یکی از دلایلی که فیلم های کمیک بوکی در دهه های اخیر اینقدر محبوب و موفق شده اند این است که سینما از نظر فن آوری آنقدر پیشرفته شده که قادره دنیای ابرقهرمانان و قدرت های آنان را به خوبی به تصویر بکشه اما در این میان آثاری هم بوده اند که با افکت های ویژه خود حسابی گند زده اند! این مقاله به معرفی این فیلم ها اختصاص داره.

15- ریشه های مردان ایكس: ولورین (X-Men Origins: Wolverine)

از همان لحظه ای كه هواداران مردان ایكس هیو جكمن را در لباس ولورین دیدند به فاكس التماس میكردند فیلم اختصاصی ولورین را با حضور این بازیگر بسازد . ولی متاسفانه این فیلم به هیچ وجه انتظارات آنها را برآورده نكرد و خیلی ها به آن لقب فاجعه دادند (البته در گیشه فروش خوبی كرد) این فیلم به جای تمركز روی شخصیت ولورین یك عالمه جهش یافته دیگر وارد داستان از هم گسیخته خود كرد. ضمن اینكه حسابی هم گند زد به شخصیت های معروفی مثل «گمبیت» و «ددپول». متاسفانه صحنه های مربوط به چنگال های رایانه ای ولورین در این فیلم بسیار بد و تابلو از آب درآمدند و حتی در یک صحنه انگار به دستان هیو جکمن وصل نبودند! در برخی دیگر صحنه ها هم بیش از حد بلند به نظر می آمدند. و البته ظاهر افتضاح ددپول در این فیلم با اون صورت بدون لب ساخته شده توسط رایانه اصلا جالب نبود. اصلا!

14- جوخه خودکشی (Suicide Squad)

واقعا دنیای سینمایی دی سی  (DCEU) که از سال 2011 و با فیلم ضعیف "گرین لنترن" ایجاد شد، از نظر شخصیت های خبیث کارنامه خوبی نداشته و متاسفانه جلوه های ویژه به کار رفته برای خلق آنها نیز افتضاح بوده؛ از دومزدی بگیر تا آرس در فیلم "واندرومن" و "پارالاکس" در فیلم "گرین لنترن" و البته شخصیت «ساحره» که در فیلم "جوخه خودکشی" از او رونمایی شد. اولش هواداران خوشحال و ذوق زده شدند که قراره او را بر پرده سینما ببینند چون در دنیای کمیک بوک تاریخچه غنی دارد (از نظر روانشناختی هم پیچیدگی های زیادی داره). اما در نهایت او به یک ویلن کلیشه ای که میخواد دنیا رو بگیره تبدیل شد. نحوه به تصویر کشیده شدن این شخصیت با واکنش منفی و سنگین هواداران روبرو گشت و خیلی ها او را یکی از بدترین خبیث های تاریخ اقتباس های کمیک بوکی دانستند که حتی افکت های خوبی برای نشان دادن قدرت هایش یا اون دستگاهی که بهش میگفت "ماشین" هم ندارد. برادرش یعنی Incubus هم افکت ها رایانه ای خوبی نداشت. اصلا نوع به تصویر کشیده شدن جادو با کلیت فیلم همخوانی نداشت که به بخش اعظم آن برمیگرده به CGI (افکت ها یا گرافیک خلق شده توسط رایانه) به کار رفته در فیلم که به نظر میرسید هنوز تکمیل نشده باشند و انگار سازندگان جلوه های ویژه رایانه ای همچنان داشتند رویشان کار میکردند که وانر از زیر دستشون کشیده شون بیرون و بهشون گفته: دیگه وقت نداریم فیلم فردا اکران میشه!

13- بلید (Blade)

شاید خیلی از علاقمندان به آثار کمیک بوکی سینما خبر نداشته باشند که اولین فیلم واقعاً موفق ساخته شده از روی شخصیت های مارول، "بلید" است که سال 1998 اکران شد. در واقع این فیلم دو سال قبل از "مردان ایکس" و 4 سال قبل از "مرد عنکبوتی" به بازار آمد و اثر در خور و شایسته ای بود (برای آشنایی با شخصیت بلید این مقاله را بخوانید).  در این مقاله از نقش آفرینی «استیون دُرف» در این فیلم به عنوان یکی از ترسناک ترین ها یاد کردم. این فیلم صحنه های اکشن بسیار خوبی داره و وزلی اسنایپس نقش آفرینی قابل قبولی در این فیلم به عنوان یک اکشن استار ارائه میده. ولی اگر بار دیگر آن را تماشا کنید متوجه میشید که صحنه های ساخته شده توسط گرافیک رایانه ای (CGI) این فیلم خیلی ابتدایی هستند. البته این فیلم بیش از 20 سال قبل ساخته شده و طبیعتا نباید انتظار زیادی ازش داشت ولی برخی صحنه مثل مبارزه نهایی واقعا بد هستند. لحظه ای که خبیث فیلم از وسط به دو نیم میشه مثل این میمونه که یک کارتون ارزان قیمت انداختن روی صحنه های اکشن!

12- بتمن علیه سوپرمن (Batman Vs. Superman)

"بتمن علیه سوپرمن" یک فیلم ناامیدکننده است. اثری که برای مدت‌ها همگان را در انتظار گذاشت به امید اینکه یک اثر فاخر را از دو ابرقهرمان دی‌سی ببینند اما در نهایت چیزی بیشتر از یک احمقانه‌ی سه ساعته نصیبشان نشد. فیلمی شلخته که با هدفی بی‌ارزش شروع خواهد شد، بدون هیچگونه وحدت رویه جلو می‌رود و احمقانه به پایان می‌رسد. از نظر فنی یکی از اصلی ترین مشکلات فیلم اینه که خبیثش یعنی «دومزدی» خیلی بد به نظر میرسه! دومزدی یکی از برترین و ترسناک ترین دشمنان سوپرمن است ولی در این فیلم از هر جهت غیر جذاب بود. او خیلی عجله ای وارد داستان شد و اُریجین اش به شدت احمقانه بود. این مساله واقعا هواداران را عصبانی کرد چون دومزدی از اون دشمنان برتر سوپرمنه که هواداران خیلی ساله منتظر یه حضور درست و حسابی از او در دنیای سینمایی بودند. ولی نحوه خلق شدن و به تصویر کشیده شدن او در فیلم "بتمن علیه سوپرمن" واقعا بد بود. ظاهرِ چیپ و رایانه ای دومزدی باعث شده بود بیشتر شبیه به یک لاک پشت بدون لاک شود تا اون هیولای توقف ناپذیر دنیای کمیک ها که سوپرمن را کشت! هواداران از همان لحظه ای که این شخصیت را در تریلرهای فیلم دیدند علیه ش موضع گرفتند ولی امیدوار بودند در نسخه نهایی بهتر شود که نشد!

11- چهار شگفت انگیز (Fantastic Four)

ریبوت سال 2015 رو هم میشد تو این لیست آورد ولی ما به همون نسخه سال 2005 بسنده میکنیم چون افکت های مربوط به شخصیت رید ریچاردز (آقای شگفت انگیز) واقعا بده! در واقع قبل از اکران فیلم خیلی ها نگران افکت های شخصیت «هیومن تورچ» بودند چون معمولا ساخت آتش رایانه ای خیلی سخته اما در کمال تعجب افکت های هیومن تورچ خوب بودند ولی در عوض صحنه های مربوط به دراز شدن اندام آقای شگفت انگیز مزخرف شدند! ضمن اینکه نبرد نهایی با دکتر دووم هم خوب از آب در نیامد. همیشه گفته شده که شاید اگر فاکس کمی سر کیسه را شل کرده بود و پول بیشتری خرج افکت های ویژه این فیلم میکرد اثر به مراتب بهتری میشد.

10- سوپرمن 4 : در جستجوی صلح (Superman IV: The Quest for Peace)

Superman IV: The Quest for Peace عنوان چهارمین قسمت از سری فیلم‌های سوپرمن می‌باشد که در سال 1987 میلادی اکران عمومی شد. این فیلم که با بودجه بسیار پائین نسبت به قسمت‌های گذشته ساخته شد (هفده میلیون دلار) در گیشه تنها پانزده میلیون دلار فروش کرد و با فروش نازل و نقدهای منفی بسیار، پرونده سری فیلم‌های سوپرمن را تا سالها بست. منتقدین و هواداران از افکت های ویژه سطح پایین و ناهماهنگ، حفره های داستانی ، خط داستانی احمقانه و ... انتقادات شدیدی کردند. کلاً خیلی ها هستند که "سوپرمن 4" را یکی بدترین فیلم های تاریخ سینما میدانند! (شاید تنها نکته مثبت در آن حضور «کریستوفر ریو» به عنوان یکی از برترین بازیگران تاریخ نقش های کمیک بوکی باشد). این فیلم خبیث اُریجینالی به نام مرد هسته ای داشت که نقشش را آقای «مارک پیلو» بازی میکرد. اصلا چیز خاصی از او ندیدیم که بتونیم او را تهدیدی برای سوپرمن محسوب کنیم زیرا مشخص بود سازندگان فیلم بودجه لازم برای اینکه افکت های خوبی برایش خلق کنند را در اختیار نداشتند پس بیش از هر چیز روی ناخن های پلید او مانور دادند! در نتیجه الان تماشای صحنه های نبرد سوپرمن با مرد هسته ای واقعاً دردناکه!

9- سوپرگِرل (Supergirl)

پس از موفقیت فیلم های اولیه سوپرمن با شرکت زنده یاد «کریستوفر ریو»، وارنر به سرش زد در سال 1984 یک فیلم انشعابی (اسپین آف) هم براساس شخصیت «سوپرگرل» بسازه. در فیلم شاهد هستیم که «کارا زور-ال» به زمین میاد تا یک منبع انرژی مفقوده کریپتونی را پیدا کنه و در نهایت با نام Linda Lee در یک دبیرستان ثبت نام و با جادوگری خبیث هم نبرد میکنه. نقدهای نوشته شده برای این فیلم به شدت منفی بود به طوری که امتیاز آن در سایت راتن تومیتوز، 10 از 100 است! افکت های لوس و پیش و پا افتاده، شوخی های بی مزه، شخصیت پردازی های غلط به همراه انتخاب اشتباه بازیگران نقش اصلی باعث شد تا همه این فیلم را بکوبند! جلوه های ویژه این فیلم حتی با در نظر گرفتن استانداردهای دهه 80 میلادی هم بد هستند و عجیب اینه که حتی صحنه های پرواز کردن های سوپرگرل در مقایسه با سکانس های مشابه در فیلم های قبلی ضعیف تر به نظر میان در حالی که باید پیشرفت کرده باشن. سکانس مبارزه نهایی سوپرگرل با اون خانم جادوگر هم الان دیگر قابل تماشا نیست!

8- فانوس سبز (Green Lantern)

"گرین لنترن" تمام رشته های وارنر را كه میخواست یك عالم سینمایی مثل عالم سینمایی مارول و دیزنی داشته باشد پنبه كرد. مشكل اصلی اینجا بود كه وارنر بارها و بارها فیلم را ادیت كرد و در نتیجه آنقدر حفره های داستانی در آن به وجود كه از حفره های پنیر سوئیسی هم بیشتر بود و باعث شد تا نسخه نهایی شبیه به آگهی بازرگانی برای چند تا اسباب بازی شود تا یك فیلم منسجم! لباس کامپیوتری قهرمان اصلی اونقدر بده که خود بازیگرش (رایان رینولدز) در فیلم "ددپول" باهاش شوخی کرد و گفت: "لطفا لباس منو سبز یا animated نکنید!". ولی فقط لباس گرین لنترن نبود که مشکل بود. لنترن های دیگر، نژادهای بیگانه، نحوه به تصویر کشیده شدن قدرت های گرین لنترن، سیاره ای که او در آن تعلیم میبینه و ... بد بودند. اما از همه بدتر «پارالاکس» بود که به ابری زرد رنگ و مزخرف تبدیل شده بود که گاهی وقتا یه صورت زشتِ کارتونی ازش میزد بیرون!

7- انجمن نجیب‌زادگان عجیب (The League of Extraordinary Gentlemen)

"انجمن نجیب‌زادگان عجیب" فیلمی گمنام محصول سال 2003 به کارگردانی استیون نورینگتون است که شاید خیلی ها ندانند از روی کمیک بوکی به همین نام اثر آلن مور ساخته شده است (برای آشنایی با آن این مقاله را بخوانید). ایده اصلی کمیک و فیلم اینه که شخصیت هایی را گرد هم میاره که از ادبیات دوران ویکتوریایی و از کتاب های نویسندگان مشهوری مثل ژول ورن (نویسنده "بیست هزار فرسنگ زیر دریا" ، سر آرتور کانن دایل (خالق "شرلوک هولمز")، برام استوکر (خالق "دراکولا")، اچ جی ولز (خالق شخصیت "مرد نامرئی") و رابرت لویی استیونسون (خالق شخصیت "دکتر جکیل و مستر هاید") قرض گرفته شده اند. این فیلم جنجالی شد و به دلیل دخالت های استودیو کارگردانش اعلام کرد دیگه دوست نداره در هالیوود کار کنه ! آلن مور هم ازش به شدت بدش اومد و اعلام کرد دیگر فیلم هایی که از روی کمیک هایش ساخته میشوند را تماشا نخواهد کرد! افکت های ویژه این فیلم واقعا افتضاح بودند. مخصوصا ظاهر رایانه ای هیولای «مستر هاید» که اونقدر افتضاح بود که به نظر نیمه کاره میومد و آدم رغبت نمیکرد بهش نیگا کنه. اون شخصیتی که اسمشو یادم نیست و تبدیل میشد به خفاش هم خیلی بیخود درست شده بود.

6- هالک (Hulk)

میگن مارول 15 سال بود که میخواست فیلم اختصاصی هالک رو بسازه و بالاخره سال 2003 این اتفاق افتاد اونم توسط استودیو یونیورسال! اولش خیلی به این فیلم امیدوار شدیم وقتی شنیدیم کارگردانی تحسین شده و اسکار گرفته مثل «آنگ لی» قراره آن را بسازه. با اضافه شدن بازیگران مطرحی مثل اریک بانا، جنیفر کانلی، سام الیوت، نیک نولتی و جاش لوکاس ذوق و شوق هواداران زیادتر شد ولی راستش رو بخواهید این فیلم اون چیزی نبود که انتظارش را داشتیم! البته آنگ لی سعی خود را کرده بود تا فیلمی فکورانه و عمیق بسازد که سبک متفاوتی داشته باشد ولی در کل انگار او ظاهر و فرم  را بر جذابیت های دراماتیک و محتوا ترجیح داده بود. شخصیت هالک به صورت رایانه ای خلق شد و راستش رو بخواهید اصلا متقاعد کننده نبود و ما رو بیشتر یاد «ملوان زبل» (پاپای) مینداخت تا اون غول محبوب دنیای کمیک! موهایش نیز بسیار بد از آب درآمد. ولی مشکل اساسی این بود که نوع تعامل هالک با فضای واقعی و  محیط و لوکیشن های فیلم اصلا قانع کننده نبود. از نبرد هالک با مرد جذب کننده (که در کمال تعجب پدر بروس بنر بود!) و یا آن سگ های جهش یافته هم بهتره زیاد سخن نگیم چون الان واقعا خنده دار به نظر میان!

5- اِسپیریت (Spirit)

جناب «فرانك میلر» نویسنده و طراحی است كه در میان هواداران كمیك طرفداران دو آتیشه زیاد دارد (البته من جزو این افراد نیستم). او در ضمن در عرصه سینما هم به نوعی دستی بر آتش دارد و گهگاهی به كارگردانانی كه آثارش را مورد اقتباس سینمایی قرار داده اند، مشاوره داده است. شايد به همین خاطر شاید ایشان وسوسه شد و یكروز صبح پس از بیدار شدن به خودش گفت: چرا خودم كارگردانی نكنم؟ مگه من چي ام از بقيه كمتره؟! بدین ترتیب دست گذاشت روی "اسپیریت" (The Spirit)؛ كمیكی كه همگان خالقش یعنی «ویل آیسنر» را یكی از بزرگترین  و خلاق ترین نوابغ تاریخ كمیك میدانند. خوب، حالا نتیجه چی شد؟ فاجعه! به طوری كه انگار هر دقیقه از فیلم به اندازه یك قرن طول میكشد! میلر خواسته بود از سبک و استایل بصری فیلم موفق "شهر گناه" (Sin City) استفاده کنه ولی فقدان تجربه کارگردانی و یک فیلمنامه منسجم و البته افکت های سطح پایین فیلم باعث شده بودند که حس کنیم عمدی تو کار بوده که یک آشغال تحویل بینندگان بدهند!

4- اِلکترا (Elektra)

وقتی الکترا (با نقش آفرینی "جنیفر گارنر") برای اولین بار در فیلم سینمایی "دردویل" (2003) به عنوان یکی از شخصیت های اصلی ظاهر شد، به نظر میرسید تا حد نسبتا قابل قبولی به ذات خودش وفادار است البته گارنر برای این نقش چندان مناسب نبود ولی در حضور  ستاره ای مثل بن افلک در نقش اصلی، به چشم آمد. تا اینکه فیلم اسپین آفی الکترا سال  2005 ساخته شد. قرار بود این نینجای احیا شده، عمق بیشتری پیدا کند و با گذشته رمزآلود او آشنا شویم اما اینطور نشد. در نتیجه  الکترا  تبدیل شد به یک فیلم معمولی در ژانر هنرهای رزمی! جلوه های ویژه این فیلم حتی در حد و اندازه های "دردویل" هم نبود که خودش میتونست یکی از گزینه های قرار گرفتن در این مقاله باشه. بدترین بخش فیلم مربوط به یکی از ویلن ها میشد به نام "تاتو" که واقعاً تاتوهای بدنش میتونستند زنده بشوند! بقیه شخصیت ها هم دست کمی از او نداشتند. 

3- اِسپان (Spawn)

كمیك های «اسپان» در دهه 90 محبوبیت فوق العاده ای داشتند. این كمیك به طور معركه ای دنیای تیره و تار كمیك بوك ها را در اواخر دهه 80 را با زلم زيمبوي  رایج در ابتدای دهه 90 تركیب میكرد. اسپان باعث علاقمند شدن نسل جدید به كمیك بوك شد. ولی وقتی قرار شد فیلمی از رویش ساخته شود در كمال ناباوری لحنی تلطیف شده مورد استفاده قرار گرفت كه با حال و هوای اصلی كميك های اسپان مغایرت داشت و بیشتر انگار تین ایجر پسند بود تا اینكه بخواهد علاقمندان خاص كمیك ها را راضی كند. به عبارتی دیگر كمیك های اسپان نوعی خشونت خاص ، چندش آور و البته هدفمند داشتند ولی در فیلم هیچ خبری از این المان ها نبود. از جلوه های ویژه مسخره فیلم هم هرچه كمتر بگوییم بهتر است! افکت های به کار رفته برای خلق شخصیت اسپان بسیار سطح پایین و ارزان قیمت بودند و هنوز هم شنل رایانه ای او مورد تمسخر قرار میگیرد چون نه تنها کاملا مصنوعی به نظر میاد بلکه تمامی قوانین علم فیزیک را هم زیر پا میگذاشت! حتی سلاح های او نیز به طور درست درمونی به تصویر نکشیده شدند. و البته اون سکانس های نهایی که در جهنم هستند واقعا چشم را آزار میدهند و گرافیکی در حد بازی های PlayStation 1 دارند! تو رو خدا فقط این شخصیت جهنمی رو در اینجا نظاره کنید تا حساب کار دستتون بیاد!

2- زن گربه ای (Catwoman)

"زن گربه ای" پای صاحب مقالات "بدترین ها" به حساب میاد و احتمالا هر چی درباره ش بگیم براتون تکراریه. در هر حال، اشتباه بزرگتر وارنر این بود كه یك متخصص ساخت جلوه های ویژه به نام «پیتوف» را كه هیچ سابقه یا استعدادی در كارگردانی نداشت را به عنوان کارگردان این فیلم  برگزید. در نتیجه، اثری از هم گسیخته ساخته شد كه حتی جلوه های ویژه سرگرم كننده هم نداشت! در واقع جلوه های ویژه  نبرد پایانی فیلم  از گرافیك بازی های PlayStation 2 هم پایین تر است!!! سازندگان فیلم خیال میکردند میتونند بدلکاران را با بدل های رایانه ای عوض کنند و این بدترین اشتباهشون بود چون سطح پایین گرافیک رایانه ای به کار رفته در فیلم باعث شده همه چیز مصنوعی و چیپ به نظر بیاد. حتی ژست ها نیز درست نیست و وقتی زن گربه ای میپره شبیه به قورباغه میشه! در هر حال  این فیلم  حتی اگر جلوه های ویژه عالی هم داشت بازم مزخرف میشد چون کاملا مشخصه توسط کسانی ساخته شده که در طول عمرشون حتی یک کمیک بوک هم نخوانده اند!

1- جاستیس لیگ (Justice League)

"جاستیس لیگ" اونقدر با بحران و حاشیه همراه بود که قبل از اکران خیلی ها میدونستند شکست میخوره. وارنر اونقدر از نسخه ساخته شده توسط زک اسنایدر شاکی بود که از «جاس ویدون» (کارگردان اونجرز 1 و 2) خواست تا خیلی از صحنه های فیلم رو دوباره بسازه. در نتیجه اثری مشوش نصیب هواداران شد که آدم را به یاد جگر زلیخا می اندازه! چیزی که همه ازش انتقاد میکنند جلوه های ویژه رایانه ای این فیلم است. یعنی از حذف سبیل هنری کویل گرفته تا شنل سوپرمن که پلاستیکی به نظر میرسه! در این میان جلوه های ویژه شخصیت خبیث "جاستیس لیگ" یعنی «استپن ولف» واقعا افتضاح بود. میگن خیلی از صحنه های مربوط به او در فیلمبرداری های مجدد (reshoots) عوض شده ولی این دلیل نمیشه که جلوه های ویژه اش اینقدر بد باشند. این در حالیه که جلوه های ویژه «دومزدی» در فیلم BvS و «آرس» در "واندرومن" هم اصلا خوب نبودند. در حالی که مارول از فیلم "آیرون من" و "هالک" به بعد همیشه جلوه های ویژه رایانه ای خودش رو بهتر کرده. پس چرا وارنر نمیتونه این کار رو بکنه؟ مخصوصا اگه قراره یک خبیث در داستان باشه که از اول تا آخرش به صورت CGI ساخته شده باشه. ببینید «ثانوس» در "جنگ بینهایت" و "پایان بازی" چه شاهکاری شد که همه لب به تحسین آن گشودند و شما تک تک حرکات صورت و بازی حیرت انگیز «جاش برولین» را در ثانوس مشاهده میکردید و همین باعث شد اینقدر با ابهت و ترسناک به نظر برسه ولی استپن ولف انگار از دل یک بازی PS3 بیرون آمده بود! "جاستیس لیگ" در رتبه نخست لیست ما قرار میگیره چون برخلاف اکثر آیتم های دیگر این مقاله در سالهایی ساخته شده که سینما از پیشرفت های  فن آوری در اوج خودش قرار داشته و همه انتظار داشتیم وارنر برای تیم درجه یک ابرقهرمانی دی سی سنگ تموم بگذاره ولی ...

مهدی ترابی مهربانی

All rights reserved © Spidey.ir 2020

(هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)

مقالات مرتبط:

بدترین فیلم های كامیك بوكی تاریخ سینما!

10 فیلم ناامید كننده ابرقهرمانی

بدترین نقش آفرینی های کمیک بوکی!

10 درسی که وارنر باید از فیلم "جنگ بینهایت" یاد بگیرد

بدترین شخصیت های خبیث فیلم های کمیک بوکی

10 ابرقهرمان فوق العاده ای که در دنیای سینما خراب شدند

15 شخصیت مارول که توسط دیگر استودیوهای هالیوودی نابود شدند!

10 فیلم ابرقهرمانی که به دلیل دخالت های استودیو نابود شدند!

10 ابرخبیث فوق العاده ای که در دنیای سینما خراب شدند

بدترین بازیگرانی که برای فیلم های ابرقهرمانی انتخاب شدند

50 دلیل برای تنفر از فیلم "بتمن علیه سوپرمن"

10 شخصیت فیلم های ابرقهرمانی که لباسشون اصلا مثل کمیک ها نیست!

10 ابر خبیث برتر دنیای کمیک بوک

بدترین لباس های شخصیت های خبیث در فیلم های کمیک بوکی

15 دفعه ای که DCEU هواداران "واقعی" دی سی را عصبانی کرد

15 ویلین برتر فیلم های کمیک بوکی مارول

بدترین پیچش های داستانی در فیلم های کمیک بوکی

بدترین بازی های ابرقهرمانی

این مطلب را به اشتراک بگذارید :