجمه شد + لینک دانلود
10 شخصیت مارول که خبر نداشتید «بن رایلی» شکستشان داده است
15 حقیقتی که باید درباره «اسکارلت اسپایدر» (SCARLET SPIDER) بدانید
چرا برای بازگشت «بن رایلی» در قامت اسپایدرمن هیجان داریم؟
10 اتفاق مهمی که برای «بن رایلی» پس از بازگشت از مرگ رقم خورد!
زندگی، مرگ و بازگشت بن رایلی
"سرگذشت كلون" – قسمت سوم: معرفی كلون های اسپایدرمن!
معرفی 10 دشمن برتر «اسکارلت اسپایدر» (SCARLET SPIDER)
معرفی عشق های «بن رایلی» در دنیای کمیک
معرفی 10 دشمن برتر کاپیتان آمریکا (CAPTAIN AMERICA)
ترجمه فارسی شماره آخر از کمیک "بن رایلی: اسکارلت اسپایدر" (BEN REILLY: THE SCARLET SPIDER)
تمام عشق های پیتر پاركر!
معرفی شخصیت های مكمل كمیك های مرد عنكبوتی
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه‌ها
ممنون بابت ترجمه و ادیت این کمیک.
و دربارهٔ شمارهٔ ۹۲ از سری جدید کمیک بوک های "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" (The Amazing Spider-Man شمارهٔ ۸۹۳ لگاسی).
خطر اسپویل!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
داستان بن رایلی و پیتر و بقیه داره به مهم ترین بخش های خودش میرسه. شاید دورهٔ بیاند کاملا عالی نبود و شاید فراز و فرودهای مختلفی داشت، ولی نه تنها هرچی جلوتر رفت داستانش بهتر و منسجم تر شد، بلکه یکی از مواردی که خیلی در سنجش یک کمیک موثره پایان بندی اون هست. الان جای باز کردن کامل این بحث و گفتن تمام ابعاد این موضوع نیست، اما به نظرم مهم ترین بخش هر داستان پایان بندی اون هست. پایان بندی یعنی جمع شدن تمام عناصر داستان، پایان بندی یعنی جایی که هنرمند باید بزنه توی خال. باید هرچیز به ظاهر بی معنای داستان معنادار بشه و این به نظرم خیلی مهمه. اگر الان مثلا از سریال "هاکای" کینهٔ عمیقی به دل گرفتم، بیشتری دلیلش به خاطر پایان بندی اون هست. چون جایی که باید کارش رو بی نقص انجام میداد، حسابی گند زد. برای همین هست که خیلی از فیلم ها و کمیک ها و سریال ها و انیمیشن ها و بازی های که خیلی معروف و ماندگار شدند به خاطر اینه که پایان بندی عالی داشتند. این دقیقا همون اتفاقی بود که برای رویداد "فانتزی شگفت انگیز" افتاد. بدون شک شماره های اولیه اون رویداد بی نقص نبودند و شماره های دوم و سوم تا حد زیادی ناامید کننده بودند، ولی کیفیت خوب و قابل قبول شمارهٔ چهارم و مخصوصا شمارهٔ پنجم باعث شد که این کمیک رو با خاطرهٔ خوش و خوبی به پایان برسونیم و ته ذهنمون ازش به خوبی یاد کنیم(که اگر شماره های آخر خوب نبودند، بدون شک قضیه خیلی فرق میکرد). و من انتظار دارم این اتفاق برای این کمیک هم بیفته. اما این شماره خیلی تغییر خاصی در داستان به وجود نیاورد. این حرفم به عنوان گله و شکایت برداشت نشه و منظورم این نیست که این موضوع بده، بلکه میگم این شماره خیلی داستان رو تغییر نداد و فقط مسیر عادیش رو به جلو برد. احتمالا در شماره های بعدی قضیه اصلی رخ بده اما در این کمیک مسیر داستان عوض نشد. درسته که برای بن رایلی موضوعی رخ داد که اون رو اذیت میکنه ولی نه تنها این قضیه فقط با چند مونولوگ معمولی جلو رفت بلکه فکر نمیکنم همینطوری و در همین شماره و با چند مونولوگ قضیه کامل حل و فصل شده باشه که اگر اینطور باشه واقعا ناامید کننده است. البته حضور جانین با اینکه چیز جدیدی نداره، اما خوب صورت گرفته و رابطهٔ بین بن و جانین کنجکاوی برانگیزه؛ گرچه نیاز داره که پرتنش تر بشه. یادمه دربارهٔ شمارهٔ قبلی گفتم که با اینکه سعی شده تعاملات خوبی بین شخصیت ها شکل بگیره، اما دیالوگ ها اونقدر جذاب نیستند و این موضوع به خوبی دربارهٔ این شماره هم صدق میکنه. کاملا مشخصه که کلی تامپسون و جد مک کی میخواستند که دیالوگ های باحال و سرگرم کننده ای بین شخصیت بنویسند اما در این کمیک اونقدر موفق نیستند و این موضوع با توجه به حضور جد مک کی به عنوان نویسنده واقعا عجیبه چون کمیک های مک کی اکثر وقت ها پر شده از دیالوگ های باحال و بامزه و شخصیت هایی که دم به دقیقه به همدیگه تیکه میندازند و روی هابز و شاو (دواین جانسون و جیسون استاتهام) از سری سریع و خشن رو هم سفید میکنند. برای همین اگر انتظار هرچیزی رو در این داستان داشتم، انتظار دیالوگ هایی که بامزه نباشند رو نداشتم. اگر میدیدیم که نویسندگان اصلا قصد نوشتن دیالوگ های طعنه آمیز رو ندارند و میخوان داستان رو تیره تر کنند، مشکلی نداشت؛ اما وقتی که میبینیم نویسندگان تلاش میکنند که دیالوگ ها جذاب باشند، اما در این کار موفق نیستند، قضیه اذیت کننده میشه. جوک اسم موربیوس که کالین وینگ اصرار داره به جای مایکل بگه مایکی کشش و جذابیت یک شوخی مستمر رو نداره و بقیه دیالوگ ها هم تعریفی ندارند. من عاشق اون نویسنده هایی هستم که حتی دیالوگ های معمولی مثل سلام و علیک بین شخصیت ها رو باردار و بانمک میکنند و اتفاقا جد مک کی هم یکی از اون نویسنده هاست، ولی متاسفانه این اتفاق در این کمیک نیفتاده. یه چیز دیگه هم اینه که بهتره ماکسین به عنوان آنتاگونیست، یک تحدید متحرک باشه. اینکه اون بشینه توی اتاقش تا بن بیاد سراغش، خیلی جالب نیست و کاملا معلومه که اون تحت تاثیر بن قرار گرفته. البته باید دید بن چه برنامه ای براش داره و قضیه چطور میشه. همونطور که گفتم این شماره در کل داستان رو در مسیر خودش به جلو برد؛ نه من رو بیشتر هایپ کرد و نه ناامید، بد نیست دیگه، نه؟ ولی شماره های بعدی باید بهتر باشه و امیدوارم یک پایان عالی رو ببینیم.
طراحی:
فکر کنم حرف هایی که بخوام بزنم تکرار مکررات باشه اما حسی که برای طراحی این دورهٔ بیاند دارم، ضد و نقیضه. بعضی وقت ها میزبان طراحی های فوق‌العاده ای بودیم و بعضی وقت ها آن چنان تعریفی هم نداشتند. بیشتر وقت ها هم کیفیتشون بین خوب و بد و متوسط در نوسان هست. نمیتونم بگم توی این دوره طراحی ها رو خیلی دوست داشتم ولی نمیتونم هم بگم که کاملا ازشون بیزارم. درسته که بعضی وقت ها احساس میکنم که بهتره هنرمندهای چیره دست تری روی این کمیک ها کار کنند که از اون حالت متوسط رو به بالا یا پایین بهتر بشه (که البته اینم هست که بعضی وقت ها طراح ها به خاطر اینکه خودشون رو به برنامهٔ مارول برسونند عجله میکنند و وقت و تسلط کافی ندارند) اما هنوز هم بعضی وقت ها طراحی ها به سطح بهتری نزدیک میشن. خب پس با این تفاسیر احتمالا بدونید که نظرم راجع به طراحی این کمیک چیه. سبک طراحی واقعا خوبه، بعضی وقت ها به زیبایی و لطافت جالبی میرسه و به نظرم شروع خوبی داره که امیدوار کنندست اما نمیتونم بگم که طراحی ها رو خیلی دوست داشتم. چون مثل اکثر شماره ها به اون شکلی نبود که بگم من رو در حتی یک صحنه شگفت زده کرد و واکنش یکنواختی به طراحی ها داشتم. با این حال باز هم میگم که طراحی ها از سبک خوب و قابل توجهی بهره میبره. طراحی چهره ها هم خوبه ولی راستش به نظرم چهرهٔ کالین وینگ خیلی خوب طراحی نشده و میتونست بهتر باشه. توجه به جزئیات هم ریزبینانه نبود، ولی خب توی این بخش که خیلی نمیخوایم سخت گیری کنیم. مهم اینه که طراحی ها تجربهٔ از هم گسیخته ای نداشته باشند که خوشبختانه اینجا این اتفاق نیفتاده. رنگ آمیزی ها البته بد نبودند و در کل نمرهٔ قبولی رو میگیرند اما راستش احساس میکنم نسبت به شماره های قبلی، کمی رنگ ها تو چشم تر و پررنگ تر شده که ممکنه کمی چشم رو اذیت کنه. اکشن خاصی هم که توی این کمیک نداشتیم و نظر خاصی دربارش ندارم و البته لی اوت ها هم متوسط بودند و نمیتونم از اونا به عنوان نقطهٔ قوت طراحی ها نام ببرم، اما همزمان نقطهٔ ضعف هم نیستند. طراحی های این کمیک واقعا خوب بودند، اما بعضی وقت ها اینکه چند شماره بدون اینکه چیز حیرت انگیز ببینیم، ممکنه اذیت کننده باشه.
ترجمه و ادیت:
مثل همیشه عالی و اینکه چیز خاصی نمیمونه که بخوام دربارهٔ ترجمه و ادیت بگم چون هر دو خیلی خوب انجام شد و مشکلی نداشت.
خسته نباشید.
با تشکر.
سری بیاند به انتهای خودش رسیده و صرفا یک شماره مونده. جا داره از مترجمان و ادیتورهای عزیز تشکر کنم. خدا قوت
این سری یک تفاوت اساسی رو ایجاد کرد: جای مرد عنکبوتی اصلی رو تغییر داد و شرایط جدیدی بر فضای داستان های مرد عنکبوتی رقم خورد. زمین گیر شدن پیتر پارکر هم مزین بر علت شد.
حالا به انتهای ماجرا نزدیک شدیم. من این «در پی خویشتن بودن» بن رایلی رو دوست دارم. ما رو تاحدودی یاد مرد عنکبوتی خودمون میندازه. مرد عنکبوتی به عنوان انسانیترین ابرقهرمان همواره ماجراجویی درونی خودش رو داشته و همیشه همین موضوع باعث میشه تا آدم کاملی نباشه و تو تصمیماتش خطا داشته باشه که همین موضوع موجب ملموس بودنش هست. کل شاکله این شماره هم روی این موضوع تمرکز داشت و حول و حوش همین قضیه، اتفاقات داستان رقم میخورد. بن رایلی حتی حاضر شد تا در زد رو باز کنه تا غول بی و شاخ دم آپگرید شده لیزارد رو سد راه مرد عنکبوتی پیتر پارکر و میستی نایت و کالین وینگ قرار بده.
کاور این شماره یه جورایی مخاطب رو جذب میکنه. آخه عکس یه لیزارد عظیم جسته تحویلمون داده ولی لیزاردی که دوتا بال داره! در کل لیزارد به عنوان ویلن این شماره چالش خوبی رو رقم زده. حالا علاوه بر قهرمانان داستان ممکنه جان شهروندان رو به خطر بندازه.
بیاند و همچنین مکسین دنجر به عنوان ویلن این آرک دارن خودشون رو برای مقابله با بن رایلی آماده میکنن. امیدوارم که در شماره آتی دلیل مستدلی بیارن که ماجرای پشت پرده چی بوده و چرا بن رایلی و مرد عنکبوتی رو وارد ماجرا کردن؟ و چی از جون ویلنها میخوان؟
اما در این شماره ما هر چی از کلیات به جزئیات میرسیم چیز خاصی درش نمیبینیم. صرفا دو روایت معمولی از دو بخش داستان رو مشاهده میکنیم. حضور موربیوس هم نتونست دردی رو دوا بکنه بجز اینکه بفهمیم با یک لیزارد خون آشام طرفیم. صرفا در حال مبارزه بودنشون باعث میشد که داستان ضرب آهنگ داشته باشه اما این ضرب آهنگ هیچ وقت از حد عادی خودش فراتر نرفت.
طراحی هم به مثابه همین جزئیات داستان، همین ويژگی نرمال بودن رو داشت. البته من خودم اون پانل برخورد ماشین و لیزارد برام جذاب شد.
با تشکر.
استاد ترابی میشه لطفا پاسخم رو بدین
بله ماکسین شخصیت فوق العاده ای بوده ولی بنظرم بیشتر با بن رایلی دشمنی کرده تا پیتر پارکر
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا