بلاخره فیلم سینمایی "اسپایدرمن" ساخته «سام ریمی» پس از سالها انتظار سال 2002 میلادی بر پرده سینماهای جهان قرار گرفت. ولی آیا این فیلم توانست هواداران میلیونی مرد عنكبوتی را راضی كند؟
شناسنامه فیلم:
كارگردان: سام ریمی
تهیهكنندگان: لورا زیسكین، ایان برایس
فیلمنامهنویس: دیوید كوئپ (براساس كمیك بوک ها و كاراكترهای خلق شده توسط «استن لی» و «استیو دیتكو»)
بازیگران: توبی مگوایر، ویلم دفو، کرستن دانست، جیمز فرانکو، كلیف رابرتسون، رزمری هریس، جی. کی. سیمونز
موسیقی: دنی الفمن
فیلمبردار: دان برگس
محصول: كلمبیا پیكچرز (سونی)
مدت زمان: 121 دقیقه
تاریخ اكران: 3 می 2002
بودجه: 140 میلیون دلار
میزان فروش در سراسر جهان: 822 میلیون دلار
لينك دانلود تريلر: Download
لينك دانلود نسخه كامل فيلم: Download
ایستراگ (EASTER EGG) های فیلم مرد عنکبوتی (2002)
50 حقیقتی که باید درباره فیلم اسپایدرمن (2002) بدانید
خلاصه داستان:
«پیتر پاركر» یك نوجوان دبیرستانی درس خوان و گوشه گیر است كه با عمو و زن عموی پیر خود زندگی میكند و به طور مخفیانه ای به هم كلاسی اش به نام «مری جین» عشق می ورزد. او و دیگر هم كلاسی هایش به عنوان بازدید علمی به آزمایشگاهی می روند كه عنكبوت های مختلف را از نظر ژنتیكی با هم تركیب میكند. در آنجا پیتر به طور تصادفی توسط یكی از عنكبوت های آزمایشگاه گزیده میشود و به نیروهای فوق بشری عنكبوت مانند دست میابد. او سعی میكند از نیروهای تازه اش برای پول درآوردن و جلب كردن نظر مری جین استفاده كند و به همین دلیل حاضر نمیشود جلوی فردی كه دست به سرقت زده را بگیرد. سپس همان فرد عموی پیتر را به قتل میرساند و خودرو اش را به سرقت میبرد. پیتر او را دستگیر میكند و پی به اشتباه خود میبرد. او تصمیم میگیرد به نام «اسپایدرمن» به یاری مردم بشتابد و از قدرت هایش به طور مسئولانه ای استفاده كند. در همین اثنا، میلیونری به نام «نورمن آزبورن» كه كمپانی اش در معرض ورشكستگی قرار گرفته، مجبور میشود داروی نیروافزای جدیدی را روی خودش امتحان كند اما در نهایت به شخصیتی خبیث ملقب به «گرین گابلین» میشود. گرین گابلین نقشه های پلیدی در سر دارد ولی اسپایدرمن را سد راه خود میبیند ...
دقيقاً یادمه وقتی میخواستم برای اولین بار فیلم "اسپایدرمن" را تماشا كنم حس غریبی داشتم. حسی آكنده از ذوق و ترس. ذوق زده بودم برای اینكه پس از این همه سال و انتظار بلاخره كاراكتر مورد علاقه ام صاحب یك فیلم سینمایی درست و حسابي شده بود (فقط خدا ميدونه چقدر حرص خوردم وقتی «جیمز كامرون» پس از سالها دوندگی نتوانست فیلم اسپایدرمن رو بسازه). ذوق زده بودم از اینكه میتوانستم از این به بعد جواب كسانی كه ميگفتن "اگه این اسپایدرمن اینقدر خوبه پس چرا تا به حال از روش فیلم ساخته نشده؟" را بدهم. ولی در عین حال میترسیدم. آخه مارول تا آن موقع نتوانسته بود فیلمی در خور ابرقهرمانان های دوست داشتنی اش روی پرده سینما داشته باشه. مدام تجربه كابوس وار فیلم "كاپیتان آمریكا" (1990) یا "پانیشر" (1989) تو ذهنم تكرار میشد. ولی به خودم گفتم بی خیال! یك عمر منتظر این لحظه بودی پسر! قراره فیلم پیتر عزیزت ات ببینی... (اينجوري به خودم قوت قلب دادم). بعدش رفتم تو اتاقم و نوار VHS فیلم اسپایدرمن (كه از روی پرده سینما ضبط شده و ظرف فقط یكی دو روز پس از اكران در آمریكا به تهران رسیده بود) را داخل دستگاه انداختم و تماشايش كردم. بعد از تقریباً دو ساعت از اتاقم اومدم بیرون و بلند داد زدم "خدایا شكرت!" بعد بلافاصله برگشتم تو اتاقم تا دوباره ببینمش ...
از همان لحظه نخست مشخص است كه فیلم ماموریت دارد پیتر پاركر را به بیننده معرفی كند و توضیح دهد كه او كیست و چطور و به چه دلیل به یك ابرقهرمان تبدیل میشود. ریمی و تیم اش به نحو احسن از عهده انجام این مسئولیت خطیر برآمده اند. آنها همچنین توانسته اند به زیبایی هر چه تمام داستان جذاب و گیرایی را روایت كنند و پایه محكمی برای قسمت های بعدی بنا نهند. یكی از دلایل موفقیت آنها این است كه بیخودی فیلم را با كاراكترهای زائد و غیر ضروری شلوغ نكرده اند. به همین دلیل فیلم فقط یك شخصیت خبیث دارد. از طرفی دیگر، روابط و تعامل میان كاراكترهای اصلی خیلی صمیمی و جمع و جور از آب درآمده. در واقع، به دلیل آنكه حوادث و رخدادهای فیلم تماماً در خدمت داستان هستند و روابط میان كاراكترها را تحت تاثیر قرار میدهند، خیلی زود با پیتر پاركر و اطرافیانش خو میگیریم و همراه شان میشویم. در نتیجه هر صحنه از فیلم مثل قطعه ای مهم از یك پازل می ماند كه به خلق كلیتی باشكوه می انجامد. از این رو، بلافاصله پس از گزیده شدن پیتر توسط آن عنكبوت خاص، انگار همه شخصیت ها را میشناسیم. شخصاً كمتر فیلمی را سراغ دارم كه توانسته باشد اینقدر سریع تماشاچی را درگیر قصه و كاراكترهایش كرده باشد.
از سوی دیگر، در طول فیلم بارها به مشكلات شخصی و روزمره پیتر پاركر اشاره میشود. این موضوع ثابت میكند كه سازندگان فیلم كاملاً آگاهند كه چه چیزی پیتر پاركر/اسپایدرمن را از دیگر ابرقرمانان متمایز میسازد. آنها خوب میدانند كه او یك میلیاردر اخمو كه دوست دارد با لباس خفاش به جنگ تبهكاران برود نیست، یا بیگانه ای شكست ناپذیر كه از سیاره ای به نام «كریپتون» آمده، یا غولی سبزرنگ و كند ذهن كه اغلب اوقات مشغول تخریب است و... نه! آنها میدانند كه پیتر پاركر یكی از ماست و همواره با مشكلات ریز و درشتی سروكله میزند كه برایمان آشنا و ملموس هستند و این چیزی است كه از او كاراكتری منحصر به فرد ساخته و اينقدر عزيزش كرده. در این میان واقعاً حیفم مي آيد به صحنه ای كه پیتر مداد رنگی به دست میگیرد و شكل ظاهری لباسش را نقاشی میكند، اشاره نكنم. صحنه ای كه وقتی برای اولین بار دیدمش كلی ذوق كردم و از اینكه اسپایدرمن قهرمان مورد علاقه ام است به خود بالیدم. انصافاً كدام قهرمان را میشناسید كه برای خودش لباس طراحی كند؟ سوپرمن؟ بتمن؟ ولورین؟ آیرون من؟ نه! فقط اسپایدرمن خودم!
به نظرم نقطه قوت اصلی فیلم "اسپایدرمن" این است كه سازندگانش هیچ هراسی نسبت به وفاداری به منبع اصلی نداشته اند. البته هستند اندك مواردی كه تغییر كرده اند (مثل قابلیت تارافكنی پیتر كه ارگانیك شده و یا نحوه به قتل رسیدن «عمو بن») اما فیلم شدیداً به رگ و ریشه اسپایدرمن و حال و هوای كمیك بوک هایش وفادار است و برخلاف بسیاری از آثار كمیك بوكی دیگر سعی نمیكند بی خود و بی جهت چیزی را عوض كند. اگر هم تغییری به چشم میخورد، هوشمندانه و در راستای روایت بهتر قصه بوده است. بی دلیل نیست كه وقتی "اسپایدرمن" سال 2002 اكران شد پس از سالها بار دیگر اقتباس سینمایی از كمیك بوک های ابرقهرمانانه را بر سر زبانها انداخت و ثابت كرد كه این آثار تا چه حد میتوانند موفق، تاثیرگذار و جریان ساز باشند.
«توبی مگوایر» آنقدر در نقش خود متقاعد كننده است كه به سختی میتوان بازیگر دیگری را به جای او تصور كرد. او همچون آثار قبلی اش نشان میدهد كه استاد ایفای نقش آدم های پردغدغه ای است كه صداقت، معصومیت و باورپذیری اصیلی در وجودشان نهفته است. همه این ویژگی ها او را برای ایفای پیتر پاركر ایده آل كرده است. او در قالب اسپايدرمن هم قابل قبول است و ظاهراً تمرينات فيزيكي سختي را پشت سر گذاشته تا هيكل اش شبيه اسپايدرمن شود. واقعاً باید به ریمی بابت انتخاب مگوایر آفرین گفت. خوب یادم است ریمی خیلی تلاش كرد تا سونی را مجاب كند بازیگر گمنامی همچون مگوایر را برای ایفای نقش وسوسه انگیز پیتر پاركر/اسپایدرمن استخدام كند، زیرا او نه آنچنان خوش تیپ و خوش هیكل بود و نه شهرت خاصی در هالیوود داشت. اما ریمی ثابت كرد كه انتخاب او اشتباه نبوده و نقش آفرینی مگوایر یكی از نقاط قوت اصلی فیلم است.
هر چند برخی از دیالوگ هایی كه از زبان گرین گابلین به گوش میرسند تا حدی كلیشه ای و كارتونی هستند اما نقش آفرینی «ویلم دفو» استثنایی است. صدا، نحوه بازی، زبان بدن (body language) و حضور قدرتمندانه دفو در جلد گرین گابلین باعث میشود تا لباس مسخره ای كه بر تن دارد فراموش كنیم. قطعاً اوج هنرنمایی او در صحنه ای متجلی میشود كه روبروی آینه با خودش حرف میزند و به بهترین شكل ممكن شخصیت دوگانه اش را به نمایش میگذارد. در حقیقت، او كاری كرده تا این صحنه كه میتوانست به راحتی مضحك از آب در بیاید، فراموش نشدنی و حتی ترسناك شود و عمق خشم و جنون نورمن آزبورن را به نمایش بگذارد. به نظرم دفو به خوبی توانسته تلاطم درونی نورمن را بروز دهد و در عین حال هرگز در نشان دادن خباثت های او زیاده روی نكند و به ورطه اغراق نیافتد.
نكته دیگری كه درباره گرین گابلین دوست دارم این است كه او برخلاف بسیاری از شخصیت های خبیث در آثار كمیك بوکی بدنبال حكمفرمایی بر دنیا نیست و نقشه خبیثانه عظیمی در سر نمی پروراند. در واقع دشمنی او با اسپایدرمن خیلی زود شخصی میشود. در نتیجه نبردهای فیلم به جای آنكه فقط در تخریب و خونریزی محض خلاصه شوند، رنگ و بویی كینه توزانه و حتی خانوادگی به خود گرفته اند، به خصوص نبرد نهایی میان گرین گابلین و اسپایدرمن كه بسیار بیرحمانه و نفس گیر از كار درآمده.
نکته بسیار جالب دیگری که در مورد نورمن آزبورن صدق میکند نحوه برخورد او با پسرش هری است. او بسان پدری سختگیر است که انگار هرگز توقعات بالایی که از پسرش داشته برآورده نشده. به همین دلیل فرزند ایده آل گمشده اش را در پیتر جستجو میکند و او را فردی بااراده ، سخت کوش و لایق میداند که میخواهد هر طور شده روی پای خودش بایستد (پیتر در صحنه ای از فیلم حتی پیشنهاد شغلی نورمن را قبول نمیکند). در واقع، نورمن كه ميداند نميتواند زياد روي پسر خودش (هري) حساب باز كند، به نوعي به پيتر متمايل ميشود (به همين خاطر است كه وقتي در انتهای فيلم متوجه ميشود پيتر همان اسپايدرمن است احساس ميكند بهش خيانت شده و انگیزه ای مضاعف برای دشمنی با اسپایدرمن پیدا میکند). از سوی دیگر، تمایل نورمن به پیتر یکی دو بار حسادت هری را هم بر می انگیزد. اگر موضوع شکست عشقی هری یا تنفر پایانی او از اسپیادرمن را هم به این حسادت اضافه کنیم پس در قسمت های بعد شاهد رابطه ای پرتنش و حتی ترسناک میان پیتر و هری خواهیم بود. اینجاست که باید به فیلمنامه نویس فیلم آفرین گفت زیرا موفق شده در لایه های زیرین کارکترها به قدر کافی انگیزه جذاب و قانع کننده برای اعمالشان در طول فیلم و حتی فیلم های بعدی قرار دهد.
«كرستن دانست» در نقش مری جین كمی ناامید كننده ظاهر میشود (كلاً دانست بازیگر چندان بااستعدادي نیست) ولی به نظرم ایراد از جای دیگری است. به عبارتی دیگر، شخصیت پردازی مری جین در برخی لحظات كمی ضعف دارد و او گاهی به دختری تبدیل میشود كه به جز دزدیده شدن و جیغ زدن كاری دیگری بلد نیست! البته در مجموع مری جین درست مثل كمیك بوک های اسپایدرمن از شخصیت پردازی قدرتمندی برخوردار است. برای مثال، او یك دفعه و کلیشه ای دلباخته پیتر نمیشود و شاهدیم كه ابتدا به سمت جذابیت ظاهری «فلاش تامپسون» كشیده میشود و بعد به سمت پول و ثروت هری آزبورن اما در نهایت به بلوغ فكری میرسد و عاشق اخلاق و ویژگی های انسانی پیتر میشود. به علاوه، باید اذعان داشت كه دانست و مگوآیر زوج بسیار خوب و قابل قبولی را در فیلم شكل داده اند و رابطه رومانتیكی كه در نهایت میان آنها شكل میگیرد بسیار ملموس و دلنشین از آب درآمده. تمام موارد مذكور باعث شده تا جدا شدن آنها از یكدیگر در پایان فیلم بسیار دردناك و تاثیرگذار شود.
با وجود آنكه «جیمز فرانكو» در نقش «هری آزبورن» چندان چنگی به دل نمیزند (حتی گاهی به نظر میرسد او سرصحنه خوابش می آمده!!!) اما در كل در مقایسه با كاراكترهای فرعی دیگر در فیلم های ابرقهرمانی عملكرد بهتری دارد. به علاوه، او به خوبی توانسته هری را به عنوان پسری لوس و نازپرورده كه سعی دارد احترام پدرش را به دست بیاورد به تصویر بكشد. او در ضمن به خوبي حس حسادتي را كه به دلايل مختلف نسبت به پيتر پيدا ميكند ابراز میدارد و مشخص است كه در قسمت هاي بعدي به يكي از كاراكترهاي اصلي بدل خواهد شد.
«جی. کی. سیمونز» در نقش صاحب روزنامه «دیلی بیوگل» یعنی «جی جونا جیمسون» فوق العاده بامزه و یکی از محبوب ترین شخصیت های من در فیلم است. او یک تنه تمام بار کمیک فیلم را بر دوش میکشد.
«رزمی هریس» تمام آن چیزی است که هواداران از زن عمو می انتظار دارند و چقدر خوب است که او بازیگر نسبتاً گمنامی است زیرا تا ابد در ذهن تماشاچی با نقش زن عموی عزیز پیتر شناخته خواهد شد. این ویژگی درباره «کلیف رابرتسون» هم صدق میکند. او هم در نقش عمو بن همانی است که باید باشد. مکالمه او با پیتر در ماشین در حالیکه تلاش میکند به بهترین شکل درباره اهمیت مسئولیت پذیری به پیتر توضیح دهد، محوری ترین بخش فیلم است (حتی محوری تر از از گزیده شدن پیتر توسط آن عنکبوت).
خیلی ها از موسیقی متن فیلم كه توسط یار قدیمی ریمی یعنی «دنی الفمن» ساخته شده انتقاد كرده اند ولی به نظرم انتقادات آنها منطقي نیست. البته قبول دارم كه تم اصلی موسیقی الفمن به قدر كافی نمادین یا به یاد ماندنی نیست ولی در عوض او توانسته لحظات مهم و مختلف داستان را به خوبی برجسته كند. شخصاً از موسيقي فيلم لذت بردم به طوريكه همين الانم كه در حال نوشتن اين مقاله هستم دارم آن را با خودم زمزمه ميكنم. ضمناً، تمی كه برای الفمن براي گرین گابلین ساخته نیز در طول فيلم بسيار موثر واقع میشود و با صحنه هاي اكشن جفت و جور است.
و اما فیلم دو ایراد بزرگ و نابخشودنی دارد. اول اینكه لباس گرین گابلین بسیار مضحك و مسخره است و به هیچ وجه برای هواداران اسپایدرمن راضی كننده نیست. البته میدانم كه ریمی ابتدا میخواسته از گریم و لباس دیگری برای گرین گابلین استفاده كند (ویدئوی آن اینجاست) ولی سونی از او خواسته تا از لباسی استفاده كند كه زیاد برای مخاطبان كم سن و سال ترسناك نباشد. اما میشد با كمی خلاقیت و نوآوری لباس بهتری در شان بزرگترین دشمن اسپایدرمن درست كرد. دوماً اینكه برخی از جلوه های ویژه فیلم چندان قوی نیست (به ویژه در بخش هایی كه پیتر با شور و شعف فراوانی برای نخستین بار نیروهای فوق بشری اش را امتحان میكند). در كل، شاید بهتر بود ریمی اینقدر روی جلوه های ویژه رایانه ای (CGI) تكیه نمیكرد.
البته این بدین معنا نیست كه سكانس های اكشن و یا جلوه های ویژه فیلم ضعیف هستند. اتفاقاً بر عكس! به نظرم ریمی با بودجه نسبتاً محدودی كه در اختیار داشته شاهكار كرده. برای مثال سكانسی كه اسپایدرمن قاتل عمو بن را تعقیب میكند استثنایی است و كاملاً خشم و نفرت پیتر پاركر را به تصوير ميكشد. از طرف ديگر، در سکانس مذکور متخصصین جلوه های ویژه به خوبی به ببیننده القا میكنند كه پیتر چقدر درتاب خوردن در سطح شهر ناشی و بی تجربه است. سكانس تاب خوردن پیتر و مری جین در سطح شهر نیز از آن لحظات نابی است كه هر بار میبینمش ناخود آگاه لبخندی بزرگ بر لبانم نقش میبندد و با تمام وجود وجودم را لبریز از شور و ذوق كودكانه میكند. سكانس پایانی فیلم هم كه در طی آن اسپایدرمن با سرعت به سمت خیابان های نیویورك شیرجه میزند در یك كلمه "شگفت انگیز" است.
با این حال این فیلم را بیشتر به خاطر صحنه های عاطفی اش به خاطر خواهم سپرد تا صحنه های اكشن یا تاب خوردن های اسپایدرمن در سطح شهر. صحنه هایی همچون بازگشت پیتر به منزل پس از مرگ عمو بن و مواجه شدن با گریه های محجوبانه زن عمو می و یا صحنه ای كه پیتر پس از دیپلم گرفتن به طبقه بالای خانه میرود و در حالیكه دلتنگ عمویش است آرام آرام اشك میریزد ...
و در پایان اینكه ... متشكرم آقای استن لی! متشكرم آقای استیو دیتكو! متشكرم آقای جان رومیتا! ممنونم از تمام نویسندگان و طراحانی كه در سالهای گذشته با آثار خود مرا عاشق اسپایدرمن كردند. و متشكرم آقای ریمی! عالیجناب ، شما آرزوی كودكی مرا برآورده كردید ...
امتياز: 9 از 10
مهدی ترابی مهربانی
All rights reserved © Spidey.ir 2013
(هرگونه كپیبرداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز میباشد)
مطالب مرتبط:
ایستراگ (EASTER EGG) های فیلم مرد عنکبوتی (2002)
50 حقیقتی که باید درباره فیلم اسپایدرمن (2002) بدانید
لینك دانلود نسخه بلو ری فیلم های مرد عنكبوتی
نقد و بررسی فیلم های سینمایی مرد عنكبوتی
چهره اي متفاوت از "گرين گابلين" در فيلم اسپايدرمن + لينک دانلود
تریلر نایاب فیلم "مرد عنکبوتی"! + لينك دانلود
مروری بر موسیقی فیلم های مرد عنكبوتی
پشت صحنه فیلم های اسپایدرمن ساخته سام ریمی + لینك دانلود!
مقایسه مردعنکبوتی«سام ریمی» با مردعنکبوتی «مارک وب»
مسير پر پیچ و خم مرد عنكبوتی تا پرده سینما!
10 نکته جالبی که احتمالاً درباره "اسپایدرمن" های «سام ریمی» نمیدانستید!
بیوگرافی "توبی مگوایر" (Tobey Maguire)
بیوگرافی "كرستن دانست" (Kirsten Dunst)
دیدگاهها
ولي من يادم نمياد به سوپرهيروهاي ديگه توهين كرده باشم. بهتره دقيق تر متن را بخوانيد چون من گفتم سازندگان اين فيلم دقيقا تفاوت هاي اسپايدرمن با ديگر ابرقهرمانان را ميدانند. مثلاً ميدانند كه او برخلاف ... ولي نگفتم كه اونا بد هستند
ببينيد من گفتم "ميلياردر اخمو". آيا بتمن يك ميليارد اخمو نيست؟ آيا اخمو بودن توهينه؟!! (دليل نوشتن اين جمله مقايسه حس شوخ طبعي اسپايدرمن با عدم حس شوخ طبعي بتمن بود)
يا گفتم "بيگانه اي شكست ناپذير". (دليلش مقايسه نيروهاي فوق العاده زياد سوپرمن كه باعث ميشود كمتر با او همذات پنداري كرد با نيروهاي معقول تر اسپايدرمن است كه باعث شده آسيب پذير تر و در نتيجه باورپذير تر شود)
يا گفتم "غول سبزرنگ كند ذهن كه اكثر اوقات مشغول تخريب است". ولي آيا هالك پروفسور است؟ اصلا نداشتن هوش خصيصه اصلي اوست! پس توهين شده بهش؟! (دليلش اشاره به اين نكته بود كه اسپايدرمن بر خلاف هالك براي چيره شدن بر دشمنانش از هوش خودش استفاده ميكند)
يا گفتم فقط اسپايدرمن هستش كه برايخودش لباس تقاشي ميكنه. آيا اگر مثلاً سوپرمن يا ولورين براي خودش لباس طراحي نكنه، پس سوپرهيرو بديه؟! يا من بهش توهين كردم؟؟!!!
و كلاً تمام اين جملات براي اين نوشته شده بود كه به خواننده يادآوري شود "ويژگي هاي اسپايدرمن" چيست و "چرا باعث تمايز او با ديگر ابرقهرمانان ميشود؟"
بنظرم ویلیام دفو یکی از بهترین نقش هایش را در این فیلم اجرا کرد(اون ضحنه ای که تو آینه با خودش حرف م زنه هم خیلی عالی بود)
بتمن هم كه يك داستان هايي داره واسه خودش بس پيچيده . و واقعا در اين حد نيست كه شما بخوايد در يك جمله خلاصه ش كنيد . همينطور سوپر من كه درواقع به مردم كره ي زمين پناه آورده . و حالا داره دينش رو بهشون ادا ميكنه .
راستي يه اشكال ديگه توي نقد :
گفتيد كه گرين گابلين اصلا قصد سلطه به دنيا رو نداشت . پس اون پيشنهاد چي بود كه به اسپايدي داد ؟ "منو تو باهم شكست ناپذير ميشيم ......... به من ملحق شو" پس اين چي بود ؟
حالا هنوز هم اينو نظر شخصي ميدونيد ؟
من که 1 و2و 3 رو دیدم ولی این عکس ها تو فیلم نبود
موضوع فقط یادآوری تفاوت ها بود.
ضمن اینکه مقاله که درباره بتمن یا سوپرمن نیست که بخام شخصیت اونا رو حلاجی کنم!
درباره اون پیشنهاد: بله گفت به من ملحق شو. خوب که چی؟ مگه گفت میحام به دنیا حکومت کنم؟ مگه بمب گذاشته بود همه جا رو منفجر کنه؟ مگه حکومت بر دنیا سوژه اصلی فیلم و دلیل اصلی خبیث بودن گرین گابلین بود؟
واقعاً با این دلیلی که شما آوردی من خداییش قانع شدم بتمن بهتره
میگم آدمی که با یه چاقو بره اون دنیا پس آسیب پذیر تره؟! مگه آسیب پذیری فقط به نیروی بدنیه؟! شماها آسیب پذیری روحی و روانی رو لحاظ نمیکنی؟
آدم با شما طرفدارای بتمن بحث میکنه یاد دوران کودکی اش می افته که با هم بحث میکردیم "جکی چان میزنه یا آرنولد؟"!!!
ضمناً، بتمن نیروی فوق بشری نداره که نداره. در عوض اونقدر تجهیزات داره که میشه مثل سوپرمن (تو همین کارتون قسمت دوم Dark Knight retrurns زد دهن سوپرمن رو صاف کرد)
پس چه فرقی میکنه آدم عنکبوت نیشش بزنه قوی بشه یا مثلا تجهیزات به خودش آویزون کنه تا بشه یه سوپرهیرو؟! اصلا مگه قهرمان شدن به نیروی فوق بشریه؟
ولی جداً چه قدر خوبه آدم به جای اینکه سرشو همین جوری بندازه بیاد تو یه سایت یه حرفی بزنه بعد بره و پشت سرشو نیگا نکنه، بره کمی تحقیق کنه و چند تا دلیل منطقی بیاره
در ضمن بهتره یه نیگا به metacritic بندازید تا ببینید امتیازاتی که منتقدان برتر سینما به spiderman 2 دادن از Dark Knight بیشتره و امتیازاتی که به Spider-Man دادن از Batman Begins بیشتره
ولی لامصب شما طرفداران بتمن از رو نمیرید که ! فقط میگید هرچی دارکه بهتره یا هرکی نیروی فوق بشری نداره پس بهتره!!!!
در پایان هم بگم که اینجا سایت سالار تمام شخصیت های تخیلی یعنی اسپایدرمنه. هر کی مشکلی داره بره واسه ابرقهرمانش سایت بزنه
نقد خوبی هم بود
از شما هم آقای mtm بسیار متشکرم و ممنونم برای نقد این فیلم...
به خاطر نقد دلنشینتان
به قول "من و بابام ": اینجا سایت سالار تمام شخصیت های تخیلی یعنی اسپایدرمنه
ما تا با بتمن یه شوخی میکنیم آآآآآآآآآآآآآآآ آآی و واااااااااااااا اااااااای اوووووووووووووو وووووووی و اینا که به بتمن هی وای من توهین کردی!ول کنین دیه اصن جناب بروس رو کله ی ما جا داره!
.
سوپرمن از اسمش مشخصه(ابر انسان) از يه ابر انسان كه نميخواي بزرگترين مشكلش گرين گابلين باشه كه يه مشت سوپرمنم نيست!
.
حالا ميرسيم به بتمن.... سوالم اينه كه بروس اگه عمو و زن عمويي مث پيتر داشت،بازم اخمو ميشد؟خداييش نميشد
.
قبول دارم اسپايدرمن واقعا يه شخصيت شگفت انگيز داره ولي مقايسه ابر قهرمانا به نظر من احمقانست چون هر كدومشون شخصيت خاصي دارن و تو شرايط خاصي زندگي كردن و مشكلات خودشونو داشتن.
.
بعضي وقتا فكر ميكنم اگه جوكر ميرفت و ذهن پيتر و آزار ميداد چي ميشد؟ولي بايد قبول كرد كه شرايطشون كلا متفاوته
مگه قرار نيست اينجا لينك فيلتر نزاريد؟
راستی من یه تریلرازمردعنکبو تی4دیدم!!!!:o
بنظرم فیلم مردعنکبوتی شگفت انگیزبهترازاین فیلم بود.
هنوزم وقتي اون صحنه اي رو ميبينم كه جلو آينه شخصيت دوگانه اش رو نشون تماشاچي ميده، تحت تاثير قرار ميگيرم
فقط حيف كه گند زدن به لباسش
به نظر من آقاي جي كي سيمون براي ايفا ي نقش آقاي جيمسون عالي است و سم ريمي انتخاب درستي كرده است
اینوجدی میگم
تو پست استن لی که بهترین فیلمشو فاش کرد، بودم بعد گفتم برم نقد مرد عنکبوتی هارو که قبلا اقای ترابی نوشته بخونم بعد دیدم رو سایت زدینه !
خیلی حالکردم
من هر چند روزی یکبار میام این نقدارو میخونم
خیلی قشنگن واقعا یک نقد کامل ، بی نقص ، بدون حاشیه و مبالغه و... است
این نقدیه که من باهاش با سایت اشنا شدم
اولین مقاله ای که از سایت خوندم این بود
سال ۲۰۰۲ ما شاهد میشه کفت یک تغییر بزرگ در عالم اصلی کمیک بوکی بودیم
وقتی فیلم مرد عنکبوتی ۱ با بازی توبی مگوایر و با کارگردانی سم ریمی اکران شد
یکی از ارزشمند ترین لحظه های تمام طرفداران کمیک بوکی بود
این فیلم راه رو برای فیلم های دیگه باز کرد
درسته
ممکنه اون لحظه از این میترسیدیم که نه یه وقت خراب کنه اما دیدیم که چطور سم ریمی با وفاداری به منبع یک فیلم کاملا مناسب از روی اسپایدرمن رو تقدیم جامعه کرد
خب توبی واقعا بی انصافیه اگه بگیم جیزی در پیتر پارکر (( اسپایدرمن )) کم کزاشت
او فوق العاده بود
درسته خیلی ها هستن که میگن اندرو کارفیلد بهتر از توبی است اما به یاد داشته باشید توبی مگوایر اولین اسپایدرمن رسمی تاریخ بود و با اینکه اولین بود اما بدون هیچ اظطراب و نکرانی تونست یک اسپایدرمن کامل نشونمون بده
فیلم خیلی خوب و ارون اروم با ما جلو میره و ما کامل فیلمو درک میکنیم و هر لحظه فیلم از سم ریمی تشکر میکنیم که همچین صحنه هی زیبایی رو در این فیلم جای داد
نورمن ازبورن فیلم خیلی عالی بود
اخلاقش ، نحوه رفتار با دیگران و مخصوصا صحنه هایی که جلو اینه صحبت میکرد حز بهترین صحنه های فیلم بود
اما گرین گابلینی با لباس ضعیف دیدیم
درسته که اقای ریمی تقصری کار نیست ولی به تر حال ما دوست داشتیم بزرگترین خبیث تاریخ رو در لباسی مناسب تر ببینیم که نشد و حیف شد که نشد !!!!
به خوبی ما میتونیم نحوه اسپادیرمن شدن پیتر پارکر رو درک کنیم
حتی کسانی که از کمیک بوکی سر در نمیارن میتونن کاملا این نوع ارجین رو قبول کنن
لباس مرد عنکبوتی خیلی صاف ، بدون اضافه ،و زیبا بود (( هر چند حقیقتا لباس مرد عنکبوتی ۳ بهتر بود
نبرد های فیلم زیبا و در فیلم بعدی زیبا تر هم شد
روش ارگانیک کردن تار های مرد عنکبوتی جالب و خلاقانه بود که به موفق شدن فیلم صدمه ای نزد
فیلم مرد عنکبوتی اولین فیلمی بود که ما میتونستیم باهاش معنی کمیک بوکی رو درک کنیم بهتر از اون طعم واقعی اسپایدرمن رو بچشیم
اقای سم ریمی و تمام عوامل سازنده فیلم به بهترین نحو تونستن این فیلم رو بسازن و تحویل ما بدن
تکشر ویژه از همه ان ها که پایه های محکمی برای فیلم های بعدی کمیک بوکی ساختند .
رتبه من به این فیلم : 9
نقد و بررسی فیلم مرد عنکبوتی ۲۰۰۲ ( Spider-Man 2002 )
هشدار : این نقد حاوی اسپویل است !
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
مقدمه :
پس از سالهای بسیار زیادی از خلقت شخصیت بسیار محبوب پیتر پارکر ملقب به مرد عنکبوتی توسط دستان توانمند استن لی و استیو دیتکو در کمیک بوک های منتشر شده توسط مارول کمیکس ، سرانجام در سال ۲۰۰۲ میلادی پای این شخصیت مشهور نیز به دنیای سینما باز شد . کارگردان خبره ای به نام سم ریمی سکان هدایت این فیلم را بر عهده گرفت و توبی مگوایر نیز در نقش پیتر پارکر / مرد عنکبوتی ظاهر شد . خوشبختانه در نهایت شاهد اکران فیلمی بودیم که برای هواداران دنیای سینما یک اثر دلچسب و رضایت بخش و برای طرفداران دنیای کمیک و به ویژه عاشقان این شخصیت همان فیلم رویایی و زیبایی بود که سالها منتظر آن بودند . با بنده یعنی « Scarlet Speedster » در نقد این فیلم کمیک بوکی جذاب همراه باشید ...
مشخصات :
کارگردان :
سم ریمی ( Sam Raimi )
نویسنده :
دیوید کوئپ ( David Koepp )
بازیگران :
توبی مگوایر ( Tobey Maguire )
کیرستن دانست ( Kirsten Dunst )
ویلم دفو ( Willem Dafoe )
جیمز فرانکو ( James Franco )
کلیف رابرتسون ( Cliff Robertson )
رزماری هریس ( Rosemary Harris )
جی. کی. سیمونز ( J. K. Simons )
و ...
موسیقی :
دنی الفمن ( Danny Elfman )
محصول سال :
۲۰۰۲
تحلیل و بررسی نکات فیلم :
در چنین فیلمی که برای اولین بار پای چنین قهرمان بزرگ و محبوبی رو به دنیای سینما باز میکنه ، طبیعتاً داستان خیلی مهم ـه و میتونه نقش خیلی کلیدی ای رو در میزان وفاداری به منبع اصلی یعنی کمیک ها ایفا کنه . خوشبختانه نویسندگان این فیلم داستان جذابی رو تدارک دیدن که هم از کمیک بوک ها برداشته شده و به میزان بالایی به اون وفادار ـه ، هم حس fresh و با طراوتی داره .
سم ریمی توی این فیلم یه راست رفته سراغ اوریجین معرکه و بی نذیر اسپایدی و به بهترین شکل ممکن اون رو مورد اقتباس قرار داده . یعنی دقیقاً همون داستانی که سالها پیش استن لی و استیو دیتکو ی مرحوم برای اوریجین پیتر نوشتن و سم ریمی هم به طور وفادارانه و با تفاوت های خیلی کمی اون رو به فیلم انتقال داده ! شخصیت پردازی پیتر همون شخصیت پردازی همیشگی ـش در دنیای کمیک ـه و روند تغییر و تحول شخصیت پردازی پیتر و مسئولیت پذیر شدن اون در طی فیلم کاملاً قابل درک ـه ! اتوبی مگوایر هم نقش رو مال خودش کرده و یک پیتر پارکر محشر و ملموس و البته از همه مهم تر "انسانی" رو به نمایش گذاشته . نحوهٔ نقش آفرینی اون کاری میکنه تا باور کنیم این همون شخصیتی ـه که سالها توی کمیک ها داستان هاش رو دنبال می کردیم . کاستوم مرد عنکبوتی هم به طور وفادارانه و با تغییراتی جزئی ساخته شده و آدم از نگاه کردن به اون لذت میبره .
خبیث این فیلم کسی نبود جز بزرگترین دشمن مرد عنکبوتی در دنیای کمیک یعنی نورمن آزبورن / گرین گابلین ! انتخاب این شخصیت به عنوان آنتاگونیست یکی از بهترین تصمیم های تیم سازنده بود . نورمن این فیلم خیلی شبیه کمیک هاست و انگیزه ـش برای خباثت کاملاً ملموس و قابل همذات پنداری ـه . ویلم دفو یکی از بهترین نقش آفرینی های خودش رو توی این فیلم به اجرا میذاره و در اکثر سکانس ها کاری میکنه تا مخاطب احساس ترس و هراس کنه ؛ به ویژه در سکانس های گفت و گوی نورمن با خود شیطانی ـش در مقابل آینه و ... ممکن ـه که برخی از دیالوگ های گرین گابلین تا حدی کلیشه ای به نظر برسه ولی دفو چیزی برای نقش خودش کم نذاشته . متأسفانه تنها مشکل گرین گابلین این فیلم ، لباس نه چندان جالب اون ـه و شاید اگه لباس وفادارانه تری رو میدیدیم ، این خبیث در صدر رتبه بندی دشمنان مرد عنکبوتی در دنیای سینما قرار میگرفت . بگذریم ...
مری جینی که توی این فیلم میبینیم خیلی به کمیک بوک ها شباهت داره . اون همیشه عاشق خوش گذرونی و تفریح بوده و توی فیلم هم میبینیم که به خاطر پول و ماشین های گرون قیمت و ... مدام به افراد مختلف جذب میشه . ولی در نهایت عشق حقیقی خودش رو در پیتر میبینه و شخصیت ـش رشد میکنه و دیگه شخصیت آدما براش مهمه ؛ نه پول و ماشین و ... کیرستن دانست هم نقش آفرینی ماندگاری داره و هم از نظر ظاهری و هم تا حدودی شخصیتی شبیه به مری جین کمیک هاست ؛ فقط به نظرم در بعضی جا ها نقش آفرینی خانم دانست یکم مصنوعی و غیر طبیعی جلوه میکنه و همچنین اگه یکم توی فیلم جسور تر و شجاع تر بود ، میتونست به نسخهٔ تمام عیاری از مری جین تبدیل بشه . در حالی که الان ما شخصیتی رو داریم که نمیتونه از خودش دفاع کنه و مدام به کمک مرد عنکبوتی نیاز پیدا میکنه و شاید بشه گفت بیشتر به گوئن استیسی کمیک ها شباهت داره .
جیمز فرانکو هم نسخهٔ وفاداری از هری رو به نمایش میذاره . ما درست مثل کمیک ها میبینیم که هری دائم با پدرش نورمن مشکل داره و به خاطر اینکه پدرش همیشه دوست داشته که فردی مثل پیتر به جای هری پسر اون باشه ، عقده ای میشه و سعی میکنه با پیتر رقابت کنه . تنفری که از مرد عنکبوتی توی هری به خاطر مرگ پدرش در انتهای فیلم به وجود میاد هم برای قسمت های بعدی زمینه سازی میکنه و باعث میشه که آدم مشتاق بشه که جدال این دو دوست صمیمی رو ببینه . به نظرم ضعفی که هری داره ، بازی تا حدودی بی رمق و کسل کنندهٔ جیمز فرانکو ئه و نقش آفرینی اون جوری ـه که مخاطب حس میکنه به قول معروف دل به کار نداده . ولی در کل ما هری آزبورن قابل قبولی رو توی این فیلم دیدیم .
عمو بن و زن عمو می این فیلم هم دوست داشتنی هستن و باز هم مطابق دنیای کمیک ، زن عمو می یک مادر دلسوز و فداکار برای پیتر ـه که اون رو از پسر نداشته ـش هم بیشتر دوست داره . عمو بن هم همون الگو و راهنمای پیتر توی زندگی ـه و با درسی که بهش میده باعث میشه تا پیتر به این قهرمانی که الان هست تبدیل بشه . تعاملات بین پیتر و عمو بن هم خیلی جالب و تماشایی از آب در اومدند . کلیف رابرتسون و رزماری هریس در نقش های عمو و زن عموی پیتر خیلی خوب ظاهر شدند و نقش آفرینی اونها کاملاً برای مخاطب واقعی جلوه میکنه .
بار کمدی فیلم رو جی. جوناه جیمسون و کارکنانش در دیلی بیوگل به دوش میکشن . جیمسون این فیلم همون جیمسون یه دنده و خسیس و پر حرفی ـه که باید باشه . جی. کی. سیمونز هم به طور استادانه ای به این شخصیت جان بخشیده ؛ به طوری که تا سالها صداپیشه این شخصیت توی اکثر اقتباس ها بود و الان هم این نقش رو در MCU تکرار میکنه و حتی در یکی از مقالات سایت از ایشون به عنوان برترین بازیگر تمام سری فیلم های مرد عنکبوتی یاد شده ! همهٔ اینها نشون دهندهٔ موفقیت آمیز بودن این نقش برای آقای سیمونز ـه . کارکنان دیلی بیوگل هم به جای خودشون خوب هستن و من از نحوهٔ به تصویر کشیدن شخصیت های رابی رابرتسون ، بتی برنت و ... راضی بودم .
فیلمنامه ای که برای این فیلم مورد استفاده قرار گرفته معلومه که با حساب و کتاب نوشته شده و ریتم مناسبی هم داره . البته در نیمهٔ دوم فیلم یکم احساس کردم که ریتم فیلم تند شده ، ولی این چیز مهمی نیست و بین این همه محاسن فیلم گم میشه . فیلمنامه خیلی حساب شده داستان رو روایت میکنه و اصلاً احساس نمیکنید که فیلم شلوغ شده . همهٔ اینها یعنی حساب شده بودن فیلمنامه و اینکه این فیلم از نظر داستانی چیزی کم نداره ! سم ریمی هم با کارگردانی عالی و محشر خودش نشون داده که علاوه بر تبحر در ساخت فیلم های ترسناک ، توی ساخت فیلم های ابر قهرمانی هم تبحر داره و میتونه یکی از بهترین انتخاب ها برای کارگردانی چنین فیلم هایی باشه .
اکشنی که توی فیلم وجود داره راضی کننده ست و مخاطب رو به وجد میاره ؛ اما نکته ای که وجود داره این ـه که همونطور که استاد ترابی عزیز قبلاً فرموده بودن ، مرد عنکبوتی سبک مبارزهٔ منحصر به فردش رو نداره و مثل بقیهٔ قهرمان ها از مشت و لگد و ... استفاده میکنه . در حالی که باید از تمام بدنش برای ضربه زدن استفاده کنه و حریفش نتونه حدس بزنه که ضربهٔ بعدی ـش چیه . اما متأسفانه در این فیلم اینطور نیست و این نکته کمی توی ذوق میزنه . جلوه های ویژهٔ فیلم هم از نظر من بعضی جا ها یه کم مصنوعی به نظر میرسن و این مصنوعی و کامپیوتری بودن توی سکانس هایی مثل web swing ها کاملاً قابل تشخیص ـه ؛ ولی انصافاً باید گفت که به سکانس های ماندگاری تبدیل شدند .
موسیقی دنی الفمن هم خیلی خاطره انگیز و زیبا هستش و با فضا و حال و هوای فیلم هم جفت و جور ـه و توی لحظات هیجان انگیز هم به اوج خودش میرسه . هر چند راستش تم مرد عنکبوتی رو زیاد دوست ندارم و به نظرم بهتر بود که بیشتر روی این قسمت از موسیقی فیلم کار بشه ؛ ولی باید گفت که این تم هنوز هم بعد از این همه سال برای خیلیا یادآور شخصیت مرد عنکبوتی ـه .
فکر نکنم دیکه چیزی از قلم مونده باشه و همهٔ چیزای لازم رو گفتم ؛ فقط میخوام بگم که از ته دل از تیم سازندهٔ این فیلم تشکر میکنم که پای شخصیت پر طرفدار و محبوب پیتر پارکر / مرد عنکبوتی رو به بهترین شکل ممکن در این فیلم باز کردند . این حجم از موفقیت برای اولین فیلم از این سری واقعاً قابل تحسین ـه .
جمع بندی :
فیلمی جذاب و دیدنی که از نظر داستانی چیزی کم ندارد و تقریباً تمام بازیگران آن در نقش هایشان عالی ظاهر شده اند . فیلمی که کارگردانی محشری دارد و موسیقی ، جلوه های ویژه ، اکشن و ... آن هم در سطح قابل قبول و راضی کننده ای قرار دارند . اگر تا به حال این فیلم را تماشا نکردید ، حتماً در اولین فرصت لذت تماشای این فیلم جذاب رو به خودتون هدیه بدید .
نمرهٔ نهایی فیلم : ۸/۱۰
در پایان ، سپاس از تیم سازنده که چنین فیلم با شکوهی از مرد عنکبوتی رو در اختیار عاشقان این شخصیت قرار دادند . همچنین تشکر میکنم از کسانی که تا اینجا نقد و بررسی این بندهٔ حقیر رو تحمل کردند .
روز و روزگارتون خوش !
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا