در این مقاله قصد داریم بازیگران فیلم های مرد عنکبوتی را رتبه بندی می کنیم، از بدترین و ضعیف ترین بازیگر تا بهترین آن ها!

مقدمه: سه گانه مرد عنکبوتی سم ریمی به حدی خاطره انگیز و پرطرفدار هستند که امروزه اغلب ما ها آثار جدید مرد عنکبوتی رو نسبت به اون سری می سنجیم. این یه حقیقت غیرقابل انکاره که اون مجموعه بسیار فوق العاده و به یاد ماندنی بود. البته نباید در حق آثار دیگر مرد عنکبوتی کم لطفی کنیم، چرا که همچنین فیلم هایی که بعد از این سه گانه از روی کاراکتر مرد عنکبوتی ساخته شد، در نوع خود خوش ساخت بودند. مثلا بیاین یه نگاهی به سری مرد عنکبوتی شگفت انگیز به کارگردانی مارک وب بندازیم، وب یه دنیای متفاوت با شخصیت مختلف رو توی این سری جا داد و همچنین از بازیگران جوان تر استفاده کرد، چرا که این فیلم چیزی از عناصر فیلم های سینمایی ترسناک نداشت (اشاره به اینکه سم ریمی استاد ساخت آثار ترسناکه) هر چند شخصیت ویزارد کاملا پتانسیل این رو داشت که جو فیلم رو ترسناک و دلهره آور بکنه. دانشمند دیوانه ای که به یک موجود بی رحم تبدیل میشه! این شخصیت اصلا برای آثار ترسناک زاده شده! در کل، بعد از اون مرد عنکبوتی: بازگشت به خانه به کارگردانی جان واتس اکران شد، که شخصیت های آن حتی نسبت به سری قبلی هم جوان تر بودند! حتی برخی این فیلم رو بهترین اثر مرد عنکبوتی لقب دادند، احتمالا از دلایلش این بوده که بالاخره قهرمان محبوبمون رو توی دنیایی دیدیم که دیگر قهرمانان دوست داشتنی مارول هم هستند، یکی دیگر از دلایلش هم یقینا هنر و استعداد بازیگران این اثره، و این دقیقا همون چیزیه که ما توی این مقاله روش تمرکز می کنیم، بازیگران تمام فیلم های مرد عنکبوتی! ما قصد داریم در این تاپ لیست به رتبه بندی بازیگران این مجموعه فیلم ها بپردازیم، از اون بازیگرانی که کمتر درخشیدند و ضعیف تر ظاهر شدند تا برترین آن ها.

نکته مهم: این مقاله قبل از اکران فیلم "اسپایدرمن: دور از خانه" نوشته شده. لذا از بازیگرانی همچون «جیک جیلنهال» در آن خبری نیست!

26- پُل جیاماتی در نقش راینو (The Rhino)

راینو یا کرگدن با اسم اصلی «الکسی سیستوویچ» که نقشش را «پل جیاماتی» در فیلم "مرد عنکبوتی شگفت انگیز 2" بازی کرد، تقریبا فقط حضور داره تا داد و فریاد بزنه و نابود کنه و البته اسپایدرمن هم ضایعش بکنه! فقط همین. خود بازیگرش در مصاحبه ها گفته بود که از بچه گی عاشق این شخصیت بوده ولی نقش رو قبول کرده تا اینکه فرصت بکنه تا جای ممکنه به صورت اغراق آمیز و بامزه راینو را به تصویر بکشه. به همین خاطره که یک بار هر دو دستش رو از فرمان کامیونش برمیداره تا با مسلسل به اسپایدرمن شلیک کنه! مبارزات مرد عنکبوتی در ابتدا و انتهای فیلم بسیار فان و جالب هستند ولی داستان را پیش نمیبرند یا باعث رشد شخصیت نمیشوند. برای فیلمی که خبیث زیاد داشت به نظر میرسه راینو دیگه واقعا زیادی بود. جیاماتی هم تا میتونست یک نقش اغراق شده و کارتونی از این شخصیت ارائه داد!!!

25- توفر گِریس در نقش ونوم ((Venom

آخرین جایگاه به توفر گریس اختصاص داره، او در نقش خبرنگاری که به هیولایی به نام ونوم تبدیل میشه، ظاهر شد. وقتی توی تریلر های اولیه فیلم مرد عنکبوتی 3 شخصیت ونوم حضور یافت، هواداران به شدت هیجان زده شدند. اما در واقع فقط یه اقتباس ضعیف از یکی از دشمنان کلاسیک مرد عنکبوتی رو شاهد بودیم، شخصیت پردازی او به معنای واقعی کلمه افتضاح بود! البته بخشی از این شکست تقصیر کارگردان فیلم، سم ریمی می باشد، چرا که او شخصیتی رو وارد داستانش کرد که ازش متنفره ! البته توفر گریس تمام تلاشش رو کرد که یه شخصیت قابل قبول تحویلمون بده، مثلا توی به تصویر کشیدن خشم و نفرتش نسبت به پیتر افراط نکرد و در نوع خودش بازی خوبی ارائه داد، اما مطمئنا به عنوان یه هیولای روانی بیگانه اصلا باور پذیر نبود. مثلا بعد از اینکه تبدیل به ونوم میشه تغییر زیادی رو با قبل از اینکه گیر این سیمبیوت بیفته، شاهد نبودیم. به عنوان مثال، توی یکی از سکانس های فیلم به پیتر میگه: "بد بودن رو دوست دارم، احساس خوبی بهم دست میده!" اما متاسفانه اصلا اینطور نبود و شخصیتش تفاوت چندانی با زمانی که یه خبرنگار بود، نداشت. در هر حال، ونوم یکی از دشمنان کلاسیک مرد عنکبوتیه و بدین جهت کاراکتر محبوبی داره اما ادی براک توی مرد عنکبوتی 3 خیلی از اون چیزی که باید می بود، فاصله داشت.

24- جیمی فاکس در نقش الکترو ((Electro

حقیقتش اینه که الکترو از اون دسته شخصیت هایی نیست که به راحتی توی سینما اقتباس بشه. ببینید، اصلا مهم نیست که عوامل چه جور شخصیتی ازش بسازند، در هر صورت اریجین او از برخی جهات خیلی مسخره هست. مثلا یه حادثه عجیب غریب براش پیش میاد و قدرت های برقی به دست میاره یا توی یه محفظه پر از مارماهی های الکتریکی میفته، که این مورد رو توی مرد عنکبوتی شگفت انگیز 2 عینا مشاهده کردیم، در کل میخوام بگم که این ایده ها برای عالم سینما چندان جذاب نیستند. اما باید قبول کرد که جیمی فاکس این شخصیت رو به خوبی درک کرده بود و سعی کرد که یه ویلن قابل ترحم و سمپاتیک ازش بسازه و تا حدودی هم موفق بود. اما خب ایراد از شخصیت پردازی اونه، همونطور که میدونید در ابتدا به عنوان یه انسان معمولی و محجوب به تصویر کشیده میشه اما به سرعت به یه ابرخبیث قدرتمند تبدیل میشه و بعد دوباره به عنوان یه جور نوچه یا دستیار (Sidekick)برای یه خبیث دیگه ظاهر میشه! میبینید؟ داستان طوری پیش میره که اصلا به الکترو اجازه درخشیدن نمیده! به همین سبب حتی استعداد فاکس در زمینه بازیگری هم نتونست از سقوط این شخصیت جلوگیری بکنه.

23- برایس دالاس هاوارد در نقش گوئن استیسی ((Gwen Stacy

توی فیلم مرد عنکبوتی 3 برای اولین بار بود که شاهد حضور شخصیت گوئن استیسی بودیم، بنابراین یه سری توقعات و انتظاراتی از این شخصیت داشتیم، اما خب باید عرض کنم که هیچ کدوم از انتظاراتمون به واقعیت تبدیل نشد! گوئن توی این فیلم زمان زیادی رو با پیتر میگذرونه و باهاش قرار میزاره (اگه بشه بهش گفت قرار گزاشتن!) و بعد هم که متوجه میشه پیتر فقط میخواسته از طریق قرار گزاشتن با اون، مری جین رو اذیت کنه برای باقی فیلم غیبش میزنه (البته همین مورد از اشتباهات بزرگ این فیلمه، اینکه پیتر پارکر سعی میکنه برای انتقام از مری جین، از گوئن استفاده بکنه که مسلما با شخصیتی که ما از او سراغ داریم، در تضاده) البته اون طور که داستان فیلم پیش رفت، مسلما شخصیت گوئن نمیتونست خیلی درخشان ظاهر بشه و پتانسیل چندانی نداشت، برای همین هم نباید زیاد تعجب کرد که گوئن این فیلم به یه کاراکتر به یاد ماندنی تبدیل نشد. البته انصافا خانم هاوارد هم بازی منحصر به فردی ارائه نداد و شبیه خیلی از نقش های دیگه او بود. بنابراین طبیعیه که گوئن استیسی این فیلم اصلا اون چیزی نبود که هواداران دوست داشتند ببینند، و همچنین طبیعیه که این جایگاه رو برای او انتخاب کردیم.

22- جیمز کرامول در نقش سروان جرج استیسی ((George Stacy

همونطور که میدونید، اولین بار با سروان استیسی توی فیلم سوم مرد عنکبوتی سری ریمی آشنا شدیم، اما خب متاسفانه یکی دیگه از ایرادات این فیلم شخصیت پردازی جرج استیسی هست، چرا که ما کلا یکی دو سکانس بیشتر از او ندیدیم و حتی درست با شخصیت او آشنا نشدیم. اگرم میدونیم که او پدر گوئن استیسی می باشد فقط به خاطر اینه که توی یه صحنه ای ادی براک به سروان استیسی میگه: من این روزا با دخترتون قرار میزارم! یعنی اگر این دیالوگ هم توی این فیلم نبود و کسی که کمیک خون نیست این فیلم رو می دید، حتی متوجه نمی شد که او پدر گوئنه! البته جیمز کرامول به عنوان یه سروان به اندازه کافی خوب ظاهر شد، اما به عنوان پدر گوئن نه! یعنی هیچ سکانس درست و حسابی توی این فیلم وجود نداره که توی اون کمی از محبت پدرانه او نسبت به گوئن یا حتی رابطه پدر دختری ساده ای بین این دو شاهد باشیم. این در حالیه که جرج استیسی توی دنیای کمیک یکی از نقش های مکمل برجسته رو داره. خوشبختانه، بعد ها توی سری مرد عنکبوتی شگفت انگیز، یه اقتباس بهتر و وابسته تر به منبع (Source Material)رو مشاهده کردیم.

21- مریسا تومی در نقش زن عمو می ((Aunt May

جوان ترین نسخه سینمایی از زن عمو می تا به حال را در دنیای سینمایی مارول (MCU) دیده ایم. در واقع این نسخه که خانم مریسا تومی عهده دار نقشش بوده ابتدا به طور کوتاهی در فیلم "کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی" دیده شد و سپس در دو فیلم اختصاصی اسپایدرمن به نام های "بازگشت به خانه" و "دور از خانه" وی را مشاهده کردیم. رابطه بین پیتر و زن عمویش در زمره قوی ترین ها در دنیای سینما یا انیمیشن بوده و پس از فهمیدن هویت مخفی اسپایدرمن تبدیل شد به حمایتی تمام عیار از اسپایدرمن و پیتر. همچنین با لو رفتن قضیه رابطه رومانتیک بین او و هپی هوگان ، جا پای این شخصیت بیش از پیش در MCU سفت شد!

20- دیلن بیکر در نقش کرت کانرز ((Curt Connors

توی سری فیلم های سم ریمی، کرت کانرز فقط به عنوان یه استاد دانشگاه ظاهر میشه و لا غیر. او یه معلم کاربلدی است که مراقب دانش آموز هایش می باشد و موفقیت اونارو می خواد، بدین سبب شخصیت کاملا خوب و مثبتی داره و از اون دسته شخصیت هاییه که هیچ کس نمیتونه فکرشو کنه که یه روزی به یه خزنده سبز رنگ تبدیل بشه! این اتفاق ممکن بود توی قسمت چهارم مرد عنکبوتی ریمی بیفته، اما پروژه ساخت این فیلم کنسل شد (در اینجا میتوانید اطلاعات کامل تری را درباره قسمت چهارم مرد عنکبوتی به دست بیارید) دیلت بیکر در واقع یکی از خاکی ترین و بی ریا ترین شخصیت های این سری رو به تصویر میکشه، بنابراین باید به بازی تاثیرگذار او آفرین گفت! و صد البته افسوس که قسمت چهارم مرد عنکبوتی ساخته نشد و ما نتونستیم او را به عنوان لیزارد ببینیم. همونطور که تونست نقش کانرز رو به عنوان یه استاد دانشگاه به خوبی ایفا کنه، احتمال قریب به یقین میتونست به عنوان لیزارد هم بدرخشه.

19- سالی فیلد در نقش زن عمو می ((Aunt May

سالی فیلد یک زن عمو می بسیار عالی بود. از نظر سنی و جذابیت (!) در حد وسط بین دو بازیگر دیگر این نقش یعنی رزمری هریس و مریسا تومی قرار داشت و از هردوی آنها هم بازیگر بهتری بود ولی در حقش جفا شد و در فیلمنامه هر دو فیلم بهش زمان و فرصت کافی ندادن تا بیشتر بدرخشه . ولی هر صحنه و دیالوگ رو مال خودش کرد.   یقیناً یكی از تاثیرگذارترین لحظات فیلم "مرد عنكبوتی شگفت انگیز" مربوط به جایی میشود كه پیتر پاركر خسته و زخمی از نبرد با «لیزارد» به خانه برمیگردد. او زن عموی نگرانش را در آغوش میگیرد و با گفتن عبارت rough night به او میفهماند كه شب سختی را پشت سرگذاشته است. او همچنین نشان میدهد كه تخم مرغ هایی كه زن عمویش سفارش داده بوده را خریداری كرده است! نحوه ای كه زن عمو می، پیتر را در آغوش میگیرد و نوع نگاهی كه در صورت اوست، به قشنگ ترين نحو رابطه مادر و پسری میان آنها را به تصویر میكشد و بار دیگر به مخاطب یادآوری میكند كه پیتر همچون دنیای كمیك یار و یاوری قوی دارد كه همیشه میتواند رویش حساب كند. 

18- کلیف رابرتسون در نقش عمو بن ((Uncle Ben

عمو بن، بی چون و چرا، یکی از مهم ترین نقش ها رو توی داستان های مرد عنکبوتی داره. و همچنین این عمو بود که جوهره حقیقی شخصیت پیتر پارکر / مرد عنکبوتی را تعریف کرد: قدرت زیاد، مسئولیت زیاد به همراه دارد. کلیف رابرتسون علی رغم اینکه فقط در فیلم ابتدایی برای مدت کوتاهی ایفای نقش کرد، اما به زیبایی تمام نقش عموی پیتر بازی کرد. در واقع او جایگاه پدر رو برای پیتر داشت، به همون اندازه دلسوز و مهربان بود و از طرفی مثل کوه پشت پیتر می ایستاد، همین مورد باعث شده که به عنوان شخصی که پیتر پارکر رو به کسی که در حال حاضر است تبدیل کرده، کاملا باور پذیر ظاهر بشه. کلیف رابرتسون تونست اون قدرت درونی و مهربانی عمو بن واقعی رو بروز بده، مثل سکانسی که جلوی اون دزده رو میگیره و سعی میکنه متقاعدش کنه که داره کار اشتباهی میکنه، با اینکه میتونست به جای این کار فرار بکنه! اما از همه اینا گذشته و همون طور که چندی پیش اشاره کردیم، دیالوگ معروف او که توی ماشین به پیتر میگه و بهش درس بزرگی یاد میده، یقینا ماندگار ترین بخش این شخصیت می باشد، چون نشون میداد که تا چه اندازه عمو بن توی به مرد عنکبوتی تبدیل شدن پیتر نقش داشته است.

17- مارتین شین در نقش عمو بن ((Uncle Ben

رابطه بین عمو بن و پیتر توی فیلم مرد عنکبوتی شگفت انگیز، مطمئنا با اون چیزی که پیش از این دیده بودیم خیلی تفاوت داشت. رابطه بین اونا بی نقص نیست، اما خیلی باورپذیر تر از اون چیزیه که ما توی سری سم ریمی بین این دو شخصیت مشاهده کردیم. توی این فیلم عمو بن نوعی مرشد پیتر محسوب میشه و هیچ وقت هم صبرش رو از دست نمیده و در عوض پیتر هم همیشه به حرفاش گوش میده، گاهی با هم جر و بحث میکنند، گاهی با هم موافق نیستند و همین ویژگی هاست که رابطه اونارو واقع بینانه تر جلوه داده. بازی هنرمندانه مارتین شین باعث شده ما عمو بن رو به عنوان یه مرد کامل ببینیم، نه فقط کسی که سرپرست و مرشد پیتر پارکره، بلکه کسی که به زنش هم خیلی اهمیت میده، مثلا نگران اینه که زن عمو می یه وقت پیاده و تنها تا خونه نیاد، گاهی هم با بی مسئولیتی های پیتر برخورد میکنه. او تمام ویژگی هایی که لازمه یه عمو بن داشته باشه رو داره، او کسیه که خیلی به پیتر اهمیت میده و مراقبشه، کسی که میدونه پدر واقعی پیتر نیست اما همیشه سعی کرده جای پدرشو پر بکنه. به همین دلیل هم هست که وقتی کشته شد، همه ما رو بسیار ناراحت کرد، چرا که شخصیت او را به عنوان عموی دلسوز مهربان پیتر و یه نقش مهم در زندگی او پذیرفته بودیم

16- دین دیهان در نقش هری آزبورن ((Harry Osborn

شخصیت های سری مرد عنکبوتی شگفت انگیز نسبت به سری قبل جوان تر بودند، بنابراین جای تعجب نداره که انی ورژن از هری آزبورن نسبت به اون چیزی که پیش از این دیدیم و بهش عادت داشتیم، جوان تر بود. شخصیت او کاملا fit داستانه و خوشبختانه، دیهان هم به عنوان هری آزبورن خوش درخشید و هم به عنوان گریین گابلین علمکرد قابل قبولی داشت. در حقیقت بهتر می شد فقط او را به عنوان خبیث اصلی داستان ببینیم. هری شخصیتی بی مسئولیت، گستاخ، خشن و هر ویژگی دیگری که از یه بچه دبیرستانی میلیاردر که توسط یه سرم عجیب و غریب آلوده شده، انتظار میره رو داشت! البته به عقیده برخی شخصیت گرین گابلین توی این فیلم یه ضعف محسوب میشه. برخی این ایراد رو از ظاهر این شخصیت میدونند و یا معتقدند دین دیهان نتونسته چندان خوب به عنوان گرین گابلین ایفای نقش بکنه.  اما من خودم بازی اونو در این نقش دوست داشتم و بنظرم نه تنها ایراد چندانی نداشت، بلکه دیهان خیلی خوب تونست نقش یه جوان به جنون کشیده شده رو ایفا بکنه.

15- ریس ایفانز در نقش کرت کانرز ((Curt Connors

ریس ایفانز نسبت به دیلن بیکر یه مزیت بزرگ داره، اونم اینه که او به عنوان آنتاگونیست اصلی فیلم نخست مرد عنکبوتی شگفت انگیز ظاهر و مسلما تمرکز بیشتری روی او شده بود، اما همونطور که قبلا هم گفتیم، دیلن بیکر فقط به عنوان استاد دانشگاه و در قالب یه نقش مکمل در اون سری فیلم ها حضور پیدا کرد. ریس ایفانز خیلی خوب تونست به عنوان یه دانشمند یک دست ظاهر بشه، بازی استادانه او باعث شده بود که از همون ابتدا نیمه تاریک شخصیتش رو ببینیم، به عبارتی، حتی پیش از اینکه به لیزارد تبدیل بشه هم میشد کمی خباثت رو توی وجودش دید! او دانشمندی بود که برای شرکت بزرگ آزکورپ کار میکرد و همچنین به دنبال راه علاجی برای جلوگیری از مرگ نورمن آزبورن بود. و بعد میبینیم که او از یه دانشمند حرفه ای به خزنده ای به نام لیزارد تبدیل میشه و بعد سعی میکنخ دنبال راه هایی بگرده که بتونه همه رو به یه مارمولک عظیم الجثه تبدیل بکنه! مشکل هم اتفاقا از همینجا شروع میشه! یعنی دقیقا جایی که او به لیزارد تبدیل میشه، دیگه انگیزه درست و درمونی برای خباثت نداره. این خودش یکی از ضعف های بزرگ فیلم بود

14- توماس هیدن چرچ در نقش مرد شنی ((Sandman

این گزینه، مثالی واضح بر اینه که چطور یه بازیگر توانمند میتونه با بازی خودش ضعف های فیلمنامه ای شخصیت رو بپوشونه. درسته که قدرت های شنی او در فیلم به شکل واضحی نشان داده میشه، اما در این مورد افراط صورت نمی گیره و ما بیشتر از اینکه فلینت مارکو رو به عنوان یه مجرم خشن و تشنه قدرت ببینیم، به عنوان پدر دلسوزی میبینیم که هرکاری میکنه تا دخترش رو از بیماری و زندگی سختی که توش گیر افتاده، نجات بده. بدین ترتیب شاهد هیولایی قدرتمند اما قابل ترحم هستیم و این از ویژگی های درخشان این کاراکتره. شما میتونید توی بازی او به راحتی این رو متوجه بشید، حتی مثلا وقتی وسط میدان نبرده، اون خشونت لازم رو توی چهره اش نمی بینید، نگرانی او برای دخترش باعث شده توی چشماش ناامیدی موج بزنه. او نمیخواد با مرد عنکبوتی مبارزه کنه اما اینکارو میکنه چون توی شرایط سخت و محتمل شده ای قرار داره. از طرفی، وقتی سازندگان تاریخچه او رو به مرگ عمو بن ربط می دهند، لطمه بزرگی به فیلم وارد میشه، چون از دنیای کمیک بوک فاصله میگیره. اما همونطور هم که گفتم، این قضیه و اشتباهات فیلمنامه باعث نمیشه بتونیم شخصیت پردازی کم نقص او را نادیده بگیریم.

13- دنیس لری در نقش جورج استیسی ((George Stacy

دنیس لری بازیگر توانمند و با استعدادیه. یکی از نکات جالب درباره نقش او اینه که او به نوعی تونسته جای خالی جی جونا جیمسون رو پر کنه! چرا که در این فیلم، او هم مثل جیمسون مرد عنکبوتی رو یه مجرم میدونه و در به در به دنبال گیر انداختن اوست. آقای لری تونسته به خوبی احساساتی که لازمه از این شخصست ببینیم رو به بیننده منتقل بکنه. بر خلاف جیمز کرامول توی مرد عنکبوتی 3 ،استیسی اینجا هم در نقش یه پدر به خوبی درخشیده و هم به عنوان یه پلیس شهری. لری هم در لحظات شاد و بامزه حضور پررنگی داشت و هم در لحظات جدی. مثلا جایی که میره به دخترش میگه که بیاد شکلات بخوره، نمونه ای از توانایی لری در جلوه دادن سروان استیسی به عنوان یه پدر صبور و با نشاطه، همچنین در سکانسی که کشته میشه هم میشه به وضوح استعداد او را در ایجاد لحظات احساسی مشاهده کرد. این باعث میشه که شخصیت او عمق داشته باشه، این در حالیه که او فقط به عنوان یکی از نقش های مکمل حضور پیدا کرد اما به یکی از برترین شخصیت های آثار مرد عنکبوتی تبدیل شد.

12- جیمز فرانکو در نقش هری آزبورن ((Harry Osborn

یکم سخته که بخوایم جیمز فرانکو رو به عنوان یه بازیگر سطح بالا و خیلی محبوب در نظر بگیریم، چون فیلم هایی که این روزا بازی میکنه انصافا در حد کسی نیست که اون شکلی توی تریلوژی مرد عنکبوتی ظاهر شد. البته اینجا ما هم با همون نقشش کار داریم، هری آزبورن توی اون مجموعه همونطور بود که باید باشه و این رو مدیون بازی کم نظیر فرانکو هستیم. این خیلی عالیه که تونستیم یه بیزنس منی توی شخصیت هری جوان ببینیم که سعی میکنه زندگیش رو بدون سایه پدرش بچرخونه. او به خوبی وسواس فکری، خشونت و در مواقعی جنون رو به بیننده منتقل میکنه و از هری شخصیتی باور پذیر تر میسازه. این موارد باعث شده که هری آزبورن توی این سری با دیگر اقتباس های انجام شده از این شخصیت متفاوت بشه. یکی از دلایلی که باعث شده فرانکو در این مقاله رتبه بهتری نصیبش نشه اینه که واقعا در مرد عنکبوتی 1 ضعیف بود. یعنی اصلا انگار نقش براش مهم نبود و داره در حالی نقش رو بازی میکنه که خوابه! اما انصافا در قسمت های بعدی بهتر و بهتر شد. 

11- کرستن دانست در نقش مری جین واتسون ((Mary-Jane Watson

وقتی اسم مری جین واتسون میاد، ناخودآگاه همه یاد بازی کرستن دانست در این نقش توی سه گانه مرد عنکبوتی ریمی میفتند. البته ممکنه این طور فکر کنید که این به خاطر اینه که مری جین توی اون فیلم تنها اقتباس از این شخصیت توی دو دهه اخیر بوده است، ممکنه درست باشه اما نمیتونید بازی خوب خانم دانست رو هم انکار کنید، حداقل توی دو فیلم ابتدایی که به شکل زیبایی تونست نقش اون دختر مو قرمز که همسایه پیتر پارکره رو ایفا بکنه. درسته که او به اندازه نسخه کمیکی خودش خوش و خرم و ساده دل نیست، اما نمیتونیم این مورد رو به عنوان یه ویژگی منفی در نظر بگیریم. خوشبختانه اون نسخه ای که دانست از مری جین نشونمون داد، شخصیتی واقع بینانه و قابل درک داشت. او همیشه به دنبال رویاهاشه و برای رسیدن به اونا تلاش بسیاری میکنه، حتی اگر توی این مسیر با موانع زیادی رو به رو بشه و گاهی صبرش تموم بشه، نکته خوبش اینه که دانست تونست تمام این احساسات رو به خوبی منتقل بکنه و ما میتونستیم درکش بکنیم. به همین دلایل می باشد که او از پس این نقش بر اومد و بازی خوبی رو ارائه داد. ولی باید قبول کرد مری جین در فیلم های سم ریمی شخصیتش آنچنان که باید شرح و بسط پیدا نکرد و خیلی با مری جین دنیای کمیک فاصله داشت. چون  او اکثرا همچون دختری به تصویر کشیده میشد که اکثرا به دست دشمنان مرد عنکبوتی اسیر میشد و وسط زمین و هوا جیغ میزد و اسپایدرمن هم باید نجاتش میداد!

10- رزماری هریس در نقش زن عمو می ((Aunt May

رزماری هریس در نقش زن عمو می در سه گانه مرد عنکبوتی سم ریمی بی نقص بود. اوج هنرنمایی او را میتوان در یكی از صحنه های ابتدایی فیلم "اسپایدرمن 2" یعنی جایی كه ملتمسانه از پیتر میخواهد تا آن 20 دلاری را به عنوان كادوی روز تولدش قبول كند، ملاحظه کرد. زن عمو می در این سری فیلم ها درست مثل كمیك بوک های اسپایدرمن، زنی است كه علیرغم سن بالا یا مشكلات مالی فراوان، شخصیت محكم و عزت نفس بالايی دارد. در ضمن در موقع لزوم به کمک و حمایت پیتر پارکر می آمد. به طور مثال در قسمت دوم جایی كه پیتر نیروهای فوق بشری اش را از دست داده و تصمیم گرفته یك فرد عادی باشد اما نزد زن عمو می میرود و او به پیتر حرف هایی میزند كه باعث میشود پیتر دوباره یك ابرقهرمان شود:

“I believe there's a hero in all of us, that keeps us honest, gives us strength, makes us noble, and finally allows us to die with pride, even though sometimes we have to be steady, and give up the thing we want the most. Even our dreams”.

"به نظر من در وجود همه ما یك قهرمان نهفته است كه ما را صادق نگه میدارد، به ما قدرت میبخشد، ما را شرافتمند میكند، و در پایان اجازه میدهد تا با افتخار بمیریم. با وجود آنكه گاهی اوقات مجبوریم محكم باشیم و چیزی را که خیلی برایمان عزیز است را قربانی كنیم. حتی رویا هایمان را". 

9- جیک جیلنهال در نقش میستریو (Mysterio)

جیک جیلنهال در نقش میستریو واقعا عالی بود. میخواهم این بخش را عیناً از روی نقد استاد ترابی برای فیلم "اسپایدرمن: دور از خانه" براتون نقل کنم چون به بهترین نحو ممکن درباره میستریو توضیح داده است:

آقا این میستریو حرف نداره! بارها و بارها تو سایتم گفته بودم که میستریو یکی از سه خبیث محبوب من تو دنیای اسپایدرمنه. ولی همیشه نگران بودم که چطور میخوان تو عالم سینما به تصویر بکشنش. میدونید ظاهرش جوریه که اگه دقت نشه کارتونی و مسخره به نظر میرسه ولی اصلا غمتون نباشه چون میستریو عالی به تصویر کشیده شده. اصلا من نمیدونم مارول این ایده ها رو از کجا میاره. لامصب حتی اون گوی شیشه ای روی سرش رو هم براش یه دلیل آوردن. این نشون دهنده پختگی فیلمنامه است. در واقع این فیلم شاید کمیک بوکی ترین فیلم اسپایدرمن باشه ولی جالبه که فیلمنامه سعی کرده برای همه چیز دلیل منطقی بیاره (مخصوصا لباس های جدید اسپایدرمن). شخصیت پردازی میستریو هم بی نظیره. خوشم اومد اولش تونست نظر مثبت و اعتماد پیتر رو به خودش جلب کنه و بعدش بهش نارو زد. جیک جیلنهال نقش رو مال خود کرده. تا اینجا که اسپایدی از نظر داشتن ویلن درست درمون در MCU از بقیه بهتر بوده چون دو تا فیلم داشته که هر دو ویلنش عالی بودن.  و من چقدر خوشحالم که نه قضیه مالتی ورس و دنیاهای موازی  صحت داشت و نه قضیه اون غول های آب و آتش و خاک و هوا! اصلا با دنیای اسپایدرمن جور درنمیومد. اسپایدرمن همیشه تو فیلم هاش با ویلن هایی جنگیده که ریشه علمی داشته اند و زمینی هستند ، نه اسطوره ای و جادویی. البته وقتی مارول کلیپی نشون داد که میستریو  میگفت از دنیای دیگه ای اومده یه خورده ترسیدم. گفتم نکنه که واقعا اینطور باشه؟ اما با دیدن فیلم نفسی به راحتی کشیدم. چون این دقیقا همون میستریویی هستش که باید باشه.

8- مایکل کیتون در نقش والچر ((Vulture

انتخاب والچر به عنوان خبیث فیلم حرکت بسیار هوشمندانه ای بود، چرا که حضور او میتونست لحظات نابی رو پدید بیاره که پیش از این نظیرش رو ندیده بودیم، همینطور هم شد، و اما مطمئنا انتخاب کیتون به عنوان این نقش حرکت هوشمندانه تری بود! این اولین نقش مایکل کیتون به عنوان یه ابرخبیث (Supervillain) توی سینما بود و خوشبختانه به خوبی از پسش بر اومد. همونطور که میدونید او سابقه بازی در نقش بت من رو داشته و بنظر هم میرسه که از تجربه بازی اش در نقش های ابرقهرمانی برای بهتر ساختن شخصیت آدریان تومز استفاده کرده و به همین دلیله که والچر چیزی بیشتر از یه خبیث عادیه که برای دنیا یه تهدید محسوب میشه. منظورم اینه که وقتی یکم دقیق تر به فیلمنامه مرد عنکبوتی: بازگشت به خانه نگاه می اندازیم، متوجه میشیم که خبیث فیلم شخصیتی است که از جامعه بیزاره و میخواد این دنیا رو نابود کنه، اما بازی هنرمندانه کیتون در این نقش از والچر چیزی بیشتر از اون ساخت. بازی او آمیخته از احساسات مختلفه و به دلیل انگیزه باور پذیرش بسیار شخصیت قابل درکی داره.

7- آلفرد مولینا در نقش دکتر اختاپوس ((Doc Ock

دکتر اختاپوس خبیث فیلم بی نظیر مرد عنکبوتی 2 بود، همونطور که پیش از این در این مقاله گفتیم، او یقینا یکی از بزرگترین ابر خبیث های آثار کمیکی می باشد. خوشبختانه اریجین این شخصیت توی فیلم دستکاری زیادی نشده بود و به منبع اصلی وفادار بود، همچنین آقای مولینا با بازی توانمند خودش موفق شد که یه شخصیت فراموش نشدنی خلق بکنه. او در ابتدا تونست به خوبی، اتو اکتاویوس رو به عنوان یا دانشمند دوست داشتنی به تصویر بکشه، خیلی بهتر از نورمن آزبورن و کاریزماتیک تر از کرت کانرز. اینا باعث شده بود که بیننده ها به شدت جذب شخصیت او بشن و در نتیجه وقتی تغییر و تبدیل او به دکتر اختاپوس رو می بینند، خیلی بیشتر تحت تاثیر قرار بگیرند. یکی از مثال های بارزی که اوج هنرنمایی بازیگری مولینا رو نشون میده جاییه که به خاطر از دست دادن زنش و کارش، توی اون انبار متروکه ماتم گرفته و درد و رنجش رو به ما هم منتقل میکنه، به همین دلیله که او از سمپاتیک ترین شخصیت های تاریخ می باشد! سپس او کم کم متوجه میشه که مغزش تحت تاثیر بازو های مکانیکی اش می باشند و به تدریج تسلیم اونا میشه. اون سکانس ها یکی از برترین های فیلم های ابر قهرمانی بودند و بازی اعجاب انگیز مولینا رو به تصویر کشیدند.

6- ویلم دفو در نقش گرین گابلین (Green Goblin)

شاید بخشی از دلیل اینکه چرا ما با گرین گابلین دیهان توی فیلم دوم مرد عنکبوتی شگفت انگیز زیاد حال نکردیم، این باشه که اولین گرین گابلینی که دیدیم، بی نظیر بود و واقعا سخته بهترش بیاد. ویلم دفو از عهده این نقش به خوبی بر اومد و ویژگی های منحصر به فردی رو به گرین گابلین بخشید که باعث شد تا این حد بدرخشه. مثل اون خنده ها و پوزخند های مرموز و شیطانی، صحبت های گول زننده و ترسناک و صد البته توانایی استادانه او در صحبت های مداوم با نیمه تاریک شخصیت خودش. واقعا اون پانل هایی که نورمن آزبورن جلوی آینه با خودش حرف میزنه شگفت انگیز هستند! به همین دلیل هم میگم که سخته یه نفر دیگه رو جای گرین گابلین تصور کنیم، ویلم دفو همیشه برای ما نورمن آزبورن / گرین گابلین باقی میمونه، او شخصیتی خلق کرد که ما هرگز از یاد نخواهیم برد. شاید برخی بگن که دفو توی نمایان سازی خباثت گابلین بیش از اندازه اغراق کرده و شخصیتی بسیار شیطانی ازش ساخته، اما باید یادمون باشه که خود گرین گابلین دقیقا همچین شخصیتی داره! (یادمه استاد ترابی یه بار میگفتند که پسرشون وقتی کوچک بوده از دیدن نورمن در این فیلم بیشتر میترسیده تا  گرین گابلین ! این نشون میده دفو چه نقش آفرینی ترسناکی رو ایفا کرده!).

5- توبی مگوایر در نقش پیتر پارکر ((Peter Parker

برای خیلی از ماها، او اولین مرد عنکبوتی دنیای سینما به حساب میاد و تا به این لحظه، خیلی ها هستند که معتقدند شخصیتی که توبی مگوایر از پیتر پارکر ارائه داد، هنوز رو دست نداره! ممکنه او به اندازه دیگه اقتباس های این شخصیت، شوخ طبع و یا قدرتمند نباشه اما خصیصه ای که او را توی ذهن ما ماندگار کرده، فروتنی و مسئولیت پذیری او می باشد. در حقیقت، او انقدر در نقش خود درخشیده که نقش پیتر پارکر و هر سه فیلم مرد عنکبوتی ریمی رو جذاب کرده، طوری که برخی نقص های جزئی رو دیگه نمی بینیم. مثل زمانی که تحت تاثیر سیمبیوت فضایی بود و توی خیابون قدم میزد و میرقصید و مدل موی جلفی داشت! این ویژگی ها مسلما با اون چیزی که ما از پیتر سراغ داریم، در تضاده! و صد البته نمیتونیم این حقیقت رو انکار کنیم که اون حس نوستالژی و خاطره انگیزی که با این نسخه از پیتر پارکر داریم، بخش اعظمی از محبوبیت او را به وجود آورده و باعث شده تا این حد به این نسخه از مرد عنکبوتی و بازیگرش دل ببندیم.

4- اندرو گارفیلد در نقش پیتر پارکر ((Peter Parker

چیزی که توبی مگوایر به عنوان مرد عنکبوتی کم داشت، اعتماد به نفس بود. اما اندرو گارفیلد که نقش یه پیتر پارکر جوان تر رو در سری مرد عنکبوتی شگفت انگیز ایفا کرد، اعتماد به نفس و شوخ طبعی اسپایدی رو اونطور که انتظار داشتیم نشان داد. در عین حال، اون شخصیت nerd ئی که از پیتر سراغ داریم هم میشد توی اندرو گارفیلد پیدا کرد، این از ویژگی های مهم پیتره که باعث میشه برای تماشاگران ملموس تر به نظر برسه. اما همونطور که گفتیم، اعتماد به نفس لازم توی پیتر پارکر سم ریمی وجود نداشت، حتی بعد از دوران مدرسه و او یه nerd باقی میمونه اما اندرو گارفیلد به مرور از این حالت خارج میشه و این دقیقا همون چیزیه که ما هواداران میخواستیم. اندرو خصیصه های مختلفی از پیتر رو نشان داد، مثلا به خوبی هر چه تمام تر یه پیتر پارکر دست و پا چلفتی ولی در عین حال باهوش و زیرک رو به تصویر کشید، طوری که پیش از این مثلش ندیده بودیم. به همین دلیل هم هست که اندرو گارفیلد مرد عنکبوتی بهتری نسبت به توبی مگوایره، هر چند بهترین نیست! و البته هواداران واقعی مرد عنکبوتی اندرو را به توبی ترجیح میدهند چون اندرو واقعا عاشق نقش پیتر پارکر / مرد عنکبوتی بود (این مقاله را بخونید).

3- اما استون در نقش گوئن استیسی ((Gwen Stacy

صادقانه بگم، گوئن استیسی یکی از شخصیت های اصلی در سری مرد عنکبوتی مارک وب بود، به همین دلیل اما استون وظیفه سنگینی رو به عهده گرفته بود و می بایست شخصیتی ماندگار از گوئن استیسی خلق کند. این نسخه از گوئن، شبیه خود پیتر باهوش و کمی شوخ طبع بود و خوشبختانه خانم استون تونست به خوبی این ویژگی ها رو در شخصیت گوئن ایجاد بکنه. این مورد باعث شد که شیمی خاصی بین پیتر و گوئن ایجاد بشه که از قرار معلوم توی زندگی واقعی اندرو گارفیلد و اما استون هم تغییراتی رو به وجود آورد و رابطه ای بین اونا شکل گرفت، بدین ترتیب شاهد یه رابطه تقریبا واقعی بین گوئن و پیتر بودیم! مشخص بود که استون از بازی در نقش گوئن لذت میبره و همچنین سعی میکنه به شکل بی نقصی کارش رو پیش ببره که سبب خلق لحظات شیرینی از او در این دو فیلم شد. اما مهم ترین دلیل به چشم آمدن نقش آفرینی خانم استون این بود که شخصیت پردازی گوئن فوق العاده بود. او کاملا از دنیای کمیک سرتر بود و همچون دختری بسیار جسور، مستقل و کاریزماتیک به تصویر کشیده شد(در واقع شخصیت پردازی او ما رو درست به یاد مری جین دنیای کمیک می انداخت! انگار که جای مری جین و گوئن در دنیای سینمایی از نظر شخصیت پردازی عوض شده باشه!). او به خوبی میدونه که چه زمانی باید جدی باشه، چه زمانی احساسی و ... به همین علت بود که مرگ گوئن توی اون فیلم به یه مرگ به شدت تاثیرگذار و به یاد ماندنی در آثار ابر قهرمانی تبدیل شد. مطمئن باشید که نفر بعدی که بخواد نقش گوئن رو بازی بکنه، کار بسیار سختی رو در پیش رو داره!

2- تام هالند در نقش پیتر پارکر (Peter Parker)

تا به این لحظه، مطمئنا بهترین مرد عنکبوتی که تا به حال دیده ایم تام هالند جوان می باشد! کسی که اخیرا در اثر شاهکار Avengers: Endgame ایفای نقش کرد. همچنین فیلم جدید مرد عنکبوتی با نام Spider-Man: Far From Home   در راهه و بازم قراره شاهد بازی شگفت انگیز هالند در نقش پیتر باشیم. چیزی که او را در اندرو گارفیلد و توبی مگوایر متمایز میکنه اینه که تام هالند میتونه شکل دیگری از قدرت مرد عنکبوتی رو به تصویر بکشه. چرا که همونطور که میدونید، مرد عنکبوتی mcu هنوز خیلی کم سن و ساله و اونقدرا هم قدرتمند نیست، بنابراین اون چیزی که باعث میشه پیتر مسئولیت هایش رو بپذیره و به نبرد با شرارت روی بیاره قدرت اراده اوست، نه قدرت بدنی. این چیزیه که توی مرد عنکبوتی های قبلی ندیده بودیم، اونا بیشتر روی قدرت بدنی پیتر تمرکز می کردند. او همچنین به خوبی میتونه نقش پسر نوجوانی رو بازی کنه که توسط یه عنکبوت رادیو اکتیوی گزیده شده و حالا کلی مسئولیت روی دوشش حس میکنه. او شخصیت تفکر برانگیزی داره و بازی او ترکیبی از احساسات مختلف و تاثیرگذاره. بنابراین حالا متوجه میشیم که انتخاب مارول حرف نداره، این پسر خود مرد عنکبوتیست!  اوج بازیگری هالند را در آنجا شاهد هستیم  که پیتر در فیلم بازگشت به خانه میره خونه لیز آلن تا ببرتش به مراسم رقص در مدرسه و متوجه میشه که آدریان تومز باباشه . بازی او آمیخته ای از ترس و حیرت و بهت و ناباوریه. اونجایی که مدام زل زده به بابای لیز یا اون صحنه پر التهابی که تو ماشین هستند و دیالوگش با تومز. آدم به عنوان بیننده کاملا با حس و حال پیتر در آن موقعیت ارتباط برقرار میکنه. خیلی ها هم میگن توبی بهترین پیتر پارکر بود و اندرو بهترین مرد عنکبوتی ولی تام هم یک پیتر پارکر عالیه و هم  یک مرد عنکبوتی فوق العاده! یعنی ترکیبی از توبی و اندرو!

1-     جی کی سیمونز در نقش جی. جونا جیمسون (J Jonah Jameson)

خب، واقعا فکر می کردید چه کسی رو توی جایگاه اول ببینید؟ هر کسی که به فیلم های مرد عنکبوتی سم ریمی یه نگاهی بندازه، بی شک متوجه می شه که جی جونا جیمسون برجسته ترین شخصیت این سری هست! به همین دلیل وقتی سری شگفت انگیز و فیلم بازگشت به خانه در حال ساخت بودند، همه هواداران براشون این سوال پیش اومده بود که آیا این شخصیت توی این فیلم ها هم هست یا نه، ولی آیا واقعا کسی وجود داره که بتونه اون طوری که جی کی سیمونز در این نقش ظاهر شد، ایفای نقش بکنه؟ او شخصیت بی مانندی رو خلق کرد و ویژگی های منحصر به فردی بهش بخشید. او پر جنب و جوش و فعال بود، بامزه بود، گاهی عصبانی می شد و هر ویژگی که سردبیر دیلی بیوگل باید داشته باشه رو داشت! جالبه که بدونید طرفداران انقدر عاشق او هستند و با بازی او خاطره دارند که از سیمونز خواستند نقش جی جونا جیمسون رو توی mcu بازی بکنه! این دلایل باعث شده که ما اونو به عنوان جایگاه اول توی این لیست در نظر بگیریم.

 محمد امین حیاتی

Cap-Spider Potter

Copyright © 2019 spidey.ir All rights reserved

(هر گونه کپی برداری از مطالب و تصاویر تنها با ذکر منبع و نام نویسنده مجاز می باشد)

مطالب مرتبط:

55 صحنه برتر فیلم های مرد عنكبوتی- قسمت اول

55 صحنه برتر در فیلم های سینمایی مرد عنکبوتی - قسمت دوم

برترین مبارزات مردعنکبوتی در عالم سینما

نفس گیر ترین مبارزات مردعنکبوتی در سگانه‌ی "سم ریمی"

نقد و بررسی فیلم های سینمایی مرد عنكبوتی

10 نقش آفرینی برتر فیلم های کمیک بوکی

برترین بازیگران فیلم های مارول

تاریخچه لباس های مرد عنکبوتی در دنیای سینما و تلویزیون

رتبه بندی دشمنان مرد عنکبوتی در فیلم های سینمایی

5 شخصیت مکمل برتر فیلم های مرد عنکبوتی

رتبه بندی فیلم های دنیای سینمایی مارول (MCU)

مقایسه مردعنکبوتی«سام ریمی» با مردعنکبوتی «مارک وب»

مقایسه لباس اسپایدرمن در فیلم های «مارك وب» و «سم ریمی»

رتبه بندی لباس های مرد عنکبوتی در دنیای سینما

این مطلب را به اشتراک بگذارید :