نقد و بررسی فیلم محافظین کهکشان 2

این نقد اسپویلر ندارد.

دیروز پیش فیلم را در سینما به صورت 3 بعدی دیدم و این نقد من است.

خلاصه داستان: محافظین کهکشان علیرغم تمام مشکلاتی که با هم به عنوان هم تیمی دارند حالا دیگر یک خانواده شده اند و در کهکشان به قبول سفارشات از دیگران مشغول هستند تا روزگار بگذرانند! یکی از این سفارشات از طرف خانمی به نام عایشه است که رهبر گروهی به نام community است و به ساخت موجودات بی عیب و نقص ژنتیکی مبادرت دارد. انها ماموریت دارند تا هیولایی را نابود کنند. بعد از انجام ماموریت جایزه خود را که همان نبولا خواهر گامورا است میگیرند ولی معلوم میشود راکت مقداری باتری باارزش از انها دزدیده. همین باعث میشود که عایشه و افرادش به دنبال محافظین کهکشان بروند. بعدش با ورود ایگو که ادعا میکند پدر پیتر کوئیل است ماجرا وارد فاز تازه ای میشود. ایگو میخواهد به همراه پسرش کاری را که میلیاردها سال به دنبالش بوده به انجام برساند. سپس گروه دو قسمت میشود : پیتر به همراه گامورا و درکس و مانتیس (که دستیار شخصی ایکو است) به سیاره ایگو میرد. راکت و بیبی گروت و نبولا (که اسیر انهاست) کنار سفینه میمانند تا ان را تعمیر کنند . سپس عایشه سراغ گروه یغماگران به رهبری یاندو میرود تا محافظین کهکشان را برایش گیر بیاورند . اما یاندو هم با مشکلات خاص خود مواجه است چون یکی از افرادش به نام تیزر فیس قصد شورش دارد و ....

نگهبانان کهکشان 2

محافظین کهکشان 2 فیلم خوبی است. اصلاح میکنم. فیلم بسیار خوبی است. مخصوصا دقایق ابتدایی آن. به جرات میتوان ادعا کرد که اون سکانسی که اعضای گروه دارند با اون هیولا میجنگند و گروت هم داره میرقصه از نظر اجرا و مونتاژ خلاقانه از بهترین های تاریخ سینماست. اما مشکل این است که سازندگانش بیخودی از اول مدام شعار دادند و ادعا کردند که "تماشایی ترین" فیلم تاریخ سینما خواهد شد! همین موجب شد که توقعات به شدت از ان بالا برود. بنابراین با این توقعات اگر به سالن سینما بروید قطعا تا حدی تو ذوق شما میخوره . در واقع تقریبا نیمه نخست فیلم شما رو تا حدی خسته میکند. ولی ناگهان و با ورود بابای پیتر کوییل و رفتن او و رفقا به سیاره ایگو همه چیز اوج میگیرد و به پای فیلم اول میرسد، چه از نظر صحنه های fun و بامزه چه از نظر لحظات اکشن یا احساسی. در واقع نیمه اول فیلم درسته که شاید خسته کننده به نظر برسه ولی به قول معروف داستان رو set up میکنه تا در نیمه دوم به ثمر بنشینه.

krn k'ifhkhk ;i;ahk 2

یکی از مشکلات فیلم اینه که گاهی اوقات مرز بین شوخی و جدی خوب رعایت نمیشه و به قول معروف بالانسی که در قسمت اول بین شوخی و لحظات احساسی وجود داشت اینجا زیاد به چشم نمیخوره. در برخی لحظات که ادم تحت تاثیر قرار گرفته و شاهد یک واقعه احساسیه نمیدونم چرا با یک شوخی بیجا قطع میشه. مثلا اخر فیلم و اونجایی که استار لرد داره بالای سر اونی که مرحوم شده حرف های احساسی و عمیق میزنه نمیدونم چرا پای اون بازیگر معروف یعنی «دیوید هسل هاف» (که استار لرد در بچه گی دوست داشت پدرش باشه) رو وسط میکشه! ملت تو سالن سینما در این لحظه به جای اینکه اشک بریزنند و با سخنرانی احساسی استار لرد منقلب بشوند، با شنیدن اسم هسل هاف خنده شون گرفته بود!

راکت - یاندو

اما نقطه قوت اصلی فیلم اینه که کاملا با قسمت اول ارتباط تماتیک داره و داستان رو تکمیل میکنه. کاملا مشخصه که جیمز گان از همون اول برای یک سه گانه درست حسابی برنامه داشته. خیلی وقتها میبینیم که قسمت دوم اثار موفق و پرفروش هیچ ربطی به قسمت اول ندارند و کاملا رنگ و رو عوض میکنند ولی این فیلم اینطور نیست. خیلی هم خوبه که ربطی به جنگ بینهایت و ثانوس نداره چون گان فرصت پیدا کرد قصه خودش رو به سرانجام برسونه و شخصیت هایی که در فیلم اول عاشقشون شدیم رو شرح و بسط بده.

جیمز گان با استادی شخصیت ها را دو به دو عمق داده. یعنی داستانک های هر شخصیت به صورت جفتی پیش میروند. مثلا گامورا و خواهرش نبولا، پیتر و پدرش، درکس و مانتیس و راکت و یاندو . به عبارتی دیگر همه این شخصیت ها یک ربطی به هم پیدا میکنند که باعث میشه شخصیتشون عمق پیدا کنه و در پایان فیلم شخصیت شون دچار تغییرات مثبت بشه.

پیتر کوئیل - پدر

اگه یادتون باشه در نقد خودم برای قسمت اول گفتم که به نظرم گامورا ضعیف ترین داستانک را داشت. ولی اینجا خیلی بهتر شده. قضیه اش با خواهرش خیلی خوب از آب در اومده و قطعا شما رو تحت تاثیر قرار میده. مخصوصا که میفهمیم این دو خواهر چرا با هم کل کل دارند و اینکه ثانوس چه بلاهایی سرشون آورده. کلا نبولا از ستاره های جدید فیلمه. ولی از اون طرف داستانک درکس خوب نیست. درکس قطعا ضعیف ترین عضو گروهه . در حالی که تو قسمت اول عالی بود. چون هدف داشت و قصد داشت انتقام خانواده اش رو بگیره ولی اینجا بی هدف و سرگردانه. شیمی خوبی هم با مانتیس نداره. راستش اون "لر" بازی هاش هم دیگه زیاد خنده دار نیست.

درکس - مانتیس

حقیقت رو بخواهید من شخصا زیاد با بیبی گروت حال نکردم! میدونم که برای چی تو فیلم هستش (چون قراره کودکان و بچه ها رو جذب فیلم بکنه) ولی ارتباط و هدفش رو با کلیت فیلم درک نکردم. در حالی که تو قسمت اول خیلی نقش مهمی در plot داستان داشت. اما اینجا فقط با نمکه و ...

بیبی گروت

اما در کل میشه اکثر داستانک های شخصیت های فیلم عالیه و باعث میشه تا اونا رو بهتر بشناسیم . در این بین یاندو و استار لرد ستاره های فیلم هستند . یاندو که با اون فداکاری که انجام میده اشک همه رو اخر فیلم در میاره. قضیه تجارت کودکان که برای ایگو انجام میداده و باعث شده بود از گروه اریجینال یغماگران اخراج و تبعید بشه خیلی جالبه و داستان قسمت اول و دوم رو به خوبی به هم ربط میده. استارلرد هم با تصمیمی که در پایان فیلم میگیره نفس را سینه تماشاچی حبس میکنه. در کل فیلم محافظین کهکشان 2 بار عاطفی و احساسی بالایی داره و در انتها کاری میکنه که شخصیت ها ارزش درونی خود را بازیابی کنند و با جبران اشتباهات قبلی خود بار دیگر ارزش های انسانی را به ما یادآوری کنند. شما قطعا 20 دقیقه انتهایی فیلم رو از یاد نخواهید برد و چشماتون بارها نمناک میشه. شک نکنید.

استارد لرد

درباره ویلن اصلی باید بگم که ایگو شگفت انگیز است . این ویلن را میتوان یکی از 3 ویلن برتر فیلم های مارول دانست (یعنی بعد از لوکی و رد اسکال بهترینه) . انگیزه های ایگو فوق العاده است و قابل درک. نیروهای او نیز به طور جالبی به تصویر کشیده شده. اگر تا قبل از این فیلم با خود فکر میکردید مگر میشه یک سیاره زنده به شکل انسان دربیاد قطعا با دیدن فیلم قانع میشید. در واقع ایده ایگو به عنوان یک سیاره زنده همیشه در دنیای کمیک فقط ایده و ظاهر جالبی بوده ولی انگیزه هاش مسخره بوده. اما جیمز گان کاری کرده که کاملا قابل قبول و هراس انگیز به نظر برسه. مخصوصا اونجایی که ما کرت راسل را در ثانیه های ابتدایی فیلم با صورتی جوان شده میبینیم از نظر فن آوری رایانه ای خارق العاده است و باور نکردنی. کرت راسل هم یکی از بهترین بازی های خودش رو ارائه داده. در کل بازیگران این فیلم همگی عالی هستند ولی بازیگرای کهنه کار این فیلم مثل کرت راسل ، مایکل روکر و البته سیلوستر استالونه یه چیز دیگه هستن. آنان جواهرات بی بدیل دهه 80 میلادی اند و این فیلم ادای احترام شگفت انگیزی به آنها میکنه.

استالونه - محافظین کهکشان 2

من از عایشه و گروهش هم خوشم اومد. او بسیار مغرور و از خود راضی به تصویر کشیده شده و میتونه خبیث فوق العاده ای برای قسمت سوم باشه (مخصوصا با اون موجودی که دیدیم در صحنه تیتراژ پایانی خلق کرده).

عایشه - محافظین کهکشان 2

قضیه شورش در گروه یغماگران هم به نظرم جالبه. شخصیت تیزر فیس هم با وجود اینکه بسیار کودنه ولی شخصیت جالبیه. فقط ای کاش بیشتر به شخصیت های مختلف یغماگران پرداخته میشد (چه اونایی که به یاندو وفادار موندن و چه اونایی که طرف تیزر فیس رفتن). هر چند که صحنه اعدام رفقای یاندو واقعا تاثیر گذار بود.

تیزر فیس

در مجموع من از فیلم لذت بردم ولی راستش نه به اندازه قسمت اول. قسمت اول برام یه چیز دیگه بود. حالا نمیدونم شاید به این خاطر بود که برای اولین بار با این شخصیت ها اشنا میشدم یا اینکه فضا و حال و هوای بکری داشت. کلا به قول منتقدین "طراوات" و "تازگی" قسمت اول بیشتر بود. ولی در هر حال به نظرم وقتی قسمت اول اینقدر خوب و تر و تازه در میاد واقعا سخته بشه همون موفقیت رو برای برای دوم تکرار کرد. البته این دلیل نمیشه که این فیلم بد باشه. اتفاقا خیلی هم عالیه. هم ویلن خوبی داره، هم شخصیت های جدید خوبی داره و هم اینکه رابطه بین شخصیت و داستانک های عمدتا جذاب داره ولی راستش خودمم نمیدونم چرا از قسمت اول بیشتر لذت بردم! ولی در هر حال محافظین کهکشان 2 یک موفقیت دیگر برای مارول است.

نقد نگهبانان کهکشان 2