برخی از بهترین های مرد عنکبوتی در این قسمت معرفی میشوند....
در قسمت سوم از "تاریخچه بازی های رایانه ای /ویدئویی اسپایدرمن"، 9 بازی دیگر که بین سالهای 2000 و 2006 تحت عنوان اسپایدرمن ساخته شدند (و یا اسپایدرمن در آنها یکی از کاراکترهای اصلی بود) خدمتتان معرفی خواهند شد. كارشناسان متفقالقول سالهای مذكور را دوران طلایی بازیهای اسپایدرمن میدانند زیرا با ظهور موتور (engine)های بازیسازی جدید و سهبعدی و در نتیجه امكان قرار گرفتن اسپایدرمن در محیطهای گردش آزاد (free-roaming) ، او دیگر مجبور نبود فقط در بازیهای side-scroller و پلاتفورمر حضور یابد و مثل «سوپر ماریو» حركت كند! این مساله شرکت بازیسازیActivision را قادر ساخت تا نحوه حركت و نیروهای فوقبشری منحصر به فرد اسپایدرمن را به طرز قانعكنندهای در دنیای بازیهای رایانهای خلق كند و شماری از بهترین و بیادماندنیترین عناوین تاریخ ژانر سوپرقهرمانی را به دست بازیبازان برساند.
(2000) Spider-Man
ناشر: Activision
كنسول: PS1، Nintendo 64، Dreamcast، PC، Macintosh، Game Boy Color
در سال 2000، تبلیغات برای این بازی به اوج خود رسیده بود و اكثر مجلات معتبر بازیهای رایانهای به آن میپرداختند. پس از انتشار بازی، غوغایی در میان بازیبازها و به ویژه هواداران اسپایدرمن به پا شد. در حقیقت، این بازی اکشن و سوم شخص کنسول PS1 را احیا نمود و چارچوب كلی عناوین بعدی اسپایدرمن را بنا نهاد. منتقدان هم همگی یک صدا لب به تحسینش گشوده و آن را سرآمد ژانر ابرقهرمانی و همچنین یكی از برترین آثار تاریخ PS1 نامیدند.
در بازی، «دکتر اختاپوس» بار دیگر میخواست با پاپوش دوختن برای اسپایدرمن و اجیر کردن برخی از دشمنان قسمخورده او به اهداف شوم و خطرناکی دست یابد. بکارگیری موتور ستایششده بازی Tony Hawk's Pro Skater، موجب گشت تا تواناییهای اسپایدرمن در محیطی سه بعدی و تقریباً گردش آزاد جلوه خاصی بیابد و بازیبازها برای نخستین بار حس بیهمتای تاب خوردن در میان آسمانخراشهای نیویورک را تجربه کنند.
با این حال، این خوانندگان پر و پا قرص کمیکبوکهای اسپایدرمن بودند که بالاترین میزان لذت را از بازی بردند. عواملی همچون استفاده از تم خاطرهانگیز تیتراژ نخستین سریال انیمیشن اسپایدرمن در منوی اصلی، دیالوگهای شنیدنی که لحن كنایهآمیز و زبان بذلهگویانه مشهور اسپایدرمن به خوبی در آنها حفظ شده بود، حضور افتخاری ابرقهرمانان دیگر مارول و همچنین حضور اكثر دشمنان درجه یك اسپایدرمن، تعقیب و گریزهای پرهیجان، استفاده از استن لی به عنوان راوی داستان، فنون و ضربات متنوع، صحنههای سینمایی (cutscenes) که پس از گذشت 12 سال هنوز سرگرمكننده هستند، مبارزات فراموشنشدنی با غولها (مثل نبرد با «عقرب» و «کرگدن»)، داستانی جذاب که با پیچوخمهای غیرمنتظره حوش و حواس را درگیر میکرد، bonusهای سخاوتمندانه (مثل قابلیت انتخاب لباسهای گوناگون اسپایدرمن و یا امکان جمعآوری کمیک بوک های معروف و کلاسیک او) كه باعث میشد پس از اتمام بازی بارها و بارها پایش بنشینید، یک مرحله پایانی بینهایت مهیج که طی آن دکتر اختاپوس هیولا به طور خفنی(!) دنبالتان میآمد، معماهای هوشمندانه...، همه و همه هواداران را از خود بیخود کرده و باعث میشد تا برای اولین بار حس كنند در یکی از ماجراجوییهای جانانه و تمامعیار کاراکتر محبوب خود سهیم هستند.
عملکرد صداپیشهها نظیر نداشت. در حقیقت اکثر آنها یا قبلاً در سریالهای كارتونی اسپایدرمن حرف زده بودند یا بعداً دعوت شدند تا جای کاراکترهایشان حرف بزنند! طراحی مراحل (level design) نیز به شكلی ماهرانه و متنوع انجام شده بود تا تمام نیروهای فوق بشری اسپایدرمن را به كار گیرد. شاید تنها ایراد عمده بازی دوربین (camera) آن بود كه گاهی اوقات گیجتان میکرد. در ضمن با وجود آنكه طراحی كاراكترها (Character Design)خیلی خوب انجام شده بود اما ظاهر دو تن از شخصیتهای داستان یعنی مری جین و «گربه سیاه» (Black Cat) چندان با ظاهرشان در كمیك های اسپایدرمن مطابق نداشت و كمی عجیب به نظر میرسید!
در هر حال موفقیت غیرقابلوصف بازی باعث شد تا به کنسولهای Dreamcast، Nintendo 64 و PC نیز پورت شود که از میان آنها تنها نسخه Dreamcast به پای نسخه PS1 میرسید. (نسخه Nintendo 64 به جای صحنههای سینمایی از تصاویر ثابت استفاده میكرد. نسخه PC هم از ایرادات فراوانی رنج میبرد). همچنین نسخهای كاملاً متفاوت از بازی برای Game Boy Color عرضه شد كه درست مثل اكثر عناوینی كه برای كنسولهای دستی ساخته می شوند، side-scroller و پلاتفورمر بود.
نکته جالب:
اسپایدرمن در بازی فوقالعاده موفق و محبوب Tony Hawk's Pro Skater 2 كه در سال 2000 توسط Activision منتشر شد، یكی از كاراكترهای مخفی بود كه پس از آزاد (Unlock) شدن میتوانستید او را انتخاب و با او اسكیتبازی كنید!
(2001) Spider-Man 2: Enter Electro
ناشر: Activision
كنسول: PS1
همان گرافیك، همان گیمپلی و همان حس و حال بازی قبلی منتهی با داستان، مراحل و غولهای جدید. البته از این بازی استقبال کمتری شد زیرا از نظر فنی تغییر چندانی در آن مشاهده نمیشد و حتی برخی موارد مثل سیستم كنترل و یا نحوه حركت دوربین افت كرده بودند.
غولهای بازی نیز اكثراً از دشمنان درجه 2 اسپایدرمن محسوب میشدند. این دفعه اسپایدرمن در نهایت باید با «الكترو» كه مصمم بود با دستیابی به دستگاهی موسوم به Bio-Nexus به قدرت نامحدودی دست یابد، پیكار میکرد. از نكات جالب بازی میتوان به تغییرات ایجاد شده در آن اشاره کرد. در حقیقت در نسخه اولیه كه روز 26 آگوست سال 2001 وارد بازار شد، نبرد نهایی بین اسپایدرمن و الكترو در بالای برجهای دوقلوی مركز تجارت جهانی رخ میداد. اما اندكی بعد و به دلیل حوادث یازده سپتامبر در آمریكا، Activision مجبور شد نسخههای بازی را از بازار جمع كند. سپس نسخه جدیدی منتشر شد كه در آن لوكیشن نبرد پایانی تا حدی عوض شده بود تا دیگر اثری از برجهای دوقلو در آن نباشد.
(2001) Spider-Man 2: The Sinister Six
ناشر: Activision
كنسول: Game Boy Color
Spider-Man 2: The Sinister Six دنباله همان بازی بود كه یكسال قبل Activision برای كنسول دستی GBC منتشر كرده بود. بار دیگر تمام نقشههای پلید از گور دكتر اختاپوس متصاعد میشد! در واقع، او با ربودن زن عموی سالخورده پیتر پاركر و تشكیل دوباره گروه «شش خبیث»، میخواست اسپایدرمن را به زانو درآورد.
بازی درست مثل قسمت اول یك side-scroller پلاتفورمر بود و بازیباز را بیاد عناوین اسپایدرمن در دهه 90 میلادی میانداخت. گیمپلی شش مرحله داشت و در هر مرحله ابتدا با تعدادی اراذل و اوباش مواجه میشدید تا به یك غول برسید. Spider-Man 2: The Sinister Six بازی قابل قبولی بود و از محیط رنگارنگ و زیبایی بهره میبرد. از نكات جالب میتوان به استفاده تیم سازنده از اصوات مرسوم كمیك بوکی مثل Whap و Blam در هنگام مبارزه اشاره كرد. در ضمن یك مینیگیم مخفی در بازی وجود داشت كه میشد آن را درScreen Title (یعنی زمانی که نام بازی روی صفحه ظاهر میشد)، آزاد كرد. در این مینیگیم ساختمانی آتش گرفته بود و اسپایدرمن و دكتر اختاپوس باید برانكاردی را حمل كرده و زیر خرسهای عروسكی كه مدام از پنجره به بیرون پرت میشدند، میبردند تا به زمین برخورد نکنند!
(2001) Spider-Man: Mysterio's Menace
ناشر: Activision
كنسول: Game Boy Advance
Mysterio's Menace اولین بازی اسپایدرمن برای كنسول دستی GBA بود و در آن او با برخی از دشمنان کلاسیک خود که توسط «میستریو» رهبری میشدند، دست و پنجه نرم میكرد. با وجود آنکه این بازی یک side-scroller دو بعدی و پلاتفورمر بود اما به هیچ وجه اجازه نداد محدودیتهای فنی و گرافیکی GBA دست و پایش را ببندد. به عبارتی دیگر، نحوه حرکت و دیزاین کاراکترها و همچنین افکتهای صوتی و تصویری آن به بازی اسپایدرمنی که كمپانی Activision در سال 2000 ابتدا برای PS1 منتشر کرد، شباهت داشتند.
تیم سازنده که كاملاً میدانست اسپایدرمن شخصیتی پرتحرک و پرجنب و جوش است، ساختار مراحل را طوری طراحی کرده بود که بتوانید به راحتی و آزادانه بدوید، تاب بخورید، روی سطوح عمودی و افقی بخزید و یا از میان تونلها و جاهای تنگ و باریک عبور نمایید.
بازی 7 مرحله داشت که ساختاری غیرخطی داشتند به گونهای که در شروع بازی میتوانستید از بین سه مرحله مختلف یکی را برگزینید یا حتی پس از تکمیل مراحل، دوباره تکرارشان کنید. در کل، سازندگان بازی ذوق و سلیقه به خرج داده بودند و کاری کردند تا منتقدان از گرافیك، موسیقی و وفاداریاش به جوهره اسپایدرمن تعریف کنند.
نکته جالب:
اسپایدرمن در X-Men: Mutant Academy 2 كه سال 2001 برای كنسول PS1 عرضه شد، حضور داشت! البته او جزو كاراكترهای اولیه این بازی مبارزهای نبود ولی میشد او را به شیوه خاصی آزاد و به جمع مبارزان اضافه كرد. اسپایدرمن فنون و ضربات جالبی داشت ولی جالبتر این بود كه هنگام اجرای برخی از فنون جملات بامزهای بر زبان میآورد كه بازیباز را یاد بذلهگوییهای او در حین نبردهای كمیكبوکی ش میانداخت.
(2002) Spider-Man: The Movie
ناشر: Activision
كنسول: Nintendo GameCube، Xbox، PC، PS2، Game Boy Advance GBA
بالاخره پس از سالها انتظار و كش و قوسهای فراوان، فیلم زنده «اسپایدرمن» به کارگردانی سام ریمی در سال 2002 روی پرده سینماهای جهان قرار گرفت و رکوردهای فروش را شکست. Spider-Man: The Movie بر اساس همین فیلم و برای كنسولهای مختلفی عرضه شد و در آن «توبی مگوآیر» و «ویلم دفو» مسئولیت تامین صدای كاراكترهای خود را بر عهده گرفتند.
گیمپلی و نوع بازی شباهتهای زیادی به دو عنوان قبلی اسپایدرمن كه Activision پیشتر برای كنسولهای خانگی منتشر كرده بود داشتند. ولی دوربین و کنترلها تا حدودی بهبود یافته، فنون و ضربات متنوعتر شده و المانهای مخفیكاری (stealth) هم در گیمپلی یافت میشد. گرافیك بازی هم حرف نداشت. اما بیتردید اوج نبوغ تیم سازنده را باید در ایجاد سیستم مبارزات هوایی (aerial combat system) جستجو میکردید. سیستم مذکور جذابیت و هیجان خاصی به مراحل بیرونی میداد و باعث شد تا هواداران اسپایدرمن سرانجام قادر شوند به نبرد هوایی با حریفان بپردازند.
تیم سازنده با وجود پیروی از خط اصلی داستان فیلم، آن را گسترش دادند. بنابراین در بازی علاوه بر گرین گابلین، غولهای دیگری نیز حضور داشتند که همگی از کمیک بوک های اسپایدرمن به عاریت گرفته شده بودند (این مسئله در سلسله بازیهای بعدی که از روی فیلم های زنده اسپایدرمن ساخته شدند نیز رعایت شد). bonusهای فراوانی در بازی یافت میشد که جالبترینشان این بود که میتوانستید گرین گابلین را آزاد و با او بازی کنید!
در مجموع نقدهایی كه بر بازی نوشته شد، مثبت بود و سبب شد تا در میان پرفروشترین عناوین سال قرار گیرد. البته انتقادهایی نیز از آن به عمل آمد كه بیشتر درخصوص صداپیشگی بی حس و حال توبی مگوآیر، کسالتآور بودن مراحل داخل محیطهای بسته، مدت زمان کوتاه و یا دوربین دردسرساز بازی بود. Activision نسخهای از بازی را برای کنسول دستی GBA هم عرضه کرد که خیلی از سوی بازیبازها تحویل گرفته شد. همانطور که میتوان حدس زد، نسخه GBA یک پلاتفورمر side-scroller بود ولی گاهی اوقات سعی میکرد در محیطی نیمه سه بعدی و به شکلی نوآورانه تاب خوردن اسپایدرمن را در میان ساختمان های شهر تداعی کند. جالب اینکه اسپایدرمن در طول بازی میتوانست عکس هم بگیرد!
نکته جالب:
Sony Pictures Mobile در سال 2003 نخستین بازی اسپایدرمن را برای گوشیهای موبایل عرضه کرد که به لطف گیمپلی ساده اما گیرا و مؤثرش به موفقیت دست یافت.
در ضمن در اين سال اسپایدرمن در یكی از صحنههای سینمایی بازی X2: Wolverine's Revenge كه برای کنسولهای مختلفی منتشر شد، حاضر بود. البته این صحنه سینمایی در داستان اصلی وجود نداشت و باید به عنوان یک bonus آزاد میشد. در صحنه مذکور «ولورین» در یک شهر متروکه با اسپایدرمن ملاقات میکرد.
(2004) Spider-Man 2: The Game
ناشر: Activision
كنسول: Nintendo GameCube، Xbox، PC، Mac OS X، PS2، PSP، GBA، Nintendo DS، N-Gage
«قدرت زیاد، مسئولیت به همراه دارد». این شعار تاریخی اسپایدرمن است که طرفداران او کاملاً با آن آشنایی دارند، اما شاید سازندگان فیلم «اسپایدرمن 2» بیش از دیگران به آن واقف بودند زیرا با تعهد حیرتانگیز خود اثری خلق كردند که تمام توقعات را درنوردید. مارول كه از خوشحالی در پوست خود نمیگنجید به Activision سفارش داد تا عناوین بیشتری از روی فیلم مذکور بسازد. گل سرسبد این عناوین، برای كنسولهای خانگی PS2، Xbox و GameCube عرضه شد و لقب نخستین بازی محیط باز (open world)اسپایدرمن را به خود اختصاص داد. دیگر میتوانستید اسپایدرمن را به طور همزمان در هوا و روی زمین هدایت كنید و وجب به وجب منهتن را از سنترال پارك گرفته تا مید تاون و پل بروكلین بگردید و یا از پیادهرو به بالای ساختمان امپایر استیت بروید و از آنجا سقوط آزاد انجام دهید و در لحظه آخر تار بزنید (از این رو، خیلیها به بازی لقب Grand Theft Spider-Man دادند!). اما بارزترین خصیصه، حسی بود كه از تار زدن و تاب خوردن (web-swinging) در میان آسمان خراشهای نیویورک بهتان دست میداد؛ حسی بیاندازه وجدآور و وصف ناشدنی. به همین دلیل حتماً پس از تكمیل بخش داستانی (story mode)، ساعتها در شهر چرخ میزدید و حال میكردید! کلاً Activision سیستم web-swinging را در Spider-Man 2: The Game متحول کرده بود. به عبارتی دیگر و برخلاف عناوین قبلی، باید تارهای اسپایدرمن حتماً به ساختمان ها اصابت میکرد تا قادر به web-swinging شوید. این سیستم باعث میشد تا در نحوه تاب خوردن و رها کردن تار دقت کنید و آنقدر بی عیب و نقص بود که Activision آن را با کمترین تغییر در عناوین بعدی اسپایدرمن نیز به کار برد. خطوط داستانی از فیلم تبعیت میکردند و طبیعتاً باید چند بار با دکتر اختاپوس گلاویز میشدید. با این حال شخصیتهای منفی یا فرعی دیگری مثل گربه سیاه (Black Cat) هم در داستان حاضر بودند و جذابیت بیشتری به آن بخشیدند.
در مجموع، سازندگان بازی از آثار قبلی خود درس گرفته و تلاش کرده بودند تا نقاط قوت را برجسته و مشكلات را برطرف سازند. بنابراین، تغییرات مثبتی در گیمپلی به چشم میآمد سیستم مبارزه نیز ارتقا یافته و به نحو مؤثری حس عنكبوتی اسپایدرمن را به کار میگرفت (به ویژه در نبرد با دکتر اختاپوس). بهرهگیری از مأموریتهای فرعی، نوآوری دیگر گیمپلی به شمار میآمد. گرافیک و انیمیشن بازی خارقالعاده نبود ولی دیزاین پرجزئیات کاراکترهای اصلی به وضوح چالاكی اسپایدرمن، حركت مارگونه بازوان فلزی دكتر اختاپوس و اغواگریهای گربه سیاه را به تصویر میكشید. با این حال مواردی همچون همچون یكنواخت بودن ماموریت های فرعی، صداپیشهگیهای بیرمق و خطی بودن داستان (كه كاملاً در تضاد با محیط باز بازی بود) مورد انتقاد قرار گرفتند. ولی در مجموع Spider-Man 2: The Game به موفقیتهای عظیمی دست یافت به طوریکه در کتاب معروف «1001 بازی ویدئویی که باید قبل از مردن بازی کنید» و یا در فهرست «10 بازی برتر اقتباس شده از روی فیلمهای سینمایی» اكثر سایتهای اینترنتی قرار گرفت و حتی نشریه رسمی PlayStation 2 آن را در رتبه پنجاهم لیست 100 بازی برتر تاریخ این کنسول قرار داد! لازم به ذكر است كه متاسفانه و به دلایلی نامعلوم نسخه متفاوتی برای PC و Mac منتشر شد که از هر جهت نسبت به نسخه كنسولهای خانگی پایینتر و بیشتر برای کودکان مناسب بود. البته نسخههایی که برای کنسولهای دستی Nintendo DS، GBA و N-Gage عرضه شد به مراتب وضعیت بهتری داشتند. سال 2005 هم نسخه جدیدی از بازی برای PSP به بازار آمد که از نخستین عناوین اکشن درست و حسابی این کنسول بود.
نکته جالب:
موفقیت نخستین بازی موبایل اسپایدرمن باعث شد تا سال 2004 چند عنوان مشابه مثل Spider-Man 2 3D: NY Rooftops، Spider-Man vs. Doc Ock و .... به مناسبت اكران فیلم اسپایدرمن 2 برای گوشیهای همراه ساخته شوند (البته برخی از آنها با تاخیر به بازار آمدند). در همين سال Activision بازی Spider-Man 2 Activity Centerرا برای PC عرضه کرد که معما و مینی گیمهای مختص کودکان داشت.
سپس شرکت Micro Games of America یک گیم دستی یا LCD تحت عنوان Spider-Man 2 منتشر کرد. سونی پیکچرز هم گیم دستی خودش یعنی Spider-Man 2 Hand Held Game و همچنین یک هِد سِت واقعیت مجازی به نام Spider-Man 2 VR 3D را عرضه داشت.
(2005) Ultimate Spider-Man
ناشر: Activision
كنسول: Nintendo GameCube، PS2، PC، Xbox، GBA، Nintendo DS، Mobile Phone
در سال 2000 میلادی انتشارات مارول تصمیم گرفت با چاپ كمیك بوک ماهانه جدیدی به نام Ultimate Spider-Man، سرگذشت معروفترین كاراكتر خود را از نو و به شکلی مدرن و مناسبتر با قرن بیست و یکم روایت کند. موفقیت چشمگیر کمیک مذكور باعث شد تا در سال 2005، Activision تصمیم بگیرد بازی جدیدی بر پایه آن عرضه كند كه از نظر گیمپلی یا نوع و سبک تفاوت چندانی با Spider-Man 2: The Game نداشت، اما از نظر ظاهری و سبك هنری ـ بصری، زمین تا آسمان با آن فرق میكرد زیرا سازندگانش از فنآوری نوینی تحت عنوان 3D comic-inking (نوعی تكنیك گرافیكی كه طراحی كمیك را با انیمیشن تركیب میكند) به همراه پانلهای متحرک برای خلق محیط پرانرژی بازی و روایت داستان بهره گرفته بودند. به علاوه آنها در حرکتی نبوغآسا خالقان کمیک های Ultimate Spider-Man را نیز استخدام کرده بودند تا مسئول نوشتن داستان و طراحی کاراکترهای بازی باشند.
تمام این عوامل دست به دست هم داد تا بازی همچون یك كمیك بوک زنده به نظر برسد! داستان هم حول و حوش جدال و رابطه پرتنش اسپایدرمن و ونوم و تلاششان برای رهایی از دست افرادی كه قصد سوءاستفاده از نیروهای آنها را داشتند، میچرخید و بسیار سرراست و با مهارت نوشته شده بود. سیستم کنترل و کامبوها ساده و محدودتر شده ولی در عوض نحوه مبارزه اسپایدرمن به کمیکبوک هایش شباهت پیدا كرده بود تا به خوبی نمایانگر شور و اشتیاق نوجوانی و همچنین بیتجربگی او باشد. به عبارتی دیگر، اسپایدرمن در حین مبارزه مدام تحرك داشت و ورجه وورجه میکرد تا مورد هدف قرار نگیرد و گهگاه با وراجیها و شوخیهای بامزهاش فضای مفرح مبارزات كمیك هایش را تداعی میكرد. نبرد با غولها در یک کلام خارقالعاده بود و اغلب با یک تعقیب هوایی شروع میشد. این بار تعقیب و گریز لذت بیشتری داشت زیرا معمولاً نزدیک سطح زمین اتفاق میافتاد. در نتیجه باید به سرعت و تار زنان از میان اماکن معروف و کوچه پس کوچههای نیویورک گذر میکردید، از موانع گوناگون میگذشتید و از حملات دشمن جا خالی میدادید.
اما یقیناً برگ برنده بازی این بود که تقریباً در نیمی از آن باید در قالب شخصیت خبیث داستان یعنی ونوم فرو رفته و با او بازی میکردید! البته ونوم کاملاً با اسپایدرمن فرق داشت، هم از نظر شخصیتی و هم از نظر توانایی، نحوه حرکت و سبک مبارزه. در اصل او فقط یک هدف را دنبال میکرد: نابودی و کشتن(!) در ضمن از آنجائیکه ونوم باید برای زنده ماندن به طور دائمی از دیگران تغدیه میکرد، گیمپلی هم با تب و تاب بیشتری همراه میشد. در مجموع، Ultimate Spider-Man به دلیل ارایهای بینقص از دنیای كمیكبوک، صحنههای سینمایی بینهایت خلاقانه و همچنین گیمپلی اعتیادآور و صداپیشهگیهای قابلقبول با استقبال كمنظیری روبرو گشت. البته انتقاداتی هم از آن شد. مثلا علیرغم آنکه اسپایدرمن در طول داستان مدام به خانه یا محل کارش یعنی روزنامه دیلی بیوگل میرفت اما هیچ وقت کاراکترهای مهمی همچون زن عمو مِی یا «جی جونا جیمسون» رویت نمیشدند. مأموریتهای فرعی نیز باز هم از کمبود تنوع رنج میبردند. بااین حال شاید تنها نقطه ضعف عمده بازی، زمان کوتاهش بود.
لازم به ذکر است که نسخههای side-scroller بازی برای کنسولهای دستی Nintendo DS و GBA و همچنین گوشی های موبایل به بازار آمد که در آنها نیز میتوانستید گاهی اوقات با ونوم بازی کنید.
نکته جالب:
تا به حال چندین بازی تلویزیونی اسپایدرمن به بازار آمده است. این بازی ها که به Plug & Play شهرت دارند (و اکثراً ساده و کودکانه هستند) در اصل از یک دسته (controller) تشکیل میشوند که میتوان به سهولت و با سیم به تلویزیون وصلشان کرد.
(2005) Marvel Nemesis: Rise of the Imperfects
ناشر: EA
كنسول: Nintendo GameCube، Xbox، PS2، PSP، Nintendo DS
شركت EA در سال 2005 وسوسه شد Marvel Nemesis: Rise of the Imperfects را با حضور برخی از محبوبترین شخصیتهای مارول مثل اسپایدرمن، «ولورین»، ونوم، «مرد آهنی» و .... برای انواع کنسولها به بازار بفرستد. اما این بازی غالباً مبارزهای به هیچ موفقیتی دست نیافت. در واقع گیمپلی كلیشهای بدجوری به بازی ضربه زد. ضمناً کاراکترهای جدید موسوم به Imperfects (كه توسط برخی از هنرمندان مارول خلق شده بودند) جذابیت خاصی نداشتند و خیلی زود فراموش شدند. البته برخی از صحنههای سینمایی یا فنون و ضربات کاراکترها خیلی تماشایی از آب درآمدند. طبق شنیدهها قرار بود EA ادامه این بازی را برای كنسولهای نسل بعدی بسازد اما به پایان رسیدن شراکت مارول و EA، مانع از این كار شد.
نکته جالب:
در سال 2005، یكی از شركت های داخلی Activision، یك بازی آموزشی كودكانه تحت عنوان Spider-Man & Friends برای PC ساخت كه از گیمپلی اكشن و معما و یك ابزار یادگیری تشكیل شده بود.
(2006) Marvel Ultimate Alliance
ناشر: Activision
كنسول: PS2 & 3، Xbox(360)، PC، PSP، Wii، GBA
Marvel Ultimate Alliance (كه به اختصار MUA نامیده میشود) یک بازی اكشن نقشآفرینی (Action/RPG) مشابه با سری تحسینشدهای همچون X-men Legends بود كه سال 2006 برای انواع کنسولها عرضه شد و در آن باید با تشکیل گروهی چهار نفره از میان بیش از 20 ابرقهرمان پرآوازه مارول به جنگ «دكتر دووم» (Dr. Doom) و لشگری از شخصیتهای خبیث و خطرناکی که او را در اجرای نقشه پلیدش همراهی میکردند، میرفتید. MUA از نکات مثبت بیشماری بهره میبرد اما بیشک بزرگترین نقطه قوتش در گیمپلی معتادکنندهای خلاصه میشد که به خوبی از جانب پیچشهای داستانی پر فراز و نشیب و غافلگیرکننده مورد حمایت قرار میگرفت. این موضوع ارزش تکرار (Replay Value) را به طور غیرقابل باوری بالا میبرد و قطعاً بازیبازان بارها و بارها پای بازی مینشستند تا بر میزان مهارت و جنگندگی کاراکترها اضافه کنند. به همین دلیل تمام نسخههای بازی (به جز نسخه GBA که کاملاً با نسخههای دیگر تفاوت داشت) مورد ستایش قرار گرفتند. MUA جوایزی را نیز از آن خود کرد که از میان آنها میتوان به جایزه «بهترین داستان در میان عناوین PS3» از سوی سایت معتبر IGN و یا عنوان «بهترین بازی سال» از سوی نشریه Wizard اشاره کرد.
اسپایدرمن از کاراکترهای اصلی و اولیه بازی بود و توانایی تارافکنیاش (webbing) خیلی به کار میآمد و کامبوهای گوناگون و جالبی با آن اجرا میشد. از سوی دیگر، حس شوخ طبعی، دیالوگ و ژستهای اسپایدرمن در صحنههای سینمایی، علاقمندانش را ذوق زده میکرد و همراهی او با دیگر شخصیتهای نامدار مارول و بده و بستانهای خلاقانه میان آنان بر جذابیتهای بصری بازی میافزود. در ضمن، میتوانستید پس از جمعآوری امتیازات لازم برخی از لباس(costume)های خاطرهانگیز کمیکبوک های اسپایدرمن را آزاد و بر تن نمایید.
لازم به ذکر است که دارندگان کنسول Xbox 360، میتوانستند ونوم را هم به عنوان کاراکتری قابلبازی (playable)، دانلود کنند (البته تا پایان سال 2009!).
مهدی ترابی مهربانی
All rights reserved © Spidey.ir 2012
(هرگونه كپیبرداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز میباشد)
مقالات مرتبط:
نقد و بررسی بازی "اسپایدرمن" (2000)
تاریخچه بازی های رایانه ای /ویدئویی اسپایدرمن - قسمت اول
تاریخچه بازی های رایانه ای /ویدئویی اسپایدرمن - قسمت دوم
تاریخچه بازی های رایانه ای /ویدئویی اسپایدرمن - قسمت چهارم
میراث "مرد عنكبوتی نهایی" (Ultimate Spider-Man)
بازی های اندروید مرد عنكبوتی (Spider-Man) + لینك دانلود اختصاصی
لینک دانلود بازی های مرد عنکبوتی
15 بازی برتر سبك "بزن بزن" (Beat 'em up)
دیدگاهها
شما خودت کرگدن یا کارنیج قدیمی رو بیشتر دوست داری یا کرگدن و کارنیج ultimate را؟
ولی یادش به خیر عجب بازی باحالی بود. چه رنگ و رویی داشت! انگار داخل یه کمیک استریپ بازی میکردی ! مبارزه با غول ها هم خیلی حال میداد. مخصوصا با گرین گابلین ! فقط حیف که بازی خیلی کوتاه بود
اینم چیزایی که ازش یادم میاد:برای تار زدن باید علامت های تار روی ساختمان رو نشونه می گرفتیم و دکمه تار رو می زدیم.دشمنان هم Sinsiter Six با چند شخصیت دیگه بودن.
من فکر کنم شما spider-man 2: enter electro رو میگی که قسمت دوم همون بازی معروف برای ps1 هستش
در هر حال تو این مقالات من تمام بازیهای اسپایدی رو دونه دونه بهشون اشاره کردم. شاید اگه به تصاویر نگاه کنی جوابتو بگیری
نه من فکر نمی کنم چون غول آخر بازی دکتر اختاپوس بود.اوّلشم فکر کردم Spider-man P1 بود.ولی وقتی دیدم تار ها رو روی هوا میزنه شک کردم.حالا هم نمی دونم کدوم بازیه!
فكر كنم ميستريو و پوما هم توش بودند
بازی PS2 اون خیلی با نسخه اصلی فرق داشت.برای همین اصلاً فکر این رو نمی کردم که Spider-man 2 باشه .
راستی شما لینک Spider-man P1 رو ندارید؟
نه ندارم. ولي دنبال rom اش بگردي پيدا ميكني (تو گوگل سرچ كن پيدا ميكني)
بعد emulator ps1 رو بگير و باهاش بازي كن
مگه چه اتفاقی در 11 سپتامبر افتاد؟
کدوم برج دوقلو؟
من!
میشه بهم بگی چطور اسپایدی که میخوامو آزاد کنم؟بیشترشون تکرارین آخه!و میشه باید ها و نباید های مهم بازیو بگی چیه؟من تازه این بازیو ریختم و الان در مرحله حمله به والچر ها هستم!
حتما
نمیشه هر اسپایدی که میخوای رو ازاد کنی،ازاد کردن اسپایدی دو راه داره:
1-بخش recruit,و بعدش روی یکی از بسته هایی که میده و یا با iso8 یا با vial خریداری میشن کلیک کنی تا یه اسپایدی بده،که این معمولا تکراری میده
2-بخش events,که هر چند روز یکبار یه رویداد برای چند روز راه میندازه که از اونجا میشه آیتم های مختلفی گرفت،که بعضی وقتا یه اسپایدی هم میده.
در مورد باید ها نباید ها هم میتونم بگم که اگر وقت داری بیشتر event ها رو برو،که ایتم های بیشتر و اسپایدی های بیشتری بگیری
و اینکه از iso8 ها وقتی که توی دویدن باختی،تا جایی که ممکنه استفاده نکن.فقط تو جاهای خیلی مهم و اگه چاره ای نداری استفاده کن.
تو بخش recruit هم به نظرم خودت چیزی نخر یعنی از iso8 ها و vial های خودت استفاده نکن و سعی کن بسته رو ببری تا اینکه خودت بخریشون.
دوستان اگه مورد دیگه ای هست بگید لطفا.امیدوارم تونسته باشم کمک کنم
اگر اون صفحه ها ۱۰۰%بشن چی میده؟
کدوم بازی ؟ چون تو این صفحه بازی زیاده
سلام
منظور ایشون همون بازی اسپایدرمن 2000 هستش
و چند وقته که حذف شده در سایت ها
بله منظورم بازی ۲۰۰۰ بود چون تو بیشتر سایت ها حذفش کردن لطفا این بازی رو بزارید واقعا بازی عالی ای هستش و من رو به سال های قبل میبره
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا