«زن عمو می» (Aunt May) برای اولین بار نشان میدهد كه چه كاراكتر قدرتمندی است و تا چه حد در شكل گیری شخصیت «پیتر پاركر/مردعنكبوتی» نقش دارد!

شماره 17 از اولین سری کمیک های اسپایدرمن که اینجا ترجمه شده اند در سال 1964 به طراحی «استیو دیتكو» و نویسندگی «استن لی» به چاپ رسید. در این شماره اسپایدرمن در حال مبارزه با بزرگترین دشمن خود یعنی «گرین گابلین» بود كه متوجه شد «زن عمو می» بیمار شده و بیمارستان برده شده است. به همین دلیل او صحنه مبارزه را ترك كرد تا در كنار زن عموی سالخورده اش باشد. این موضوع باعث شد تا مردم شهر به رهبری «جی جونا جیمسون» او را یك ترسوی بزدل خطاب كنند.

spider-man-flees-from-green-goblin مرد عنكبوتي از دست گرين گابلين فرار ميكند

سپس در شماره بعدی (يعنی در شماره 18 از سری نخست کمیک های "اسپایدرمن شگفت انگیز" که اینجا ترجمه شده است)، پيتر كه مدام مجبور بود از زن عموی بيمار اش مراقبت كند، حاضر نشد در مقابل یكی دیگر از دشمنانش یعنی «مرد شنی» قرار بگیرد و باز هم شجاعتش از سوی مردم شهر و حتی دیگر ابرقهرمانان شهر مورد تردید قرار گرفت. به نظر میرسید او از نظر روحی بسیار تضعیف شده باشد و تصمیم گرفته دیگر به مسئولیت های خود در قالب اسپایدرمن ادامه ندهد.

spidey-runs-from-the-sandman مرد عنكبوتي مرد شني سندمن

اما ناگهان در صفحات پایانی زن عمو می حرفی به او زد كه سبب شد روحیه از دست رفته اش را باز یابد:

aunt-may-giving-motivation-to-peter-parker زن عموي پيتر پاركر

"با وجود آنكه من یك پیر زن هستم اما هرگز اهل تسلیم شدن نیستم. هر انسانی به جسارت نیاز دارد ... به اراده و انگیزه ای برای زندگی كردن ... برای مبارزه كردن ... تو نباید اینقدر نگرانم باشی پیتر عزیز من. خانواده پاركر قوی تر از اونیه که مردم تصورش را میكنند".

(بعد از شنیدن حرف های زن عمویش، پیتر دچار تحول بزرگی شد و با پوشیدن لباس اسپایدرمن سعی کرد اعتبار گذشته اش را پس بگیرد).

اما به راستی لحظه ای که زن عمو می به پیتر انگیزه مجددی برای اسپایدرمن بودن میدهد، لحظه خارق العاده ای است و به بهترین شكل ممكن نشان میدهد كه چرا اسپایدرمن در 50 سال گذشته این همه هوادار متعصب و وفادار داشته. در واقع استن لی و استیو دیتكو نه تنها از مرد عنكبوتی كاراكتری منحصر به فرد و عمیق كه مشكلات و احساسات حقیقی از خود بروز میداد خلق كردند و كاری كردند تا خواننده با او همذات پنداری كند بلكه به شخصیت های مكمل (Supporting Cast) داستان های او نیز خصوصیات مشابه ای دادند. به همین دلیل است كه كارشناسان كمیك متفق القول از شخصیت های مكمل داستان های اسپایدرمن به عنوان برترین ها در دنیای كمیك یاد میكنند.

در حقیقت، تا قبل از این داستان و این لحظه ماندگار، «زن عمو می» به جای آنكه یك كاراكتر چند وجهی و خوب پرداخت شده باشد، بیشتر به عنوان ابزاری برای پیش بردن داستان به کار میرفت. به همین دلیل پیتر پاركر در بسیاری از اوقات به طور مفرطی نگران وضعیت سلامتی زن عموی سالخورده خود بود. همچنین، اگر داستان ایجاب میكرد كه اسپایدرمن برای مدتی كوتاه حواسش از مسئولیت های خویش به عنوان یك ابرقهرمان پرت شود، زن عمو می به سختی مریض میشد و سر از بیمارستان در می آورد! اما از این لحظه به بعد بود كه زن عمو می به كاراكتر قوی تری تبدیل شد، كسی كه پیتر میتوانست در موقع سختی رویش حساب كند و كسی كه در رشد روحی، عاطفی و شخصیتی اش نقش عمده ای ایفا كرد. به همین دلیل خوانندگان هم كم كم ارزش و اهمیت بیشتری برای او قایل شدند. همانطور که گفته شد، شما میتونید این داستان را در اینجا با ترجمه فارسی در بخوانید و ازش لذت ببرید).

جالب اینكه در فیلم سینمایی "مرد عنكبوتی 2" هم صحنه مشابه ای وجود دارد كه از این لحظه ناب در كمیك های اسپایدرمن الهام گرفته. یعنی جایی كه پیتر نیروهای فوق بشری اش را از دست داده و تصمیم گرفته یك فرد عادی باشد اما نزد زن عمو می میرود و او به پیتر حرف هایی میزند كه باعث میشود پیتر دوباره یك ابرقهرمان شود:

aunt-may-spider-man-2

aunt-may-in-spider-man-2 عمه پیتر پارکر

“I believe there's a hero in all of us, that keeps us honest, gives us strength, makes us noble, and finally allows us to die with pride, even though sometimes we have to be steady, and give up the thing we want the most. Even our dreams”.

"به نظر من در وجود همه ما یك قهرمان نهفته است كه ما را صادق نگه میدارد، به ما قدرت میبخشد، ما را شرافتمند میكند، و در پایان اجازه میدهد تا با افتخار بمیریم. با وجود آنكه گاهی اوقات اوقات مجبوریم محكم باشیم و چیزی را که خیلی برایمان عزیز است را قربانی كنیم. حتی رویا هایمان را".

مهدی ترابی مهربانی