بار دیگر با قسمت جدیدی از این سری مقالات قدیمی و پرطرفدار سایت اسپایدی در خدمت شما هستم ...
برای خواندن قسمت های قبلی بروید اینجا.
- آیا میدانستید که «استیو دیتکو» با تیم آپ کردن بین ابرقهرمانان مخالف بود؟
استیو دیتکو به عنوان کسی که به همراه استن لی شخصیت مرد عنکبوتی را خلق کرد، اصول و اخلاقیات خاص خودش را داشت (این مقاله را بخوانید) که باعث میشد منحصر به فرد باشد. یکی از اصول این بود که به نظرش ابرقهرمانان نباید با هم تیم آپ (همکاری) کنند. اگر دقت کنید در کمیک بوک هایی که او برای مرد عنکبوتی خلق میکرد به ندرت شاهد تیم آپ او با دیگر شخصیت ها بودیم و اگر هم قهرمان های دیگر مارول در داستان های مرد عنکبوتی حضور پیدا میکردند حالت حضور افتخاری داشت و معمولا همکاری بین آنها علیه یک دشمن مشترک رخ نمیداد (به طور مثال مرد عنکبوتی در اولین شماره خودش در سری Amazing Spider-Man به مقر چهار شگفت انگیز رفت ولی باهاشون همکاری نکرد، بلکه در واقع باهاشون جنگید تا قدرت هاش رو بهشون نشون بده!).
با این حال استن لی به عنوان کسی که پس از «مارتین گودمن» (رئیس وقت مارول) بیشترین قدرت را داشت ، درست عکس دیتکو فکر میکرد و ایده اش این بود که برای در هم تنیدگی بیشتر داستانی باید هر از گاهی قهرمانان در داستان های یکدیگر حضور یابند و با هم team-up کنند زیرا این امر وقتی قهرمانان شما همگی در یک شهر مستقر باشند طبیعی است که گهگاهی با هم ملاقات کنند. در واقع دیتکو به شدت به "فلسفه عینیت‌گرایی " (Objectivist philosophy) علاقمند شده بود و براساس آن بعدها شخصیت هایی مثل «کواسچن» یا Mr. A را خلق کرد که برای آنها دنیا یا سفید بود یا سیاه و حد وسطی هم وجود نداشت (حتی این شخصیت ها پایه و اساس کاراکتر «رورشاک» در Watchmen شدند). او طبق این فلسفه به خودش میگفت : "اگر یک قهرمان برای شکست دادن یک ابرشرور به کمک دیگران نیاز پیدا کند پس اصلا ما چرا باید بهش اهمیت بدهیم؟! اگر قهرمانان بر اساس لیاقت خود نتوانند بر بدی پیروز شوند پس به چه دردی میخورند؟". به همین دلیل هم هست که در حدفاصل شماره های 25 تا 38 از کمیک مرد عنکبوتی شگفت انگیز که در آنها استیو دیتکو تقریبا کنترل کامل روی داستان ها داشت (آن موقع استن لی در واقع فقط برای کمیک مرد عنکبوتی فقط دیالوگ مینوشت و دیتکو علاوه بر طراحی، داستان پرداز هم بود)، مرد عنکبوتی با هیچ ابرقهرمان دیگری از مارول تیم آپ نکرد.
قبل از آن هم دیتکو به نوعی اعتراض خودش را به این موضوع نشان میداد. مثلا در شماره 19 مرد عنکبوتی شگفت انگیز دیدیم که وقتی مرد عنکبوتی و هیومن تورچ با هم علیه مرد شنی مبارزه کردند، در تار اسپایدرمن گیر افتادند و در واقع این دو افسر پلیس بودند که مرد شنی را دستگیر کردند!
دو شماره بعد نیز شاهد اتفاقی مشابه بودیم و اسپایدرمن و هیومن تورچ در مبارزه با بیتل بسیار ناشیانه عمل کردند:
بعدها استیو دیتکو خودش به همکارانش گفته بود که عمدا این کار را میکرده تا به استن لی نشان دهد همکاری بین ابرقهرمانان بی فایده است! در هر حال ، همین اخلاق دیتکو باعث تثبیت یکی از اصول شخصیتی اسپایدرمن شد که تا اکنون نیز به نوعی باقی مانده و از او شخصیتی مستقل و تک رو ساخته است.
- آیا میدانستید مرد عنکبوتی یک بار پدر و مادر بروس وین را نجات داده است؟!
همه ما با اریجین و نحوه تبدیل شدن بروس وین به بتمن آشنا هستیم و میدانیم که دلیل و انگیزه اصلی تبدیل شدن او به یک قهرمان انتقام جو، کشته شدن پدر و مادرش (توماس و مارتا وین) به دست سارقی به نام «جو چیل» بوده. یعنی همانطور که در این مقاله گفته شد، بروس وین نوجوان وقتی با پدر و مادرش از سالن سینما (یا نمایش تئاتر) برمیگشت ، در یك كوچه خلوت و تاریك با یك سارق مسلح مواجه میشوند كه در نهایت این حادثه منجر به قتل پدر و مادر او میشود. بروس كه ثروت عظیم پدرش را به ارث برده سعی كرد تا بقیه عمرش را اختصاص دهد به اینكه یك سلاح كامل علیه جرم و جنایت شود و اجازه ندهد در شهر خودش (گاتهام) بلایی كه بر سر خودش آمد، بر سر كس دیگری بیاید و ... و اما در سال 1996 وقتی شماره 411 از کمیک "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" خوانندگان بسیار تعجب کردند وقتی صحنه مشابهی را مشاهده کردند! آن موقع کلون پیتر پارکر به نام «بن رایلی» به عنوان مرد عنکبوتی در نیویورک شناخته میشد و وقتی داشت در این شهر گشت میزد ناگهان با زورگیری مواجه شد که در آن پسر نوجوانی شبیه به بروس وین (که حتی لوگوی بتمن روی پیراهنش بود) از یک سالن سینما خارج شده بودند و سارقی با یک اسلحه به سمت و خانواده اش نشانه رفت و حتی گردبند مروارید مادرش را داشت برمیداشت و پدرش هم درگیر شده بود ... سپس بن رایلی سر رسید و دستان سارق را تارمالی کرد و با مشت به صورتش کوبید!
بعدشم صحنه را ترک کرد در حالی که نوجوان به همراه پدر و مادرش داشتند در حالی که شوکه شده بودند به بالا نگاه میکردند و ... و احتمالا اینگونه شد که بتمن هرگز در دنیای مارول خلق نشد! جمله اي هم كه اون پسره (بروس وين) ميگه جالبه: "برام مهم نيست روزنامه ديلي بيوگل چي ميگه ولی اون (اسپايدرمن) يه قهرمانه"!
- آیا میدانستید «مت دیمون» نقش میستریو را در فیلم "دور از خانه" رد کرد؟
مت دیمون از آن دسته بازیگران مشهوری است که بارها بهش پیشنهاد حضور در فیلم های ابرقهرمانی داده شده ولی رد کرده (البته حضور بامزه و افتخاری اش در فیلم "ثور: راگناروک" فرق میکند زیرا او رفیق صمیمی «تایکا ویتیتی» است). به طور مثال دیمون قرار بود نقش «هاروی دنت» را در فیلم "شوالیه تاریکی" بازی کند ولی دست رد به سینه نولان زد. مارول استودیوز هم قبل از آنکه «جیک جیلنهال» را برای ایفای نقش میستریو در فیلم "مرد عنکبوتی: دور از خانه" انتخاب کند، مت دیمون را در نظر داشت ولی او این نقش را هم رد کرد.
- آیا میدانستید مارول به خاطر قراردادش با شرکت «متل» مجبور شد در کمیک Transformers از لباس سیاه رنگ فضایی مرد عنکبوتی استفاده کند؟
اونایی که سنشون زیاد نیست و دارند این مقاله را میخوانند احتمالا با شخصیت های Transformers از طریق فیلم های سینمایی ساخته شده توسط «مایکل بی» آشنا هستند. ولی خیلی از قدیمی تر ها این شخصیت ها را از طریق کارتون کلاسیک آنها در دهه 80 میلادی میشناسند (همونی که توسط دپارتمان انیمیشن سازی مارول ساخته شد و اینجا هم معرفی شده). اما هواداران کمیک بوک میدونند که 9 ماه قبل از شروع پخش این کارتون، اولین حضور آنها را در کمیک بوک های مارول شاهد بودیم و مارول میتونه ادعا کنه که اولین کمیک های Transformers را منتشر کرده. در ماه ژانویه سال 1985 و در شماره 3 کمیک Transformers مرد عنکبوتی به «اتوبات ها» (Autobots) کمک کرد تا با «مگاترون» خبیث مبارزه کنند!
این کراس اور جالب بین مرد عنکبوتی (که آن موقع لباس سیاه مشهور خود را بر تن داشت) و ترنسفرز رخ داد و مرد عنکبوتی سعی کرد به اتوبات ها کمک کند تا Sparkplug Witwicky را از دست روبات های خبیثِ دسپتیکان نجات دهد!
همانطور که دیدید اسپایدرمن با لباس سیاه در این داستان به تصویر کشیده شد در حالی که تاریخ انتشار این کمیک همانطور که گفته شد، ژانویه 1984 بود و در آن موقع به تازگی اسپایدرمن در دنیای کمیک با لباس سیمبیوت مشکل پیدا کرده و آن را از تنش بیرون آورده بود چون روی ذهنش تاثیر بدی میگذاشت. پس دلیلش چی بود که او همچنان در این کمیک لباس سیاه سیمبیوت را بر تن داشت؟ گفته میشود گنجاندن مرد عنکبوتی در این کمیک ایده نویسنده آن یعنی «جیم سلیکراپ» بود. او که از سردبیران باتجربه مارول هم به شمار میرفت میخواست با این کار به فروش این سری کمک کند. ولی وقتی ایده اش را با مارول مطرح کرد ، رد شد. زیرا آن موقع مارول با شرکت اسباب بازی مَتِل (Mattel) قرارداد داشت که طبیعتا اسپایدرمن هم در این سری بود (سری marvel super-heroes secret wars). بنابراین نمیتوانست از او در کمیکی استفاده کند که شخصیت هایش متعلق بودند به شرکت اسباب بازی سازی رقیب یعنی «هاسبرو» (Hasbro)! تا اینکه به فکرشون رسید اسپایدرمن را با لباس سیاه در این کمیک به تصویر بکشند تا از اکشن فیگور های متل که در آن اسپایدرمن لباس کلاسیکِ قرمز و آبی بر تن داشت متمایز گردد.
جالب اینه که بعدا شرکت متل هم اکشن فیگور دیگری از اسپایدرمن با لباس سیاه روانه بازار کرد:
مهدی ترابی مهربانی
All rights reserved © Spidey.ir 2021
(هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه‌ها
ممنون بابت مقاله.
به هر حال از طریق مقالات عالی سایت ما میدونستیم که استیو دیتکو اخلاقیات خاص خودش رو داشته و سعی داشته روی کمیک های پیتر پارکر پیاده کنه (اگر دقت کنید در کمیک های اولیه بین اونا شباهت هایی هست!
spidey.ir/.../... ) این که ابرقهرمانان نباید با هم تیم آپ کنند هم یکی از این اخلاقیات خاص اوست که البته من با اینکه براش احترام قائلم اما این مسئله رو قبول ندارم!
نقل قول:خب به نظر من هیچ کس کامل نیست و نمیشه که هر دفعه یک ابرشرور بیاد و یک نفر شکستش بده! تیم آپ و تعاملات جالب بین قهرمانان واقعا از مسائل ناب دنیای کمیکه! (به عنوان مثال تعاملات بین اسپایدی و هیومن تورچ یا کاپیتان آمریکا و آیرون من.) قهرمانان هم با قدرت درونی و ذات پاکشون نشون میدن به چه دردی میخورند نه با زور بازوشون! اگر زمانی قدرت قهرمانی به خبیثی نچربه و کس دیگه ای کمکش کنه به نظر من اصلا اشکال نداره چون بعضی از تعاملات بین شخصیت ها واقعا جذاب و دیدنیه! (نمونش در دنیای سینمایی هم فیلم "انتقام‌جویان: جنگ بی نهایت" که تعاملات بین شخصیت بسیار عالی و fun بود.) به هر حال کسی هم نمیگه قهرمانی دم به دقیقه به بقیه نیاز پیدا کنه اما تیم آپ ها عموما واقعا جالب هستند.
این رو که بن رایلی بروس وین رو نجات داده (!) رو قبلا در یکی از کامنت های جالب آقای ترابی دیدم.
spidey.ir/.../...
اون جمله ای که بروس وین (یا حداقل کسی که شبیهشه) میگه نشون میده خود بتمن هم طرفشار اسپایدیه! حالا یکی بره این رو نشون هواداران بتمن بده!
جالبه! همین صبح داشتم مقاله "۱۰ ستاره سینما که قرار بود در فیلم های دی سی حضور داشته باشند." ( spidey.ir/.../... ) رو خوندم و توی مورد ۱۳ همین جناب مت دیمون رو دیدم! البته کامئو او هم در فیلم "ثور راگناروک" واقعا عالی بود! جیک جینهال نقش میستریو رو بسیار عالی بازی کرد! پس حسرتی بر دل ما نموند! جینهال هم که از فیلم مرد عنکبوتی ۲ و جانشین توبی مگوآیر شدند هر وقت خواست توی فیلم های ابرقهرمانی باشه یه چیزی شده! مرد عنکبوتی دور از خانه به این بد شانسی پایان داد!
راستش من خیلی علاقه ای به "ترنسفورمرز" ندارم و خیلی دوستشون ندارم! البته باید قبول کرد انیمیشن آن ها در دهه ۸۰ خیلی خاطره انگیز هست اما من خودم خیلی از داستانی که اکثر شخصیت هاش کاملا روبات هستند و خیلی احساسات توی داستان ها نیست خیلی خوشم نمیاد. البته این دلیل نمیشه که فرنچایز اون ها توی سینما اینقدر آشغال و منفور و پر از اکشن بی مغز باشه! به هر حال برای جالب بود که چرا در کمیک های ترنسفورمز اسپایدی با لباس سیاه حاضر بود.
با تشکر.
خیلی ممنون استاد. مقاله شاهکار بود.
فکر کنم داریم با این سری حتی سری مرد عنکبوتی رو هم که طولانی ترین سری هستش رو هم رد میکنیم ها. چطوره ما هم ماهی یه بار از اینا بدیم بیرون.
فکر کنم اینقدر که استاد از اسپایدی فکتس نوشته خود مارول که سهله حتی خود اسپایدی هم همچین فکتس هایی از خودش نمیدونه.
مقاله خیلی برام جالب بود. مخصوصاً مورد بروس وین و خلق نشدنش توی مارول.
به نظرم جیلینهال بیشتر و بهتر به میستریو میخوره تا دیمون و بازیش هم که خوب بوده. دمش گرم.
اخلاقیات دیتکو هم خیلی جالبن. بالاخره هرکی از عینک خودش نگاه میکنه. (بهتر بود میگفتم هرکی از چشم خودش نگاه میکنه.) و زاویه دید و اخلاقیات خودشو داره.
مخصوصا در مورد بروس وین
و البته دیکتو خوب بود هرکس از زاویه دید خودش نگاه میکنه
تشکر
بله توکامنت های اقای ترابی هم این مطلب بود
اینجوری بود که بروس وین درمارول خلق نشد
خیلی ممنون از مقالهٔ زیباتون.
این سری مقالات واقعاً خیلی جالب ـن و معلوم ـه که اسپایدی انقدر فکت و نکات جالب در طول این همه سال داشته که این سری هم همینطور با قدرت داره پیش میره.
استیو دیتکو کلاً آدم عجیبی بود. شاید بهتره بگم منحصر به فرد چون که واقعاً با هر نویسنده و طراح دیگه‌ای تفاوت داشت (به این دلیل میگم نویسنده چون که بیش از ۵۰ درصد شخصیت ها و دنیای اسپایدرمن در همون ۳۸ شماره ابتدایی که دیتکو طراح ـش بود خلق شد و دیتکو یه جورایی story-teller و نویسنده داستان هم بود) کسی که عکس های کمی ازش در اینترنت موجود هست و بیشتر اوقات ـش رو توی خونش و مشغول طراحی سپری میکرد. کسی که اگه شماره های بیشتری رو روی عنوان «مرد عنکبوتی شگفت انگیز» کار میکرد، شاید الان دنیای اسپایدرمن از اینی که هست هم وسیع‌تر بود. در کل run دیتکو به همراه استن لی از نظر من یکی از بهترین run های تاریخ کمیک بوک هاست (شاید هم نامبر وان باشه) چیزی هم که دیتکو با توجه به خصوصیات خودش به شخصیت پردازی پیتر پارکر تزریق کرد، باعث شد تا امروزه اسپایدی رو مستقل و به عنوان کسی که بیشتر تنها کار میکنه، ببینیم و وابستگی خاصی رو بین اون و گروه های ابرقهرمانی مارول مشاهده نکنیم.
این حضور بروس وین توی دنیای مارول هم به نظرم جالب بود و نشون میداد حتی خود بتمن هم یکی از طرفداران مرد عنکبوتی ـه. فقط خیلی حیف شد که توی اون مقطع بن رایلی جای پیتر پارکر رو گرفته بود و خیلی دوست داشتم که پیتر پارکر در هویت اسپایدرمن توی این داستان حضور داشت و ممکن بود که حتی داستان جالب‌تر هم بشه. در کل به نظرم اون موقع که بن جای پیت اسپایدرمن شده بود خیلی چیز ها از دست رفت. مثل حضور پیتر در این داستان یا اون کراس اور بزرگ بین مارول و دی‌سی و... کاش هیچوقت این اتفاق نمیفتاد...
مت دیمون بازیگر بزرگی ـه و در فیلم های خیلی محشری هم بازی کرده و اینکه تا حالا در فیام های ابرقهرمانی ظاهر نشده، جای تعجب داره (البته ممکنه این اتفاق در آینده رخ بده) ولی از رد نقش میستریو توسط ایشون حسرت نمیخورم . چرا که در نهایت این نقش به جیک جیلنهال رسید و اون هم بهترین نقش آفرینی ممکن رو ارائه داد .
نظر خاصی هم درباره ترنسفورمز ندارم و در کل خیلی از داستان های اونها لذت نمیبرم و علاقه‌ای هم بهشون ندارم (چه برسه به فیلم های جناب مایکل بی) ولی رازی که پشت ایدهٔ نویسنده این داستان ها قبل از کارتون معروف ـش و با حضور اسپایدی جالب بود .
حالا استاد جسارتاً چند تا سوال برام پیش اومده که در ادامه عرض میکنم و اگه مایل بودید بهشون پاسخ بدید... (اگه اسپم هستن هم خیلی عذر میخوام)
۱- استاد بعد از روایت اوریجین پیتر پارکر در شمارهٔ ۱۵ از کمیک فانتزی شگفت انگیز، پیتر هنوز هم عینک میزد و من حتی در چند شمارهٔ بعدش هم این عینک رو روی صورتش دیدم. خواستم بپرسم که پیتر از چه شماره‌ای به بعد دیگه از عینک استفاده نکرد؟ (در حالی که در اقتباس هایی مثل فیلم های سم ریمی بلافاصله بعد از به دست آوردن قدرت هاش، ضعیفی چشم هاش هم برطرف شد!)
۲- یه سوالی هم چند وقت پیش در اینجا [ spidey.ir/.../... ] ازتون پرسیده بودم که احتمالاً نتونستید مشاهده ـش کنید و خیلی ممنون میشم اگه بهش پاسه بدید .
با تشکر از شما بابت نگارش این مقالهٔ جذاب.
باز هم خسته نباشید!
ممنون مثل همیشه عالی
بروس وین جالب بود
دیتکو هم نظرم رو جلب کرد
به نظرم بعد از شماره 8 امیزینگ که با فلش تامپسون جلوی هم کلاسی ها درگیر شد و حسابش رو رسید دیگه عینک نزد. ولی راستش زیاد مطمئن نیستم. اینجور چیزا در تخصص سرکار خانم ساداتی فر هستن
پاسخ دادم
خدابیامرز دیتکو متولد نوامبر (آبان) بود. و ما آبانی ها کلا آدم های خاصی هستیم. one of a kind
و البته سرمون بره حاضر نیستیم از عقاید سفت و سخت خودمون دست برداریم
میگم چرا همش منو دعوا میکنن به خاطر برخی مسائل که انگار اصلا نمیتونم ازشون دست بردارم. حالا فهمیدم.
خب خوشحال شدم که با استیو دیتکو توی یه ماه به دنیا اومدم و قبلا هم خیلی خوشحال تر بودم که با استاد ابان ماهی هستیم. خب استاد شما که خیلی one of a kind هستید. چون واقعاً هواداری و عشق در این حد خودش منحصر به فرد بودن رو معنا میکنه. منم یه قوت قلبی واسم که با انسان بزرگی مثل شما توی یه ماه به دنیا اومدم.
مخلص آقا احسان
آبانی ها به عشق های پرشور و پایداری در علایق خودشون مشهور هستن . ولی افراط و تفریط هم زیاد دارن. همیشه سعی کن سبک زندگیت رو به تعادل برسونی تا موفق تر باشی
الان که فکر میکنم شاید سوالم یه خورده جالب نبود ولی در کل امیدوارم خانم ساداتی فر در آینده به این موضوع در یکی از سلسله مقالات اولین های مرد عنکبوتی بپردازن!
#10:
قبلاً نسخه ای از این جملات ماندگارتون رو شنیده بودیم
راستی استاد الان که این سلسله مقالات چیز های جالبی که دربارهٔ مرد عنکبوتی نمیدانستید رو یه جورایی مرور کردم، متوجه سوالی شدم که تقریباً یک سال پیش پرسیده بودم و الان متوجه اون شدم . شاید پاسخ دادن به اون براتون جالب باشه: [ spidey.ir/.../... ]
باز هم ببخشید که انقدر مزاحم‌تون شدم (فکر کنم امروز یکم بیش از حد سوال پرسیدم
قربونتون استاد. من نوکر شما هم هستم.
راستش این عشقی که گفتید حتی باعث گریه‌ام هم شده و اون افراط رو همیشه باهاش مبارزه کردم. خواستم زیاد نگم که شبیه گروه های تلگرامی و اینا و زندگی شخصی نشه.
به هر حال خیلی ممنون از شما که جوابی روی کامنتم گذاشتید. این تعادل زندگی رو هم به عنوان نصیحتی از یکی از برترین مردان زندگیم به یاد میسپارم.
خیلی ممنون.
من شدیدا طرفدار این سری مقالات فکتس های اسپایدی و همینطور اولین هاش که توی سایت نوشته شدن هستم. کلا اسپایدی سابقه زیادی در دنیای کمیک داره و از هر انگشتش فکتس میباره که فقط یه آبان ماهی عاشق میتونه همشون رو با دقت و ظرافت چینش و در قالب یک سری مقاله جمع کنه.
چقدر این بروس وین جالب بود واقعا اصلا نمیدونستم و چقدرم باهاش حال کردم یه پلیس یا دیلی بیوگل هیچوقت نمیتونه یه قهرمان بشه که بخواد مشکلاتش بفهمه با این حال که عاشق کمیک خوندنم، اصلا دوست ندارم این همه مسئولیت بیوفته گردنم
ولی خدایی خیلی حال میکنم وقتی بقیه قهرمانا تو کمیکای یه قهرمان از دنیای دیگه بیان وقتی حتی به اسمشون اشاره نشه ولی کاملا معلوم باشه کین مثلا از حضور خیلی ریز سوپرمن تو کمیک مایلز مورالز یکی از اونا بود که من سرش خیلی ذوق کردم
درمورد استیو دیتکو هم باید بگم هم مخالفم هم موافق ،اخه قهرمانی که نتونه ازپس شرورای که هروز قراره ببینه برنیاد به چه درد میخوره اما واسه این مخالفم اگه بازم یه قهرمان نتونه با کسی کار کنه بازم به چه درد میخوره یکی از دلایل محبوبیت بعضی کاراکتر ها مثل نایت وینگ اینه که میتونه با بیشتر افراد کنار بیاد حتی یه بارم گفت شد تو کمیکا . به خصوص منی که با حضور کوچیک بقیه قهرمانا تو کمیک قهرمانای مورد علاقم ذوق میکنم فک کن با تیم آپ چقدر حال میکنم مثلا وقتی لوکی تو کمیک اسپایدرمن اومد ذوق مرگ شدم رسما
مقاله عالی بود ،واقعا ندونست های جالبی بود،خسته نباشید.
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا