10 تریلوژی های ابرقهرمانی که در قسمت آخر زمین خوردند!

بسیاری از سه گانه های سینمایی در دام "اولی رو بترکون ولی زیاد به آخری اهمیت نده" افتاده اند و این باعث شده پایانی ناامید کننده و نقطه اوجی کم رمق را رقم بزنند.

مقدمه: در طول سالها سه گانه های ابرقهرمانی بسیار در سینما متداول شده اند. این سه گانه ها با سری فیلم های "بلید" در اواخر دهه 90 میلادی و سری انقلابی مرد عنکبوتی در اوایل قرن بیست و یکم به اوج محبوبیت رسیدند و حالا با رونق شگفت انگیز سری فیلم های ساخته شده در "دنیای سینمایی مارول" میتوان به راحتی امیدوار بود که سه گانه های زیادی در راه است. بدون شک مهم ترین بخش یک تریلوژی، قسمت نخست آن است زیرا فرنچایز را شروع میکند و تماشاچیان را مشتاق میکند تا ببینند چه بر سر شخصیت ها می آید. با این حال، بسیاری از سه گانه های سینمایی بوده اند که انگار کارگردان و استودیو دیگر اهمیتی به قسمت آخر نداده اند و این باعث شده پایانی نا امید کننده را رقم بزنند.

10- روبوکاپ

روبوکاپ

قسمت اول فیلم "پلیس آهنی" در سال 1987 یک اکشن تریلر علمی – تخیلی بود که از بهترین فیلم های با تم ابرقهرمانی به شمار می آید که با ترکیبی از مایه های اکشن و علمی و تخیلی با طنز سیاه و خشونت گرافیکی تاریخ ساز شد. این فیلم با بازی حیرت انگیز «پیتر ولر» در نقش اصلی همراه شد که اقسر پلیسی بود وظیفه شناس که جراحت های مرگباری برداشت و بعد به سایبورگی نیمه انسان – نیمه ماشین به نام روبوکاپ (پلیس آهنی) تبدیل شد و حرفه خودش را با پاک سازی خیابان های شهر دیترویت از اراذل و اوباش سپری کرد. متاسفانه فیلم های بعدی این تریلوژی به هیچ وجه در حد و اندازه قسمت اول نبودند و اکثر هواداران را نا امید کردند. آن تِم های زیرین فساد و انتقاد از نظام سرمایه داری فدای اکشن و خشونت هالیوودی شدند تا پایان بندی بیخودی بر این سه گانه پدید آید.

9- سه گانه ابرقهرمانی آقای «شیامالان»

شایمالان

«ام. نایت شیامالان» به لطف فیلم معرکه و تحسین شده "حس ششم" به یکی از فیلمسازان برتر و تازه وارد هالیوود در اواخر دهه 90 میلادی بدل گشت. او سپس نبوغ خود را به فیلم ابرقهرمانی "آسیب‌ناپذیر" (Unbreakable) منتقل ساخت که در آن «بروس ویلیس» حضور داشت و یکی از آن پیچش های پایانی معروف او را رقم زد. تقریبا پس از 20 سال او دنباله این فیلم را به نام "شکافته" (Split) عرضه کرد و این بار روی شخصیت «کوین» با بازی « جیمز مک‌آووی» تمرکز کرد؛ شخصیتی که با اختلال تجزیه هویت دست و پنجه نرم میکرد. "شکافته" هم بار دیگر فیلمی عالی در ژانر ابرقهرمانی بود که ارتباطی چندانی با داستان قسمت اول نداشت ولی شیامالان سعی کرد موضوعات قسمت های اول و ودوم را در بخش آخر تریلوژی خود به نام "شیشه" (Glass) پیوند بزند ولی این فیلم هرگز به گرد پای قسمت های قبلی نرسید و از تعداد زیاد پیچش های داستانی و خط داستانی آشفته در رنج بود.

8- بلید

بلید

"بلید" از آن دسته فیلم هایی بود كه بار دیگر نام آثار كمیك بوكی را در آستانه قرن بیست و یكم بر سر زبان ها انداخت. "بلید 2" هم اثری خوش ساخت و دیدنی از كارگردانی مستعد به نام «گی‌یرمو دل تورو» از كار درآمد. از اين رو، امیدهای فراوانی وجود داشت تا قسمت سوم هم اثری شایسته باشد ولی اینطور نشد. بخش عمده شكست "بلید: تثلیث" (Blade: Trinity) را باید گردن كارگردانش یعنی آقای «دیوید اس. گویر» انداخت. او كه كاملا به عنوان یك فیلمنامه نویس شناخته میشود و فیلنامه آثاری همچون "مرد پولادین" را نوشته و با «نولان» در سه گانه بتمن همكاری كرده، ناگهان توسط استودیو استخدام شد تا فیلم را كارگردانی كند ولی آنچنان گندی زد كه بعید است تا پایان عمر هوس كارگردانی به سرش بزند! "بلید: تثلیث" چیزی نیست جز ملغمه ای از صحنه های اكشن بی سر و ته. اما «وزلی اسنایپس» بازیگر نقش بلید پس از اکران فیلم از استودیوی سازنده یعنی نیولاین شکایت و ادعا کرد در روند ساخت فیلم دخالت میکرده (به ویژه در فرآیند انتخاب بازیگران). او همچنین ادعا کرد استودیو از مدت زمان حضور او در فیلم کم کرده تا بدین ترتیب زمینه برای حضور بیشتر بازیگران دیگر مثل رایان رینولدز و جسیکا بیل فراهم شود!

7- افراد ایکس

هرچه برایان سینگر برای ایکس من و آخرین ایستادگی کاشت پنبه شد در این فیلم (درست مشابه همین بلا بر سر فیلم "مرد عنکبوتی 3" هم آمد. یعنی همه چیز برای یک اثر شاهکار در ایستگاه آخر آماده بود که متاسفانه دخالت های استودیو خرابش کرد). بعد از خروج برایان سینگر از این فرنچایز "که برای کارگردانی "بازگشت سوپرمن" بود ) کارگردانی این مجموعه به برت راتنر (Bree Ratner) رسید که تلاشی مذبوحانه برای اقتباسی از حماسه فونیکس سیاه است. تمام اون شکوه و جلال کیهانی که در کمیک شاهدش بودیم تبدیل به یک فیلم نا امید کننده شده که بصورت خیلی مسخره و آهسته شخصیت های کلیدی فیلم یا کشته میشدن یا از داستان کنار گذاشته میشدند. ویلن این فیلم هم برای کمیک فن ها درست مثل اینه که بهت پوستر میباخ نشون بدن اما بهت یه پراید بی رمق تحویلت بدن ! خوشبختانه فیلم "روزهای آینده و گذشته" کاری میکنه که این فیلم رو از دنیای فاکس فراموش کنیم اما افسوس که ازذهن تماشاچی پاک نمیشه.

6- سوپرمن (کریستوفر ریو)

سوپرمن (کریستوفر ریو)

سوپرمن 1 و 2 با بازی «کریستوفر ریو» (که همچنان با اختلاف فاحشی بهترین سوپرمن تاریخ سینما و یکی از بهترین بازیگران نقش های کمیک بوکی به شمار می آید) در زمره بهترین آثار کمیک بوکی تاریخ سینمایی به شمار می آیند که همچنان هواداران خاص خودشان را دارند و باعث شدند ژانر کمیک بوکی از مقبولیت خاصی نزد تماشاچیان سینما برخوردار شوند (این مقاله را بخوانید). ولی ناگهان وارنر حریص شد و قسمت سوم را به نازل ترین شکل ممکن ساخت. "سوپرمن 3" توسط ریچارد لستر کارگردانی و در سال ۱۹۸۳ میلادی اکران شد. این فیلم به هیچ وجه ماندگاری و تاثیرگذاری دو قسمت قبلی را نداشت و خیلی از هواداران عقیده داشتند بیش از حد کمدی است! و البته هر چه کمتر از "سوپرمن 4" بگوییم بهتر است زیرا یکی از بدترین هاست!

5- سه گانه پیش درآمدی افراد ایکس

پیش درامد مردان ایکس

فیلم X-Men: Apocalypse به عنوان سومین فیلم از دومین سه گانه اکس من، بدترین فیلم این سه گانه بود. (البته به قول جین گری معمولا همینطوری می‌شه!) البته فیلم نکات مثبتی هم داشت، مثل شخصیت پردازی کوئیک سیلور که به نظر من ستاره‌ی فیلم بود، یا شیمی بین سایکلاپس و جین گری و این که بالآخره بعد از مدت‌ها مدرسه پروفسور اکس رو به صورت فعال دیدیم، ولی نقاط ضعف فیلم هم خیلی زیاد بودند، برای مثال کلی شخصیت تو فیلم بودن که به اندازه کافی بهشون پرداخته نشد، مثل جوبیلی، سایلاک و آنجل که به معنی واقعی هدر رفت. اما مهم تر از همه حضور ولورین فقط در حد حضور افتخاری بود که اصلا قابل قبول نیست! تو فیلمای جدید اکس من می‌بینیم که تمرکز روی ولورین انقدر کم شده که تو داستانی مثل X-Men: Apocalypse فقط حضور افتخاری داره! درحالی که ولورین بی‌شک بهترین و مهم ترین جهش یافته دنیای ماروله. حضور بیش از حد پر اهمیت میستیک (که تو این فیلم به اوج خودش میرسه) هم باعث شده که حال و هوای فیلم شبیه فیلمای تینیجری بشه. علاوه بر این مسائل یکی از بزرگترین مشکلات فیلم هم خبیث فیلم یعنی آپوکالیپس بود، که اصلا قابل مقایسه با نسخه کمیک بوکی خودش نبود، و به طور کلی داستان فیلم هم از نسخه کمیک بوکی خودش ضعیف تر بود.

4- سه گانه مرد عنکبوتی (سم ریمی)

"مرد عنکبوتی 3" زخمی عمیق بر دل هواداران قدیمی و اصیل مرد عنکبوتی مثل من بر جای گذاشت که پس از گذشت اینهمه سال هنوز خوب نشده! دلیلش هم خیلی ساده است: سونی شخصیت ونوم را به سم ریمی تحمیل کرد. آقای ریمی اصلا نمیخواست از ونوم در "مرد عنکبوتی 3" استفاده کنه (خبیث های مورد نظر او مرد شنی و والچر بودند). او یک داستان جاه طلبانه و حماسی نوشته بود که قرار بود در طول دو فیلم روایت بشه (یعنی در مرد عنکبوتی 3 و 4) . قرار بود قسمت های 3 و 4 هم به طور همزمان فیلمبرداری ولی با فاصله یک سال اکران شوند (مثل سری "ارباب حلقه ها"). اما همه چیز خراب شد زیرا سونی به اصرار تهیه کننده اصلی فیلم های اسپایدرمن یعنی آقای «آوی آراد» (که صاحب شرکت اسباب بازی سازی بود) اصرار داشت که در قسمت سوم باید از ونوم استفاده کرد زیرا بسیار محبوبیت داره و فروش میکنه! در حالی که ریمی بارها گفته از شخصیت ونوم خوشش نمیومده و نمیخواسته از او در دنیای سینمایی خودش استفاده کنه. ولی با چپانده شدن (!) ونوم در فیلمنامه همه چیز بهم ریخت. و این خیلی بد بود. زیرا دو قسمت قبلی عالی بودند و داستانک های بسیار جذابی مثل قضیه انتقام گرفتن هری از پیتر باید در قسمت سوم به سرانجام میرسیدند که با پیدا شدن سر و کله ونوم و قرار گرفتن ناخوشایند او در کنار مرد شنی باعث شد تا فیلم شلوغ شود. در نتیجه فیلمی که میتوانست خیلی خیلی بهتر شود و لقب نخستین سه گانه کمیک بوکی که هر سه قسمتش عالی بود را به خود اختصاص دهد چنین بلایی سرش آمد که پیتر پارکر تحت تاثیر لباس سیاه فضایی وسط خیابون قِر بده!!!

3- مرد آهنی

«رابرت داونی جونیور» و «جان فاورو» با استارت MCU در سال 2008 با فیلم "مرد آهنی" به تاریخ سینما پیوستند. تونی استارکِ میلیاردر، مغرور ، نابغه و انسان دوست یک قهرمان عالی برای دوره مدرن بود که خیلی زود به پایه اصلی دنیای سینمایی مارول تبدیل شد و میتوان به راحتی ادعا کرد به اسطوره ای سینمایی در طول 23 فیلم MCU بدل گشت. ادامه دادن قسمت اول که به طور بی عیب و نقصی سرگذشت و اریجین تونی استارک و نحوه تبدیل شدنش به یک ابرقهرمان را روایت کرد کار ساده ای نبود و مارول در قسمت دوم و سوم گند نزد ولی باید قبول کرد که به هیچ وجه به اندازه قسمت اول به یاد ماندنی از آب در نیامدند. این فیلم ها البته تونستند به وضعیت ذهنی تونی استارک به خوبی بپردازند و کسی نمیتواند بخش فینال شگفت انگیز "آیرون من 3" را نادیده بگیرد ولی باید قبول کرد که هرگز به نقطه اوج فیلم اول نرسیدند.

2- ماتریکس

2- ماتریکس

هرچند "ماتریکس: بارگذاری مجدد"/ The Matrix Reloaded مشکلات خودش را داشت و ما را ناامید کرد ولی لااقل سکانس های جذاب اکشن زیادی داشت و البته دیدن روی ماه خانم مونیکا بلوچی همیشه موهبتی وصف ناپذیر محسوب میشود و مخاطب با دیدن کلمه «انقلاب» در فیلم سوم، امیدوار بود که بتواند از آن کمبودها چشم‌پوشی کند. این پایان بزرگ نه تنها زیاد موفق عمل نکرد، بلکه باعث شد این مجموعه نزدیک به دو دهه به یک تاریکی ابدی فرو برود. شاید ناامیدکننده‌ترین جنبه از دنبالهٔ ماتریکس این است که زیاد به ماتریکس واقعی نمی‌پردازد. در عوض، ما نئو را می‌بینیم که در ایستگاه مترو گیر افتاده، آدم‌هایی در اطراف او در حال صحبت هستند و در اوج همهٔ اینها، کپی برداری از "بیگانه‌ها" و "دراگون بال زِد"! تمام اینها به یک پایان داستان تصنعی تبدیل شد که احتمالا در "ماتریکس 4" اطلاعات جدید و متفاوتی در ادامهٔ آن خواهیم دید.

1- سه گانه بتمن (کریستوفر نولان)

شوالیه تاریکی 3

یقینا فیلم "شوالیه تاریكی" یكی از برترین فیلم های ابرقهرمانی تاریخ سینماست. این فیلم توقعات را به شدت از ژانر ابرقهرمانی بالا برد. بنابراین به نظر میرسید وزن كل دنیا روی شانه های قسمت سوم سنگینی میكند. البته قسمت سوم یعنی "شوالیه تاریكی برمیخیزد" فیلم بدی نیست (نولان حتی در بدترین حالت خودش هم فیلمساز بزرگیه). ولی فیلمنامه ای كه او نوشته بود پر بود از حفره های بزرگ كه تماشاچی را حیران میكرد. ضمن اینكه شخصیت خبیثی كه برای فیلمش انتخاب كرد (یعنی Bane) به هیچ وجه به پای شخصیت های خبیث قسمت دوم نمیرسید و انگيزه درست و حسابی برای شرارت نداشت. در نهایت هم شوالیه تاریكی برمیخیزد زیر بار سنگین توقعاتی كه ازش میرفت مدفون شد.

امیر علی قادری