رتبه-بندی-فیلم-های-کمیک-بوکی-ابرقهرمانی-سال-2021

سال 2021 هم با تمام خوبی ها و بدی هایش تموم شد و ما تصمیم گرفتیم فیلم های این سال رو براتون رتبه بندی کنیم.

مقدمه: سال 2021 سال تقریبا غنی و پر باری برای فیلم های ابرقهرمانی بود. همه‌گیری ویروس کرونا اساساً هالیوود را تقریباً برای سال 2020 تعطیل کرد و حتی بزرگترین استودیوهای فیلم سازی را تحت تأثیر قرار داد. اما، در حالی که این بیماری هنوز به پایان نرسیده، صنعت فیلم سازی در سال 2021 دوباره سرپا شده و به عرصه بازگشته است. گاهی استودیوها روش‌های توزیع مختلفی را امتحان کرده‌اند، مثلا لیگ عدالت زک اسنایدر که در هبو مکس منتشر شد، در حالی که بلک ویدو یک انتشار ترکیبی بحث‌برانگیز داشت، و اینها سنجش این فیلم‌های مختلف را در حدی دشوار کرده است. با این حال، امسال با مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست که سومین افتتاحیه پرفروش ترین باکس آفیس تاریخ را به دست آورد، با خوشی به پایان رسید. فاز 4 دنیای سینمایی مارول راه اندازی شد و مجموعه ای از ابرقهرمانان جدید را معرفی کرد و از مولتیورس بهره برد تا حسابی گرد و خاک کرده باشد. سونی هم بالاخره دنباله خودش رو برای ونوم منتشر کرد و کشتار (کارنیج) را به راه انداخت. اسنایدر بالاخره فیلم خودشو ساخت، جیمز گان با جوخه انتحاری گرد و خاک کرد و حتی برای پیسمیکر هم یک سریال قراره ساخته بشه. خب با تمام اینها شما که انتظار نداشتید ما این فیلم ها رو رتبه بندی نکنیم؟ پس با ما باشید.

10- نیروی تندر (Thunder Force)

نیروی تندر

فیلم ما می‌توانیم قهرمان باشیم (We Can Be Heroes) در سال 2020 یک فیلم ابرقهرمانی اصیل و عالی بود که نتفلیکس می‌توانست به آن افتخار کند و آرمان ساخت فرنچایز را به آن پیوند بزند. اما فیلم ابرقهرمانی 2021 تحت عنوان نیروی تندر خیلی خیلی پایین تر بود. با همکاری خلاقانه ملیسا مک کارتی و همسر بن فالکون، این کمدی ابرقهرمانی هیچ گاه کاملاً حالت اکشن و خنده دار را ارائه نمی دهد و هر دو طرف در دسته خود شکست می خورد. خنده ها خیلی پراکنده و کسل کننده هستند. این وسط استعدادهای آشکار مک کارتی و اکتاویا اسپنسر را به طور غیر قابل بخشش تلف میکند.

9- ونوم بگذارید کارنیج بیاید (Venom: Let There Be Carnage)

حدس میزنم تعداد کمی از شما با دیدن قرار گیری ونوم 2 در این رتبه از لیست تعجب کرده باشه، خب ونوم 2 مملو از مشکلات و اشتباهات بود، داستانک ها و شخصیت‌ها برای فیلم با زمان نسبتا اندک 97 دقیقه ای هم زیاد بودند. آرک و داستان شخصیت‌ها اغلب از لحاظ احساسی کاملا مصنوعی بود، تضاد بین ادی براک و ونوم اصلا جواب نداد و... این فیلم با وجود ستارگان بزرگی که در آن حضور داشتند، چیزی نبود جز یک فیلم شلخته، کوتاه، بدون تعادل، بی مصرف که از کوچک‌ترین پتانسیل نسبت به منبع اقتباس خود بهره نبرده! اگر یک درصد شاهد لحن درست و حسابی و بزرگسالانه که به منبع اقتباسش کاملا وفادار است می‌بودیم با چنین فاجعه‌ای مواجه نمی‌شدیم. این فیلم بدون نقش آفرینی «تام هاردی» و البته آن صحنهٔ پس از تیتراژ سرنوشت سازش هیچ چیز دیگری نداشت. اکثر هواداران اعتقاد داشتند از فیلم قبلی لذت بیشتری بردند در مقابل فیلمی که تکلیفش با آیندهٔ خودش هم مشخص نبود! واقعا این بود فرنچایز سازی سونی؟ معلوم نیست باید چند سال منتظر بمانیم تا سونی بیخیال این فرنچایز سازی بی‌منطق و برنامهٔ خود شود! باشد که «فایگی» نجات بخش آن‌ها باشد!

8- سرگرد گرام: دکتر طاعون (Major Grom: Plague Doctor)

فیلم سرگرد گرام

"بابِل کامیکس" (BUBBLE Comics) بزرگترین ناشر کمیک بوکی در روسیه است که سال 2011 آغاز به کار کرد و تنها ناشری است که کمیک بوک های ابرقهرمانی اریجینال و با کیفیت در روسیه منتشر میکند. یکی از چهار عنوان اصلی این ناشر، «سرگرد گِرام» (Major Grom) نام دارد. شخصیت اصلی این کمیک یک کارآگاه زبده پلیس است که در شهر سن پترزبورگ کار میکند و مدام با پرونده های مختلفی سر و کار دارد. او در ضمن یک رزمی کار ماهر است و در رقابت های بوکس آماتور نیز شرکت دارد. این شخصیت آنقدر محبوب شده که در روسیه از رویش فیلمی با بودجه مناسب به کارگردانی الگ تروفیم ساخته شد و سال 2021 از شبکه نتفلیکس پخش شد. فیلم نسبتا خوب و سرگم کننده ای هم از آب درآمد که بازی های خوب ، سبک بصری و محیط و اتمسفر جذابی هم خلق کرد ولی داستانش تا حد زیادی غیراریجینال و کلیشه ای بود. خیلی ها هم از پیام زیرین آن که به ستایش دولت فعلی روسیه میپرداخت خوششان نیامد (البته نویسنده و کارگردان فیلم این مساله را رد کرده اند).

7- رستاخیزهای ماتریکس (The Matrix Resurrections)

6- رستاخیزهای ماتریکس (The Matrix Resurrections)

فیلم The Matrix 4 که تحت عنوان Resurrections (رستاخیز) نام گرفته، برخلاف اسم خوفناک و هیجان‌انگیزش، تمام کاری که کرده نابودی تمام خاطرات به انضمام نابودی تمامی ایدئولوژی و خط فکری و فلسفیِ پیرامون اسمِ ماتریکس بود. اجازه دهید بگوییم که فیلم ماتریکس 4، دنباله‌ای است که اصلا و ابدا نباید ساخته می‌شد. ایده‌ی زنده ماندنِ نئو با بازی کیانو ریوز به عنوان منجی در دنیای پساآخرالزمانیِ ماتریکس، چیزی بود که در پایان فیلم سوم تقریبا به ذهن هر فردی رسیده بود. با این حال واقعا کسی دلش نمی‌خواست تا ماتریکس چهارمی هم ساخته شود؛ چراکه پایان‌بندیِ تریلوژی ماتریکس، یکی از بی‌نقص‌ترین اختتامیه‌ها در صنعت سینما به شمار می‌رفت. فیلم ماتریکس 4: رستاخیز در باتلاقی از همان ابتدای کار گیر می‌افتد که نه تنها راه خلاصی برایش وجود نداشته، بلکه هر چه بیشتر دست و پا می‌زند، بیشتر فرو می‌رود. این فیلم یک ناامیدی تمام‌عیار محسوب می‌شود که جز توسل به نوستالژی، راهی برای ارتباط مستقل با تماشاگر پیدا نمی‌کند. فیلمنامه گیج و بی‌هدف است، مانند اغلب ساخته‌های امروز سینما که طی آن در یک فیلم نه شخصیت ساخته می‌شود و نه قصه‌ای برای شنیدن وجود دارد. رستاخیزهای ماتریکس حتی از لحاظ فرمیک نیز چند سروگردن از فیلم دو دهه پیش عقب‌تر است و به نظر می‌رسد که پیشرفت سینما برای لانا واچوفسکی روندی معکوس داشته است.

6- ابدی ها (Eternals)

ابدی ها (Eternals)

فیلم کلویی ژائو با الهام از کمیک‌های ابدی‌های جک کربی، رویکردی غیرعادی برای مارول دارد و یک تیم کامل از ابرقهرمانان مرتبط را معرفی می‌کند. ژائو فیلمساز برجسته ای است و عشق او به به ابدی های مارول احساسی واقعاً منحصر به فرد در mcu می دهد. دیدن اینکه مارول مایل است به کارگردانی اجازه دهد تا روی کاراکترهایی که دوست دارد کار کند و در نتیجه کاراکترهای فوق العاده ای ایجاد کند، فوق‌العاده لذت بخش بوده و عجیب غریب است! اما متأسفانه پرده سوم فیلم به یک سناریوی نسبتاً سنتی پایان جهان تبدیل می شود که با شخصیت پردازی صمیمی پرده اول و دوم در تضاد است، و در نتیجه این حس به بیننده منتقل میشود که انگار فیلم ابدی ها دو فیلم مجزا است که به هم چسبیده شده. این فیلم گامی جسورانه به جلو برای مارول است، مخصوصاً از نظر تنوع، و دارای لحظات شخصیتی فوق‌العاده و لذت‌بخشی که هوادار را به وجد می آورند. شخصیت ها بسیار هماهنگ هستند و پرده اول و دوم فوق‌العاده است. اما اصطلاحاً فیلم یه چیزی کم دارد.

5- بیوه سیاه (Black Widow)

بیوه سیاه (Black Widow)

بلک ویدو فیلم عجیبی است، مارول تصمیم گرفت فاز چهارم خودش را با فیلمی که واقعاً باید در فاز دوم یا سوم اکران می‌شد، راه‌اندازی کند، و این باعث رنج هواداران شد زیرا به عنوان یک فلش بک با بازی شخصیت محبوبی بود که کشته شده و واقعاً دل هواداران برایش تنگ میشود. با این حال به نظر می‌رسه این فیلم بیشتر گامی رو به عقب باشه تا رو به جلو، چرا که مارول قبلا ژانر اکشن و جاسوسی رو خیلی بهتر به نمایش گذاشته است. به همین دلیل با وجود فیلم هایی مثل کاپیتان آمریکا سرباز زمستان، بعیده بلک ویدو توی فهرست تماشای مجدد کسی قرار بگیره.

4- جوخه خودکشی (Suicide Squad 2021)

جوخه خودکشی تحلیل 2021

ریبوت "جوخه خودکشی"، فیلمی است یک ماجراجویی عظیم و جذاب را به شخصیت هایش هدیه میدهد و ای کاش از همون اول به جای اون افتضاح، اینو میساختن. باز بودن دست «جیمز گان» هم تاثیرات مثبت و هم تاثیرات منفی بر فیلم گذاشته است. "جوخه خودکشی" یک فیلم زیبا و خوش ساخت است که برخی از جلوه های بصری آن از کتاب های کمیک الهام گرفته شده اند (جیمز گان به عنوان کارگردان از امتحان چیز های جدید هیچ ترسی نداشته است) و اکشن خیره کننده آن شما را سرگرم میکند. این فیلم هرگز کم نمی آورد و بی شک هرگز خسته کننده نمی شود. در ضمن، نمی توان درباره شخصیت «کینگ شارک» حرفی نزد. یک شخصیت محبوب جدید که وارد DCEU شده و جیمز گان آن را تا حد «گروت» بامزه و دوست داشتنی کرده است. اما در عین حال متاسفانه، چشم پوشی از برخی ضعف های این فیلم سخت است. با وجود اینکه گان تمام تلاش خود را میکند تا ما به این شخصیت ها اهمیت دهیم، اما علی رغم نقش آفرینی خوب بازیگران، باز هم شما نمی توانید این شخصیت ها را همان گونه که «نگهبانان کهکشان» را دوست داشتید، دوست بدارید. جیمز گان همه ما را هنگام خداحافظی اشک آور «استار لرد» با مادرش و فداکاری یاندو برای نجات پسر خوانده اش به گریه انداخت.اما اینجا، لحظات احساسی فیلم سطحی و زوری احساس میشوند و عمدتا با یک شوخی ضعیف به پایان میرسند و نمی توانند تاثیر کاملی روی مخاطب بگذارند.یک نکته دیگر هم این است که برادران وارنر بخش زیادی از فیلم را در تریلر ها نشان داد که باعث شد سوپرایز های فیلم تا حدودی جذابیت خود را از دست بدهند. با وجود این، ما دو صحنه پس از تیتراژ فان، یک پایان هیجان انگیز، و یک نبرد حماسی بین "تسک فورس ایکس" و «استارو فاتح» دیدیم که تماشای آن واقعا لذت بخش است.

3- شانگ چی و افسانه ده حلقه (Shang Chi and the Legend of Ten rings)

شاید "بلک ویدو" حس حال بد و غم انگیزی داشت، اما قطعاً زمینه برای شانگ چی و افسانه ده حلقه آماده بود. این فیلم به خوبی آگاه است که در جهانی مشترک و مملو از فیلم ها زندگی میکند! صحنه پس از تیتراژ این فیلم، کاراکترهایش را به دنیای سینمایی مارول گره میزند. اما با این حال، از نظر ظاهری و فضای فیلم، شبیه هیچکدام از آثار قبلی مارول نیست. «سیمو لیو» به زیبایی نقش شانگ چی را بازی میکند. هنرمندانه از پس نقش یک ابرقهرمان، یک انسان و پسر یک جنایتکار باستانی بر می آید. شاید بهتره بگیم نسخه مارولی «لوک اسکای واکر»! بازیگران مکمل میدرخشند، بازی «تونی لیانگ» به رو به جرات میشه عنوان یکی از با روح ترین و زنده ترین خبیث های MCU در نظر گرفت همچنین نمیشه از بازی «نورا لوم» در نقش «کتی» گذشت که حال و هوای جدیدی دارد و به زیبایی به چشم می‌آید. از نظر بصری، "شانگ چی" کاملاً نفس گیره، سکانس های اکشن فوق‌العاده زیبا هستن. متأسفانه فیلم گاهی قدرت بصری و ظاهری خود را از دست می‌دهد، چراکه شانگ چی در تاریکی با حریفانش مبارزه میکند. نقاط قوت شانگ چی بسیار چشمگیر بوده و از نقطه ضعف هایش بیشتره اما همچنان میشه گفت کامل کامل هم نیست.

2- جاستیس لیگ نسخه زک اسنایدر (Zack Snyder's Justice League)

خب این بخش رو به طور کامل اختصاص میدهم به نظر استاد ترابی درباره این فیلم که در اینجا درج شده است:

فیلم بدی نبود . من دوست داشتم ببینم تا آخرش ببینم چی میشه و به نظرم بعد از "شزم" بهترین فیلم دنیای سینمایی دی سی بود. انصافا از نسخه قبلی از هر نظر بهتر بود به جز یک‌ نظر که بهتون در انتهای نظرم میگم. از اینکه اسنایدر شخصیت ها رو بیشتر شرح و بسط داده بود خوشم اومد. «سایبورگ» خیلی بهتر شده بود و البته «فلش»، «واندر وومن» و «آکوآمن» هم راستش کلا برام‌ خیلی فرق نداشتن. بتمنم فرقش با نسخه ی «ویدون» این بود که انگار بی گدار به آب میزد که خیلی عجیب بود و همچنان به جز یکی دو مورد شیمی بین شخصیت ها خیلی ضعیفه. مخصوصا بین بتمن و واندرومن که همچنین یخ و نچسبه! البته در کل فیلم پایه ش خرابه که کاریش نمیشه کرد. یه چیزایی هم هست که من نمیفهمم. مثلا هنوز نمیدونم چرا باید «سوپرمن» اولش خبیث میشد و یا چرا لباس سیاه رو انتخاب کرد؟ (البته ذهن اسنایدر رو به راحتی میخونم و درک میکنم میخواسته حتما یه نبرد hero vs heroes تو فیلم بذاره و یه لباس "خفن" هم بکنه تو تن سوپرمن). کلا «دارک ساید» هم به نظرم باید رویش بیشتر مانور میدادن و ابهت و جبروت بیشتری بهش میدادن و البته نمیدونم چرا در مقایسه با «ثانوس» اصلا سمپاتیک نیست و انگیزه قابل درکی نداره. ولی من با خبیثی که شرارت مطلق هم باشه مشکلی ندارم. ولی بازم بهتر از چیزی بود که فکرشم میکردم. «استپن ولف» هم بهتر شده بود و انگیزه داشت و لباسش هم بهتر شده بود و کلا خفن‌تر و تهدید آمیز تر بود. از سکانسی که شکستش میدن و سرش رو برای دارک ساید میفرستن هم خوشم اومد. واقعا جالب و باحال بود. و از دیدنش حس خوبی گرفتم چون ابرقهرمان ها رو در کنار هم متحد دیدیم و حسابی حال دارک ساید مغرور رو گرفتن. اون جایی هم که سوپرمن اومد به یاری جاستیس لیگ خوشم اومد و به قول معروف از اون کیف های geek مانند بهم دست داد! با جلوه های ویژه فیلم هم انصافا مشکل خاصی نداشتم و به نظرم با دنیای بصری که زک ساخته بود همخوانی داشت. ولی منم موافقم که برخی سکانس ها زائد بود یا بیش از حد کشدار بود . مثلا اصلا موافق اون سکانس کابوس بروس وین و حضور «دث استروک» و جوکر موافق نیستم. چه معنی داره دث استروک هویت بتمنو بفهمه بعدش ببینیم رفته طرفش؟! میشد خیلی کوتاه تر و ظریف تر آینده تاریک احتمالی رو tease کرد. که البته این ظریف کاری ها چیزی نیس که زک بلد باشه! کلا نمره من به فیلم 7.5 از 10 هستش. شوق و اشتیاق زک رو تحسین میکنم. درست یا غلط شما وقتی فیلمو ببینی متوجه‌ میشی به این شخصیت ها علاقه داره و با عشقی مثال زدنی اون نگرش خودش رو محقق کرد و این‌ تعهدش نسبت به هوادارانش واقعا ستودنی است. راستی من نه ظاهر «مارشن منهانتر» رو پسندیدم و نه اینکه اصلا فهمیدم‌ حرف حسابش چیه! (بیشتر منو گیج کرد). و اما مشکل من با نسخه زک اسنایدر از جاستیس لیگ چیزیه که مربوط به سبک فیلمبرداری و فیلمسازی زک میشه: ایزوله و به شدت تنها! جهان داره نابود میشه ولی شما هیچ عکس العملی از سوی مردم نمیبینید! دنیای تیره و تار و افسرده زک انگار کاملا ارتباطش با جهان واقعی قطع است و همه چیز در همون فضای یک سیلو و انباری که زک توش فیلمبرداری کرده ،محصور شده (این سبک فیلمسازی رو از فیلم "300" تا به حال داره ادامه میده) و الان میفهمم ویدون چرا استخدام شد و چرا اون تغییرات رو به وجود آورد. بخش اون رآکتوری که تو روسیه یا چه میدونم اکراین بود و مقر استپن ولف بود رو گسترش داد و از این طریق کمی "مردم عادی" وارد داستان فیلم کرد. ولی اینجا اینطور نیست و این آزار دهنده است. حتی صحنه ای که اعضای تیم کنار هم جمع میشن هیچ حس و حالی بهت‌نمیده چون هیچ مردمی کنارشون یا جلوشون نیست و هیچ عکس العملی از سوی اونا نیست که به این لحظه معنا بده! خودشون دارن ژست میگیرن و بعضی ها هم لبخند میزنن! و این چیزیه که زک نفهمید ولی جاس ویدون فهمید و چون میدونست که ابرقهرمان بدون مردم یعنی هیچ چون به عشق مردم جهان دست به جانفشانی میزنن. پس چه فایده که شما این‌کار ها رو بکنی ولی هیچ رسانه ای بهش اشاره نکنه (درک میکنم حالا چرا ویدون اون سکانس سوپرمن رو ابتدای نسخه قبلی گذاشت چون‌ میخواست این ارتباط رو با مردم و دنیای پیرامون برقرار کنه).

1- مردعنکبوتی راهی به خانه نیست (Spider-Man: No Way Home)

مردعنکبوتی راهی به خانه نیست (Spider-Man: No Way Home)

بی شک «مرد عنکبوتی : راهی به خانه نیست» بهترین و محبوب ترین فیلم 2021 است. حتما میدونید که چقدر این فیلم بازتاب داشته و گرد و خاک کرده توی همین سایت خودمون با هجوم بی سابقه مقالات روبه رو بودیم و... خب این فیلم بسیار شلوغ بوده و حجم بسیار گسترده ای از کاراکتر ها را درون خود جای داده است و در نگاه اول بعید به نظر میرسه بتونن از پس این همه کاراکتر بر آیند، اما "راهی به خانه نیست"بار دیگر ثابت کرد که مارول بر هر کاری تواناست. هیچ کدوم از کاراکتر ها دور انداخته نمی‌شوند هر کدام نقشی را در فیلم ایفا کرده و از روند فیلم خارج می‌شوند. این فیلم شگفتی های بسیاری را رقم میزند، اینطوری بگم که اگه توی سالن سینما این فیلم رو میدید احتمالا با مشکلات شنوایی رو به رو میشدید! از حضور چارلی کاکس گرفته تا ورود هیجان انگیز توبی مگوایر و حضور دل ربای اندرو گارفیلد و... هرچند توی جاهایی از فیلم احساس میشود که یکم ریتم فیلم روی دور تند است اما با توجه به شرایط این حرکت لازم بود. تعاملات می‌درخشند، صمیمیت بین توبی، اندرو و تام به رخ کشیده میشود، کاراکتر های مکمل عالی مینوازند (!)، بار احساسی داستان به گریه وا میدارد اما این صمیمیت توی داستان بعدا اشک چشمان را پاک میکند. قطعا اگه وقت داشتم بازم مینوشتم ولی خلاصه این فیلم بی نظیر بود، نامه عاشقانه مارول به شما هواداران عزیز.

احسان زینالی

Ehsan Spider