نقد-و-بررسی-تحلیل-فیلم-موربیوس-مربیس-مربیوس-morbius-سونی-مارول-خون-آشام-کمیک-بوکی-ومپیر-ومپایر-2022

موربیوس چیزی جز فرصت‌های از دست رفته نیست! با نقد و بررسی این فیلم همراه ما باشید.

برای خواندن نکات مخفی این فیلم روی لینک زیر کلیک کنید:

20 ایستراگ (EASTER EGG) برتر در فیلم "موربیوس" (MORBIUS)

هنوز مشخص نیست که سونی با گسترش هرچه بیشتر‌ دنیای اسپایدرمن محور خود در نهایت چه هدفی را جز به جیب زدن پول در سر می‌پروراند اما برخلاف شخصیتی مثل «ونوم» که در ابتدای ساخت و مراحل پیش تولیدش پیشینه‌ای کاملا در آمیخته با مردعنکبوتی/پیتر پارکر داشت اما با حذف این موضوع و البته یکی از نقاط برجسته که به نحو احسن می‌شد در سینما از آن به عنوان برگ برنده استفاده کرد حذف شد یعنی به تصویر کشیدن صحنه‌های خشونت آمیز که با ذات این شخصیت سازگار است! این اشتباه مجددا در موربیوس تکرار می‌شود با این تفاوت که شخصیتی مثل «موربیوس» برخلاف «ونوم» به راحتی می‌توانست یک فیلم مستقل و جذاب را روایت کند. «موربیوس» در ایده فرسخ‌ها از ونوم جلوتر بود اما سازندگان با دور ریختن این مهم قدم در بیراههٔ ونوم گذاشتند. بنابراین هرگونه تلاش کاملا بیهوده بوده و نه تنها چهرهٔ بیریخت و قیافهٔ سونی را کاملا از هم می‌پاشاند بلکه باعث می‌شود آن کورسوهای امیدی که می‌شد برای برخی دیگر از این شخصیت‌ها داشت کاملا از بین رود.

نقد فیلم موربیوس

متاسفانه پس از تاخیرهای فراوانی که به این فیلم خورد و همسو شدن تغییر برنامه‌های بنیادی سونی بعد از توافق مجددش با دیزنی؛ تنها برتری‌ای که سونی سعی داشت لااقل در تریلرهای منتشر شده از فیلم به نمایش بگذارد، کاملا از فیلم حذف شدند و خط روایت فیلم به کلی تغییر کرده بود چرا که آن زمانی که فیلم مراحل تولید خود را جلو می‌برد سونی می‌دانست که «دور از خانه 2019» آخرین همکاری آن‌ها با مارول استودیوز بوده و زین پس هرچه هست و نیست باید بر محور بازگشت مردعنکبوتی تام هالند و دنیاسازی خود و چسباندن تمام این‌ها به یکدیگر باشد. در نهایت باید دانست که حتی با وجود این اتفاقات یعنی نوعی کراس اور حذف شده از نسخهٔ اولیه فیلم بازهم با اثر خوبی سر و کار نمی‌داشتیم!

بررسی موربیوس

جای تعجب دارد که سونی چگونه توانسته با وجود این همه پیش زمینهٔ داستانی از این شخصیت، چنین فاجعه‌ای را تحویل مخاطب دهد که انقدر این اتفاق فراگیر و مشهود بوده به یکی از معروف ترین آثاری تبدیل شده که مایهٔ دست اندازی و شوخی سازی افراد قرار گیرد. به گونه‌ای که نمی‌شود حتی یک صحنهٔ برجسته و میخکوب کننده و یا جذاب از آن به یاد آورد اکثر اتفاقات فیلم یا خیلی حوصله سربر و کسل کننده هستند یا خیلی بی‌منطق و احمقانه. ضمن این که حجم پوچ، بی پیشینه و محتوا بودن اتفاقات فیلم بسیار زیاد است که هیچ یک از شخصیت‌های فیلم اصلا به یاد ماندنی نیستند و هرگونه تلاش بازیگران به چشم نمی‌آید. تمام پلات پوینت و نقاط مهم داستانی فیلم فقط رخ می‌دادند و فقط سعی داشتند زودتر تمام بشوند تا به داستان بعدی برسند.

خون اشام مارول

در استعداد «جرد لتو» که بازیگر به نسبت تواناییست شکی نیست اما نویسندگی اثر انقدر بی‌مایه و ضعیف است که کوچکترین فرصتی به او داده نمی‌شود، تنها چیزی که به چشم می‌آید به تصویر کشیدن ظاهری معلولیت مایکل موربیوس است و دیگر هیچ! به این شکل که این شخصیت آنقدر در به تصویر کشیدن اریجینش چنان بی انگیزه عمل می‌کند که اصلا نمی‌شود آن را در دسته بندی خاصی قرار داد یعنی نه می‌شود به او گفت یک ابرقهرمان نه یک خبیث تمام عیار و نه حتی یک ضدقهرمان درست و حسابی!

جرد لتو

از آن‌جایی که او یک دکتر است و البته دچار یک نقص بزرگ است به راحتی می‌توانیم آن را با دکتر استرنج مقایسه کنیم و ببینیم چقدر سازندگان در تصویرسازی و شخصیت پردازی ضعیف عمل کرده‌اند. به عنوان مثال «مایکل موربیوس» داستان یک پزشک است که نوعی بیماری خونی دارد و باعث شده این “نقص” به آزمایش کردن روی خودش روی بیاورد اما برخلاف فیلم دکتر استرنج ما هیچگاه آن حس همذات پنداری و عدم توان در انجام کاری را دریافت نمی‌کنیم. در دکتراسترنج عمل‌های متعدد و شکست های پیاپی او در درمان دستانش را به عینه دیدیم و درک کردیم مثلا برعکس موربیوس که فقط ظاهر را نشان داد ما چند صحنه دیدیم که لرزش دستان او و عواقبی که داشت مثل عدم انجام کارهای با ظرافتی مثل تراشیدن ریش هایش یا حتی به دست گرفتن خودکار و نوشتن نام خودش. ضمن این‌که تلاش‌های پی در پی او کاملا مشهود بود و مسیر به دست آوردن قدرت‌هایش را به بهترین نحو مشاهده کردیم. اما در «موربیوس» تمام اتفاقات سطحی و بدون هیچ گونه پیشینهٔ مناسبی روایت می‌شود، ما هیچ‌گاه شکست‌های او در انجام آزمایشاتش را درک نمی‌کنیم او پشت یک کامپیوتر نشسته و منتظر نتیجه است یا برعکس دکتر استرنج که در ابتدای فیلمش ما یک جراحی تقریبا غیر ممکن را دیدیم اینجا فقط تعریفی از مهارت های مایکل موربیوس می‌شنویم و این اتفاق در دو صحنه خلاصه شده که یکی از آن‌ها هیچ ربطی به مهارت پزشکی او نداشته؛ و دیگری اصلا مشخص نمی‌شود چه سرنوشتی گریبان گیرش شد(به کما بردن دختر بچه!).

در مقایسه با ضدقهرمان‌هایی مثل ددپول هم ناکام می‌ماند. موربیوس بعد از بدست آوردن قدرت‌هایش به خون آشامی همیشه تشنه تبدیل شد اما از آن‌جایی که نویسندهٔ عزیز زیاد به خود زحمتی نداده ما هیچ چالشی را شاهد نبودیم. ددپول وقتی قدرت‌هایش را به دست آورد و درمان شد چهره‌اش به کلی از بین رفت و به دنبال راهی برای برگرداندن صورتش افتاد در واقع این مهم بیشتر به خاطر زندگی آینده‌اش با نامزدش بود اما این‌جا ما چنین چیزی را ندیدیم و حتی معشوقهٔ موربیوس یکی از بی پیشینه ترین شخصیت های داستان بود و جلوتر با وجود چالش بزرگ خون آشام شدن مایکل هیچ تغییری در پی اتفاقات فیلم ایجاد نشد یعنی برعکس ددپول که معشوقه اش در پردهٔ پایانی فیلم به اهرم فشاری برای او تبدیل شده بود اینجا بدون هیچ منطقی شاهد کشته شدن او بودیم که فقط زمینه ساز قسمت دوم باشد.

شخصیت منفی موربیوس

همه چیز برای او یک لقمهٔ آماده بود. ما هیچ تلاش یا نتیجهٔ قابل درکی از جایزهٔ نوبل او دریافت نکردیم. این‌که چرا دقیقا خفاش‌ها باعث شدند بیماری خونی او را تبدیل به یک خون آشام کند را نفهمیدیم. اصلا هیچ خطری برای آزمایشی که قرار بود انجام دهد توضیح داده نشد. او هرچیزی را که اراده می‌کرد به دست می‌آورد، برادر ناتنی اش در حال مرگ بود، نجات پیدا کرد؛ به رشتهٔ پزشکی رفت، جایزه نوبل (!) دریافت کرد؛ بیماری خونی داشت و اف اسکرین خون مصنوعی اختراع کرد؛ به بودجه و آزمایش وسط دریا نیاز داشت بدون هیچ چالشی آن را به دست آورد؛ به دنبال درمان بیماری‌اش بود، به سادگی به دستش آورد؛ زندانی شد، به ساده ترین و احمقانه ترین حالت ممکن با دریافت یک کیسه خون (چقدر بی در و پیکره زندان دنیای سونی) متواری شد؛ به دنبال یک آزمایشگاه بود به صورت کاملا رندوم و اتفاقی چند نفر ظاهر شدند که او بتواند آن‌ها تعقیب کند و آزمایشگاه آن‌ها را از آن خود کند. همانطور که پیش‌تر گفتم او تقریبا هیچ چیزی نیاز نداشت، و معلولیت‌ش هیچ گونه چالشی را به نمایش نگذاشت بنابراین ما اصلا درک درستی یا بهتر بگویم حس درستی از این‌که چرا دنبال این درمان رفته نداشتیم چرا که هیچ گونه فراز و فرودی در مسیر زندگی اش ندیدیم، مثلا می‌شد دوندگانی را نشان داد که او نیز دوست داشت مثل آن‌ها بدود هرگونه چالشی که این معلولیت می‌توانست برای او ایجاد کند.

فیلم موربیبوس

ضمن این‌که بعد از به دست آوردن قدرت‌هایش تصویر سازی خوبی آن را از ندیدیم و پشتوانهٔ مناسبی برای پیاده سازی آن وجود نداشت مثلا کاپیتان آمریکا برای یک سرباز تمام عیار بودن به بدنی عضلانی و قدرتمند نیاز داشت اما این‌جا هیچ جوره این توانایی ها به کار نیامد و معرفی تک تک آن‌ها به صورت کاملا اتفاقی نمایان شد. مثلا برای شنوایی فوق بشری او می‌شد یک چالش دیگر مثل آزار دهنده بودن صداها تعریف کرد. به علاوه برخلاف صحنه‌های کسل کنندهٔ کشف قدرت‌هایش می‌شد با افزودن هیجان و ریسکی کردن آن‌ها به راحتی مخاطب را همراه خود کرد مثلا در فیلم مردعنکبوتی شگفت انگیز دیدیم که پیتر برای تست قدرت‌های فرابشری و تاراندازی خود به پشت بام یک ساختمان بسیار بلند رفت و از آن‌جا وب‌شوتر و تاب خوردن خودش را آزمود.

متاسفانه خبیث داستان نیز هیچ انگیزه درست حسابی ندارد، او چپ و راست بدون کوچکترین دلیلی آدم می‌کشد و حتی تقابلش با مایکل کاملا بی معناست او تا قبل از این پولدار بود و در رفاه کامل به سر می‌برد فقط نعمت سلامتی را نداشت که بعد از بدست آوردن آن به جای این‌که مثل بچهٔ آدم سرجایش از زندگی لذت ببرد دست به چنین کار‌هایی زد. خلاصه کلام این است که نویسنده و کارگردان در دادن وسیله و انگیزه‌ای به شخصیت، او را به کلی بدون منطق دگرگون کرده و فقط برای خالی نبودن از عریضه از آن استفاده می‌کنند چرا کاری نکردند که این قدرت‌ها معنا پیدا کند مثلا «آلدریچ کیلیان» فیلم مردآهنی 3 قدرتهایی که کسب کرد در راستای شخصیت پردازی او در ابتدای کار بود و با او عجین شده بود.

موربیوس فیلمی است که ایده‌های بسیار زیادی برای پیاده سازی داشت اما در تمامی آن‌ها خراب کرد. حتی CGI و جلوه‌های کامپیوتری و صحنه‌های اکشن خوبی نداشت که لااقل بشود روی آن‌ها مانور داد دریغ از کوچکترین نقطه دید مثبتی در این فیلم. ضمن این‌که منطق دنیای خود و البته MCU را نیز زیر سوال برد و پر بود از حفره‌های داستانی بی پایان و سوالات بی‌جواب بسیار. اگر ونوم باعث بیدار شدن سونی از خواب زمستانی عمیق سونی نشد؛ موربیوس فرصت خوبی برای این اتفاق است البته با شایعاتی که به گوش می‌رسد بعید می‌دانیم به این زودی‌ها خبری از این اتفاق بشنویم و باید منتظر یکی پس از دیگری فیلم‌های بی‌مورد و بی‌دلیل از طرف سونی و دنیای اسپایدرمنی اش باشیم.

امتیاز: 4 از 10

احمد فقیه