پس از معرفی بهترین سریال های ساخته شده براساس مجموعه های کمیک بوکی حالا وقتشه با بدترین ها نیز آشنا شوید!

10- سوپربوی (Superboy)

سال 1988 آقایان ایلیا سالکیند و الکساندر سالکیند که تهیه کننده فیلم های سوپرمن در دهه 80 میلادی بودند به ذهنشون خطور کرد که سریالی تلویزیونی درباره یک کلارک کنت جوان و دانشجو بسازند. این ایده روی کاغذ میتونه خیلی جذاب و جالب باشه و داستان های خوبی میشه باهاش روایت کرد ولی این سریال بودجه کم و محدودی داشت و خب باید قبول کرد که سریالی ابرقهرمانی در دهه 80 میلادی نمیتونسته چندان مطرح بشه (در حالی که الان تقریبا هر سریال سوپرهیرویی که روی آنتن بره مخاطب خاص خودش رو پیدا میکنه!). مساله مهم تر اینه که در این سریال ما شاهد حضور دو بازیگر مختلف برای نقش سوپرمن/کلارک کنت بودیم. در فصل اول اقای «جان هیمز نیوتن» (John Haymes Newton) این نقش رو بازی کرد و دومی آقای «جرارد کریستوفر» (Gerard Christopher) که در فصل های 2 تا 4 سوپرمن/کلارک کنت بود ولی هیچ کدام از آنها نه کاریزمای لازم رو داشتند و نه استعداد بازیگری خاصی!

9- شزم (Shazam)

در بین سالهای 1974 تا 1976 یک سریال تلویزیونی به نام Shazam ساخته شد که اصلا آن حال و هوای کمیک بوک های این شخصیت را که در دهه 40 میلادی اونقدر موفق بودند که از سوپرمن هم محبوب تر شد را نداشتند. داستان این مجموعه دربارهٔ یک نوجوان به نام «بیلی بتسون» است که می‌توانست با گفتنِ واژهٔ «شزم!» خطاب به مرشد و راهنمای خود (با بازی «لس تریمین»)، مبدل به یک قهرمان افسانه‌ای به نام «کاپیتان ماروِل» شود. اما در کمال تعجب این نوجوان بیشتر به یک جوان 30 ساله شباهت داشت (!) و به سبک سریال های تلویزیونی دهه 70 میلادی یک ماشینِ کاروان مدلِ داج داشت و در سرتاسر آمریکا سفر می‌کرد تا با بی‌عدالتی و ظلم مبارزه کند! به نظر میرسید دلیل اصلی عدم موفقیت این سریال این بود که سازنده اش یعنی استودیو Filmation تا آن زمان فقط انیمیشن تلویزیونی ساخته بود و تجربه ای در ساخت سریال های لایو اکشن نداشت. همچنین این سریال با جنجال هایی هم همراه بود. مثلا بازیگر نقش شزم ، «جکسون بوستویک» (Jackson Bostwick) ، در فصل دوم فقط در دو اپیزود ظاهر شد چون Filmation او را اخراج کرد (احتمالا به همون دلیل بی تجربه بودن در ساخت سریال) و بازیگر دیگری به نام «جان دیوی» (John Davey) را جایگزین او نمود! دلیلش هم این بود که ادعا میکردند آقای بوستویک سر صحنه فیلمبرداری حاضر نشده چون میخواسته دستمزد خودش را بالا ببره. ولی بوستویک چون خودش اکثر صحنه های بدلکاری را اجرا میکرد، صدمه دیده بود و نتونسته بود سر صحنه فیلمبرداری حاضر بشه. بنابراین از دست Filmation Associates شکایت کرد و اونا هم مجبور شدند حق و حقوق او را طبق قرارداد پرداخت کنند!

8- مشت آهنین (Iron Fist)

هنگامی که اعلام شد سریال مشت آهنین در دست ساخت است و توسط نتفلیکس پخش میشود، طرفداران خیلی هیجان انگیز و مشتاق شدند تا صحنه هایی اعم از نبرد دنی رند با اژدها و تبدیل شدندش به مشت آهنین ، تا نما های شگفت انگیز از شهر افسانه ای کان لان را مشاهده نمایند. اما در نهایت چیزی که با آن مواجه شدند سطح پایین تر از دیگر سریال های مارول / نتفلیکس ساخته شد. نه از مبارزات ناب خبری بود و نه از اژدها (‌ بجای آن یک جفت لامپ قرمز دیدیم!) جدا از این ها ، نمیتوان گفت مشت آهنین سریال بد و مزخرفی است زیرا واقعا بازی های خوب و داستان نسبتا سرگرم کننده و قابل تحملی در سریال وجود داشت همچنین نسبت به دیگر آثار مشترک مارول / نتفلیکس ، آیرون فیست فضای جالب تر و فان تری به نمایش گذاشت. اما بزرگترین و اصلی ترین عامل شکست مشت آهنین ، اختصاص بودجه کم و ناکافی توسط نتفلیکس بود که همین موضوع باعث پدید آمدن مشکلات آزار دهنده ای همچون خلق جلوه های ویژه ضعیف و ناتوان ماندن در به خوبی به تصویر کشیدن زندگی گذشته دنی رند شد. همچنین به وضوح مشخص است که نویسندگان و خالقان سریال آیرون فیست، جسارت کافی را نداشتند. هم صحنه های اکشن و هم بدلکاری ها میتونست بهتر باشه. اما خبیث خوبی داشت و همانطور که در این مقاله گفته شد ما رو به یاد نورمن آزبورن می انداخت! و البته ناگفته نماند که یکی از مهم ترین اصل های فیلمها و سریال های رزمی، یعنی اکشن و مبارزات در این مجموعه ۱۳ قسمتی به هیچ عنوان قابل قبول ساخته نشده بود.

7- سوامپ ثینگ (Swamp Thing)

«سوامپ ثینگ» از شخصیت های مهم دنیای دی سی هستش که در این مقاله هم معرفی شده. در این مقاله هم گفتم که در دهه 80 میلادی دو فیلم سینمایی از رویش ساخته شد که اولی موفق و دومی ناموفق بود. در اوایل دهه 90 میلادی نیز سریالش ساخته شد که در کمال تعجب 72 اپیزود هم ادامه یافت. «دیک دوراک» (بدلکاری که در فیلم های سوامپ ثینگ نقش این هیولا را بازی کرده بود) در این سریال هم به ایفای این نقش پرداخت. از اواسط فصل اول، لحن سریال دارک تر شد. سعی هم شد به موضوعات عمیق تر و روانشناختانه  و همچنین مسائل ماورا الطبیعه پرداخته بشه. ولی نقدهای خیلی خوبی نصیبش نشد و کلا سریال عجیبی بود ولی شبکه USA Network خیلی ازش راضی بود و همانطور که گفتم 72 قسمتش رو ساخت (میگن تو برخی کشورهای اروپایی خیلی محبوب بوده) ضمن اینکه علیرغم بودجه محدودش اما از نظر گریم بسیار سریال موفقی بود. اما در عوض بسیار از صحنه های اکشن کند و بیخود سریال ایراد گرفتند و منتقدین آن را به خاطر به کار گیری کلیشه های بد، خطوط داستانی از هم گسیخته مورد عنایت قرار دادند!

6- سِیبِل (Sable)

Jon Sable Freelance یک سری کمیک بوکی بود که سال 1983 برای انتشارات نوپایی به نام First Comics توسط نویسنده/طراحی به نام «مایک گرل» خلق شد. داستانش درباره ماجراهای مزدور و جایزه بگیری به نام «جاناتان سیبل» بود که قبلا در مسابقات المپیک سال 1972 به مقام قهرمانی دست یافته بود و پس از اینکه شاهد وقوع حوادث تروریستی در این مسابقات بود سعی کرد یک محافظ محیط زیست باشد ولی خانواده اش به دست شکارچیان غیر قانونی کشته شدند و تصمیم گرفت پس از گرفتن انتقام آنها به آمریکا برگردد و یک مزدور باشد که در ازای دریافت پول کار میکند. سال 1987 و در کمال تعجب شبکه ABC مجموعه ای تلویزیونی بر اساس این کمیک ساخت که فقط 7 قسمت آن روی آنتن رفت. این سریال هیچ نکته مثبتی و با یاد ماندنی نداشت که بخواهد خودش را به عنوان یک اثر کمیک بوکی مطرح سازد و شاید تنها چیزی که ازش به یاد میاریم این بود که برای اولین بار در آن خانم «رنه روسو» را در یک نقش تلویزیونی دیدیم!

5- فلش گوردون (Flash Gordon)

اصلا کسی میدونه یا یادش میاد سال 2007 سریالی براساس یکی از قدیمی ترین شخصیت های دنیای کمیک بوک یعنی "فلش گوردون" ساخته شد؟ اگر جوابتون "نه" هستش پس بدونید که تنها نیستید! این سریال جاه طلبانه که توسط Sci-Fi Channel تولید شد فقط برای یک سیزن 22 قسمتی دوام داشت (با احتساب قسمت پایلوت). "فلش گوردون" که قصد داشت موفقیت سریال های ابرقهرمانی زمانه خودش مثل "اسمال ویل" را تکرار کنه با یک مشکل اساسی روبرو شد: ناتوانی در به روز کردن یک قهرمان کمیک استریپ های روزنامه ای که دهه 1930 میلادی خلق شده بود برای مخاطبین امروزی. نتیجه اش هم این شد که مجله SFX   به آن لقب بدترین برنامه تلویزیونی که تا به حال نقدش کرده بودند را داد. نشریه "نیویورک پست" هم آن را بی احترامی به نام و میراث شخصیتی با دوام دانست که الهام بخش خیلی از شخصیت ها و فیلم های علمی – تخیلی بوده. در ضمن افکت های ویژه به کار رفته در اپیزودهایی که فلش به سیاره دوردست "مونگو" سفر کرد بسیار بد بودند و شخصیت های بیگانه بیشتر شبیه به موتورسوارانی بودند که انگار از یک موزیک ویدئویی دهه 80 میلادی بیرون آمده بودند!

4- پرندگان شکاری (Birds of Prey)

این سریال سال 2002 از روی سری كمیك بوكی انتشارات دی سی ساخته شد و در شهر گاتهام كه بتمنی در آن وجود نداشت جریان داشت. شخصیت های اصلی عبارت بودند از: «باربارا گوردون /اراكل» با بازی دینا میر، «هلنا كایل/هانترس» با بازی اشلی اسكات، «دینا لانس» با بازی ریشل اسكارستن. این سه نفر به كمك یك افسر پلیس و همچین دستیار با وفای بتمن یعنی «آلفرد پنی ورث» به جنگ جنایت میرفتند. این سریال ابتدا با استقبال نسبی روبرو شد چون هواداران کنجکاو بودند بودند درباره چیه ولی خیلی زود افت كرد و فقط یك سیزن 13 قسمته از رویش ساخته شد. کلا شبکه CW (که اون موقع هنوز به نام The WB شناخته میشد) بسیار سعی داشت موفقیت "اسمال ویل" را تکرار کند که به ساخت "پرندگان شکاری" چراغ سبز نشان داد ولی اونقدر نسبت به دنیای کمیک های دی سی بی ربط بود که آلفرد باید هر هفته در سکانسی افتتاحیه توضیح میداد که کی به کیه! (مثلا شخصیت «هانترس» محصول رابطه رومانتیک بین بتمن و زن گربه ای بود! ولی عجیب تر آنکه قدرت های فوق بشری داشت در حالی که هیچ کدام از والدین او فدرت فوق بشری نداشتند!!! ). هیچ وقت هم به طور کامل توضیح ندادن که بتمن چرا رفته و دیگه نیست. یا معلوم نبود شخصیت «دینا» که دختر «قناری سیاه» بود چرا مثل جین گری در سری "ایکس من" قدرت های تله پاتیک دارد و ... در کل این سریال حتی برای زمانه خودش هم بسیار کهنه و کلیشه ای به نظر می آمد و خانم های بازیگرش انگار همگی داشتند ادای «جسیکا آلبا» در سریال Dark Angel را در می آوردند!

3- مرد شب (Night Man)

این سریال اقتباس آزادی بود از كمیك های Night Man كه توسط انتشارات Malibu چاپ میشد (این شركت بعدها توسط مارول خریداری شد) در این سریال دیدیم كه یك نوازنده ساكسفون به نام «مت كولم» تبدیل به یك سوپرهیرو میشود (در واقع او توسط رعد و برق مورد اصابت قرار میگیرد و قادر میشود شرارت رو به صورت تله پاتیك شناسایی كند ولی در عوض دیگر نميتواند بخوابد!) این سریال بودجه پایینی داشت ولی دو سیزن دوام آورد (در مجموع 44 قسمت از آن ساخته شد). این سریال کاملا مضحک بود و اصلا حتی مثلا توضیح نداد چطور یک نوازنده جاز میتونه همچین لباس پیشرفته ای داشته باشه. شاید تنها نکته مثبتش این بود که نقش دشمن قهرمان را آقای کیم کوتس بازی کرد که بعدها در سریال "فرزندان آشوب" (Sons of Anarchy) به شهرت دست یافت.

2- نا انسان ها (Inhumans)

همانطور که قبلا در این مقاله توضیح داده بودیم بسیاری از جنجال های مربوط به فیلم و سریال های مارول به نوعی ربط داشتند به آقای «ایکه پرلماتر» به عنوان رئیس سابق و منفور بخش سینمایی مارول. «کوین فایگی» هم همیشه باهاش مشکل و اختلاف داشت. میشه گفت آخرین ضربه بزرگی که پرلماتر به مارول زد سریال "ناانسان ها" بود که قرار بود یک فیلم سینمایی باشه ولی او اونقدر معطلش کرد تا بالاخره خودش بتونه ازش سریال بسازه. سازنده این سریال هم رسما اعلام کرده که بهش دستور داده بودن تا میتونه سریع و ارزان بسازتش! نتیجه هم شد بدترین سریالی که تا به حال اسمی از مارول رویش خورده به طوری که امتیازش در وب سایت های راتن تومیتوز و متاکریتیک به ترتیب 11 و 27 از 100 است! "ناانسان ها" یک ناکامی به تمام معنا بود در حالی که برایش اکران در سینماهای IMAX را هم در نظر گرفته بودند. این سریال خیلی سرش را شلوغ کرده بود ولی هیچ کدام را درست انجام نداد. یک محصول بد با بازی های بد و جلوه های ویژه بدتر که هیچ کس دوست نداره یادش بیاد قرار بود بخش مهمی از MCU باشه.

1- لاک پشت های نینجا: جهش بعدی (Ninja Turtles: The Next Mutation)

«لاک پشت های نینجا» اولش تقریبا یک دهه به طور موفقیت آمیز در کارتون و سینما ظاهر شدند و سپس در سال 1997 شبکه FOX Kids تصمیم گرفت سریال آنها را نیز بسازه. این در واقع اولین و تنها سریال تلویزیونی غیر کارتونی آنها به شمار میاد. متاسفانه خیلی هم بد بود و فقط یک سیزن از آن ساخته شد که همونم زیاد بود! (میگن هزینه تولیدش زیاد بوده) جالبه که شخصیت های مکمل مهم کمیک بوک های لاک پشت های نینجا یعنی «اپریل اونیل» و «کیسی جونز» در آن غایب بودند! سلاح مایکل آنجلو هم عوض شده بود . اما عجیب ترین چیز این بود یک لاک پشت مونث به نام Venus di Milo به گروه اضافه شده بود که قابلیت های جادویی داشت!!! او آنقدر بد بود که خالقین لاک پشت های نینجا دوست ندارند هرگز درباره ش حرف بزنند! این شخصیت بعد از این دیگر در کارتون یا فیلم دیگری از لاک پشت های نینجا به کار نرفت. کاستوم ها اونقدر بد بودند که حواس تماشاچی را پرت میکردند. شوخی ها افتضاح بودند.

مهدی ترابی مهربانی

 All rights reserved © Spidey.ir 2021

(هر كسي بدون اجازه يا بدون ذكر نام نويسنده و منبع از اين مقاله يا ديگر مقالات سايت در وبلاگ يا سايت خود استفاده كند، مورد پيگرد قانوني قرار خواهد گرفت)

مطالب مرتبط:

15 سریال برتر کمیک بوکی

20 سریال ابرقهرمانی/کمیک بوکی فراموش شده تلویزیون

10 شخصیت خبیث برتر سریال های کمیک بوکی!

رتبه بندی ویلن های سریال های مارول/نتفلیکس

10 پیچش داستانی برتر در سریال های کمیک بوکی

بدترین پیچش های داستانی در سریال های کمیک بوکی

10 فیلم ابرقهرمانی/کمیک بوکی فراموش شده سینما

تمام فیلم ها و سریال های مورد انتظار دی‌سی (DC)

معرفی همه سریال های کمیک بوکی/ابرقهرمانی سال 2018

15 شخصیت دنیای کمیک که یادتون رفته قبلا هم در تلویزیون دیده شده بودند!

40 فیلمی که (احتمالا) نمیدانستید کمیک بوکی هستند – قسمت اول

 40 فیلمی که (احتمالا) نمیدانستید کمیک بوکی هستند – قسمت دوم

معرفی سریال های مرد عنکبوتی در تلویزیون + لینك دانلود

بدترین لباس های شخصیت های کمیک بوکی در سریال های تلویزیونی

بهترین لباس های شخصیت های کمیک بوکی در سریال های تلویزیونی

بهترين بازيگران سريال هاي كاميك بوكي سال 2014

این مطلب را به اشتراک بگذارید :