خب بالاخره سریال رو دیدیم و اینم از نقد من ...
پانیشر جزو آن دسته از کارکترهایی است که برخلاف محبوبیتشان در بین عامه مردم تا بحال اقتباس خوبی به روی خود ندیده اند. بجز یکی دو فیلم ضعیف و یک فیلم متوسط بقیه حضورهای پانیشر به انیمیشن های قدیم و جدید مارول خلاصه میشود که خب اکثرشان در بهترین حالت اقتباسی در حده ضعیف ترین کمیک های این شخصیت میباشند . سریال مارول و نت فلیکس اما با وجود مشکل دار بودنش در مقایسه با اقتباس های دیگر بهترین اقتباس موجود از این شخصیت میباشد که اگرچه فاقد آن فضای خونین و تاریک کمیک های این شخصیت است اما حداقل در حده و اندازه بقیه ضعیف ظاهر نمیشود .
هشدار : نقد دارای اسپویل های جزیی میباشد .
پس از اتفاقات فصل دوم دردویل ، فرانک کسل ملقب به پانیشر که هم اکنون انتقام خانواده اش را گرفته به عنوان کارگر ساختمانی در حال کار است . تا اینکه زنجیره ای از اتفاقات و بازگشت چند شخصیت از گذشته فرانک او را دوباره به میدان نبرد بازمیگرداند .
اولین مشکل پانیشر ساختار ۱۳ اپیزودی اش است که کما بیش گریبانگیر تمامی سریال های مارول و نت فلیکس شده است . از دردویل و جسیکا جونز گرفته تا آیرون فیست و لوک کیج همگی و همگی به این مشکل دچار شده اند . گروه اول بخاطر نویسندگی قوی اشان ضربه بزرگی نخوردند اما گروه دوم بخاطر نویسندگی نه چندان خوب و مجبور بودن سازندگان برای کش دادن داستان تا ۱۳ اپیزود چنان ضربه بدی خوردند که در نتیجه باعث افت شدید کیفیتشان شد . پانیشر متاسفانه در گروه دوم قرار میگیرد و کمابیش ضربه بدی از این قضیه میخورد . سریال شروع جذابی دارد اما در ادامه به نفس نفس زدن میوفتد و در دو سه اپیزود آخر با خستگی به کار خود پایان میدهد .
پانیشر چندین اپیزود فیلر دارد که به بدترین شکل ممکن سعی در بزور ادامه دادن داستان دارند . به عنوان مثال در یکی از اپیزود های نیمه پایانی سریال فرانک کسل به ساختمانی حمله میکند تا کارن پیج را از دست یک سرباز قاتل نجات دهد . چنین داستانی به طور معمول میتواند در ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روایت شود اما پانیشر تصمیم میگیرد تا یک اپیزد کامل را به این موضوع اختصاص دهد و داستان را از دید افراد مختلف روایت کند که اگرچه تصمیم شاجاعانه ای است و میتواند شخصیت پردازی کارکترهای داستان را چندین پله افزایش دهد اما در نهایت به اپیزود حوصله سر بری تبدیل میشود که فقط در تلاش است تا به نوعی داستان سریال تا اپیزود سیزدهم پیش ببرد و سر راهش لذت دیدن یک اپیزود عالی را هم از بین ببرد .
مشکل بعدی پانیشر شخصیت های فرعی ضعیفش است . اگرچه شخصیت مایکرو از شخصیت پردازی جذابی بهره میبرد و داستان زندگی اش با داستان فرانک کسل گره خورده است اما وضعیت بقیه شخصیت ها تعریفی ندارد . دینا مدنی به چیزی بیشتر از یک شخصیت ضعیف تبدیل نمیشود و تلاش برای شخصیت پردازی و نشان دادن اثرات اتفاقات سریال بر ذهنش هم در نهایت به شکست منتهی میشود . دیگر شخصیت های فرعی نیز وضعیت کمابیش مشابهی دارند . در بین شخصیت های فرعی دیگر شاید فقط لوییس باشد که وضعیتش کمی بهتر از دیگران است . او که کهنه سربازی با مشکلات روانی پس از جنگ است ( و در نهایت نیز به یک قاتل تبدیل میشود ) شخصیت پردازی نسبتا خوبی دارد اما در نهایت به شخصیتی بی هدف تبدیل میشود که تنها هدف حضورش در سریال پرکردن داستان است . کارن پیج نیز اگرچه بهترین انتخاب ممکن برای شخصیت فرعی مونث سریال است اما در بجزیکی دو مورد حضورش اضافی احساس میشود و در واقع بود و نبودش فرقی به حال داستان سریال نمیکند . با وجود وضع اسفناک شخصیت های فرعی اما ستاره اصلی سریال خوده فرانک است . شخصیت پردازی فرانک کسل در یک کلام عالی است . بنابراین نویسندگان در هرچه لنگ میزنند اما در نشان دادن یک فرانک کسل ضربه خورده امامقتدر عالی عمل میکنند و در نهایت بهترین پانیشر تاریخ را به نمایش میگذراند .
سریال های مارول و نت فلیکس اما در هرچه لنگ میزنند حداقل اکثرشان یک شخصیت خبیث قوی دارند که شخصیت اصلی سریال را از جهات مختلف به چالش میکشند . آنتاگونیست هایی مانند ویلسون فیسک و کیلگریو که با شخصیت پردازی قوی اشان به جمع چند تا از بهترین انتاگونیست های اقتباس های کمیک بوکی میپیوندند . در نتیجه بیلی روسو ( جیگساو ) هم کاملا این پتانسیل را داشت تا به جمع کیلگریوها ملحق شود اما در نهایت نه تنها در حد و اندازه آنها ظاهر نمیشود بلکه یکراست به جمع انتاگونیست های بی بخاری مانند دایموندبک و الکساندرا اضافه میشود که دیدنشان در بهترین حالت خسته کننده است . بیلی روسو شخصیت پردازی خوبی ندارد . ارتباطش با داستان جذاب نیست و تعاملش با فرانک کسل هم حتی نزدیک به رابطه هایی مانند رابطه بین کیلگریو و جسیکا جونز نمیشود . اگرچه با توجه به اتفاقی که در پایان سریال برای او افتاد میتوان امید داشت تا این شخصیت در فصل آینده به همان جیگسای تهدید آمیزی که میشناسیم تبدیل شود .
همانطور که در مقدمه اشاره شد پانیشر فاقد آن فضای تاریک و خشن کمیک های این شخصیت است ( که اتفاقا یکی از دلایل محبوبیت این شخصیت در بین طرفداران میباشد ) . اگرچه در طول سریال شاهد دست و پنجه نرم کردن فرانک با آسیب های روانی ناشی از مرگ خانواده اش و رویارویی اش با ارتشی های سابق بیرحم و خشن هستیم اما هیچکدام از آنها به تجربه ای در حد سری کمیک های برتر این شخصیت تبدیل میشوند . البته هر از چندگاهی صحنه هایی نیز در سریال به نمایش در می آید که حاوی همان خشونت شخصیت پانیشر است . صحنه هایی که باید در کل سریال وجود میداشت اما تنها در چند اپیزود انگشت شمار قابل مشاهده است . سریال اما در قسمت هایی از بخش درامش قابل توجه است و میتواند در چندین بخش مانند زندگی مخفیانه مایکرو و شخصیت چند وجهی فرانک عالی عمل کند .
پانیشر در داشتن صحنه های اکشن نیز لنگ میزند . یکی از جذابیت های کمیک های پانیشر کشت و کشتارهای خونبار فرانک است که در نهایت به اکشن های عظیم و معرکه ای ختم میشوند . اما سریال نه تنها فاقد تعداد صحنه های اکشن لازم است بلکه در طراحی آنها نیز خوب عمل نمیکند . در انتهای اپیزود افتتاحیه صحنه ای وجود دارد که فرانک به تنهایی به مقر یک گروه قمارباز حمله میکند و تک تک انها را بدون داشتن سلاح خاصی میکشد . چنین صحنه ای میتوانست به یکی از همان اکشن های جمع و جور اما معرکه کمیک های پانیشر تبدیل شود که روحیه خونین فرانک را به بهترین شکل ممکن نشان میدهند . اما در نهایت با چیزی بیشتر از یک صحنه اکشن سطح پایین که سازندگان بخاطر کمبود بودجه سعی در مخفی کردن نبرد دارند مواجه نیستیم .
بازی بازیگران سریال عالی است . جان برنثال در نقش فرانک کسل و نشان دادن آسیب های روانی او معرکه ظاهر میشود . به طوری میتوان او را به راحتی بهترین پانیشر تاریخ لقب داد . ایبان ماک بکراک در نشان دادن شخصیت مایکرو موفق است و به شخصیت فرعی قابل دفاعی تبدیل میشود . بن بارنز در نقش بیلی رو سو با وجود شخصیت پردازی مشکل دارش بازی خوبی از خود ارائه میدهد . دبورا آن وول با وجود حضور نسبتا کوتاهش عالی ظاهر میشود و وجه های مختلف شخصیت کارن پیج را به بهترین شکل ممکن نشان میدهد . امبر رز ریوا در نقش دینا مدنی نیز در مقایسه با دیگر بازیگرها متوسط ظاهر میشود .
سریال پانیشر نه به اندازه دردویل و جسیکا جونز عالی و نه به اندازه آیرون فیست بد است . انتخاب استیو لایت فوت به عنوان شورانر سریال ( که سابقه نویسندگی در اکثر اپیزودهای سریال هانیبال را نیز دارد ) یک انتخاب عالی بود که در نهایت قربانی سیاست های مارول و نت فلیکس مبنا بر ۱۳ اپیزودی بودن سریال هایشان شد . اما هرچه نباشد سریال یک فرانک کسل معرکه یک گروه بازیگری خوب ، چند تایی صحنه اکشن و خونین و یک بخش درام قابل توجه دارد که در نهایت سریال را به تجربه ای متوسط تبدیل میکنند .
امتیاز : 7 از 10
نویسنده : امیرحسام رنجبر
Hesam Avenger
All rights reserved © Spidey.ir 2017
(هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز میباشد)
مطالب مرتبط:
خفن ترین لحظات پانیشر در دنیای کمیک
10 دشمن برتر پانیشر (PUNISHER)
10 ابرقهرمانی كه بهترین اریجین (ORIGIN) را دارند + ویدئو
شماره 3 كمیك "مجازاتگر" (THE PUNISHER) ترجمه شد
10 چیز مهمی که باید درباره مجازاتگر (PUNISHER) بدانید
10 کمیک برتر پانیشر (PUNISHER)
10 قهرمان برتر مارول که در مبارزه مهارت دارند!
کمیک "پانیشر ابرقهرمانان مارول را میکشد" ترجمه شد + لینک دانلود
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
