این مقاله به مناسبت پخش نسخه بلوری فیلم جاستیس لیگ دوباره در صفحه نخست سایت قرار میگیرد ...

مقدمه: سوپرمن شخصیتی است که برای بازیگرانش سخته نقشش را ایفا کنند. چون این نقش خیلی حالت دوگانه داره و کسی که این نقش رو بازی میکنه باید هم بتونه به خوبی از عهده بخش سوپرمن بربیاد و هم از عهده بخش کلارک کنت . یعنی باید اونقدر قوی این نقش رو بازی کنند که تماشاچی وقتی کلارک رو میبینه باور کنه که افراد اطراف او باور کرده اند سوپرمن نیست! همچنین این بازیگران باید تماشاچی را در قالب سوپرمن متقاعد کنند که بسیار نیرومنده و قدرت فوق بشری فراوانی داره. همچنین باید اونقدر کاریزماتیک باشند که تماشاچی را به دل قصه ای ببرند که از نظر دنیای واقعی شاید خنده دار بیاد. همچنین باید قبول کرد که هواداران کمیک بوکی بسیار پرتوقع هستند و انتظار دارند همیشه بهترین نقش آفرینی را برای شخصیت های محبوب خود ببینند. مخصوصا شخصیت مشهور و نمادینی مثل سوپرمن که هر کی نقشش رو بازی میکنه کلی مسئولیت داره! با این حال بازیگران مستعد و درخشان زیادی بوده اند که از سال 1948 نقش این شخصیت نمادین دنیای کمیک را در دنیای سینما و تلویزیون ایفا کرده اند یا اینکه در دنیای انیمیشن صداپیشه او بوده اند. در این مقاله اقتباس ها و نقش آفرینی های صورت گرفته از روی سوپرمن رتبه بندی میشه.

توجه: این رتبه بندی براساس میزان وفاداری به ذات و شخصیت پردازی سوپرمن در دنیای کمیک  انجام شده است.

15- سوپربوی (1988)

سال 1988 آقایان ایلیا سالکیند و الکساندر سالکیند که تهیه کننده فیلم های سوپرمن در دهه 80 میلادی بودند به ذهنشون خطور کرد که سریالی تلویزیونی درباره یک کلارک کنت جوان و دانشجو بسازند. این ایده روی کاغذ میتونه خیلی جذاب و جالب باشه و داستان های خوبی میشه باهاش روایت کرد ولی این سریال بودجه کم و محدودی داشت و خب باید قبول کرد که سریالی ابرقهرمانی در دهه 80 میلادی نمیتونسته چندان مطرح بشه (در حالی که الان تقریبا هر سریال سوپرهیرویی که روی آنتن بره مخاطب خاص خودش رو پیدا میکنه!). مساله مهم تر اینه که در این سریال ما شاهد حضور دو بازیگر مختلف برای نقش سوپرمن/کلارک کنت بودیم. در فصل اول اقای «جان هیمز نیوتن» (John Haymes Newton) این نقش رو بازی کرد و دومی آقای «جرارد کریستوفر» (Gerard Christopher) که در فصل های 2 تا 4 سوپرمن/کلارک کنت بود ولی هیچ کدام از آنها نه کاریزمای لازم رو داشتند و نه استعداد بازیگری خاصی!

14- Justice League: The New Frontier

سوپرمن همیشه یه جور "پسر پیشاهنگ" (Boy Scout) بوده. یعنی بچه مثبت بوده که کارای خوب میکنه. شعارش هم حقیقت، عدالت و شیوه آمریکایی بوده. او آنقدر صادق و صالح بوده که گاهی اوقات آدم چندشش میشه (!) و به سختی میتونه باهاش ارتباط برقرار کنه. حتی این اخلاقش گاهی باعث میشه تا با برخی اعضای جاستیس لیگ به مشکل بر بخوره. اما در کمیک بوک شاهکاری همچون The new Frontier که داستانش در دهه 50 میلادی جریان داره همچین شخصیت پردازی از سوپرمن انتظار میره و کاملا با حال و هوای اون دهه همخوانی داره. اما  در انیمیشن Justice League: The New Frontier که از روی این کمیک اقتباس شده ما بیشتر میبینیم که انگار سوپرمن بیشتر یه جور پدر ناراضی و ناامید هستش تا یک مبارز نیرومند با بی عدالتی ها. خیلی هم سر قهرمانان دیگر داد میزنه. پایبندی خشک و غیر منعطفانه او به قوانین باعث شده بیش از حد فانی (mortal) به نظر برسه و اون جذابیت لازم رو نداشته باشه. صدا پیشه سوپرمن هم آقای Kyle MacLachlan  بود که چیز خاص و قابل عرضی راجع بهش نمیشه گفت.

13- بتمن: بازگشت شوالیه تاریکی قسمت دوم (Batman: The Dark Knight Returns Part II)

درسته که "شیوه آمریکایی" جزو لاینفک شعار آقای سوپرمنه ولی او هرگز در استخدام دولت آمریکا نبوده. اما در کارتون "بتمن: بازگشت شوالیه تاریکی قسمت دوم" ، یک انفجار هسته ای باعث شده تا در کل کشور حکومت نظامی اعلام بشه. البته گاتهام در کنترل بتمن بود . دولت هم از این موضوع خوشش نمی آمد و بنابراین سوپرمن رو فرستاد دنبال بتمن و همین باعث شد که اون رویارویی که همه دنبالش بودند رخ بده. آقای «مارک ولی» (Mark Valley) صداپیشه این سوپرمن عجیب بود که فقط به دستورات گوش میداد بدون اینکه قبلش بهشون خوب فکر کنه. در پایان بتمن برنده شد چون از ابزارآلات ویژه ای استفاده کرد. خب طبیعیه چون اسم بتمن روی کارتونه ولی واقعا اصلا میشه تصور کرد که بتمن بتونه سوپرمن رو شکست بده؟! واقعا این چه سوپرمنیه که هم نوکر دولت شده و هم از کسی که قدرت فوق بشری نداره شکست میخوره؟

12- بتمن علیه سوپرمن: سرآغاز عدالت (Batman Vs. Superman: Dawn of Justice)

هنری کویل بازیگر خوبیه. قیافه اش هم خیلی به سوپرمن میخوره ولی متاسفانه تا اینجا شخصیت پردازی او در فیلم های جدید دنیای دی سی مشکل داشته. او در فیلم "مرد پولادین" نقش کلارک رو جوری بازی میکنه که انگار یک آدم منزوی و تنهاست و سعی میکنه قدرت ها و توانایی های خودش رو پنهان کنه. او در یک سوم نهایی فیلم که خیلی هم طولانیه به سوپرمن تبدیل میشه . زیاد هم به اینکه جون انسان ها را نجات بده فکر نمیکنه و خیلی ها هم ازش به خاطر شکستن گردن «زاد» در انتهای فیلم ایراد گرفتند. ولی در هر حال او تازه ابرقهرمان شده بود ولی آدم انتظار داره که در پایان فیلم به یک قهرمان پخته و باتجربه تبدیل شده باشه ولی در فیلم بعدی یعنی "بتمن علیه سوپرمن" اصلا همچین چیزی رو نمیبینیم و تازه از بتمن از شکست میخوره! در حالی که این فیلم قرار بود شروع کننده "جاستیس لیگ" باشه اما در واقع فیلم بتمن بود و سوپرمن انگار یکی از شخصیت های مکمل داستانه! در واقع وقتی واندرومن از راه میرسه سوپرمن از شخصیت دوم فیلم به شخصیت سوم تنزل پیدا میکنه!!! متاسفانه شخصیت پردازی سوپرمن هم غلطه در این فیلم. پاراگراف زیر را از مقاله "50 دلیل برای تنفر از بتمن علیه سوپرمن" نوشته «عمو مختار» براتون نقل میکنم :

در واقع این سوپرمنی كه در فیلم میبینیم هیچ شباهتی با سوپرمن دنیای كمیك نداره. انگار یه نفر كه از سوپرمن متنفره اومده و هر چیز جالب و درست در شخصیت پردازی سوپرمن را با  یك سری مزخرفات بی معنی عوض كرده. نتیجه هم فاجعه آمیز شده. چون اسنایدر از كمیك "مرگ سوپرمن" استفاده كرده ولی نمیدونسته  كه این كمیك ماندگار شد  چون سوپرمن اش یك انسان شریف و دلسوز بود . ولی همین داستان برای این فیلم  جواب نمیده چون سوپرمنی كه در این فیلم هست اون سوپرمنی نیست كه تو اون كمیك بود. در طول فیلم سوپرمن به جز خودش و لوئیس و مادرش انگار برای هیچ كسی ارزشی قائل نیست. نكته جالب اینه كه در اون معدود صحنه هایی كه سوپرمن یه سری آدم رو نجات میده دوربین بیشتر روی صورت و واكنش های او زوم میكنه تا روی كسانی كه نجاتشون میده ( مثل اون جایی كه اون مكزیكی ها میان دورش). واقعا بده كه آدم ببینه كه شخصیتی مثل سوپرمن كه ذاتش بر پایه اخلاقیات بنا شده تا این حد با پوچی و پوچ گرایی عجین شده باشه. هر وقت اوضاع به هم میریزه سوپرمن هم غیبش میزنه. اصلا سعی نمیكنه با كسانی كه ازش متنفر هستند ارتباط برقرار كنه یا قانع شون كنه كه اشتباه میكنند. در سنا هم تا خواست حرف بزنه، انفجار شد! به عبارت دیگر، رخوت و بی تفاوتی او كه با پرخاشگری بیرونی او همراه شده، به شدت اعصاب خرد كن و غیر منطقی از آب درآمده . این باعث شده كه اصلا نشه باهاش ارتباط برقرار كرد".

11- Superman: Unbound

سال 2013 دپارتمان انیمیشن سازی دی سی /وارنر این کارتون بلند و ویدئویی را ساخت. «مت بومر» (Matt Bomer) صداپیشه سوپرمن بود. ایراد خاصی نمیشه از او گرفت. سوپرمن هم با لوئیس لین قرار ملاقات های عاشقانه داره ، به «کارا» (سوپرگرل) کمک میکنه و در نهایت اجازه نمیده که «برینیاک» خبیث شهرهای عالم را کوچک کنه و ... اما مساله اینه که صداپیشه سوپرمن خیلی معمولیه یعنی او اصلا تلاشی نمیکنه که خودش رو از دیگر بازیگران یا صداپیشه های سوپرمن متمایز کنه. یعنی خیلی پیش پا افتاده به نظر میرسه و این باعث میشه این اقتباس از سوپرمن ماندگار نباشه. یعنی میخوام بگم این سوپرمن چیزی نیست که خاص باشه یا در ذهن جاودان بشه. خیلی هم اون رو با داستان اصلی که توسط «جف جانز» نوشته شده مقایسه کردند و گفتند که منبع اصلی خیلی بهتر بوده. ولی انصافا صحنه های اکشنش خیلی خوب بود.

10- سریال Supergirl

از وقتی سریال Supergirl پخش شد همه منتظر بودند تا ببینند سوپرمن بالاخره کی در آن ظاهر میشه. فصل دوم سریال به شبکه CW کوچ کرد و بنابراین وارد Arrowverse شد. پس بلافاصله شاهد حضور سوپرمن بودیم. نقش سوپرمن را « تایلر هوچلین» (Tyler Hoechlin)  ایفا میکرد و در دو قسمت نخست فصل دوم سوپرگرل ظاهر شد. هواداران هم خیلی زود از نقش آفرینی او خوششون اومد. حتی نویسنده سایت Collider در این مقاله اونقدر از هوچلین تعریف کرد که او را بهترین سوپرمن تاریخ بعد از «کریستوفر ریو» دانست! هم از نظر نیمه سوپرمن و هم نیمه کلارک کنت. اما بالاخره اسم سریال سوپرگرله نه سوپرمن. بنابراین وقتی سوپرمن او در قسمت فینال فصل دو برگشت و در حالی که شستشوی مغزی داده شده بود با سوپرگرل جنگید، کی برنده شد؟ معلومه دیگه سوپرگرل! حتی اشاره شد که سوپرمن اعتقاد داره شاید سوپرگرل ازش قوی تر باشه!شاید این مساله برای این سریال و هوادارانش مشکلی نباشه ولی برای هواداران کمیک بوک های دی سی واقعا قابل هضم نیست که سوپرگرل از سوپرمن قوی تر باشه.

9- بازگشت سوپرمن (Superman Returns)

بعضی ها فیلم "بازگشت سوپرمن" که برایان سینگر سال 2006 ساخت را یک فیلم ابرقهرمانی کسالت آور میدانند. راستش رو بخواهید تا حدی راست میگن. یعنی بازگشت دوباره کلارک به دیلی پلنت یا اون نقشه احمقانه لکس لوثر واقعا زیاد جالب نیستند. ولی انصافا «براندون روث» در نقش سوپرمن واقعا خوب بود. او نه تنها قیافه اش شبیه به سوپرمن و مخصوصا کریستوفر ریو مرحومه بلکه در تمام صحنه ها برای تماشاچی قابل باوره. ولی متاسفانه فیلمنامه جوریه که باید  در یکی از صحنه های فیلم حسابی کتک بخوره (مثل یه آدم معمولی که اولین روزه وارد زندان شده!). البته درسته که اون چاقو از ماده کریپتونایت (که سوپرمن بهش نقطه ضعف داره) ساخته شده ولی قبلا دیده بودیم که از بدتر از این چیزها هم جون سالم بدر برده. یعنی درسته که سوپرمن پرواز میکنه و هواپیما بلند میکنه و جلوی گلوله رو میگیره ولی این فیلم سوپرمن رو ضعیف و معمولی به تصویر کشیده.

8- کارتون All-Star Superman

کمیک All-Star Superman احتمال غم انگیز ترین داستان سوپرمنه. درباره مردیه به نام سوپرمن که میدونه فقط یک سال بیشتر زنده نیست . در واقع بعد از مبارزه با روباتی نزدیک خورشید سوپرمن در معرض تشعشعات زیادی از نور خورشید قرار میگیره و متوجه میشه فقط یک سال وقت داره برای زندگی. او سعی میکنه این 1 سال را با انجام کارهایی که در آنها تخصص داره سپری کنه یعنی نجات دادن آدم ها و دوست داشتن لوئیس لین. صداپیشه سوپرمن را «جیمز دنتون» (James Denton) برعهده داشت که سوپرمنی رو به ما میده که آسیب پذیر تر از هر وقت دیگه ای شده. این سوپرمن معرکه قدرتمنده ولی در عین حال باهوش و زرنگ هم هست و به طور حقیقی به مردم زمین عشق میورزه. در لحظات آخرش لکس لوثر را شکست میده ، خورشید رو درست میکنه و برای آخرین بار زمین رو نجات میده. بنابراین دنتون با اون صداپیشگی موثر خودش نشون میده که قدرت واقعی سوپرمن از بلوغ عاطفی او نشات میگیره نه از زادگاهش در کریپتون.

7- سریال "اسمال ویل" (Smallville)

شبکه WB شبکه ای بود که مخصوصا برای جذب جوانان تاسیس شده بود و سریال های معروفی مثل "بافی شکارچی خون آشام" یا "آنجل" پخش میکرد که به قول معروف خیلی جوان پسند بودند. سپس تصمیم گرفته شد که سریالی براساس داستان های سوپرمن بسازه ولی جوری باشه که روی دوران نوجوانی و جوانی او تمرکز بشه. یعنی سریال جوری بود که کلارک کنت تازه با قدرت های جدید خودش آشنا شده بود و باید میفهمید که چطور باید ازشون استفاده کنه . به عبارتی دیگر او در آغاز راه حرفه ابرقهرمانی خودش قرار داشت. دشمنانی هم که باهاشون مواجه میشد هم تقریبا مثل خودش بودند یعنی جوانانی بودند که اتفاق بدی برایشان افتاده بود و خبیث شده بودند. بازیگر نقش کلارک کنت ، «تام ولینگ» (Tom Welling) بود که سوپرمنی بهمون نشان داد که آدم با دیدنش میفهمید واقعا سوپرمن بودن چقدر سخته! یعنی او قدرت های غیرقابل کنترل داشت و در عین حال زندگی شخصی هم داشت و باید با مشکلات شخصی هم کنار میومد. در نتیجه خیلی ها میگن شخصیت پردازی سوپرمن در این سریال شبیه به پیتر پارکر شده بود! کلا سازندگان سریال خیلی سعی داشتند همه چیز را واقعی نشان دهند و جالبه بدونید که کلارک کنت در این سریال هرگز لباس معروف سوپرمن را بر تن نکرد! با وجود تمام مشکلاتی که این سریال داشت ولی محبوبیت زیادی داشت و 10 سال (یعنی از سال 2001 تا 2011 ) برای 10 فصل روی آنتن بود و خیلی از شخصیت های دی سی در این سریال برای اولین بار ظاهر شدند (این مقاله را بخوانید).

6-" لوئیس و کلارک: ماجراهای جدید سوپرمن"

سال 1993 سوپرمن در یک سریال تلویزیونی به نام " لوئیس و کلارک: ماجراهای جدید سوپرمن"  ظاهر شد که در آن «تری هچر» در نقش لوئیس لین و «دین کین» در نقش کلارک کنت/سوپرمن دیده شدند. سریال در واقع با عزیمت کلارک به شهر متروپلیس آعاز میشه. یعنی ما برای اولین بار داریم سوپرمن را در این شهر میبینیم. قدرت های او بروز کرده بودند ولی باز هم باید سعی میکرد تا بفهمه چطور از اونا برای مبارزه با جنایتکاران استفاده کنه. خیلی وقتها هم از ذهن و هوش خودش برای حل مشکلات استفاده میکرد. از اونجائیکه ما در این سریال بیشتر کلارک رو میدیدم تا سوپرمن ، آقای کین فرصت یافت تا قابلیت های شخصیتی سوپرمن رو به خوبی به نمایش بگذاره. ضمن اینکه به مساله رومانس بین کلارک و لوئیس لین هم خیلی توجه شده بود. بنابراین اگر خواهان دیدن صحنه های اکشن بزرگ و خارق العاده با شرکت سوپرمن هستید پس این سریال برای شما ساخته نشده!

5- کارتون جاستیس لیگ (Justice League)

سریال کارتونی "جاستیس لیگ" را یکی از بهترین انیمیشن های ابرقهرمانی تاریخ میدانند (در این مقاله هم من اون رو یکی از بهترین ها دانستم). همین طور یکی از بهترین اقتباس های صورت گرفته از روی کمیک بوک های جاستیس لیگ است. طرفداران دی سی بالاخره بعد از مدتها انتظار تونستند قهرمان محبوب خود را به صورت درست و حسابی در کنار هم ببینند. همچنین ما در این کارتون تولد رابطه واقعی و صحیح بین سوپرمن و بتمن را شاهد بودیم. صداپیشه سوپرمن در این سریال «جیمز نوبورن» (George Newbern) بود که به طور شگفت انگیزی تونست قابلیت های سوپرمن در زمینه رهبری و همچنین وفاداری تزلزل ناپذیر او به دیگر اعضای گروه را به نمایش بگذاره. ما اغلب میدیدم که این سوپرمن خیلی خوب و زیاد از قدرت هاش استفاده میکنه ولی حالا که در قالب یک تیم بود سعی میکرد جوری از قدرت هاش استفاده کنه که با دیگر اعضای گروه هماهنگ باشه. درسته که همیشه میدونستیم سوپرمن قوی ترینه (و در این مقاله او را به عنوان قوی ترین عضو گروه جاستیس لیگ معرفی کردیم) ولی اینجوری که در قالب یک تیم کار میکرد انگار قوی تر هم به نظر میرسید جون واقعا اقتدار داشت!

4- سوپرمن مجموعه کارتونی (Superman: The Animated Series)

بعد از موفقیت چشمگیر و تاریخی "بتمن: مجموعه کارتونی" هواداران از خود میپرسند پس کی نوبت سوپرمن میرسد تا در سریال مشابه ای حضور یابد؟ بنابراین "سوپرمن: مجموعه کارتونی" ساخته شد که واقعا کارتون خوبی بود . البته اولش یه کم معمولی به نظر میرسید ولی رفته رفته خودش رو پیدا کرد . واقعا میشه گفت یکی از بهترین اقتباس ها از روی سوپرمن بود  که تمام شخصیت های فرعی و دشمنان اصلی کمیک های سوپرمن در آن بودند. «تیم دیلی» (Tim Daly) به طور بی عیب و نقصی تمام جنبه های شخصیت سوپرمن/کلارک کنت را به نمایش گذاشت. درست مثل «کوین کانروی» بزرگ که برترین صداپیشه بتمن به شمار میاد، تیم دیلی هم صدای ماندگار سوپرمنه. ما به فور قدرت های سوپرمن را دیدیم  و البته قدرت درونی و عاطفی او را که از دوستی و رفاقتش با امثال لوئیس لین و جیمی اولسن و حتی بروس وین نشات میگرفت. هنوز هم  اکثر هواداران وقتی دارند یک کمیک از سوپرمن را میخونند ناخودآگاه صدای دیلی در سرشان تداعی میشود!

3- اولین سوپرمن های تاریخ سینما و تلویزیون

اولین بار آقای «کرک آلین» (Kirk Alyn) نقش سوپرمن را خارج از دنیای کمیک بازی کرد ، یعنی در سریال های سینمایی Superman که سال 1948 ساخته شدند. او بسیار از نظر چهره به سوپرمن/کلارک کنت شبیه بود. علیرغم اینکه اون موقع واقعا از نظر فنی نمیشد قدرت های سوپرمن رو به تصویر کشید (و مثلا پرواز کردن سوپرمن رو باید به صورت کارتونی نشان میدادند!) اما آلین اونقدر قشنگ نقش خودش رو بازی کرد که آدم حضورش رو در قالب سوپرمن باور میکرد.

سپس در دهه 50 میلادی اولین سریال سوپرمن در تلویزیون به نام  "ماجراهای سوپرمن" (The Adventures of Superman) ساخته شد و «جورج ریوز» (George Reeves) نخستین سوپرمن تاریخ تلویزیون شد و بنابراین اکثر مردم جهان اولین بار سوپرمن را با او شناختند. خیلی ها هم برای اولین بار بود که میدیدند کسی قدرت فوق بشری دارد و میتونه پرواز کنه یا ضدگلوله است. او سوپرمنی بود بدون هیچ ضعف اخلاقی. بعد از ریوز و سوپرمن او ، کلیشه های فیلم ها و سریال های ابرقهرمانی به طور کامل شکل گرفتند . مهم ترین نکته درباره این سوپرمن این بود که علیرغم اینکه در دهه 50 میلادی ساخته شده بود و اون موقع تکنولوژی هنوز خیلی پایین بود ولی ریوز آنچنان بازی خوبی از خودش به نمایش میگذاشت که آدم واقعا باورش میشد دارای قدرت فوق بشری است.

2- سوپرمن (کارتون‌های دهه‌ ۴۰ میلادی)

به اعتقاد کارشناسان، انیمیشن‌های کوتاهی که در ابتدای دهه‌ ۴۰ میلادی و در اوج دوران طلایی انیمیشن توسط استودیو برادران "فلیشر" (سازنده كارتون‌های كلاسیك "پاپای") و با بودجه‌ای سرسام‌آور ساخته شدند، هنوز هم جزو برترین و تاثیرگذارترین آثار ژانر ابرقهرمانی به شمار می‌روند. استفاده از عمق، نورپردازی، سایه، انیمیشن سیال، تکنیک روتو اسکپینگ (كه باعث می‌شد كاراكترها بسیار طبیعی حركت كنند)، موسیقی متن حماسی، ماجراجویی‌های کلاسیک كه انگار همیشه و در هر دورانی سرگرم‌كننده هستند، سبک بصری نوآر (Noir) و … همه و همه موجب شد تا این انیمیشن‌های مذكور به استاندارد طلایی در ساخت آثار سینمایی و کارتونی از روی کمیک‌های ابرقهرمانی بدل گردیده و بارها و بارها مورد تقلید قرار بگیرند. (لازم به ذکر است که این این انیمیشن تنها انیمیشن ابرقهرمانی تاریخ است که کاندید جایزه اسکار شده!)

نكته جالب: تا قبل از ساخت این انیمیشن‌های كوتاه، سوپرمن در كمیك‌هایش پرواز نمی‌كرد و فقط پرش‌های بلند انجام می‌داد. اما برادران فلیشر احساس كردند كه اگر او پرواز كند، خیلی جالب‌تر است و اینگونه بود كه پرواز كردن به یكی از نیروهای فوق‌بشری جدید سوپرمن تبدیل شد!

1- سوپرمن 2 (Superman II)

 و حالا میرسیم به بهترین اقتباس تاریخ از روی سوپرمن! با در نظر گرفتن تمام اتفاقات و مشکلاتی که "سوپرمن ۲" (Superman II) در جریان تولیدش دچار بود، واقعا معجزه‌ای رخ داد که شکست مفتضحانه‌ای نخورد و حتی بهتر از قسمت اول  از کار درآمد (البته انصافاً قسمت اول هم هنوز یکی از بهترین فیلم های ابرقهرمانی به حساب میاد). حتی جلوه‌های ویژه‌ی از مد افتاده‌ای که شاید الان کمی چشم‌ها را بیازارد یا شوخی‌های اسلپ استیکی که گاهی بی‌جا به نظر می‌رسند، مانع از لذت بردن تماشاچی از داستان زیبای آن نمی‌شود؛ داستانی که با اتکا به نقش‌آفرینی شگفت انگیز بازیگران فیلم، استادانه تمام جوهره و فلسفه‌ی وجودی کاراکتر سوپرمن را به تصویر كشیده و هوش و ذهن تماشاچی را به كلی در‌گیر می‌كند. راستی، سکانس مبارزه‌ی سوپرمن با سه هم‌نژاد خبیث خود در خیابان‌های متروپولیس هنوز هم تماشایی و نفس‌گیر است (تو این مقاله بهش اشاره شده).  نقش کلارک کنت /سوپرمن را هم کریستوفر ریو فقید و دوست داشتنی ایفا میکرد. سوپرمن و کلارک کنتی که او بازی میکرد واقعا محشر بود و واقعا هرگز نمیتوان بازیگر بهتری را برای این نقش متصور بود. او کسی بود که کارش را از تئاتر شروع کرد و بسیار بازیگر مستعدی بود. بزرگترین نقطه قوت او این بود که با شور و علاقه و احترام خاصی نقش سوپرمن رو بازی میکرد. و البته شما تنها کسی باشد که اینقدر خوب تفاوت های شخصیتی کلارک و سوپرمن را بازی میکرد . به عبارتی دیگر نقش آفرینی عالی باعث میشد آدم کاملا انها را از هم متمایز کنه. همچنین هیچ کسی مثل او نمیتونه ذات پاک سوپرمن رو به تصویر بکشه. او بهترین سوپرمن تاریخه و خواهد بود و "سوپرمن 2" همیشه یکی از فیلم های برتر تاریخ فیلم های کمیک بوکی باقی خواهد موند.

مهدی ترابی مهربانی

All rights reserved © Spidey.ir 2017

   (هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)

مطالب مرتبط:

معرفی 10 دشمن برتر سوپرمن (SUPERMAN VILLAINS)

15 لباس برتر سوپرمن در دنیای کمیک

کمیک بوک های سوپرمن به زبان فارسی

10 كمیك برتر سوپرمن (SUPERMAN)

سوپرمن، امام حسین (ع) و واقعه عاشورا

10 بلای بزرگی که لکس لوثر بر سر دیگران آورده است

10 ابر خبیث برتر دنیای کمیک بوک

10 دشمنی برتر در دنیای كمیك بوك

15 شرور برتر دنیای کمیک که قهرمان شدند

 رتبه بندی قوی ترین اعضای گروه جاستیس لیگ (JUSTICE LEAGUE)

10 ابرقهرمانی كه بهترین اریجین (ORIGIN) را دارند + ویدئو

این مطلب را به اشتراک بگذارید :