5 ایرادی که در سری آرکهام آزارمان دادند!

درسته خیلی محبوب شد و پرطرفدار ولی دلیل نمیشه که بی ایراد بود!

مقدمه: قطعا سری بازی های آرکهام (Arkham) نه تنها برای هواداران بتمن بهترین بازی های ساخته شده از روی شخصیت مورد علاقه اشان است، بلکه کیفیت و جذابیت این سری حتی هواداران دو آتیشه باقی ابرقهرمان را هم مجاب کرده تا به این سری بازی ها لقب بهترین بدهند! اما به قول معروف تنها خدای متعال است که عاری از هرگونه ایراد و بدی است، سری بازی های آرکهام هم از این قاعده مستثنی نیستند و ایراداتی در خود دارند که من را به شخصه تر طول بازی بسیار آزار داده اند و اینبار در این مقاله قصد دارم که "5 ایرادی که در سری آرکهام آزارمان دادند!" را خدمت علاقه مندان دنیای گیم و کمیک معرفی کنم! پس مثل همیشه با من، امیرعلی آصفی همراه باشید...

5- بترنگ ریموت کنترلی! (remote control batarang)

batman games

یکی از عناصری که به شخصه پدر بنده را بارها در آورده همین "بترنگ ریموت کنترلی" سری آرکهام است، البته خدا رو شکر در بازی آخر این سری یعنی "بتمن: آرکهام نایت" (Batmna: Arkham Knight) این وسیله بیشتر برای اسکن کردن ساختمان ها به کار میرود دیگر مانند بازی های قبلی نباید آن را از لا به لای نرده ها و ستون ها عبور بدهیم تا دکمه ای و یا ژنراتوری را فعال کنیم! امکان ندارد که سری آرکهام را بازی کرده باشید و در کنترل کردن این وسیله سردرگم نشوید و مدام بترنگ را به در و دیوار اصابت ندهید، این سردرگمی بیشتر در بازی اول این سری یعنی "بتمن: آرکهام اسایلم"(Batman: Arkham Asylum) قابل رویت بود و تا جایی ادامه داشت که گیمر ممکن بود از جابجا و سر و ته شدن دوربین بترنگ بالا بیاورد!

4- دیالوگ های تکراری و آزار دهنده در خیابان ها!

batman games

بتمن بوسیله سنسور های ماسک خود میتواند صدای کسانی را که در شهر مشغول حرف زدن هستند را بشنود و این مکالمات بعد از مدتی بازی کردن به قدری تکراری میشوند که گیمر خدا خدا میکند تا هرچه سریع تر به مرحله برسد و از دست وراجی های Thug های خیابان های گاتهام خلاص شود! چیزی که مکالمات آن ها را احمقانه میکند این است که آنها مستقیما جوری حرف میرنند که انگار بتمن صدایشان را میشنود و به قول معروف خودشان تنشان میخارد و گیمر محترم هم باید آنها را بخاراند! (عجب جمله ای بود! خودم احساس خارش پیدا کردم!!!)

نقد بازی بتمن

یک اشکالی که بیشتر در بازی آخر این سری وجود داشت و بد نیست تا به آن هم اشاره کنم مکالمات تصویری طولانی مدت بتمن با هم پیمانان خود مانند آلفرد و یا اوراکل است، این مکالمات به قدری طولانی اند که به کلی Flow موقعیت بتمن را برای گیمر به هم میزنند و اگر این مکالمات تصویری هنگام پرواز کردن بتمن در امتداد شهر و یا در بتموبیل امکان پذیر بود به نظر من بهتر از این بود که بتمن مدام یک جا ثابت باشد و با آلفرد مکالمه کند!

3- پتانسیل شخصیت ها!

مشکلات باز یبتمن

سری آرکهام از تعداد بسیار زیادی از شخصیت های کمیک های بتمن بهره گرفت و از شخصیتی مانند جوکر یک شاهکار تمام عیار تحویل گیمر های سراسر جهان داد، اما نمی توان ادعا کرد که از پتانسیل تمام شخصیت های کمیک های بتمن استفاده کرد! برای مثال دستیار شماره ی 1 بتمن یعنی رابین! شخصیت رابین در بازی "بتمن: آرکهام سیتی" (Batman: Arkham City) حضوری 10 ثانیه ای داشت و ما فقط برای 10 ثانیه او را دیدیم! خب این یعنی تلف کردن پتانسیل یک شخصیت! این اتفاق برای ویلن هایی مانند لیدی شیوا (Lady Shiva) در بازی "بتمن: ریشه های آرکهام" (Batman: Arkham Origins) هم افتاد و بتمن بجای یک Boss Fight عظیم و رزمی و خفن او را با یک لگد از پا در آورد! خب چه کاری بود اصلا اگر لیدی شیوا توی بازی نبود چه اتفاقی می افتاد؟ بتمن یک لگد کمتر میزد!

نقص بازی بتمن

بسته های الحاقی (DLC) های بازی آخر هم کاملا بی مورد و لوس بودند! بخوص DLC مخصوص شخصیت "رد هود" (Red Hood) که فکر کنم سر جمع یک ساعت و نیم گیم پلی مفید داشت! البته این DLC به مراتب از DLC هارلی کویین بهتر و طولانی تر بود و در کل خیلی خیلی بهتر شد که این بسته های الحاقی درون بازی نبودند وگرنه آخرین قسمت از سری آرکهام نابود میشد! واقعا خدا را هزار و صد مرتبه شکر!!!

2- ریدلر اینجا! ریدلر اونجا! ریدلر همه جا!!!

نقایص بازی بتمن

چیزی که خیلی من و خیلی از گیمر های سری آرکهام را آزار میداد حضور بیش از حد پر رنگ ریدلر در بازی های این سری بود و منظورم از حضور ریدلر، "تروفی" (Trophy) های ریدلر است که در همه جای نقشه ی بازی پخش شده اند و به قدری زیاد هستند که گیمر باید حداقل یک روز کامل خود را به پیدا کردن این تروفی ها اختصاص بدهد! اوضاع در بازی آخر سری آرکهام بدتر هم میشود و ریدلر حتی به ساختمان هایی که ما در مراحل اصلی بازی به آنها میرویم هم رحم نمیکند و در هر گوشه ی مراحل بازی یک ریدلر تروفی نهفته است! در کل باید بر پدر ریدلر سری آرکهام لعنت فرستاد که تا این حد گیمر را عذاب میدهد! البته لازم به ذکر است که این عذاب در بازی آخر با حضور کت وومن (Catwoman) مقدار زیادی کاهش میابد!

1- غار بتمن

batman games

در تمام بازی های سری آرکهام اینکه بتمن یک Homebase عالی و بی نقص ندارد مرا آزار میداد! گرچه در بازی ریشه های آرکهام ما یک بت کیو خوب و قابل قبول را مشاهده میکنیم، اما حتی بت کیو بازی ریشه های آرکهام هم من را به عنوان یک طرفدار دو آتیشه ی بتمن راضی نکرد! بت کیو دلخواه هواداران بتمن جایی است که مملو از Trophy هایی است که بتمن از دشمنان خودش در نآنآنجا جمع آوری کرده! دایناسور رباتیک پنگوئن! سکه ی غول پیکر Two Face و صد البته کارت غول پیکر جوکر!

ایرادات سری بتمن

جالب است بدانید بت کیوی که الان برایتان توصیف کردم در یکی از map های بازی بتمن آرکهام سیتی بود و در قسمت Challenge های بازی بتمن آرکهام سیتی بت کیوی بی نظیر وجود داشت و من اکثر اوقات آن map را انتخاب میکردم و بجای از پای در آوردن دشمنان ساعت های در آن بت کیو کلاسیک میگشتم و لذت میبردم! واقعا حیف که در بازی آخر سری آرکهام یعنی آرکهام نایت ما بت کیوی مثل آن map ندیدیم و بجای آن بت کیو کلاسیک در فضا هایی مثل برج ساعت و یا استودیوی فیلم های سینمایی پناه گرفتیم!

نتیجه گیری: سری آرکهام با وجود این 5 ایراد باز هم در بالاترین مقام بازی های کمیک بوکی و حتی جزو ده سری برتر تاریخ بازی های کامپیوتری هستند و خواهند و بود و امیدواریم که بازی های آینده ی شوالیه ی تاریکی حتی از این سری هم پیشی بگیرند ولی این سری تا آخر عمر در قلب هواداران بتمن خواهد ماند و به شخصه روزی این سری را با غرور به فرزند خودم هدیه میدهم تا او هم مثل من در دوران جوانی اش یک تجربه ی ناب و اکشن را تجربه کند!

امیرعلی آصفی ( A god name sparkles )