سایت spidey.ir افتخار داره یکی از بهترین سری های منتشر شده از روی مرد عنکبوتی را با ترجمه فارسی تقدیم شما کنه.
این سری دوم از کمیک های مرد عنکبوتی نوآر است که "چشمان بدون صورت" نام داره (سری اول را قبلا در اینجا براتون ترجمه کرده بودیم). کارشناسان از این کمیک به عنوان یکی از بهترین های سال های گذشته مرد عنکبوتی نام میبرند و واقعا فضای دارک، خفن و نفسگیری داره. پیچش های بسیار جذابی هم در دشمنان شناخته شده مرد عنکبوتی مثل دکتر اختاپوس ایجاد کرده که باعث میشه بخواهید حتما داستان را دنبال کنید!
(ضمنا برای آشنایی با شخصیت مرد عنکبوتی نوآر، این مقاله را بخوانید).
Spider-Man Noir: Eyes without Face #1
مترجم: بهادر احمدی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
اديتور ، گرافیست و طراح کاور: سینا سلطانپور
لينك دانلود غير مستقيم (اپلودر)
Spider-Man Noir: Eyes without Face #2
مترجم: بهادر احمدی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
اديتور ، گرافیست و طراح کاور: سینا سلطانپور
لينك دانلود غير مستقيم (اپلودر)
Spider-Man Noir: Eyes without Face #3
مترجم: بهادر احمدی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
اديتور ، گرافیست و طراح کاور: سینا سلطانپور
لينك دانلود غير مستقيم (اپلودر)
Spider-Man Noir: Eyes without Face #4
مترجم: بهادر احمدی
ناظر ترجمه: مهدی ترابی مهربانی
اديتور ، گرافیست و طراح کاور: سینا سلطانپور
لينك دانلود غير مستقيم (اپلودر)
نظر شما چیست؟
برای دانلود دیگر كمیك هایی كه به زبان فارسی ترجمه كرده ایم اینجا را كلیك كنید.
مطالب مرتبط:
چگونه در كامپیوتر یا سیستم اندروید كمیك بخوانیم؟
شماره آخر از سری جدید کمیک بوک های مرد عنکبوتی نوآر (2020) ترجمه شد + لینک دانلود
مرد عنكبوتی در دنیاهای دیگر!
لینك دانلود كمیك های Spiderman Noir (به زبان انگليسي)
معرفی تمام مردان و زنان عنكبوتی – قسمت اول
معرفی تمام مردان و زنان عنكبوتی – قسمت دوم
سری جدید کمیک "دنیای عنکبوتی" (SPIDER-VERSE) منتشر شد + لینک دانلود
رویداد کمیک بوکی "قیامت عنکبوتی" (کامل) + لینک دانلود
15 رویداد برتر مارول (TOP 15 MARVEL EVENTS)
كمیك های دنیای عنكبوتی به زبان فارسی ( كامل + لینك دانلود مستقیم)
كمیك فارسی : قسمت آخر مرد عنكبوتی نوآر + لینك دانلود
نقد بازی "اسپایدرمن: دنیاهای از هم گسیخته" (SHATTERED DIMENSIONS)
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه‌ها
حالا اینو میخونم اینم میگم
+کمیک دان شد من برم بخونمش
بازم ممنون
منتظر خوندن نقدتون هستم
دمتون گرم
دمتون گرم
...
واقعا متشکرم باورم نمیشه این کمیک ادامه داره و ترجمه هم شده نمیدونم چی بگم
ممنونم استاد ترابی،ممنونم آقای سلطانپور ممنونم بهادر احمدی ممنونم از همتون
اول درباره ی شخصیت پردازی کمیک بگم که معرکه ست، یجورایی پیتر پارکر دو وجه کاملا متفاوت داره وقتی تو هیبت مردعنکبوتی ظاهر میشه یه شخص جدی و ترسناک برای آدم های خبیث (منو یاد بتمن میندازه) هست و توی کارش به شدت جدیه (نمونش همون جایی که به طرف میگه"اون الان اینجا نیست، من اینجام." دیگه آخر کاریزما و ابهت بود) و وقتی هم در هیبت پیتر پارکر ظاهر میشه یه شخص دوست داشتنی (و کمی غمگین که به حال و هوای داستان میخوره) هست که آدم راحت میتونه باهاش همذات پنداری کنه. شخصیت های مکمل و خبیث داستان هم از این قاعده مستثنا نیستن و شخصیت پردازی قوی ای دارن،پلان حضور پیتر تو خونه ی فلیشا و درخواست کمک ازش ونحوه جواب دادن فلیشا(
درباره طراحی بخوام بگم توی یک جمله از نظر من بی نقص بود و به خوبی اتمسفر و فضای تاریک و سرد داستان رو منتقل میکرد.به طور مثال پلانی که اسپایدی وارد اون سالن تئاتر میشه به خوبی حس ترس و وحشت رو القا میکنه و یا اون جا که سندمن زد کله طرفو...آره اون حس چندش آور بود رو خوب میشد حس کرد. صحنه های اکشن پویایی خودشون رو داشتن و صحنه هایی که پیتر رو توی نیویوک میدیدیم اون حال و هوای تنهایی و سرما به خوبی قابل دریافت بود و شدیدا خوب کار شده بود.
درباره عنصر اصل یعنی داستان بخوام بگم، خیلی خوب بود یعنی داستان با سرعت مناسب و با بهره گیری از شم کنجکاوی خواننده جلو میرفت و اصلا خیلی کند که حوصله سر بر باشه و یا خیلی تند که خواننده نفمه چی به چیه نبود. شروع، ادامه و پایان بندی قسمت اول واقعا خواننده رو جذب میکرد و اون رو برای خوندن هر چه سریع تر قسمت دوم مشتاق میکرد. تعامل برقرار کردن با داستان و شخصیت ها خیلی آسون و قابل دستیابی بود و جذابیت داستان همراه با طراحی خوبش چند برابر شده بود.
از ترجمه و ادیت هم که نگم بهتره، اسپایدی هرگز توی این دو مورد نه تنها ایرادی نداشته بلکه روز به روز پیشرفته تر و حرفه ای تر عمل کرده و تبدیل به یه الگو و ایده آل برای دیگر جاها! شده.
بخوام جمع بندی کنم این داستان با اینکه هنوز قسمت اولشه ولی به شدت جذاب و دوست داشتنی و قابل درک بود و به نظرم هر قسمت برای قسمت بعد اشتیاق خواننده بیشتر میشه و با ترجمه روان و ادیت معرکه ش هم لذت خوندن کمیک هزاران برابر میشه.
کلا نیاز به نمره دادن نیست ولی خب رسمه که نمره بدیم
داستان:10/10
طراحی:10/10
ترجمه:10/10
ادیت:10/10
ممنونم از استاد ترابی عزیزو آقای احمدی عزیز و آقای سلطان پور عزیز
راستش اولین نقدمه واسه همین زیاد دست به نقد نیستم
خب اول از همه میریم سراغ پیتر
معلومه که بعد از گذشت چند ماه اون حالت دارک و فضای کشت و کشتار رو یکم کنار گذاشته و یکم رو به صلح داره حرکت میکنه
ولی هنوز هم اون فضا دورش هست چون وقتی میمون رو دید یه جورایی فکر کنم باید دلش میسوخت براش ولی به جاش گفت جالبه و به رابی گفت فقط یه میمونه
فکر کنم نویسنده میخواد بگه که: پیتر این دنیا هنوز هم ممکنه به اون فضا برگرده و هنوز به طور کامل رفع نشده(یه جورایی پیش بینی من اینه که تو شماره های بعد حتما یه اتفاق بدی براش میوفته و تقریبا دوباره اون فضا بهش دست میده ولی بر اون غلبه میکنه) و توی کاورش هم یه تفنگ دستشه که فکر کنم اونم نشونه اینه
و بحث بعدی هم اینکه همیشه همه چیزا با یه اشاره کوچیک شروع میشه
مثل این که پیتر دقیقا بعد از فیلیشیا هاردی به مری جین برخورد میکنه
و این هم میتونه یه قصه پشتش باشه
طراحی ها خوب بود و یکم از اون فضای دارک سری قبل کاهش داده شده بود
داستان هم فعلا بهتره در موردش نظر ندیم
ترجمه و کمیک هم که نیاز به تعریف نداره اینقدر خوب بود
دیگه نمیدونم چی بگم
بیشتر هم شبیه پیش بینی بود تا نقد
دفعه اولم بود مینویسم
اول از همه باید بگم که خیلی خیلی از این کمیک خوشم اومد
چون تعادل بی نظیری بین "دارک بودن" و "هندی نشدن" برقرار کرده.... چیزی که خیلی از کارگردان ها« می دونید که به شخص زک اسنایدر اشاره نمی کنم !
اول از همه این که نویسنده ی این کمیک به خوبی نشون داده که چهره ی واقعی پیتر اسپایدرمن هست... همون طور که چهره ی واقعی بروس وین بتمن هست.... مثل این که بعضی وقت ها باید به آدمه ها یه ماسک داد تا چهره ی واقعیشون رو نشون بدن.
دوم از همه این که طراح این کمیک همون طراحی هست که سری قبلی اسپایدرمن نویر رو طراحی کرده بوده و به طرز بی نظیری تونسته اون حس خاصی که باید تو این کمیک باشه رو به مخاطبش القا کنه.... کاراکتر های فرعی دنیای اسپایدرمن به خوبی توی این کمیک با این دنیا به اصطلاح Match شدن و صرفا شاهد همون شخصیت ها با ظاهر متفاوت نیستیم!
روز خوش
فضای داستان دارک وتیره و تاره و روند داستانی خوبی داره و
سرگرم کننده هست.اسپایدرمن نوار بسیار شخصیت دارکی داره
ومثل بقیه نسخه هاش مملوس و باور پذیره دیالوگ های خوبی داره و ارک داستانی خیلی گیراست طوری که مخاطب نمیتونه از مانیتور چشم برداره.
شخصیت دکتر اختاپوس که هم از نظر ظاهری و خیلی چیز های دیگه
با دکتر اختاپوسی که میشناسیم فرق داره ولی یه خصوصیتش پابرجاست خشونت!
پانلی که داره رو میمونه ازمایش میکنه ونژاد پستی امیرکایی ها دلخراشه ولی چیزی که ازاین دلخراش تره اینه که پیتر نسبت به
میمون بی تفاوت و میگه که اون فقط یه میمونه!!
درکل داستان خوبی داره و پیشنهاد میشه دست ادیتور و مترجم هایی که برایاین داستان زحمت کشیدن رو میبوسم
ادیت 10 از10
ترجمه10 از 10
واقعا باورم نمیشه همه این اتفاقات فقط توی یک شماره افتاده. توی نیمه اول این کمیک هم توی داستان و هم توی طراحی فضای دارک و مخفی کاری مثل سری قبلی این کمیک قابل مشاهده بود. نویسنده و طراح بی نقص کارشون رو انجام داده بودن. اولش که اسپایدی رو دیدم یاد بازی اسپایدرمن: بعد های از هم گسیخته افتادم. چون اون جا هم تقریبا با یه همچين فضایی روبرو بودیم. فضای دارک این کمیک تا اون جایی ادامه داشت که اسپایدی به اون سالن تئاتر رفت. اون جا دیگه اوجش بود. در بخش دوم این کمیک دیدار پیتر و فلیشیا رو دیدیم. رومانس عجیب این دو شخصیت توی این دنیا هم به خوبی به تصویر کشیده شده بود. در بخش سوم این کمیک بیشتر به نژاد پرستی که توی اوایل قرن بیستم وجود داشته پرداخته شده بود. وقتی پیتر و رابی رفتن که دکتر اوکتاویوس رو ببینن، حدس زدم که قراره دوباره یه فضای دارک رو توی آزمایشگاهش ببینیم. و همین هم شد. قیافه چندش آور دکتر اختاپوس بی نظیر به تصویر کشیده شده بود. و در نهایت هم اون سیاه پوست هایی که آخر این شماره برای آزمایش بردن،
یه جورایی نشون داد که این دفعه اسپایدی قراره بر علیه چی بجنگه.
در کل کمیک فوق العاده زیبایی بود.
نمره به داستان: 10 از 10
نمره به طراحی: 10 از 10
نمره به ترجمه: 10 از 10
نمره به ادیت: 10 از 10
منتظر قسمت های بعدی این کمیک هستم.
این کمیک خیلی قشنگ بود و طراحی خیلی دارک و خفنی داشت من رو یاد کمیک های بتمن انداخت داستان هم خیلی خوب جلو رفت و اون بخش که دنبال پیدا کردن هویت ارباب جنایت بود به اون سالن تائتر ختم شد خیلی‌خوب بود از تعامل رابی با پیتر هم خوشم اومد.خوب به مسائل سیاه پوست ها تو اون دوران پرداخته بود.
شخصیت دکتر اختاپوس خیلی خوب با فضای دارک داستان ترکیب شده بود من عاشقش شدم نشون داد دکتر اختاپوس چه با بازوهای مکانیکی عظیم باشه چه روی ویلچر بازم یه ادم خشن که جون ادم واسش مهم نیست. واکنش پیتر به ازمایش روی اون میمون هم تا حدی عجیب بود ولی باتوجه به شرایط اون دنیا و اتفاقاتی که تو دو سه روز قبل براش افتاده بود همچین چیزی دور از عقل نیست در مورد صفحه اخر که نشون میداد اون سیاه پوست ها رو به جزیره میبردند تا روشون ازمایش انجام بدن راستش خیلی مشتاقم کرد واسه خوندن قسمت های بعدی.
در مورد ترجمه هم بگم که مثل همیشه روان و عالی بود ادیت هم که دیگه حرف نداشت
نمره به داستان: ۱۰از۱۰
نمره به طراحی: ۱۰از۱۰
نمره به ادیت :همون همیشگی
نمره به ترجمه :همون همیشگی
دوستان دیگه ببخشید نقد دست و پا شکسته ای بود اگه ایراداتم رو بهم بگید خوشحال میشم
منظورم ترجمه و ادیت بود به جای ادیت نوشتم کمیک
خب داستان فوق العاده ای داشتیم.از جذبه ی اسپایدی تا صحبت رابرتسون با پیتر درباره ی اون میمون درون ازمایشگاه.صحبت هایی که بین اسپایدی و نوچه ارباب جنایت رخ میده خالصانه جذبه اسپایدی و نشون میده در صورتی که در سری قبلی این کمیک از داستان شماره 1 تا 3 با یه پیتر معمولی روبه رو بودیم مخصوصا تو داستان شماره یک این جوون نمی تونست از خودش و زن عمو می محافظت کنه اما الان داره توی شهری به اون بزرگی عدالت رو برقرار می کنه.درباره رابطه ی پیتر با فلیشیا هم یه نکته وجود داشته و این نکته درباره این بوده که فلیشیا همیشه رابطه اش با پیتر هیجان انگیز و دارای شور اشتیاق بوده.درباره دکتر اکتاویس هم اصلا توقع نداشتم که تو اون سال دارای بازو باشه و جالب تر این که در دنیای نوار معلول هم باشه و اون بلا رو سر میمون نگون بخت بیاره و در اخر یک چیز که منو نگران کرد صحبت پیتر با رابرتسون درباره اون میمون که پیتر میگه فقط یک میمون بود این یه کوچولو ادم و نگران می کنه چرا چون پیتر تو دنیاهای دیگه هم قلب مهربونی داره.
درباره طراحی خب خیلی عالی طراحی شده بود و مشکلی نداشت همچنین طراحی صدمه ای به شخصیت ها نمی زد و همچنین خیلی زیبا با داستان یکی شده به دلیل دارک بودن داستان و خب طراحی عالی داشت.
درباره ترجمه هم بنده اشتباهی ندیدم تشکر می کنم از اقای احمدی و همچنین استاد ترابی.
و ادیت هم مشکلی نداشت خداروشکر تشکر می کنم از اقای سلطان پور.
داستان:10از10
طراحی:10از10
ادیت:10از10
ترجمه:10از10
دوستان اگر انتقادی به نقد بنده دارند بنده پذیرا هستم.
دارای خطر جانی اسپویل
یه سوال داشتم این کمیک همون سری هست که اتو رو صورت فلیشیا خط می ندازه؟و فلیشیا مجبور میشه ماسک بزنه؟
مردک چرا اسپویل میکنی آخه؟ مرض داری؟
بنده فرمودم خطر اسپویل
عاشقتونم
این کمیک رو من حدود یک سال پیش به زبان اصلی خوندم و باید بگم معرکه هست ! اگه از سری اول کمیک های نوآر خوشتون اومده قطعا "چشمان بدون صورت" هم شما رو تحت تاثیر قرار میده. روایت داستانی کمیک عالیه و در شماره های بعدی تعلیق داستان خیلی بیشتر میشه و حساسیتش میره بالا . جدای از داستان ، من شخصیت پردازی "اسپایدرمن نوآر" رو خیلی دوست دارم . به نظرم کاملا با فضای دهه ی ۴۰ میلادی همخوانی داره ، پیتر پارکر در این دنیا کار سخت تری دو در پیش داره و به معنای واقعی نقش دو شخصیت متفاوت رو بازی میکنه. در حالت عادی یه پسر ماجراجو و خوش اخلاق هست اما زمانی که به اسپایدرمن تبدیل میشه ، به یک شخصیت جدی ، مصمم و بعضا بی اعصاب تبدیل میشه ! در واقع پیتر پارکر سعی میکنه در هیبت مردعنکبوتی خودش رو در دوران آشفته و پریشان دهه ی ۴۰ آمریکا وفق بده. دنیایی که پر از ظلم و بی عدالتی شده و پیتر باید خشم و عصبانیت خودش رو نسبت به مردم دور و برش یه جوری خالی کنه !
برای من واقعا جالب بود که داستانی دارک از اسپایدرمن بیینم ! نویسندگان خیلی خوب تونستند آرمان های پیتر پارکر رو با شرایط دوران نوآر هماهنگ کنند . به گونه ای که شیوه ی متحول شدن اسپایدرمن در این دنیا خیلی متفاوت تر از دنیای ۶۱۶ هست. در این دنیا دیگه عمو بنی نیست که شعار "قدرت زیاد، مسئولیت زیاد به همراه دارد " رو به پیتر جوان و بی تجربه ی ما بگه ، سال های پیش زنده زنده توسط والچر خورده شده !! به همین دلیله که پیتر پارکر نوآر نسبت به سایر پیتر پارکر ها چندان مسئولیت پذیر نیست و کم کم و در طول داستان ، به مسئولیت بزرگش نسبت به بشریت پی میبره . البته من این ویژگی اش رو دوست دارم ، آدم صفر یا صدی نیست و شخصیت خاکستری و گیرایی داره ! آنتاگونیست ها نیز بی رحم تر و عجیب تر اند. نمونه اش والچر که یک آدم خواره ! یا دکتر اختاپوس که رسما یک نابغه ی دیوانه هست . در این کمیک ، مصائب پیتر پارکر نسبت به سایر آثار ساخته شده از این شخصیت ، بسیار شوکه کننده تر و جدی تر هستند، این موضوع هم در سری اول کمیک های نوآر و هم در "چشمان بدون صورت" حفظ شده و اسپایدرمن همواره با چالش هایی بی رحمانه مواجه میشه .
و اما می رسیم به طراحی . طراح این کمیک با استفاده از رنگ های تیره و سرد خیلی خوب تونسته حال و هوای دارک و آشفته ی دهه ی ۴۰ آمریکا رو برای مخاطب تداعی کنه . دیزاین کارکترها نیز خوب از آب در اومدند . به خصوص دیزاین ویلن ها که خیلی تهدید آمیز و بعضا ترسناک و وفادار به اتمسفر کمیک هستند . از دیزاین مرد عنکبوتی هم خوشم میاد. طراحی ساده و در عین حال تاریکی داره ! گویا طراح میخواسته تضاد شخصیتی پیتر و اسپایدرمن رو نشون بده . کاور های کمیک هم در یک کلام فوق العاده اند و منو یاد فیلم های کلاسیک نوآر و تا حدودی کمیک های بتمن میندازند .
این نظر کلی من نسبت به "چشمان بدون صورت" و به طور کلی اسپایدرمن نوآر بود و سعی کردم چیزی رو از داستان کمیک لو ندم. هر شماره ی این کمیک ، جذاب تر از قبلی هست و شماره ی سوم هم صحنات دارک و شوکه کننده ای داره !
اگه می خواید یه مرد عنکبوتی متفاوت و دارک ببینید و یا دلتون برای فیلم های نوآر کلاسیک تنگ شده ، حتما سراغ این کمیک برید ! داستانی پر از نوستالژی ، خشونت ، پیچش و تعلیق....
تشکر می کنم از آقای ترابی ، احمدی و سلطانپور بابت آماده سازی این کمیک زیبا . آقای ترابی و مترجمان و ادیتورهای سخت کوش و با استعداد سایت اسپایدی زبان زد تمامی کمیک فن های ایرانی (( و تازگی ها جهانی ! )) هستند . حتی هیترا هم این واقعیت رو باور دارن که هیچ سایتی در ایران ، در زمینه ی ترجمه و ادیت کمیک ها در حد و اندازه ی سایت اسپایدی نیست
اول از همه بذارید یک جمله ای رو به عنوان مقدمه ی نقدم بگم
کسی می خواد موفق بشه هیچ وقت نباید دو روزش مثل هم باشه.( یعنی باید هر روزش با روز قبلش فرق کنه)
نویسنده ی داستان با هنرمندی تمام روند تکامل شخصیت اصلی رو به مخاطبین خودش نشون می ده.. برخلاف چیزی که اول از همه انتظار داشتم... اسپایدرمن این دنیا هنوز یکم بی تجربست و از لحاظ شخصیت خودش هنوز به اون چیزی که ما از اسپایدرمن دنیای اصلی می بینیم نرسیده و اون خط قرمز هایی که پیتر پارکر دنیای اصلی داره هنوز در ذهنش شکل نگرفته چون شرایط متفاوتی نسبت به اون داره!... به هر حال... این خط قرمز ها و تجربه ها و یادگرفتن ها دارن اتفاق می افتن و نویسنده با قلم قوی ای که داره اون رو به ما نشون می ده و جوری این کارو انجام می ده و فضاسازی می کنه انگار خود ما جای اسپایدرمن نوآر هستیم و به جای اون داریم تار می ندازیم
(ای کاش واقعیت داشت...
نکته ی دیگه ای که توجه من رو به خودش جلب کرد استفاده از اسلحه به طور موثر و مستقیم توسط اسپایدرمن بود.. این که چطور از دله دزد های بی دست و پا حرف می کشه جالبه شاید در نگاه اول شبیه بتمن باشه ولی به تدریج متوجه می شیم که شیوه های اون کاملا با بتمن متفاوت هست...
از طرف دیگه ویلن ها آنتاگونیست های داستان هم جای بحث دارن... دیدگاه اکتاویوس به همون اندازه که ناراحت کننده و اعصاب خرد کن هست... منطقی هم به نظر می رسه و می شه تا حدودی بهش حق داد... اما متاسفانه مثل بعضی های دیگه دیدگاه منطقیش با تعصب بی جا آمیخته می شه و هنجار های منفی جامعه خودش آلوده می شه و به قول معروف«بی راهه می ره»
نکته جالب توجه اینه که همه ی شخصیت ها این جا خاکستری هستند... اسپایدرمن شخصیت مثبتی هست اما یه جاهایی اشتباهاتی می کنه که ممکنه به قیمت جون بعضی از دوستانش تموم شه... دکتر اکتاویوس داره قاچاق برده انجام می ده در حالی که هدفش در نهایت بهتر کردن اوضاع هست.
طراحی ها به خوبی با دنیای داستان هماهنگ هستند و اغلب مواقع داریم رنگ های سیاه... سفید و خاکستری رو در داستان مشاهده می کنیم... و جالب توجه هست که بگم طراحی به خوبی در باور پذیر تر شدن قصه به نویسنده کمک کرده و در یه سری از جاهای کمیک ایستراگ های جالبی هست.
مثل صفحه ی 5 که شاهد اشاره ای جزئی به الکترا هستیم.
اما در قسمتی از کمیک برای من سوالی به وجود اومد که از شما عزیزان در خواست می کنم پاسخ بدید...
در قسمتی از کمیک پیتر اسلحه رو بالا می گیره( با یک دست) و تیر هوایی می زنه... در حالی که با دست دیگش یه مسلسل گرفته! تا جایی که من می دونم مسلسل ها لگد وحشتناکی دارن و بسیار سنگینن... در حالی که توی کمیک به نظر می رسه اصلا وزن یا لگدی ندارن! متوجه هستم که نمی شه این موارد رو تو طراحی نشون داد ولی آیا بهتر نبود تو اون پانل اصلا مسلسل رو نشون نمی دادن؟
با تشکر
ترجمه که کلا تموم شد نقد میکنم
استاد بدجور منتظر مقالات پیرامون نوآر هستیم...
عجب کمیکی رو انتخاب کردین
تو رو جون هرکی دوست دارین تا میتونین همه کمیک‌هایی که امکانش هست رو از این شخصیت ترجمه کنین
دمتون گرم
خوب پس به نظرم اسم و عکست رو عوض کن
عاشقشم
ممنون از سایت
#۲۳ :
آره اتفاقا الان نیخواستم عوض کنم
ولی اسم رو نمیتونم
چون همه چیز قرار نیست به حالت عادی برگرده... اسپایدرمن این کمیک یه قهرمان «همه چی تموم» نیست و درست مانند اسپایدرمن دنیای اصلی خودمون هست... آدم های نزدیک به خودش رو در این دنیا از دست می ده... اشتباه می کنه... سوتی می ده... بعضی وقت ها می ترسه... بعضی وقت ها هم با این که خیلی دوست داره... ولی نمی تونه هیچ کاری بکنه...
بعضی وقت ها... اتفاق ها فقط می افتن.... و هیچ کسی هم نمی تونه جلوی افتادنشون رو بگیره... یه جورایی مثل بمب اتم...
و جالب هست که چه طور همه ی اتفاق ها مثل «بومرنگ» به شخصیت ها بر می گردن... ارباب جنایت به فلیشیا آسیب می زنه و خودش هم به طور متقابل از دکتر اختاپوس آسیب می بینه...
فلیشیا همون طور که ارباب جنایت ماسک می زد ماسک می زنه....
دکتر اختاپوس همون طور که سیاه پوست ها رو نادیده می گرفت به شدت نادیده گرفته می شه....
اسپایدرمن به بقیه کمک می کنه و همون طور هم به صورت متقابل بهش کمک می شه....
ولی چیزی که از همه مهم تر بود این هست که هیچکس تو این کمیک کامل نیست... همه چیز خاکستری هست به جز خون.... چیزی که حتی می شه از طراحی های کمیک هم فهمید.....
چیزی که کمیک رو خیلی لذت بخش تر از همیشه می کرد ترجمه و ادیت بسیار روونش بود...
دست مریزاد جناب احمدی
راستی... رجب خان کجاست؟! دلمون براش تنگ شده
نمره من به داستان:9.5 «چون به نظرم بیش از حد از المان خشونت استفاده کرده بود»
نمره من به طراحی:10« کاملا به جا و مناسب با لحن داستان»
نمره من به ترجمه و ادیت 10
خسته نباشید
آفرین
یه نقد حسابی که خستگی رو از تنم بیرون کرد ...
ببخشید استاد میشه لطفا اگه سری های دیگه ای از مردعنکبوتی نوار اومد حتما درجمه کنید (لطفا)
(اسپویل)
درباره کمیک باید بگم که ازش خوشم امد و داستان خوبی داشت فقط به نظر من این دکتر اختاپوس ، نسخه جالبی بود.
به دو دلیل
۱ : اینکه ما دیدیم که این دکتر درواقع فلجه و همونطور که توی کمیک های مرد عنکبوتی می دیدیم ، اکتاویوس خودشو خیلی ادم کاملی معرفی میکرد ، ولی این اختاپوس نه ، اون حالا نقصی داشت که با وجودش ، نمیتونست به خودش لقب کامل رو بده.
۲ : اینکه این دکتر اکتاویوس در آخر داستان زیاد خباثت و دردسری برای مرد عنکبوتی به وجود نیاورد.... ولی تمام کار های فجیعی که مورد انتظار بود رو از یه راه دیگه انجام داد.
( منظورم همون ازمایشات وحشتناک روی انسان بود و از جمله آسیبی که به رابی زد و کلا خرابکاری خودشو یه جوری تو کمیک کرد
رو به راحتی بکشه.
درباره سندمن هم باید بگم خوب تونست قدرتشو به نمایش بزاره و طراح خوب تونسته بود اون لحظه کتک کاری دردناکشو به تصویر بکشه و قشنگ حس درد رو به آدم القا میکرد ،فقط حیف که قدرت شن رو مثل سندمن اصلی نداشت وگرنه با صد تا گلوله هم نمیمرد.
و در کل کمیک زیبایی بود و یک ادامه جالب بر سری ۴ قسمتی قبلی بود .
و بازم تشکر و خسته نباشید به اقای بهادر احمدی بابت ترجمه
و خسته نباشید و خدا قوت به مدیریت سایت اقای ترابی با سایت بینظیرشون.
Going to honor ✊
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا